Przykładowa literatura dot. demografii " !!! Holzer J. Z., Demografia, PWE, Warszawa 1994, 1999 i nowsze " Okólski M., Demografia. Podstawowe pojęcia, procesy i teorie w encyklopedycznym zarysie, Wydawnictwo naukowe Schoolar, Warszawa 2005 Zagadnienia teoretyczne: " Jagielski A., Geografia ludności, PWN, Warszawa 1977 Demografia gr. demos lud; grapheia -opis " nauka o ludności, zajmująca się badaniem jej liczby, cech, struktury i zmienności. Szeroko wykorzystuje badania ankietowe i metody statystyczne. Ludność -- wg Wielojęzycznego Słownika Demograficznego (1966) to ogół mieszkańców pewnego terytorium -- jakikolwiek zbiór ludzi, utworzony (wydzielony) na podstawie dowolnego kryterium doboru zarówno przestrzennych, socjologicznych jak i ekonomicznych Geografia osadnictwa " dział geografii ekonomicznej, zajmujący się badaniem elementów systemu osadniczego: aglomeracji miejskich, ośrodków regionalnych i centrów wzrostu oraz miejscowości lokalnych wraz z powiązanymi z nimi różnorakimi więzami osiedlami wiejskimi. Geografia osadnictwa zajmuje się także procesami urbanizacji. W analizach uwzględnia aspekty demograficzne, ekonomiczne, socjalne, ekologiczne w wymiarze przestrzennym. Geografia ludności " dział geografii ekonomicznej na pograniczu demografii, zajmujący się badaniem rozmieszczenia ludności, jej strukturami (biologiczną, zawodową i społeczną) oraz migracjami. Analizuje zjawiska przyrostu i ubytku ludności wraz z ich przyczynami w wymiarze przestrzennym. Historia rozwoju demografii jako nauki: Konfucjusz (551-479 p.n.e) " koncepcja idealnej proporcji między liczbą ludności a wielkością obszaru - Umieralność wzrasta wraz z niedoborem żywności - Przedwczesne małżeństwa powodują wyższą umieralność niemowląt, - Wojny zmniejszają przyrost l. ludności - Wysokie koszty zaślubin zmniejszają liczbę zawieranych małżeństw, - Postulat przesiedlania ludności z obszarów przeludnionych na niedoludnione Historia rozwoju demografii jako nauki: Platon (427-347 p.n.e) " Formułował zasady postępowania w celu osiągnięcia optimum liczby ludności " Wg niego dla osiągnięcia najwyższego dobra liczba obywateli w greckim państwie-mieście powinna wynosić 5040 obywateli i około 960 rolników i niewolników (rozprawa Prawa ) " W przypadku małego stanu l. ludności zalecał wprowadzanie nagród, doradztwa i nagan dla młodych aby płodzili dzieci lub polecał imigrację " W przypadku nadmiaru zalecał kontrolę urodzeń w rodzinach wielodzietnych i kolonizację innych obszarów (emigrację) Historia rozwoju demografii jako nauki: Arystoteles (384-322 p.n.e) Państwo powinno być tak ludne , aby możliwe było rozkoszowanie się czasem wolnym Wg niego nadmiar ludności = bieda, w takim przypadku zalecał przerywanie ciąży i porzucanie dzieci& Historia rozwoju demografii jako nauki: XVII-XVIII w. kształtowanie podstaw współczesnej demografii: W. Petty (1623-1687) twórca demografii statystycznej J. Graunt (1620-1674) badania ludności Londynu T.R. Malthus (1766-1834) teoria rozwoju ludności w powiązaniu z rozwojem ekonomicznym (postulował m.in. utrzymanie l. ludności poprzez opóznianie związków małżeńskich, dobrowolny celibat, wskazywał na pozytywne przeszkody : epidemie, wojny, klęski głodu) Historia rozwoju demografii jako nauki: XX wiek teorie współczesne A. Landry Koncepcja trzech stadiów (reżimów) demograficznych przemian W.S. Thompson teoretyczny model trzech typów sytuacji w oparciu o wsp. urodzeń i zgonów (lata 40.) C.P. Blacker Stadia w rozwoju ludności (1947) zidentyfikował pięć typowych okresów przejścia demograficznego yródło: Holzer 1999 yródło: Holzer 1999 Podział demografii: " Demografia ogólna (rozwiązywanie problemów teoretycznych, dotyczących pomiaru, opis struktur i procesów demograficznych) " Demografia matematyczna (demometria nauka o metodach pomiaru i przewidywania procesów demograficznych za pomocą metod matematyczno-statystycznych) " Demografia opisowa (opis struktur i procesów demograficznych) Podział demografii: " Demografia historyczna (badania demograficzne procesów historycznych) " Demografia społeczna (zajmuje się społecznymi uwarunkowaniami zjawisk demograficznych) " Demografia ekonomiczna (zajmuje się ekonomicznymi uwarunkowaniami zjawisk demograficznych) " Doktryny demograficzne (zajmują się formułowaniem teorii rozwoju ludności) Powiązania demografii z innymi naukami: " np. ekonomia, socjologia, medycyna, psychologia społeczna, statystyka, geografia ludności i osadnictwa, antropologia, etnografia, genetyka Przykłady wykorzystania demografii: " prognozowanie zmian liczby i struktur ludności w odniesieniu do polityki gospodarczej (zabezpieczenie większych lub mniejszych środków w budżecie na szkolnictwo w okresie wejścia w wiek szkolny osób z wyżu lub niżu demograficznego, planowanie wydatków na emerytury etc.) " studium demograficzne gminy, " studium demograficzne na potrzeby strategii rozwoju regionalnego (np. w Strategii rozwoju obszarów wiejskich Dolnego Śląska) " wykorzystanie danych nt. struktur wieku i płci ludności w celu wykonania badań socjologicznych opartych na próbie Wybrane podmioty zajmujące się badaniami demograficznymi W skali światowej: Organizacja Narodów Zjednoczonych Departament Ekonomii i Spraw Społecznych Biuro Ludnościowe (Population Division), New York, USA Główne zainteresowania: Prognozowanie liczby ludności, badania ruchów wędrówkowych w skali globalnej, zagadnienia zdrowie w odniesieniu do problematyki urodzeń i zgonów, promowanie jednolitych metod badawczych (ewidencji) na świecie. Adres internetowy: http://www.un.org/esa/population/unpop.htm Na stronie dostępne są oficjalne dokumenty i opracowania w formacie pdf (np. Population Newsletter) Podmioty zajmujące się badaniami demograficznymi W Unii Europejskiej: EUROSTAT (odpowiednik GUS) Dział: Population and social conditions (Ludność i warunki społeczne) Adres internetowy: http://epp.eurostat.cec.eu.int Na stronie dostępne są oficjalne dokumenty i opracowania. W Polsce: " Główny Urząd Statystyczny " Adres internetowy: http://www.stat.gov.pl/ Temat Ludność : http://www.stat.gov.pl/dane_spol- gosp/ludnosc/index.htm Wrocław: GUS, Wrocławski Urząd Statystyczny ul. Oławska 31, 50-950 Wrocław yródła danych w demografii 1) dane zbierane na bieżąco ewidencja bieżąca ludności PESEL, księgi stanu cywilnego 2) dane zbierane okresowo lub nieregularnie: - powszechny spis ludności, - badania oparte na próbie losowej (metoda reprezentatywna), - specjalne badania monograficzne, - materiały wtórne, Ewidencja bieżąca ludności (PESEL od 1968 r.) księgi stanu cywilnego - małżeństwa, urodzenia (do 14 dni) i zgony (karta zgonu, do 3 dni) - rozwody, separacja księgi meldunkowe pobyt stały, czasowy, okresowy (powyżej 2 miesięcy okresowo do 5 lat) Powszechny spis ludności - jest to podstawowe badanie z zakresu statystyki ludności, mające na celu zebranie informacji o jej stanie i strukturze wg ustalonych cech demograficznych i społeczno-zawodowych. Musi spełniać m.in. następujące warunki: 1) powszechności (obejmuje całą ludność), 2) jednoczesności (bada stan na określony dzień tzw. moment krytyczny), 3) imienności (każda osoba jest spisywana z imienia i nazwiska), 4) bezpośredniości (odpowiedzi na zadawane pytania spisowe udziela bezpośrednio osoba spisywana, wyjątkowo tylko najbliżsi domownicy). Istnieje zalecenie, aby powszechny spis ludności odbywał się co 10 lat, jak najbliżej lat kończących się na 0). W Polsce spisy oparte na nowoczesnych zasadach przeprowadzono przed wojną w 1921 i 1931 roku, natomiast w okresie powojennym