Zasiedlenie lÄ…du przez roÅ›liny i zwierzÄ™ta Å‚Ä…czy siÄ™ Å›ciÅ›le z gos-podarzeniem wodÄ… przez poszcze-gólnych osobników. Skomplikowane systemy oszczÄ™dnego gospoda-rowania wodÄ… wyksztaÅ‚cajÄ… siÄ™ ba-rdzo powoli, dlatego pierwsze lÄ…-dowe roÅ›liny i zwierzÄ™ta nie mogÄ… jeszcze żyć w suchych strefach (np. na pustyniach). Ich wystÄ™powanie ogranicza siÄ™ wiÄ™c do brzegowych stref mórz, jezior i rzek oraz okolic bagiennych. Z drugiej strony roz-wój flory przyczynia siÄ™ do wilgot-nych stref na kontynentach. Gleby czysto mineralne magazynujÄ… na ogół bardzo maÅ‚o wody, podczas gdy próchnica i torf sÄ… w stanie dÅ‚ugo utrzymać wiÄ™cej wilgoci. Także roÅ›liny oraz powietrze w przestrzeniach o gÄ™stej szacie roÅ›linnej utrzymujÄ… wodÄ™. Wszyst-kim organizmom lÄ…dowym nie-zbÄ™dna jest woda, gdyż wszelkie istotne dla życia procesy zachodzÄ… w roztworach wodnych. Poza pozyskiwaniem niezbÄ™dnych dla organizmu substancji przez asymila-cjÄ™, roÅ›liny pobierajÄ… jeszcze rozpuszczone w wodzie so-le mineralne. Również wiele zwie-rzÄ…t żywi siÄ™ wyÅ‚Ä…cznie pÅ‚ynnym pokarmem: niektóre muchy, plus-kwy i wszy, cykady, komary, mo-tyle, pszczoÅ‚y, wiele chrzÄ…szczy, roztocza i pajÄ…ki, pijawki, kolibry, pewne nietoperze itd. We wnÄ™trzu organizmów roÅ›linnych i zwierzÄ™-cych woda jest najważniejszym Å›rodkiem rozpuszczajÄ…cym i trans-portujÄ…cym. Wiele zwierzÄ…t wod-nych skÅ‚ada siÄ™ w 90% do 99% z wody ale ssaki też z 65% do 70%. Woda sÅ‚uży nie tylko do pobierania pożywie-nia, trawienia, wydalania oraz rozprowadzania substancji po krążących w organizmie sokach życiowych. Wyznaczany przez ilość wody poziom chÅ‚onnoÅ›ci tka-nek decyduje też o wielu czynnoÅ›-ciach życiowych m.in. o pracy miÄ™-Å›ni. Bilans wodny okreÅ›la także odporność na nadmierne ciepÅ‚o lub zimno. Å»ycie wyżej zorganizo-wane nie jest wÅ‚aÅ›ciwie możliwe powyżej temperatury 42-56°C. Dlatego niektóre zwierzÄ™ta zamie-szkujÄ…ce strefy gorÄ…ce posÅ‚ugujÄ… siÄ™ regularnym systemem parowania i chÅ‚odzenia wody, np. antylopa Oryx, która utrzymuje odpowied-niÄ… temperaturÄ™ krwiobiegu za po-mocÄ… specyficznej "chÅ‚odnicy", skÅ‚adajÄ…cej siÄ™ z cienkich przegród. Woda jest wiÄ™c "matkÄ… życia".
