9574065436

opublikował. Zarzut postawiono jedynie redaktorowi naczelnemu czasopisma - Denisowi Lemonowi i wydawnictwu Gay News Ltd.

Przedstawienie Chrystusa jako homoseksualisty, choć bulwersujące z chrześcijańskiego punktu widzenia, nie jest przestępstwem bluźnierstwa, o ile użyty język jest „przyzwoity i powściągliwy”¹⁸. Testy, stosowane przez sądy odnoszą się do formy czy też sposobu prezentacji (manncr), a nie do treści (mattcr) wypowiedzi.

Obrońcami pozwanych zostali dwaj znakomici prawnicy: John Mortimer (sam także dramaturg i pisarz) oraz Geoffrey Robertson. Akt oskarżenia zarzucał „bezprawną i nikczemną publikację, bluźniercze zniesławienie, paszkwil skierowany przeciwko chrześcijaństwu, ewidentnie obsceniczny poemat i ilustracje oczerniające życie Chrystusa oraz jego śmierć na krzyżu”. Do rozpoznania sprawy został wyznaczony sędzia Alan King-Hamilton, lider reformowanego judaizmu w Wielkiej Brytanii¹⁹.

Obrona utrzymywała, że bluźnierstwo nie może zostać popełnione bez łącznie trzech elementów: po pierwsze - zamiaru zaatakowania chrześcijaństwa, po drugie - zaatakowania w sposób obelżywy, mający na celu zszokowanie i znieważenie wierzących, po trzecie - zaatakowania z zamiarem złamania pokoju społecznego. Sędzia odrzucił taką argumentację. Kwestionując zamiar i motywy kierujące pozwanym, wyeliminował tym samym intencję oskarżonego jako znamię przestępstwa. Oznaczało to, że powody, dla których Lemon opublikował wiersz, przestały być istotne²⁰. King-Hamilton zdefiniował bluźnierstwo następująco: „Bluźnierstwo zachodzi dziś, gdy publikowane jest cokolwiek, co dotyczy Boga, Chrystusa lub chrześcijaństwa w sposób tak obelżywy, uwłaczający lub obraźliwy, że wzburza uczucia wyznawców i zmierza do złamania pokoju”²¹. Sprawa Gay News redetmiowała przestępstwo, rozszerzając jego zakres.

¹⁸    W przeszłości anglikański biskup Hugh Montefiore stwierdził, że Chrystus mógł być gejem. Nie spowodowało to jednak żadnej reakcji ze strony angielskich sądów, gdyż forma tej wypowiedzi nie była obraźliwa. Zob. L.W. Levy, Blasphemy. Verbal Offense..., s. 538.

¹⁹    Być może oczekiwano, że jako Żyd potraktuje poemat mniej emocjonalnie niż chrześcijanin. Jednak King-Hamilton był wierszem zszokowany „Nie trzeba być chrześcijaninem, żeby być nim oburzonym”. Zob. A. King-Hamilton, Q.C., AndNothing But the Truth, cyt. za L.W. Levy, Blasphemy. Verbal Offense..., s. 540.

²⁰    Historia precedensów dotyczących bluźnierstwa wskazywała na intencję jako konstytutywny element przestępstwa.

²¹    A. King-Hamilton, Q.C., And Nothing But the Truth, (w:) L.W. Levy, Blasphemy. Yerbal Offense..., s. 542.

10