EDGE (ang. Enhanced Data rates for Global Evolution- zwiększone szybkości transmisji dla ewolucji globalnej) jest ulepszoną wersja GPRS. Często nazywany jest również EGPRS, czyli Enhanced GPRS (Ulepszony GPRS). Podobnie jak w przypadku usługi GPRS, płaci się rachunek tylko za ilość przesłanych danych, a nie za czas trwania połączenia.
Celem stworzenia technologii EDGE było sprostanie wymaganiom transmisyjnym wymuszonych koniecznością szybkiego przesyłu dużej ilości danych z w środowisku radiowym. Teoretycznie EDGE powinno zapewnić przesył danych z szybkością do 384 kb/s w rzeczywistości prędkość ta wynosi 230 kb/s. EDGE używa tych samych pasm częstotliwości, co GSM/GPRS. W związku z tym operator podczas wdrażania nowej technologii nie musi ubiegać się o przydzielenie mu nowych częstotliwości, a implementacja ograniczona jest do dodania modułów do obecnych stacji bazowych. W ciągle poszerzającej się sieci komórkowej rutynową procedurą jest dodawanie nowych modułów transmisyjnych. Instalacja modułów nadawczych posiadających funkcjonalność obsługi standardów GSM oraz EDGE niweluje konieczność wstawiana nowych modułów nadawczych GSM. Dodatkowym atutem oprogramowania EGDE jest możliwość jego zdalnej instalacji a co za tym idzie natychmiastową aktywacje nowej technologii.[l]
Technika modulacji i kodowania jest czynnikiem odróżniającym technologie EDGE oraz GPRS. W przypadku EDGE rozróżniamy dziewięć nowych schematów modulacji i kodowania MCS-1 - MCS-9. Cztery spośród nich używają modulacji GMSK stosowanej już w starszych sieciach GSM/GPRS. Pozostałe schematy wykorzystują do modulacji nową technikę nazywaną 8PSK czyli 8-Phase Shift Keying, po polsku nazywana ośmiowarstwowym kluczowaniem fazy. Technika ta w porównaniu do GMSK zapewnia trzykrotnie większą szybkość transmisji danych, czyli w GPRS każdy impuls przenosi 1 bit danych a w EDGE 3 bity.
Tak więc transmisja danych jako taka nie jest szybsza, lecz w tym samym czasie można przesłać ich więcej. Kolejna różnicą jest stosowanie przez system EDGE
14