się i jest zewnętrznym wyrazem wewnętrznego utożsamienia swego świata ze światem Biblii”141.
Zaproponowane przez Brandstaettera trzy sposoby reinter-pretacji Biblii świadczą, iż podchodząc w sposób osobisty i twór-czy do tej Księgi, respektował jednocześnie jej najgłębszy teologiczny wymiar.
TŁUMACZENIA BIBLII
Do tego sposobu obcowania z Pismem Świętym Brandstaetter doszedł po wielu latach osobistej lektury Księgi. Jego debiutem translatorskim542, jeśli chodzi o tłumaczenia biblijne, była Pieśń nad Pieśniami143, następnie opublikował Słowo nad słowami, Antologię poezji Starego Przymierza144. W tych tłumaczeniach po raz pierwszy posłużył się techniką kolometryczną. Jej wartość polega na tym, że pozwala uzyskać zapis, który oddaje rytmikę mówionego pierwotnie tekstu. Autor uzasadniając wybór stwierdził:
l4! Z. L i c h n i a k, op. cits. 65.
142 Jeszcze przed wojną autor próbował tłumaczyć niektóre poetyckie biblijne księgi, lecz żadnej nie opublikował.
14' R. Brandstacrter, Pieśń nad pieśniami, „Życie i Myśl” 1959, nr 7/8, s. 24-35.
!44 Tenź c, Słowo nad słowami. Antologia poezji Starego Przymierza, przed m. O. Rops, M. Peter. Poznaó 1964. Antologia zawiera następujące księgi: Kaznodzieja, Hiob, Treny Jeremiasza.
I4<1 Cyt za: J. K u d a s i e w i c z. Ewangelie synoptyczne dzisiaj, Warszawa 1986, s. 415. Na ten aspekt tłumaczeń autora zwrócił uwagę Cz. Ryszka: „To świadoma konstrukcja, dzięki której może tłumacz uwydatnić wizualnie akcenty i tempa w zdaniu, wartości intonacyjne wersetu, czym wzbogaca tekst. Jak wiadomo, Pismo Sw. było pierwotnie przekazywane ustnie, a ten oralny przekaz opierał się na specjalnych akcentach i intonacji, na wrażeniach słuchowych, dlatego należy jc w jakiś sposób obecnie wyeksponować” (Cz. Ryszka, Milczący obecny i inne szkice o pisarzach katolickich, Katowice 1984, s. 162). Zob. też wypowiedź autora o jego pracy przekładowej, trudnościach i sposobach ich przezwyciężania: R. Brandstaetter, 0 sztuce tłumaczenia „Psalmów", [w.] Przekład artystyczny. O sztuce tłumaczenia. Księga druga, red. S. Pollak, Wrocław 1975, s. 15-16.
69