h—*
Rys. 6. Złącze na gwoździe jednocięte wbijane z jednej strony: ti, t2 - grubości łączonych elementów, d - średnica gwoździa, 1 - długość gwoździa [opr. autora]
W konstrukcjach ciesielskich w złączach na gwoździe, należy wbijać je z dwóch stron w sposób zilustrowany na rys.7, tak dobierając ich długość, aby koniec gwoździa nie wystawał na zewnątrz łączonych elementów.
Rys. 7. Zachodzące na siebie gwoździe w połączeniach konstrukcyjnych [opr. autora]
Dopuszczalne jest wbijanie gwoździ z obu stron wzdłuż jednej osi tylko w takim wypadku, by ich końce nie zachodziły na siebie więcej niż na 1/3 grubości składowej części elementu złożonego.
W połączeniach stosowany jest prostokątny lub przestawny układ gwoździ (rys. 8a i b). W układach wbijania występują szeregi biegnące wzdłuż włókien drewna i rzędy biegnące w poprzek lub ukośnie do włókien.
a)
C) Odległoki od krawędzi I od końca
-90” < a < 90“
Koniec
obciążony
90°<a<Z7Cr
Koniec
nteobckjżony
0p<a<l8tT
Krawęd2
obciążona
180°<a<360ę
Krawędź
nleobckjżona
Rys. 8. Układy wbijania gwoździ i oznaczenie odległości a: a) układ prostokątny, b) układ przestawny, c) odległości od krawędzi [4, s. 159]
Odstępy pomiędzy osiami gwoździ w szeregach i rzędach oraz odległości od krawędzi i końców obciążonego i nieobciążonego elementu, należy określać na podstawie normy PN - B - 03150 : 2000, „Konstrukcje drewniane”. Odstępy te, nie mogą być mniejsze niż podane na rysunku nr 8 a + c oraz w tabeli 1. Wartości te zależą od kąta zawartego pomiędzy kierunkiem siły a kierunkiem przebiegu włókien drewna.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10