POLI TECHNI KA A
ÓDZKA
I NSTYTUT ELEKTRONI KI
TECHNICAL UNIVERSITY OF A
ÓDy
- INSTITUTE OF ELECTRONICS
Zespół Termografii Komputerowej - Computer Thermography Group
Laboratorium
Systemy cyfrowe w diagnostyce i sterowaniu
Temat: Programowanie sterowników PLC firmy SIEMENS
oraz wizualizacja procesu sterowania za pomoc
programu WinCC
d. Wstęp
Sterowniki programowalne PLC (Programmable Logic Controllers) są komputerami
przemysłowymi, które pod kontrolą systemu operacyjnego czasu rzeczywistego:
N zbierają pomiary za pośrednictwem modułów wejściowych z analogowych i dyskretnych
czujników oraz urządzeń pomiarowych,
N transmitują dane za pomocą modułów i łącz komunikacyjnych,
N wykonują programy aplikacyjne na podstawie przyjętych parametrów i uzyskanych
danych o sterowanym procesie lub maszynie,
N generują sygnału sterujące zgodnie z wynikami obliczeń tych programów i przekazują
je poprzez moduły wyjściowe do elementów i urządzeń wykonawczych,
N realizują funkcje diagnostyki programowej i sprzętowej.
Duże zainteresowanie sterownikami mikroprocesorowymi zaowocowało tworzeniem
przez różne firmy pakietów programowych umożliwiających ich kompleksowe
oprogramowanie włącznie z testowaniem programu bez konieczności dokonania transferu do
sterownika a także wizualizację samego procesu sterowania. Przykładem takich produktów
mogą być programy S5/S7 Windows oraz WinCC.
Pakiet S5/S7 posiada narzędzia do tworzenia, korekcji i testowania programów dla
sterowników programowalnych rodziny S5 i S7 stworzonych w językach odpowiadających
STEP5 i STEP7. Dla obu rodzin tych sterowników podstawowymi formami prezentacji
projektu są:
N lista instrukcji STL,
N język funktorów logicznych CSF,
N język stykowy, drabinkowy LAD,
N oraz dodatkowo może być t język grafów.
Możliwości S5/S7
N wielojęzyczność edytora, w omawianej wersji niemiecki i angielski co umożliwia
swobodną konwersję programu na do wolny język,
N kontrola składni dostępnych adresów symbolicznych i absolutnych,
N możliwość tworzenia plików danych symbolicznych, co pozwala na wygodniejszą
pracę, umożliwia szybkie wyszukiwanie określonych argumentów lub zastępowanie
ich innymi,
N kompatybilność z oryginalnym oprogramowaniem firmy SIEMENS,
N możliwość sprawdzenia napisanego programu przez zintegrowany z programem
symulator, który bez konieczności fizycznego połączenia ze sterownikiem
umożliwia przetestowanie programu sterowania,
N możliwość tworzenia dokumentacji zawierającej poszczególne bloki programu,
komentarze, dane symboliczne, tabelę symboli,
N połączenie S5/S7 Windows za pomocą portu szeregowego, dzięki któremu w czasie
pracy ON-LINE jest możliwość podglądu wykonywania programu przez
urzadzenie,
N możliwość podłączenia urządzeń dodatkowych np. programatora EPROM-ów,
N możliwość połączenia z Real Time SPS,
N możliwość utworzenia połączenia ze sterownikami pracującymi w sieci
przemysłowej H1,
N możliwość komunikacji z innymi aplikacjami poprzez kanał DDE/DLL,
N konwersja programu z S5 na S7 i odwrotnie,
N możliwość połączenia za pomocą protokołu TCP/IP.
Program WinCC jest systemem IHMI (Integrated Human Machine Interface), który
rzeczywiście integruje oprogramowanie sterujące urządzeniami z procesem automatyzacji i
sterowania. Przyjazne dla użytkownika składniki WinCC pozwalają na bezproblemową
integrację z nowymi i już zainstalowanymi aplikacjami. WinCC udostępnia ponadto
wszystkie niezbędne składniki służące do rozwiązywania zadań z dziedziny nadzoru i
sterowania procesami:
Otoczenia projektowe WinCC
N obrazy  do tworzenia prezentacji urządzeń,
N archiwizacja  do zapisywania danych i zdarzeń z datą i czasem w bazie danych SQL,
N tworzenie raportów  do przygotowania sprawozdań związanych z określonymi danymi,
N zarządzanie danymi  do definiowania i zbierani danych z całej instalacji
N WinnCC Runtime  umożliwia interaktywne połączenie operatora z obiektem.
e. Podstawowe funkcje S5/S7 Windows
Aby móc swobodnie pracować z programem należy poznać jego podstawowe funkcje.
Podstawą całego programu jest główne okno dialogowe, którego widok przedstawia rysunek
poniżej.
Okno bazowe zbudowane jest z dwóch listew narzędziowych. Pierwsza z nich pozostaje bez
zmian dla całego projektu i dla wszystkich okien, każda z ikon zawartych w tej listwie ma
swój odpowiednik w listwie poleceń.
Opis poszczególnych ikon patrząc od lewej:
N powrót do poprzednio otwartego okna,
N spis bloków programu zawartych w komputerze,
N spis bloków programu zawartych w sterowniku,
N uaktywnienie programatora EPROM-ów,
N lista powiązań wejść, wyjść zadeklarowanych w programie,
N wykonanie zmiany w wybranym bloku,
N status bloków programu,
N lista symboli programu,
N diagnoza blędów,
N podgląd wejść, wyjść, markerów itd. sterownika,
N właściwości,
N zamknięcie aktywnego okna,
N uruchomienie pomocy.
