Droga Polski do Unii Europejskiej Piotr KopyciÅ„ski Pierwsze kroki ð 1988 r. nawiÄ…zanie stosunków dyplomatycznych miÄ™dzy PolskÄ… RzeczpospolitÄ… LudowÄ… a EuropejskÄ… WspólnotÄ… GospodarczÄ… (EWG) ð 1989 r. umowa z EWG ws. handlu i współpracy gospodarczej ð 1989 r. utworzenie przedstawicielstwa Polski przy EWG ambasador Jan KuÅ‚akowski ð 1990 r. zÅ‚ożenie wniosku o rozpoczÄ™cie negocjacji umowy o stowarzyszeniu z EWG; negocjator Jacek Saryusz-Wolski Phare ð 1989 r. powstanie Programu Phare (ang. Poland and Hungary: Action for the Restructuring of the Economy) ð Program pomocy materialnej paÅ„stw rozwiniÄ™tych dla krajów, w których zachodzÄ… przemiany ustrojowe ð Wsparcie przemian gospodarczych ð Koordynacja Komisja Wspólnot Europejskich ð Pierwotnie adresowany dla Polski i WÄ™gier, nastÄ™pnie do innych paÅ„stw w transformacji UkÅ‚ad Europejski ð 16 grudnia 1991 r. - podpisanie ukÅ‚adu europejskiego o stowarzyszeniu: ć% liberalizacja handlu artykuÅ‚ami przemysÅ‚owymi aż do ustanowienia strefy wolnego handlu: radykalne zwiÄ™kszenie wymiany handlowej Polski z EWG; część handlowa weszÅ‚a w życie w 1992 r. ć% ograniczona liberalizacja handlu artykuÅ‚ami rolnymi ć% współpraca polityczna miÄ™dzy PolskÄ… i EWG ć% 1 lutego 1994 r. Polska krajem stowarzyszonym z UE Traktat z Maastricht ð Oficjalnie: Traktat o Unii Europejskiej ð Umowa podpisana w 1992 r. ð ObowiÄ…zywanie od 1 listopada 1993 r. ć% Ustanowienie Unii Europejskiej opartej na 3. filarach: ć% Wspólnota Europejska, Europejska Wspólnota WÄ™gla i Stali oraz Euratom ć% Wspólna Polityka Zagraniczna i BezpieczeÅ„stwa ć% Wymiar SprawiedliwoÅ›ci i Spraw WewnÄ™trznych ð Każde paÅ„stwo europejskie, które kieruje siÄ™ zasadami wolnoÅ›ci, demokracji, poszanowania praw czÅ‚owieka i podstawowych wolnoÅ›ci oraz praworzÄ…dnoÅ›ci, może ubiegać siÄ™ o czÅ‚onkostwo w Unii Europejskiej Szczyt Kopenhaski ð W grudniu 1993 r. Rada Europejska, okreÅ›liÅ‚a tzw. kryteria kopenhaskie, czyli warunki polityczne i ekonomiczne, które muszÄ… speÅ‚niać paÅ„stwa kandydujÄ…ce do UE: ć% Kryteria polityczne: stabilne instytucje gwarantujÄ…ce demokracjÄ™, rzÄ…dy prawa, przestrzeganie praw czÅ‚owieka oraz poszanowanie i ochronÄ™ mniejszoÅ›ci ć% Kryteria ekonomiczne: sprawnie dziaÅ‚ajÄ…ca gospodarka rynkowa oraz zdolność do stawienia czoÅ‚a konkurencji i siÅ‚om rynkowym w UE ć% Ponadto kryterium zdolnoÅ›ci: zdolność do przyjÄ™cia na siebie wymogów czÅ‚onkostwa, a w szczególnoÅ›ci do przestrzegania celów unii politycznej, gospodarczej i walutowej UzupeÅ‚nienie kryteriów kopenhaskich W 1995 r. na posiedzeniu Rady Europejskiej w Madrycie ustalono, że kraje kandydujÄ…ce muszÄ…: ð Wprowadzić w życie unijne zasady i procedury ð Dostosować struktury administracyjne i sÄ…downicze do skuteczniejszego wprowadzania i egzekwowania przepisów unijnych Dokumenty zwiÄ…zane z procesem integracyjnym Polski z UE ð Agenda 2000 ð Narodowa Strategia Integracji ð Narodowy Program Przygotowania do CzÅ‚onkowstwa w Unii Europejskiej