POZWÓL MI PANIE
C G
Pozwól mi Panie, śpiewać hymn wdzięczności,
F C
Za ręce, co w burzy wznoszą Tobie dom,
G
Za usta, co mówią o Twojej miłości,
F C
I za tych, co świadczą czynem, słowem, krwią.
a F
Pragnę być dla nich kroplą wody w skwarze,
a F
Dachem nad głową, kiedy hula wiatr,
a F
Dla nóg zbolałych kojącym balsamem,
a G
I szczyptą soli gdy utracą smak.

Pragnę być dla nich przez moją modlitwę,
Listem z Ojczyzny, gdy tęsknota żre.
Momentem ciszy w misyjnej modlitwie.
Solennym świętem w pospolity dzień.

Pragnę być dla nich, bp Ciebie dawali
Rozrzutnym sercem bez granic i tchu,
By wśród ubogich sami byli mali,
By móc przybliżyć święty potop chrztu.

Ktoś inny Ciebie z bliska będzie głosił,
Opatrzy rany, otrze z oczu łzę,
A ja w oddali jak najbliższa siostra,
Wspomagać będę, choć nie znają mnie.

Pozwól mi Panie, śpiewać hymn wdzięczności...