LIBER E
vel
EXERCITIORUM
SUB FIGURA IX
I.
1. Należy zapisywać szczegóły wszystkich eksperymentów podczas ich wykonywania lub
bezpośrednio po ich ukończeniu.
2. Bardzo ważne jest notowanie fizycznego i psychicznego stanu osoby eksperymentującej lub
osób biorących udział w eksperymencie.
3. Powinno się notować również czas i miejsce eksperymentów, a także stan pogody i
wszystkie inne warunki, które mogą mieć pozytywny wpływ na rezultat eksperymentu, jako
z
ródło sukcesu, bądz
negatywny, jako z
ródło porażki.
4. A .'. A .'. nie uwzględni żadnego eksperymentu, który jest z
le wykonany.
5. Na tym poziomie nie jest istotne deklarowanie najważniejszego celu naszych badań,
albowiem nie można o nim wiedzieć, jeśli się nie zdobędzie biegłości w tych praktykach
wstępnych.
6. Eksperymentatora zachęca się, aby korzystał z własnej inteligencji, a nie polegał na innych,
choćby to były bardzo znaczące osobistości.
7. Dziennik magiczny należy prowadzić w sposób inteligentny, aby też inne osoby mogły mieć z
niego pożytek.
8. Księga Jana Św. Jana, opublikowana w pierwszym numerze "Equinox", stanowi przykład
takiego dziennika prowadzonego przez bardzo zaawansowanego ucznia.
9. Im bardziej naukowy charakter ma dziennik, tym lepiej. Nie zmienia to faktu, że należy
notować emocje, jako warunki towarzyszące praktyce. Niechaj zatem dziennik pisany będzie ze
szczerością i troską. A w toku praktyki stanie się coraz bliższy ideałowi.
II.
Jasnowidztwo Fizyczne.
1. Wez
talię (78) kart tarota. Potasuj je, przełóż, wyciągnij jedną kartę. Nie patrząc na nią,
staraj się odgadnąć jej nazwę. Napisz nazwę, o jakiej myślałeś, a obok niej prawdziwą nazwę
karty. Powtórz to i podsumuj rezultaty.
2. Eksperyment ten łatwiej jest przeprowadzić ze starą talią kart, najlepiej stosowaną do
wróżenia przez kogoś, kto się naprawdę na tym zna.
3. Pamiętaj, że powinno się odgadnąć właściwą nazwę karty raz na 78 razy. Staraj się także
wykluczyć możliwość otrzymania tej wiedzy za pośrednictwem zwykłych zmysłów wzroku i
dotyku, a nawet węchu.
Był kiedyś taki człowiek, który miał tak wrażliwe palce, że mógł rozpoznać po dotyku kształt i
układ liter i na tej podstawie właściwie odgadywać nazwy kart.
4. Lepiej rozpocząć od łatwiejszej formy tego eksperymentu, czyli od zgadywania koloru.
5. Pamiętaj, że podczas 78 eksperymentów masz do czynienia z 22 atutami i 14 kartami w
każdym z czterech kolorów. Tak więc bez żadnego jasnowidzenia możesz przynajmniej w
przybliżeniu dwukrotnie na 7 razy odgadnąć właściwą nazwę, jeśli za każdym razem będziesz
mówił o atutach.
6. Zauważ, że niektóre z kart znajdują się ze sobą w harmonii.
Dlatego nie jest takim wielkim błędem mówienie o piątce mieczy ("Pan Klęski"), kiedy
prawdziwa karta to dziesiątka mieczy ("Pan Zguby"). Ale nazwanie Pana Konfliktu (5 różdżek)
Panem Miłości (2 pucharów) to już naprawdę poważny błąd.
Podobnie, karta rządzona przez Marsa znajduje się w harmonii z 5, a karta rządzona przez
Bliz
niaków z "Kochankami".
7. Te harmonijne związki należy dobrze przestudiować, korzystając z tablic numerycznych w
podręczniku kabały 777.
8. Wraz z postępem zauważysz, że jesteś w stanie rozpoznać właściwy kolor trzykrotnie na
cztery razy i bardzo rzadko popełniać będziesz błędy nieharmonijne. Na 78 eksperymentów
będziesz w stanie odgadnąć właściwą kartę 15-20 razy.
9. Kiedy osiągniesz ten poziom, będziesz mógł się poddać egzaminowi. A kiedy go zdasz,
otrzymasz bardziej skomplikowane i trudne ćwiczenia.
III
Asana - Postawa.
1. Musisz nauczyć się siedzieć w całkowitym bezruchu, z napiętymi mięśniami przez długi czas.
2. Nie powinieneś mieć na sobie żadnego stroju, który by mógł ci przeszkadzać w pozycjach
wykonywanych podczas eksperymentów.