ð Europejska Strategia RzÄ…du RP Agenda 2000 ð Agenda 2000 na rzecz silniejszej i rozszerzonej Unii ð Szczegółowa strategia wzmacniania i rozszerzania UE ð Przygotowana przez KomisjÄ™ EuropejskÄ…ˆ w 1997 r. z inspiracji ówczesnego PrzewodniczÄ…cego Komisji Europejskiej Jacquesa Santera ( Pakiet Santera ) ð PrzyjÄ™ta na szczycie Rady Europejskiej w Berlinie w marcu 1998 r. ð OkreÅ›la strategiÄ™ rozszerzenia UE, wzrostu konkurencyjnoÅ›ci, zmodernizowania kluczowych polityk, reform instytucjonalnych UE, reformy Wspólnej Polityki Rolnej, wzrostu zatrudnienia i poziomu życia oraz perspektywy finansowej 2000-2006 ð Omówienie stanu przygotowaÅ„ do czÅ‚onkostwa 11. paÅ„stw kandydujÄ…cych ð Rekomendacja przystÄ…pienia do negocjacji z PolskÄ…, Cyprem, Czechami, EstoniÄ…, SÅ‚oweniÄ… i WÄ™grami Narodowa Strategia Integracji ð PrzyjÄ™ta w styczniu 1997 r. przez RadÄ™ Ministrów ð Systematyzacja przedsiÄ™wzięć integracyjnych ð Precyzowanie zadaÅ„ z zakresu integracji z UE dla podmiotów administracji publicznej ð OkreÅ›lenie zadaÅ„ dostosowawczych w okresie bezpoÅ›rednio poprzedzajÄ…cym czÅ‚onkostwo w UE ð Harmonogram wdrażania prawa wspólnotowego ð Cele i zadania NSI realizowane nastÄ™pnie w ramach Narodowego Programu Przygotowania do CzÅ‚onkostwa w UE Narodowy Program Przygotowania do CzÅ‚onkostwa w UE ð Odpowiedz na Partnerstwo dla CzÅ‚onkowstwa (lista krótko- i Å›redniookresowych priorytetów dot. przygotowania paÅ„stw kandydujÄ…cych do czÅ‚onkostwa przyjÄ™ty przez RadÄ™ UE 16 marca 1998 r. ) ð Dokument rzÄ…dowy ð Dwie części: ć% Ogólna: cele programu, lista i syntetyczny opis priorytetów dostosowawczych, charakterystyka dziaÅ‚aÅ„ dostosowawczych, okreÅ›lenie jednolitych ram wsparcia finansowego (w szczególnoÅ›ci budowa instytucji, procedura modyfikacji Programu oraz sposób monitorowania jego realizacji) ć% Szczegółowa: zakres prac i zadania konieczne dla zrealizowania ustalonych priorytetów, terminarz realizacji zadaÅ„, instytucje odpowiedzialne za programowanie i realizacjÄ™ zadaÅ„, procedury decyzyjne oraz ˆ zródÅ‚a finansowania ð Dokument byÅ‚ corocznie aktualizowany Europejska Strategia RzÄ…du RP ð PrzyjÄ™ta przez RadÄ™ Ministrów 15 listopada 2001 r. ð Cele Strategii, które ma zapewnić RzÄ…d RP: ć% Dążenie do dobrego przygotowana Polski do czÅ‚onkostwa w UE ć% ZakoÅ„czenie negocjacji do koÅ„ca 2002 r. ć% PrzystÄ…pienie Polski do UE w 2004 r. ć% Zapewnienie szerokiego udziaÅ‚ spoÅ‚eczeÅ„stwa w procesie przystÄ™powania Polski do UE ć% Przygotowanie stanowiska Polski wobec wszystkich zagadnieÅ„ dotyczÄ…cych przyszÅ‚oÅ›ci Unii Europejskiej i wspólnych polityk ć% Dążenie do zapewnienia Polsce w UE roli adekwatnej do jej poÅ‚ożenia i znaczenia w Europy Åšrodkowej Traktat nicejski ð Traktat z Nicei ZmieniajÄ…cy Traktat o Unii Europejskiej; Traktat ustanawiajÄ…cy WspólnotÄ™ EuropejskÄ… oraz niektóre zwiÄ…zane z nimi akty prawne ð Uzgodniony na szczycie Rady Europejskiej w Nicei 11 grudnia 2000 r., podpisany 26 lutego 2001 r., w