CiÄ… ciÄ…(1-Ä…)
ci [mol/dm3] ci² [mol/dm3] Ä…i lg[ciÄ…(1-Ä…)] lgci²
1-Ä…
[mol/dm3] [mol/dm3]
0,34 0,53 -0,189 0,005357 0,9946 0,5259 -0,2791
0,55 0,50 0,048 0,005528 0,9945 0,4947 -0,3056 -1,323
0,66 0,58 0,073 0,005085 0,9949 0,5795 -0,2369 -1,140
0,80 0,69 0,115 0,004629 0,9954 0,6818 -0,1663 -0,939
0,87 0,78 0,085 0,004264 0,9957 0,7767 -0,1098 -1,071
1,09 0,96 0,130 0,003680 0,9963 0,9565 -0,0193 -0,886
lgKc Kc
Stałe równanie Nernsta 1/n
n
0,3850 2,598 0,1288 1,345
Metoda graficzna
0,3850 2,598 0,1288 1,345
Metoda najmniejszych kwadratów
Współczynnika podziału Nernsta K jest wielkością charakterystyczną dla danego układu dwóch
c
cieczy i składnika rozdzielającego się między te ciecze.
Współczynnika podziału Nernsta K w stałej temperaturze przyjmuję wartość stałą, jest to stosunek
c
stężeń substancji rozpuszczonej w obu fazach ciekłych. W fazie wodnej substancja rozpuszczona
ulega dysocjacji, w organicznej asocjacji. Wartość współczynnika podziału wskazuję, w jakim
stopniu dana substancja dzieli się (rozpuszcza się w cieczach) między dwie ciecze. Różnice
rozpuszczalności wykorzystuję się w ekstrakcji do rozdziału mieszanin wieloskładnikowych.
Opracowanie wyników:
Ciað
1. Stężenie kwasu octowego przed podziałem C i po podziale w warstwie wodnej:
i
C =(C *V )/V
i z z k
Ciað z z k
=(C *V )/V
V
k- objętość roztworu kwasu octowego pobrana do miareczkowania
C  stężenie zasady sodowej 0,1 mol/dm3
z
V
z- objętość roztworu zasady sodowej zużyta do miareczkowania
Cibð
2. Stężenie kwasu octowego w warstwie chloroformowej :
Cibð i-Ciað
=C
3. StopieÅ„ dysocjacji kwasu octowegoaði w warstwie wodnej dla poszczególnych stężeÅ„:
aði =0,003565-0,002812
Ciað
4. Wykres zależności liniowej
Ciað Cibð
lg[ (1-aði )]=f (lg )wyprowadzony ze zlogarytmowanej postaci równania
Ciað Cibð
lg[ (1-aði )]=lgK +1/n lg
c
Wnioski;
Znajomość współczynników podziału substancji pomiędzy nie mieszające się fazy ciekłe ma
ogromne znaczenie w ekstrakcji.
Celem ćwiczenia było wyznaczenie współczynnika podziału kwasu octowego pomiędzy wodę i
chloroform K oraz stałej n. woda dużo lepiej rozpuszcza kwas octowy niż chloroform podczas
c
rozdzielania kwasu pomiędzy te dwie ciecze. Stwierdzam także, że kwas octowy występuje w
warstwie organicznej pod postacią cząsteczek asocjowanych, gdyż n>1 (n = 2,598).