3. Pierwsza pozycja: (Bóg). Usiądz
na krześle, z głową podniesioną do góry, plecami
wyprostowanymi, połączonymi nogami, na których spoczywają ręce i zamkniętymi oczami.
4. Druga pozycja: (Smok). Uklęknij. Tyłek spoczywa na piętach, palce u nóg są zwrócone do
tyłu, plecy i głowa są wyprostowane, ręce znajdują się na udach.
5. Trzecia pozycja: (Ibis). Wstań, dotknij lewą kostkę prawą ręką, palcem wskazującym
delikatnie dotknij ust.
6. Czwarta pozycja: (Piorun) Usiądz
. Lewą piętą naciśnij anusa, prawą stopę postaw na
palcach, pięta zakrywa fallusa, ramiona rozciągnij nad kolanami, głowę i plecy trzymaj
wyprostowane.
7. Podczas wykonywania tych pozycji mogą ci się przydarzyć rozmaite sprawy. należy je
dokładnie rozważyć i opisać.
8. Zapisz czas trwania praktyki, rodzaj towarzyszącego jej bólu, stopień uzyskanej nieugiętości
i inne sprawy mające z tym związek.
9. Kiedy osiągniesz taki postęp, że spodek wypełniony po brzegi wodą, postawiony na twej
głowie nie uroni ani kropli przez całą godzinę i nie odczuwać będziesz żadnych napięć w
mięśniach, kiedy więc będziesz czuł się mocny i spokojny, przystąpisz do egzaminu. Jeśli go
zdasz, otrzymasz bardziej skomplikowane i trudne praktyki.
IV
Pranajama - Uregulowanie Oddechu
1. Spoczywając w jednej z pozycji, zamknij prawą dziurkę od nosa kciukiem prawej ręki i zrób
powolny i pełny wydech przez lewą dziurkę, odmierzając 20 sekund na zegarku. Następnie,
zrób wdech tą samą dziurką, trwający 10 sekund. Zmień ręce i powtórz to samo z drugą
dziurką. Kontynuuj praktykę przez godzinę.
2. Kiedy stanie się to dla ciebie łatwe, zwiększ długość czasu do 30 i 15 sekund.
3. Kiedy i to uda ci się opanować, rób 15 sekundowe wydechy, 15 sekundowe wdechy i 15
sekundowe zatrzymywania oddechu.
4. Jeśli powiedzie ci się w tej praktyce wykonywanej przez całą godzinę, wydychaj powietrze
przez 40 sekund i wdychaj przez 20 sekund.
5. Następnie, praktykuj wydychanie powietrza przez 20 sekund, wdychania przez 10 sekund i
zatrzymywania przez 30 sekund.
Po opanowaniu tych wszystkich praktyk, przystąpisz do egzaminu. Jeśli go zdasz, otrzymasz
bardziej skomplikowane i trudne praktyki.
6. Zauważysz, że obecność nawet najmniejszej ilości pokarmu w żołądku, poważnie utrudnia
praktykę.
7. Pamiętaj o tym, by nie nadwyrężać swoich mocy. Szczególnie ważne jest unikanie zadyszki,
w trakcie której można by zrobić gwałtowny i szybki wydech.
8. Postaraj się głęboko, pełnie i regularnie oddychać.
9. Pojawią się zapewne niezwykłe zjawiska. Należy je dokładnie rozważyć i opisać.
V.
Dharana - Kontrola Myśli
1. Postaraj się skupić umysł na jednym wyobrażonym przedmiocie.
Przydaje się do tego pięć tattw. Są nimi: czarny owal, niebieski dysk, srebrny półksiężyc, żółty
kwadrat i czerwony trójkąt.
2. Następnie skup się na połączeniach prostych przedmiotów, na przykład czarnego owalu z
niebieskim dyskiem itd.
3. Następnie skup się na prostych poruszających się obiektach, na kiwającym się wahadle,
poruszającym się kole itp. Zaniechaj przedmiotów ożywionych.
4. Następnie skup się na połączeniach poruszających się obiektów, np. na poruszającym się
tłoku w trakcie kiwania się wahadła. Relacja między ich ruchami powinna być inna w każdym
doświadczeniu.
Możemy się posłużyć nawet systemem kół zamachowych, mimośrodów i regulatora.
5. Podczas tych praktyk umysł powinien się całkowicie ograniczyć do wyznaczonych przez
siebie obiektów. Nie wolno pozwolić, by jakaś inna myśl wdarła się do świadomości. Systemy
powinny poruszać się regularnie i harmonijnie.
6. Pamiętaj o zapisywaniu czasu trwania doświadczeń, ilości i natury przeszkadzających myśli,
skłonności obiektów do zmieniania swojego miejsca i innych pojawiających się zjawisk. Nie
przeciążaj się, to bardzo istotne.
