9814371924

252

KRONIKA NAUKOWA, SPRAWOZDANIA

chodziło) muszą być niezwykle trudne i skomplikowane.

Kwestie prawne nowego ładu komunikowania omawiano także po południu oraz rano ostatniego dnia konferencji, w grupach roboczych — uczestnicy jednej z nich (m. in. W. Kleinwachtcr, C. Hamelink) zajmowali się Korporacją Internetową (ICANN) w kontekście nowego ładu komunikowania (i zarządzania Internetem), a drugiej — handlem i biznesem w Internecie.

Oczywiście cały czas obradowały sekcje Stowarzyszenia, oferując zainteresowanym wiele różnych możliwości. Bardzo interesujące były obrady sekcji Komunikowania politycznego (wystąpienie Yorama Peri z Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie pt. Demokratyczny pucz w wyborach w Izraelu w 1999 r., referat Peetera Vihaleema i Marju Lauristin z uniwersytetu w Tartu w Estonii pt. Kultura polityczna, media i wybory parlamentarne w Estonii, czy wystąpienie Ch. Holtz-Bachy, Evy-Marii Lessingcr i Marcusa Mokc pt. Reakcje publiczności na plakaty wyborcze) oraz obrady sekcji mediów w edukacji (znakomite wystąpienie Jose Martincza-dc-Toda pt. „Metodologia oceniania”). Jednak najwięcej ciekawych wystąpień odbyło się w ramach sekcji ekonomii politycznej (zajmującej się, wbrew utartym polskim skojarzeniom, stykiem gospodarki, mediów i polityki), dość wymienić bardzo interesującą, żywą prezentację multimedialną Colina Sparksa (uniwersytet w Westminster) pt. Central European Media Enterprise (CME): zachodni kapitalizm we Wschodniej Europie.

Nic sposób wymienić wszystkich ciekawych wystąpień ani atrakcji konferencji, choćby dlatego, że obrady sekcji odbywają się równolegle. Trzeba podkreślić, że Niemcy — gospodarze konferencji — dali się poznać od najlepszej strony nie tylko jako organizatorzy konferencyjnych obrad, ale także jako jedni z najaktywniejszych badaczy mediów i komunikowania w Europie.

Jacek Kołodziej

Media a edukacja

W dniach 8-11 kwietnia 2000 w Poznaniu odbyła się trzecia konferencja „Media a edukacja”, jak zwykle zorganizowana (przy współudziale innych instytucji) przez Zakład Technologii Kształcenia Wydziału Studiów Edukacyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. W obradach uczestniczyło prawie 200 naukowców. Przyjechali z całej Polski; było też kilkunastu gości zagranicznych, przede wszystkim z USA i Niemiec, a także: Holandii, krajów skandynawskich, Portugalii, Turcji. Program zakładał wygłoszenie ponad 90 referatów w trakcie wyłącznie obrad plenarnych, co spowodowało ograniczenie czasu większości wystąpień do 5-10 minut, oraz przeniesienie się dyskusji z sali w kuluary.

Niedostatki owe zrekompensowało jednak wydanie na rozpoczęcie obrad prawie siedcm-setstronicowego tomu referatów¹. Wraz z dwoma wydanymi poprzednio składa się on

Wacław Strykowski (red.): „III Międzynarodowa Konferencja Media a Edukacja”, Poznań 2000, UAM w Poznaniu, Zakład Technologii Kształcenia, Wydawnictwo eMPi2, s. 688.

na pożyteczne wydawnictwo pozwalające wyrobić sobie pogląd na dotychczasowy rozwój polskiej i światowej pedagogiki medialnej, czyli — według określenia przewodniczącego Komitetu Programowo-Organizacyjnego Konferencji — prof. Wacława Strykowskiego: nauki zajmującej się właściwościami, oddziaływaniem i stosowaniem mediów w szeroko pojętej edukacji, czyli w działalności dydaktycznej i wychowawczej. [...] Pedagogikę medialną interesuje przede wszystkim to, jak media rozwijają i kształtują jednostkę, a także całe społeczeństwa.

Owo „rozwijanie i kształtowanie” odbywa się jednak przy różnych okazjach i ma różne cele. Obrady zostały zatem podzielone na poszczególne sesje. Pierwsza: „Media i edukacja we współczesnym społeczeństwie”, w trakcie której wygłosili referaty profesorowie: Wacław Strykowski („Cele i problematyka konferencji — Rozwijamy pedagogikę medialną”), szczególnie dramatycznie opisujący propagowane ostatnio przez media wzorce kulturowe Zbyszko Melosik („Mass media, edukacja i kultura współczesna”), Michael Molenda z