w latach: 1950,1960, 1970, 1980, 1988 i ostatni w 2002. W 1995 roku przeprowadzono mikrospis ludności oparty na 5% próbie losowej. Kategorie ludności spisowej " 1) obecna (de facto) była obecna w momencie spisu " 2) zamieszkała (de jure) osoby stale zamieszkujące miejscowość, bez względu czy w momencie spisu była obecna) Cechy demograficzne w spisach MINIMUM SPISOWE: wiek, płeć, stan cywilny Lista cech: 1) stosunek do głowy gospodarstwa (gospodarstwo zespół 2 lub więcej osób, spokrewnionych ze sobą, mieszkających razem i utrzymujących się wspólnie) Cechy demograficzne w spisach c.d. 2) rodzina (biologiczna, ale także związki kohabitacyjne partnerzy z dziećmi) 3) miejsce zamieszkania, czasowa obecność i nieobecność 4) płeć 5) data urodzenia (wiek) 6) stan cywilny (małżeński) 7) miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania w przeszłości Cechy demograficzne w spisach c.d. 8) analfabetyzm, wykształcenie, uczęszczanie do szkoły 9) inne cechy demograficzne: inwalidztwo, statystyczna płodność kobiet (urodzenia żywe), dzietność kobiet (urodzenia żywe i martwe) wyznanie (badano tylko przed wojną) Cechy społeczno-zawodowe 1) yródło utrzymania (z pracy i ze zródeł niezarobkowych np. renta) 2) stosunek do pracy (czynny, bierny) pracujący, bezrobotni, bierni zawodowo np. charakter zatrudnienia, zawód wykonywany-stanowisko, praca dodatkowa, Rodzaj niezarobkowego zródła utrzymania, pozostawanie na utrzymaniu, główne zródło utrzymania osoby i gospodarstaw domowego Metoda szacunkowa polega na ustalaniu liczebności jednostek o określonych właściwościach w badanej zbiorowości, natężenia określonych faktów ruchu naturalnego (zawartych małżeństw, urodzeń, zgonów), liczebności ludności w określonych grupach wieku itd. na podstawie uzasadnionych przesłanek, trendu rozwojowego, znajomości analogicznej struktury w podobnej zbiorowości itp. Metody szacunkowe - określanie aktualnego stanu struktur ludnościowych wg szczególnych cech nie będących przedmiotem ewidencji bieżącej lub spisów (np. badania reprezentacyjne oparte na próbie losowej) - określanie struktur i liczby ludności w przeszłości (szacunki oparte na materiałach historycznych lub zasadach arytmetycznych) Przykład metody szacunkowej: Określenie liczby urodzeń w latach 1938-1944 na podstawie spisu ludności w 1950 r. Ut - odtwarzana liczba urodzeń w roku t, lx - liczba żyjących w wieku x ukończonych lat w momencie spisu, lo - wyjściowa liczba dożywających wieku O, zaczerpnięta z odpowiednich tablic wymieralności, Lx - średnia liczba dożywających wieku x ukończonych lat, zaczerpnięta z odpowiednich tablic wymieralności, przy czym: Lx = (lx + lx+1)/2 Obliczenia na podstawie liczby dzieci w 1950 r. w wieku 6-10 lat Badania oparte na próbie badawczej 1) Próby nieprobabilistyczne: " dobór oparty na dostępności danych " dobór celowy / arbitralny " metoda kuli śnieżnej " dobór kwotowy 2) dobór losowy (probabilistyczny) Dokładniej wyjaśnione np. [w:] Babbie E., Badania społeczne w praktyce, PWN Warszawa 2004. Dobór losowy do badań " prosty dobór losowy " systematyczny dobór próby ( 1 el. losowany, potem wybierany co N -ty element) " dobór warstwowy (uporządkowanie populacji w homogeniczne grupy, a następnie wylosowanie odpowiedniej liczby z każdej z nich) " dobór proporcjonalny (liczba wylosowanych elementów proporcjonalna do liczby (udziału) grupy w populacji) Badania struktur zawodowych ludności w skali kraju Pomocniczo poprzez sprawozdawczość podmiotów gospodarczych (są to podmioty prowadzące działalność gospodarczą, tj. produkcyjną lub usługową w celach zarobkowych i na własny rachunek) Dane miesięczne: gromadzone są w zakresie: liczby pracujących, zatrudnienia oraz wynagrodzeń i dotyczą podmiotów, gospodarki narodowej, w których liczba