Otrzymane wyniki adsorpcji i przeliczono na sto
pień pokrycia powierzchni i przedstawiono na rys. 4-7 i 4-8 dla adsorpcji wodoru oraz 4-9 i 50 dla adsorpcji benzenu.
Z wykresów wynika, że:
1. Adsorpcja wodoru ze wzrostem temperatury rośnie co dowodzi, że mamy do czynienia z właściwą chemisorpcją.
2. Adsorpcja wodoru rośnie ze wzrostem ilości Ni. Wzrost ten jest silniejszy dla serii K niż serii 0 o większej zawartości Mg, gdzie obserwujemy nieduży spadek adsorpcji wodoru u katalizatorów zawierających Ni ze wzrostem ilości Ni.
3. Adsorpcja benzenu na ogół maleje ze wzrostem temperatury i to tym silniej im więcej jest Co.w katalizatorach. Stąd pochodzi spadek aktywności katalitycznejikata-lizatorów o dużej zawartości kobaltu przy wzroście temperatury. Dla katalizatorów o dużej zawartości Ni obserwujemy nawet wzrost adsorpcji benzenu.serii K i dlatego te katalizatory nie wykazują większego spadku aktywności przy Y/zroście temperatury.
4-. Na krzywych adsorpcji benzenu serii K obserwujemy minimum a dla serii 0 maksimum stopnia pokrycia powierz chni. U katalizatorów serii K przypada w tym samym miejscu maksimum na krzywej zależności'parametru siatki krysta licznej od molowej zawartości Ni. Wskazuje to na wpływ czynnika strukturalnego na adsorpcję benzenu. Niestety dla serii 0 nie ma danych o wielkości parametru sieci krysta licznej, ponieważ analiza rentgenograficzna nie stwierdziła tu jednoznacznie obecności fi -NiCo.
5. Stopień pokrycia powierzchni katalizatoróv/ wodorem jest mały i wynosi 2-7%. Dla benzenu serii 0 o dużej zawartości Mg zajęta powierzchnia jest tego samego rzędu (1-8%), podczas gdy dla serii K v/ynosi 5-20%. Wskazuje to na fakt, że na katalizatorach o dużej ilości magnezu węzły sieci aktywnego metalu znajdują się w większych odległościach (Lebiediew [25» 26])'i tworzą sekstety o mniej pra-widłoY/ym ułożeniu gwarantujące wg teorii Bałandina proces katalitycznego uwodornienia,.
6, Przy tak małych stopniach pokrycia powierzchni możemy zaniedbać wzajemne oddziaływanie między zaadsorbowanymi
54-