9914714095

Ws tłpra £ m ęda fr an ow

Halina Bursztyńska

Grodno i Wilno

Już 11 lat trwa współpraca między Instytutem Filologii Polskiej AP w Krakowie a Katedrą Filologii Polskiej Państwowego Uniwersytetu im. Janki Kupały w Grodnie na Białorusi.

Uniwersytet w Grodnie został utworzony z Instytutu Pedagogicznego w 1978 roku. W dziesiątym roku działalności na Wydziale Filologicznym powstała Katedra Filologii Polskiej. Jej kierownictwo objęła zasłużona dla kultury polskiej na Białorusi prof. Świetlana Musijcnko. Katedra jako samodzielna jednostka naukowo-dydaktyczna miała spełnić — i czyni to z powodzeniem — społeczne oczekiwania środowisk z terenów Zachodniej Białorusi. Warto wiedzieć, że Uniwersytet Grodzieński jest jedyną uczelnią w republice, gdzie kształcą się przyszli absolwenci filologii polskiej. Jako specjaliści znajdują oni zatrudnienie w polskojęzycznym szkolnictwie oraz w różnych typach placówek kulturalnych i społecznych.

Instytut Filologii Polskiej WSP w Krakowie był pierwszym wśród uczelni w kraju, którego pracownicy od początku istnienia Katedry Filologii Polskiej zadeklarowali niezbędną pomoc w zakresie organizacji i przebiegu procesu dydaktycznego, dokształcania młodej kadry i pracowników nowo powstałej placówki, podejmowania i realizacji wspólnych programów naukowych. W 1988 roku współpraca nabrała mocy prawnej przez podpisanie przez rektorów obu uczelni umowy. Zobowiązuje ona strony do współdziałania na zasadzie wzajemności w dziedzinach dydaktyki i nauki do 2004 roku. Pełnomocnikiem rektora WSP oraz wieloletnim koordynatorem do spraw współpracy z PUG została prof. Halina Bursztyńska. Przejściowo funkcję tę pełnił dr Antoni Aleksandrowicz, a obecnie, od 1998 r. prof. Maria Teresa Li-zisowa.

W pierwszych latach kształcenia słuchaczy filologii polskiej na Uniwersytecie w Grodnie zaistniała konieczność perfekcyjnej pomocy dydaktycznej ze strony naszych językoznawców'. Na kilkusemestralne zajęcia udali się wówczas do Grodna dr Anna Spólnik, prof. Leszek Bednarczuk oraz dr Marek Giynkie-wicz. Do chwili obecnej wspiera miejscowych językoznawców prof. Maria Teresa Lizisowa.

Początki ich pracy miały prawdziwie pionierski charakter, zważywszy na brak podręczników i innych pomocy naukowych oraz niemożność ich kompletowania na miejscu wobec zaledwie zalążkowego funkcjonowania specjalistycznych zbiorów naukowych. Z analogicznymi kłopotami zmagali się i literaturoznawcy. Poważną trudność w prawidłowym funkcjonowaniu dydaktyki stanowiła w pierwszych dwóch latach niemal zupełna nieznajomość czynnego posługiwania się językiem polskim przez studentów białoruskich. Z każdym jednak rokiem sytuacja korzystnie się zmieniała, a poziom dydaktyki wzrastał. Należy pamiętać, że niewątpliwą w' tym zasługę mają pracownicy IFP, wspomagani przez kolegów' z Katedry Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej. Wykłady kursowe i konwersatoria oraz wykłady monograficzne i krótkie wykłady tematyczne odbywały się na wszystkich latach studiów. Prowadzili je m in. prof. Stanisław Burkot, prof. Halina Bursztyńska, prof. Bolesław' Faron, prof. Tadeusz Budrewicz, prof. Krzysztof Woźniakowski, dr Andrzej Gurbiel, dr Marek Białota, dr Jerzy Ossowski, dr Henryk Czubała.

Każdego roku językoznawcze kursy wzbogacali prof. L. Bednarczuk i dr. A. Spólnik. Ścisłą współpracę z Grodnem utrzymuje prof. M. T. Lizisowa oraz prof. H. Bursztyńska. Niezbędne specjalistyczne wykłady z metodyki nauczania literatur)' stały się udziałem prof. Zenona Uiygi. Z kolei prof. Świetlana