7. Następnie, zacznij sobie wyobrażać przedmioty ożywione. Znanych tobie i cenionych ludzi.
8. W przerwach między tymi doświadczeniami możesz spróbować wyobrazić sobie przedmioty
innych zmysłów i skupić swój umysł na nich.
Na przykład, postaraj sobie wyobrazić smak czekolady, zapach róży, dotyk aksamitu, dz
więk
wodospadu, lub tykanie zegara.
9. Na samym zaś końcu wyrzuć te wszystkie obiekty zmysłów i nie pozwól, by jakakolwiek
myśl pojawiała się w twoim umyśle. Kiedy poczujesz, że osiągnąłeś pewien postęp w tych
praktykach, przystąp do egzaminu. Jeśli uda ci się go zdać, otrzymasz bardziej skomplikowane
i trudne praktyki.
VI.
Ograniczenia Fizyczne.
1. Znajomość swoich ograniczeń stanowi nieocenioną pomoc..
2. W tym celu upewnij się, przez jak wiele godzin możesz obyć się bez jedzenia i picia, nie
przeszkadzając sobie tym w pracy.
3. Sprawdz
, ile alkoholu możesz wypić i w jaki rodzaj opilstwa popadasz.
4. Sprawdz
, jak długo możesz iść bez przerwy, a także tańczyć, pływać, biegać itd.
5. Sprawdz
ile godzin możesz się obejść bez snu.
6. Sprawdz
swoją wytrwałość w różnych ćwiczeniach gimnastycznych.
7. Sprawdz
, jak długo możesz zachować milczenie.
8. Sprawdz
inne swoje możliwości i uzdolnienia.
9. Pamiętaj o dokładnym i świadomym zapisywaniu tego, ponieważ od twoich mocy zależeć
będą wymagania względem ciebie stosowane.
VII.
Kurs Czytania
1. Sens tych wszystkich praktyk na samym początku nie będzie dla ciebie jasny, ale
przynajmniej (kto temu zaprzeczy?) wyćwiczysz się w determinacji, dokładności, introspekcji i
wielu innych cechach potrzebnych każdemu człowiekowi w jego codziennych zajęciach. A
zatem, bez wątpienia, nie będzie to czas stracony.
2. Jednakże, jeśli chcesz uzyskać pewien wgląd w naturę Wielkiego Dzieła, wykraczającą poza
te głupstwa, musisz zajrzeć do następujących ksiąg jako poważnych i uczonych wkładów w
studia Natury, choć niekoniecznie na nich bazujących.
"I Ching"
"Tao Te Ching"
"Tannhauser" Aleistera Crowleya.
"Upaniszady"
"Bhagawadgita"
"Głos Ciszy"
"Radża Joga" Swamiego Wiwekanandy
"Sziwa Sanhita"
"Aforyzmy Patańdżaliego"
"Miecz Pieśni"
"Księga Umarłych"
"Rituel et Dogme de la Haute Magie"
"Księga Świętej Magii Maga Abramelina"
"Goetia"
"Hathajoga Pradipika"
"Przewodnik Duchowy Molinosa"
"Historia Filozofii" Erdmanna
"Gwiazda na Zachodzie" (kapitan Fuller)
"Dhammapada"
"Pytania do Króla Milindy"
"777 vel Prolegomena, etc."
"Rozmaitości Doświadczenia Religijnego" (James)
"Kabbala Denudata"
"Konx Om Pax"
3. Drobiazgowe studia nad tymi książkami nauczą cię mówić językiem swego mistrza, a przez
to umożliwią ci z nim kontakt.
4. Powinieneś odnalez
ć w tych różnych dziełach fundamentalną harmonię. Należy zatem
szukać między nimi różnic.
5. Zawsze, jeśli tego pragniesz, możesz przystąpić do egzaminu.
6. Podczas tego elementarnego kursu powinieneś starać się odnalez
ć kompetentnego mistrza,
który będzie mógł ci doradzać i poprawiać, jeśli zajdzie taka potrzeba..
7. Najważniejsze jest jednak pamiętanie o tym, by nie polegać na mistrzu ani nie wierzyć mu
do końca. Polegać można jedynie na sobie, a wierzyć tylko w to, co obejmuje nasza wiedza i
doświadczenie.
8. Ponownie przypominam o wielkim znaczeniu spisywania dziennika, dzięki któremu można
wykryć błędy wynikające z naszych rozmaitych cech.
9. Pracujcie zatem należycie. O tak, pracujcie należycie.
(W przypadku pojawienia się jakichś istotnych czy niesamowitych rezultatów albo też jakichś
poważnych trudności, należy o tym poinformować A .'. A .'.)
(c) tłumaczenie Frater Carezza [e-mail]