pracujących przekracza 5 osób. Struktury zatrudnienia/pracujacych określane są wg tzw. EKD (Europejska Klasyfikacja Działalności) " usystematyzowany zbiór rodzajów działalności społeczno-gospodarczych występujących w gospodarce narodowej. Zasady klasyfikacji działalności według EKD weszły w Polsce w życie z dniem 1 I 1991 i zastąpiły obowiązującą wcześniej Klasyfikację Gospodarki Narodowej Głównego Urzędu Statystycznego, odbiegająca, od norm obowiązujących w Unii Europejskiej. EKD jest klasyfikacją pięciopoziomową, z jednym dodatkowym poziomem pośrednim dla niektórych sekcji. Kolejne jednostki podziału to: 1) sekcje, 2) podsekcje, 3) działy, 4) grupy, 5) klasy i 6) podklasy. Ze względu na wyróżnienie dodatkowych podklas klasyfikację stosowanąw Polsce określano Polską Klasyfikacją Działalności EUROPEJSKA KLASYFIKACJA DZIAAALNOŚCI (wdrażana od 1 stycznia 1991 r.} " SEKCJA (17 rodzajów działalności, jednoliterowy kod alfabetyczny; od A do Q) " podsekcja (występuje w sekcji C Górnictwo i Kopalnictwo"; 2 podsekcje CA, CB, oraz w sekcji D DziałalnośćProdukcyjna"; 14 podsekcji, dwuliterowy kod alfabetyczny, od DA do DN) " DZIAA (60 kategorii rodzajów działalności, dwucyfrowy kod numeryczny od 01 do 99) " GRUPA (222 kategorie rodzajów działalności wyodrębnione z punktu widzenia stosowanego procesu produkcyjnego, trzycyfrowy kod numeryczny, od 01. 1 do 99.0) " KLASA (512 kategorii rodzajów działalności, wyodrębnionych z punktu widzenia specjalizacji procesu produkcyjnego, czterocyfrowy kod numeryczny od 01.11 do 99.00) " PODKLASA (wprowadzony w celu wyodrębnienia rodzajów działalności charakterystycznych dla polskiej gospodarki, sześciocyfrowy kod numeryczny, np. 01.22.10 - chów i hodowla owiec) do 1991 r.: obowiązywała Klasyfikacja działalności gospodarczej Klasyfikacja Gospodarki Narodowej - umownie przyjęty, hierarchicznie usystematyzowany podział ogółu jednostek organizacyjnych tworzących gospodarkęnarodową(podmiotów gospodarujących), stosowany w planowaniu i statystyce do 1991 roku. W KGN wyróżniano cztery szczeble podziału gospodarki narodowej: l) sfery (produkcji materialnej i niematerialnej); 2) działy; 3) gałęzie i 4) branże. Poziom agregacji danych demograficznych - gmina, powiat, województwo, Polska - jednostki statystyczne NTS (NUTS) NTS - NUTS " W lipcu 2000 roku Rada Ministrów zatwierdziła przedłożony przez GUS projekt rozporządzenia RM w tej sprawie. EUROSTAT (Urząd Statystyczny Unii Europejskiej) podjął już w latach siedemdziesiątych działania, których celem była unifikacja jednostek terytorialnych dla potrzeb statystyki regionalnej. Począwszy od 1988 roku nomenklatura tychże jednostek (The Nomenclature of Territorial Units for Statistics - NUTS) stosowana jest w legislacji krajów Unii Europejskiej. NUTS (NTS) NUTS jest klasyfikacją hierarchiczną wyznaczającą obszary z których agregowane (sumowane) są dane dla celów statystycznych. Stary podział NUTS ok. 1998-2003 r. obejmował pięćpoziomów, a mianowicie: szczeble regionalne (NUTS 1 - 3) i szczeble lokalne (4 - 5). obszar Polski (kraj) to szczebel - NUTS 1, województwa - NUTS 2 podregiony (grupy powiatów)- NUTS 3 powiaty NUTS 4 gminy NUTS 5. Nowy podział NUTS Zgodnie z nowym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego z 2003 roku został wprowadzony nowy podział obejmujący minimalnie 3 poziomy: NUTS 1 duże regiony obejmujące od 3 do 7 mln mieszk. (w Polsce grupy województw) NUTS 2 regiony obejmujące od 800 tys. do 3 mln mieszk. (w Polsce województwa) NUTS 3 podregiony obejmujące od 150 do 800 tys. mieszkańców (w Polsce grupy powiatów) W razie potrzeby Państwa Członkowskie mogą przyjąć więcej poziomów szczegółowości klasyfikacji NUTS (w Polsce pozostały NUTS 4 powiaty i NUTS 5 gminy) Podział Polski na jednostki NTS 2 i NTS 3