Giuseppe de Santis neorealizm w stylu hollywoodzkim De Santis współscenarzysta Pragnienia Rosselliniego i OpÄ™tania Viscontiego. Jego wczesna tetralogia Tragiczny poÅ›cig , Gorzki ryż , Nie ma pokoju nad oliwkami i Rzym, godzina jedenasta to punkt szczytowy jego twórczoÅ›ci. Filmy de Santisa sÄ… drapieżne i jednoznaczne w oskarżeniach reżyser wykorzystuje tematykÄ™ dramatu spoÅ‚ecznego wpisujÄ…c jÄ… w formuÅ‚Ä™ sensacyjna i melodramatycznÄ… z wyrazistymi wÄ…tkami erotycznym ze znamionami perwersji. Przewodnie motywy to motywy przemocy godzÄ…cej w sprawÄ™ ludu. Forma jego filmów efektowne wizualnie, o wysmakowanej kompozycji kadru, role kobiece grajÄ… zwyciężczynie konkursów piÄ™knoÅ›ci, a role mÄ™skie dostajÄ… amanci wÅ‚oskiego kina. żð Tragiczny poÅ›cig 1947 Konflikt wÅ‚aÅ›cicieli latyfundiów i chÅ‚opów zrzeszonych we spółdzielniach Terror wobec chÅ‚opów, sprzeciwiajÄ…cych siÄ™ cenom zboża -> bandytyzm -> w koÅ„cu ludzka solidarność zwycięża nad niezdrowÄ… miÅ‚oÅ›ciÄ… (Albert zabija ukochanÄ…, ale kolaborantkÄ™ Lili Marlen, by ocalić życie chÅ‚opów, którym wczeÅ›niej ukradli pieniÄ…dze i porwali jednemu z nich żonÄ™-Michelowi, dawnego przyjacielowi Alberta) żð Gorzki ryż 1949 Film o wyzyskiwanych robotnicach z plantacji ryżu w dolinie Padu Element przestÄ™pczoÅ›ci cyniczny zÅ‚odziej ma zamiar okraść plantacjÄ™ Pomimo poczÄ…tkowego konfliktu pomiÄ™dzy sami dziewczÄ™tami zwycięża solidarność robotnic żð Nie ma pokoju nad oliwkami 1950 Film o pasterzach z wiosek u podnóża Abruzzów, ciemiężonych prze bezkarnego bogacza PrzestÄ™pczość bogacz Bonfiglio nie cofa siÄ™ przed gwaÅ‚tem, kradzieżą SpoÅ‚eczność pasterska skupia siÄ™ wokół jednego z nich Francesco Dominici i Å›ciga zÅ‚ego Bonfiglio, który osaczony rzuca siÄ™ ze skaÅ‚ żð Rzym, godzina 11 1951 Zavattini jednym ze scenarzystów Punkt wyjÅ›cia to autentyczne wydarzenie z 15 stycznia 1951, kiedy to pod przybyÅ‚ymi na rozmowy o posadÄ™ sekretarki kobietami (ponad 200 osób) zaÅ‚amaÅ‚y siÄ™ schody scenarzyÅ›ci szukali materiaÅ‚u do fabuÅ‚y w opowieÅ›ciach uczestniczek katastrofy Luciana próbuje wziąć na siebie ciężar utrzymania rodziny, bezrobotny mąż, Caterina chce odmienić swoje życie, Simona z zamożnego domu wiążę siÄ™ z ubogim malarzem i szuka drogi do uniezależnienie siÄ™ od rodziców, Angeilna nie chce być dÅ‚użej sÅ‚użącÄ… itd. każda z historii filmu ma ten sam motyw (peÅ‚nÄ… determinacji próbÄ™ zdobycia szansy na godne życie) Åšledztwo, które ma na celu znalezienie winnego katastrofy czÅ‚owiek od ogÅ‚oszeÅ„, architekt, wÅ‚aÅ›ciciel czy Luciana? Z filmu jasno wynika, że nie może być mowy o jednostkowej winie winny jest system, który nie zapewnia masom elementarnych warunków do pracy i życia.