Nicei, wszedÅ‚ w życie 1 lutego 2003 r., (odrzucony w referendum w Irlandii) ð Przygotowanie UE do zbliżajÄ…cego siÄ™ rozszerzenia poprzez zreformowanie podstawowych instytucji Traktat nicejski a Polska ð Liczba komisarzy w Komisji Europejskiej 27 (w tym 1 dla Polski) ð GÅ‚osowania w Radzie Europejskiej - zwiÄ™kszenie Å‚Ä…cznej liczby gÅ‚osów do 345 i wyznaczenie progu kwalifikowanej wiÄ™kszoÅ›ci na 258 gÅ‚osach; ponadto każde paÅ„stwo może zażądać weryfikacji, że kwalifikowana wiÄ™kszość stanowi co najmniej 62% populacji UE (w praktyce Niemcy i którekolwiek 2 z 3 pozostaÅ‚ych najludniejszych paÅ„stw UE zawsze mogÄ… zablokować decyzjÄ™ Rady) ð Deklaracja 27 gÅ‚osów w Radzie Europejskiej dla Polski potwierdzona w traktacie akcesyjnym; Hiszpania 27; Niemcy, Francja, Wielka Brytania i WÅ‚ochy po 29 ð Nowy podziaÅ‚ miejsc w Parlamencie Europejskim: staÅ‚a liczba 785 posłów, w tym dla Polski 50 miejsc (54 do momentu przyjÄ™cia BuÅ‚garii i Rumunii) Negocjacje akcesyjne ð GrudzieÅ„ 1997 r. - zaproszenie do negocjacji czÅ‚onkowskich: Polska, Cypr, Czechy, Estonia, SÅ‚owenia oraz WÄ™gry (tzw. grupa luksemburska) ð 31 marca 1998 r. rozpoczÄ™cie negocjacji czÅ‚onkowskich Etapy negocjacji ð V etapów negocjacji: ć% I - kwiecieÅ„ 1998 r. pazdziernik 1999 r. - analiza porównawcza prawa polskiego z unijnym (ang. screening) 29 z 31 obszarów; akty które zostanÄ… wdrożone i te wymagajÄ…ce negocjacji ć% II opracowanie polskich warunków negocjacyjnych, zatwierdzonych przez RadÄ™ Ministrów; konfrontacja polskiego stanowiska z ustaleniami negocjacyjnymi wypracowanymi przez RadÄ™ Unii Europejskiej i paÅ„stwa czÅ‚onkowskie podczas spotkaÅ„ MiÄ™dzyrzÄ…dowej Konferencji Akcesyjnej w Brukseli/Luksemburgu ć% III wÅ‚aÅ›ciwe negocjacje ć% IV prace nad szkicem Traktatu Akcesyjnego; rozmowy głównie czÅ‚onków Rady UE i Rady Ministrów, grupy robocze ć% V zakoÅ„czenia negocjacji akcesyjnych: szczyt w Kopenhadze12-13 grudnia 2002 roku: Polska przystÄ…pi do Unii Europejskiej 1 maja 2004 roku Obszary negocjacyjne ð 31 obszarów negocjacyjnych: ć% Nauka i badania , Telekomunikacja i technologie informacyjne , Edukacja, ksztaÅ‚cenie i mÅ‚odzież , Kultura i polityka audiowizualna , Polityka przemysÅ‚owa , MaÅ‚e i Å›rednie przedsiÄ™biorstwa , Wspólna Polityka Zagraniczna i BezpieczeÅ„stwa , Ochrona konsumentów i zdrowia , Statystyka , Stosunki zewnÄ™trzne , Unia celna , Unia Gospodarcza i Walutowa , Energia , Polityka spoÅ‚eczna i zatrudnienie , Swoboda Åšwiadczenia usÅ‚ug , Kontrola finansowa , Swobodny przepÅ‚yw towarów , Å›rodowisko , Prawo spółek , Swobodny przepÅ‚yw osób , Swobodny przepÅ‚yw kapitaÅ‚u , Podatki , Instytucje , Rybołówstwo Polityka transportowa , Wymiar sprawiedliwoÅ›ci i sprawy wewnÄ™trzne , Polityka regionalna i koordynacja instrumentów strukturalnych . Polityka konkurencji , Rolnictwo , Finanse i budżet oraz Inne ZespoÅ‚y negocjacyjne ð Ze strony paÅ„stw UE: Komisarz Unii Europejskiej do Spraw Rozszerzenia - GünterVerheugen ð Ze strony Polski: PeÅ‚nomocnik RzÄ…du do Spraw Negocjacji o CzÅ‚onkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej: PrzewodniczÄ…cy ZespoÅ‚u Negocjacyjnego (tzw. Główny Negocjator: Jan KuÅ‚akowski, nastÄ™pnie Jan TruszczyÅ„ski) Komitet Integracji Europejskiej ð FunkcjonowaÅ‚ w latach 1996-2010 ð Utworzony mocÄ… ustawy o Komitecie Integracji Europejskiej (KIE) z dnia 8 sierpnia 1996 r. ð Zadania: ć% Podejmowanie decyzji w sprawach o strategicznym znaczeniu dla procesu integracji Polski z UniÄ… EuropejskÄ… ć% Naczelny organ administracji rzÄ…dowej do spraw programowania i koordynowania polityki w sprawach zwiÄ…zanych z integracjÄ… Polski z UniÄ… EuropejskÄ… ć% Programowanie i koordynowanie dziaÅ‚aÅ„ dostosowawczych Polski do standardów europejskich ć% Koordynowanie dziaÅ‚aÅ„ administracji paÅ„stwowej w zakresie otrzymywanej pomocy zagranicznej ð Prace KIE obsÅ‚ugiwaÅ‚ UrzÄ…d Komitetu Integracji Europejskiej (UKIE) ð PrzewodniczÄ…cy KIE zazwyczaj Prezes Rady Ministrów ð W skÅ‚ad KIE wchodzili ministrowie ds. : finansów publicznych, gospodarki, pracy, rolnictwa, Skarbu PaÅ„stwa, spraw wewnÄ™trznych, spraw zagranicznych, Å›rodowiska, transportu, zdrowia, Minister SprawiedliwoÅ›ci ð W posiedzeniach mogli uczestniczyć inni ministrowie ð UKIE od 1 stycznia 2010 r. zostaÅ‚ wÅ‚Ä…czony w struktury Ministerstwa Spraw Zagranicznych Przebieg negocjacji na przykÅ‚adzie obszaru Rolnictwo ð Screening obszaru ð W wyniku screeningu wyodrÄ™bnienie problemów negocjacyjnych, bÄ™dÄ…cych przedmiotem stanowiska negocjacyjnego ð Przedstawienie stanowiska Unii Europejskiej ð Negocjacje: ć% Wprowadzenie acquis communautaire UE (fr. dorobek wspólnotowy ) Ustalenia zwiÄ…zane z objÄ™ciem Polski zasadami Wspólnej Polityki Rolnej: kwoty produkcyjne i wskazniki umożliwiajÄ…ce ustalenie wysokoÅ›ci dopÅ‚at bezpoÅ›rednich, powierzchnie upraw ć% Okresy przejÅ›ciowe ð PrzesuniÄ™cie części Å›rodków finansowych przeznaczonych na rozwój wsi i obszarów wiejskich na zwiÄ™kszenie dopÅ‚at bezpoÅ›rednich ð Tymczasowe zamkniÄ™cie negocjacji w obszarze ð Ostateczne zamkniÄ™cie wszystkich obszarów nastÄ…piÅ‚o na szczycie w Kopenhadze 12-13 grudnia 2002 r. Traktat akcesyjny ð 16 kwietnia 2003 r., Ateny - podpisanie Traktatu Akcesyjnego (ze strony polskiej: Premier Leszek Miller, Minister Spraw Zagranicznych WÅ‚odzimierz Cimoszewicz oraz Sekretarz Stanu do Spraw Europejskich Danuta Hübner) ð 17 kwietnia 2003 r. uchwaÅ‚a Sejmu ws. trybu wyrażenia zgody na ratyfikacjÄ™ Traktatu zarzÄ…dzenie ogólnokrajowego referendum ð Ratyfikacja przez paÅ„stwa czÅ‚onkowskie, Parlament Europejski i paÅ„stwa kandydujÄ…ce ð W Polsce referendum 7-8 czerwca 2003 r.: ć% frekwencja - 55,8%, ć% za przystÄ…pieniem Polski do UE - 77,5% gÅ‚osujÄ…cych, ć% przeciw - 22,5% ð Od 1 maja 2004 r. Polska jednym z 25 czÅ‚onków UE (Traktat Akcesyjny wszedÅ‚ w życie) ð Od 1 stycznia 2007 r. 27 krajów UE (doÅ‚Ä…czyÅ‚y BuÅ‚garia i Rumunia) ð Od 1 lipca 2013 r. 28 krajów UE (doÅ‚Ä…czyÅ‚a Chorwacja) DziÄ™kujÄ™ za uwagÄ™