Woda substancją niezbędną do życia
Woda, zarówno pod wzglÄ™dem fizycznym jak chemicznym, jest jednÄ… z najbardziej niesfornych substancji. WÅ‚aÅ›nie to powodu-je, że woda jest nieodzowna dla życia. Zwykle ciecz ochÅ‚adzana zmniejsza swÄ… objÄ™tość, a prze-chodzÄ…c w staÅ‚y stan skupienia kurczy siÄ™ dalej. Tymczasem woda ochÅ‚odzona do tempera-tury poniżej 4°C zaczyna siÄ™ rozszerzać. Mówi siÄ™ wiÄ™c o tzw. anomalii wody. Zamrożona w temperaturze poniżej 0°C woda nadal zwiÄ™ksza swÄ… ob-jÄ™tość. Dlatego zamarzniÄ™ta woda, czyli lód, pÅ‚ywa po po-wierzchni wody. Wody zama-rzajÄ… od góry do doÅ‚u i dlatego dajÄ… w zimie bezpieczne schro-nienie zwierzÄ™tom wodnym. Je-Å›li woda zachowaÅ‚aby siÄ™ tak jak inne ciekÅ‚e zwiÄ…zki wodoru, to w normalnej temperaturze powinna by mieć postać gazu, przy 90°C - cieczy, a zamarzaÅ‚a-by w temperaturze 0°C. Wów-czas nie mogÅ‚oby oczywiÅ›cie w ogóle istnieć życie na Ziemi. Jest jeszcze jedna niezwykle wa-żna sprzeczność: woda najchÄ™t-niej pozostaje cieczÄ… i z trudem zmienia temperaturÄ™. Potrzeba wiele energii, by przeksztaÅ‚cić jÄ… w lód czy gaz albo zmienić jej ciepÅ‚otÄ™. Organizmom żywym, skÅ‚adajÄ…cym siÄ™ przecież w wiÄ™-kszej części z wody, zapewnia to daleko idÄ…ce uodpornienie siÄ™ na zmiany temperatury. Z che-micznego punktu widzenia cie-kawe jest, że spoÅ›ród wszyst-kich cieczy woda jest zdolna rozpuÅ›cić w sobie najwiÄ™cej sub-stancji, a także wchodzi w skÅ‚ad licznych zwiÄ…zków chemicz-nych. W przyrodzie ożywionej prowadzi to niekiedy do po-wstania zadziwiajÄ…cych zja-wisk. PÅ‚yny ustrojowe ryb mor-skich zawierajÄ… mniej soli niż otaczajÄ…ca je woda. Dla wyrów-nania tej różnicy stale tracÄ… one wodÄ™ na drodze osmozy. Spa-dek zawartoÅ›ci wody pociÄ…ga za sobÄ… konieczność uzupeÅ‚nienia jej przez picie, przy czym ryby morskie dysponujÄ… wÅ‚asnymi mechanizmami odsalania wo-dy. Odwrotny proces zachodzi u ryb sÅ‚odkowodnych, które stale pobierajÄ… wodÄ™ przez skó-rÄ™, gdyż ich pÅ‚yny ustrojowe zawierajÄ… wiÄ™cej soli niż sÅ‚odka woda. Nie potrzebujÄ… wiÄ™c pić i wydalajÄ… wiÄ™cej wody, niż jej pobierajÄ… z pożywieniem. Cha-rakter osmotycznych mechaniz-mów regulujÄ…cych dzisiejszych zwierzÄ…t wskazuje wyraźnie skÄ…d siÄ™ one wywodzÄ…. Można wiÄ™c okreÅ›lić, czy ich przodko-wie żyli w wodach sÅ‚odkich czy sÅ‚onych.
Właściwości fizyczne i chemiczne wody.
Woda jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych związków chemicznych w przyrodzie. Jest cieczą bezbarwną, bez smaku i zapachu, ma interesujące anomalie o dużym znaczeniu biologicznym. Od 4oC, w miarę obniżania temperatury, jej gęstość maleje. Dzięki temu woda w jeziorach i rzekach zamarza na powierzchni, co umożliwia istnienie życia biologicznego w głębi. Cząsteczka wody składa się z dwóch atomów wodoru i jednego atomu tlenu. Kąt pomiędzy atomami wodoru wynosi 104o 40'. Dzięki kątowej budowie cząsteczka wody ma moment dipolowy. Cząsteczki wody przyciągają się różnoimiennymi biegunami tworząc asocjat, dzięki czemu temperatura wrzenia wody jest stosunkowo wysoka. Biegunowa budowa cząsteczki wody powoduje dobrą rozpuszczalność w wodzie szeregu związków chemicznych. Wodę otrzymuje się przez spalanie wodoru w tlenie:
2H2 + O2 = 2H2O
Reakcja spalania wodoru jest jedną z najbardziej egzotermicznych reakcji. Cząsteczka wody jest bardzo trwała i zaczyna dysocjować dopiero powyżej 1800 K. Pomimo dużej trwałości woda jest substancją chemiczną aktywną. Niektóre metale, np. Na, K, Ca reagują z nią w temperaturze pokojowej, wydzielając z wody wodór. Wiele związków chemicznych przyłącza wodę. W związkach nieorganicznych może być ona związana w różny sposób: Woda konstytucyjna nie występuje w związkach chemicznych jako cząsteczka wody, natomiast wydziela się w czasie ich rozkładu. Należy tutaj m.in. Ca(OH)2, KOH, H2SO4, itp. Na przykład pod wpływem ogrzewania: Ca(OH)2 --> CaO+H2O Woda koordynacyjna związana jest z cząsteczką specjalnym wiązaniem koordynacyjnym, np.: [Cu(NH3)4 (H2O)2]+3, [Cr(H2O)6]+3 Woda krystalizacyjna jest związana w kryształkach związków jonowych w ilościach stechiometrycznych np. CuSO4.5H2O. Usunięcie jej z takich substancji jest bardzo trudne. Woda sieciowa. Podczas ogrzewania związków zawierających wodę sieciową nie obserwuje się powstawania nowych faz. Woda ta zawarta jest pomiędzy warstwami sieci krystalicznej.
Woda w przyrodzie.
Woda w przyrodzie nigdy nie jest czysta, lecz zawiera pewną ilość zawiesin, rozpuszczonych związków chemicznych i gazów. Woda z opadów atmosferycznych jest stosunkowo najbardziej czysta. Zawiera jednak zawsze pewne ilości pyłów i rozpuszczonych gazów. Woda rzek i jezior zawiera pewne ilości rozpuszczonych soli, głównie węglanu wapniowego i magnezowego. Woda morska zawiera duże ilości soli przede wszystkim NaCl. W Bałtyku zasolenie jest stosunkowo małe i wynosi 2%.
Twardość wody.
Zapotrzebowanie wody dla celów przemysłowych jest duże i wzrasta w dużym tempie. W zależności od celów woda musi być odpowiednio oczyszczona. Duże wymagania stawia się wodzie do zasilania kotłów. Musi być ona pozbawiona soli mineralnych a przede wszystkim węglanu wapnia. W czasie gotowania węglan wapnia osadza się na ściankach tworząc tzw. kamień kotłowy. Kamień kotłowy ma bardzo małe przewodnictwo cieplne, co powoduje duże straty ciepła. Nagłe odpryski kamienia kotłowego mogą doprowadzić do przegrzania wody i wybuchu kotła. Woda używana w przemyśle włókienniczym nie może zawierać soli metali ciężkich. Szczególnie duże wymagania stawia się wodzie do picia. Wprowadzono pojęcie twardości wody. Dotyczy ono zawartości w wodzie związków wapnia, magnezu, żelaza i krzemu. Twardość wody wyraża się w stopniach, np. jeden stopień francuski oznacza zawartość 1 g węglanu wapnia w 100 dcm3 wody. Wprowadza się następujące pojęcia: Twardość całkowita, która jest sumą twardości węglanowej i niewęglanowej. Twardość węglanowa - spowodowana zawartością Ca(HCO3)2 i Mg(HCO3)2. Można ją usunąć przez zagotowanie wody.
Ca(HCO3)2 = CaCO3 +H2O+CO2
Twardość niewęglanowa - spowodowana zawartością w wodzie innych soli wapnia i magnezu, jak np. CaSO4, MgSO4, CaCl2 i MgCl2.