Ikony zawarte w listwie narzędziowej drugiej zależą od otwartego okna edycji. Dla
aktywnego okna spisu programów wygląd tej listwy przedstawia rysunek.
Kolejno od lewej:
N otwarcie projektu,
N zapisanie projektu,
N nazwy projektowanych plików z odpowiednimi rozszerzeniami,
N drukowanie bloku,
N przesłanie bloku do sterownika,
N kasowanie zaznaczonego bloku,
N kopiowanie bloku,
N wklejanie bloku,
Jeśli zostanie nastąpi wejście do któregoś z bloków programu wówczas listwa ta
zmienia wygląd w zależności od tego jaki z jeżyków programowania wybrany zostanie do
prezentacji projektu.
Język STL.
Język CSF.
Kolejno od lewej:
N przejście do następnego segmentu,
N przejście do poprzedniego segmentu,
N powiększenie przedstawionego segmentu,
N pomniejszenie przedstawionego segmentu,
N stworzenie dodatkowego wejścia symbolu funkcyjnego
N kasowanie wejścia symbolu funkcyjnego,
N negacja zaznaczonego wejścia lub wyjścia symbolu sumy lub iloczynu logicznego,
N iloczyn logiczny  AND,
N suma logiczna  OR,
N pamięć z priorytetem zerowania SR,
N pamięć z priorytetem ustawiania RS,
N otwarcie okna wyboru elementu czasowego,
N otwarcie okna wyboru licznika,
N otwarcie okna wyboru funkcji porównania,
N stworzenie bloku funkcyjnego,
N przyporządkowanie dodatkowego wyjścia lub znacznika pośredniego.
Język LAD.
Zaczynając czwartej ikonki od lewej:
N utworzenie linii na prawo od pozycji kursora,
N utworzenie linii na lewo od pozycji kursora,
N utworzenie linii w górę od pozycji kursora,
N utworzenie linii w dół od pozycji kursora,
N utworzenie styku na prawo od miejsca położenia kursora,
N utworzenie styku na lewo od miejsca położenia kursora,
N kasowanie styku znajdującego się po prawej stronie kursora,
N zamiana styku normalnie otwartego na normalnie zamknięty o odwrotnie,
N utworzenie styku szeregowego po prawej stronie umiejscowienia kursora,
N utworzenie styku równoległego po prawej stronie umiejscowienia kursora,
N przyporządkowanie wyjścia, stworzenie znacznika pośredniego,
N pamięć z priorytetem zerowania SR,
N pamięć z priorytetem ustawiania RS,
N otwarcie okna wyboru elementu czasowego,
N otwarcie okna wyboru licznika,
N otwarcie okna wyboru funkcji porównania,
N stworzenie bloku funkcyjnego,
N przyporządkowanie dodatkowego wyjścia lub znacznika pośredniego.
Na powyższych rysunkach widać wyraz
nie różnice graficzną pomiędzy poszczególnymi
językami programowania.
W polu edycji projektu odpowiednio znajdują się kolumny opisujące cały projekt.
Pola te zawierają:
N nazwę bloku projektu S5,S7,
N wielkość bloku,
N datę ostatniej modyfikacji,
N opis bloku.
f. Cel ćwiczenia
Celem niniejszego ćwiczenia jest zapoznanie się z programowaniem sterowników
mikroprocesorowych, zasymulowanie pracy sterownika oraz stworzenie okna
wizualizującego proces sterowania. Nauka programowania rozpocznie się od prostego
przykładu sterowania, umożliwiającego załączenie świateł na klatce schodowej, w budynku
posiadającym trzy pietra. Na każdym z poziomów znajduje się przycisk umożliwiający
załączenie oświetlenia na czas 30s. Ponieważ funkcje przycisków są jednakowe wobec czego
wykorzystane zostanie tylko jedno wejście sterownika E1.0(I1.0) do którego podłączone są
przyciski. Podobnie będzie w oświetleniem poszczególnych pięter, do tego celu zostanie
wykorzystane wyjście sterownika A1.0(Q1.0)
g. Program sterowania oświetleniem klatki schodowej
a. Uruchomienie programu
Chcąc uruchomić angielską wersję programu wybieramy z paska zadań Windows
START | SIEMENS | S5_S7 | AUTORUN.EXE. Następnie wybieramy Run Demo S5/S7
English oraz po pojawieniu się kolejnego okna odpowiednio uaktywniamy: PLC within the
PC (S5) Demoversion oraz S5/S7 for Windows Demo Version 4.06
b. Tabela symboli
Przed rozpoczęciem projektowania należy wybrać odpowiednią czcionkę aby nasz
projekt był czytelny, w tym celu wybieramy File | Preferences... i wybieramy poziom
Presentation Fonts. Za pomocą przycisku Select Font wybieramy odpowiednią czcionkę.
Sugerowana czcionka to Arial o rozmiarze nie mniejszym niż 11.
Każdy proces projektowania rozpoczynamy od deklaracji zmiennych w tabeli symboli.
Opcja Window | Symbolic Table umożliwia jej otwarcie.
W pierwszym wierszu wpisujemy symbol oraz komentarz dla wejścia I1.0, w drugim
dla wyjścia Q1.0, w trzecim dla znacznika F1.0 a w czwartym dla elementu czasowego T1.
Operatory, symbole oraz komentarze musza być od siebie oddzielone tabulacjami, całość
zapisujemy poleceniem Symbolic Table | Save. Od tej chwili pisząc kod programu możemy
używać zmiennych symbolicznych.
E1.0(I1.0), A1.0(Q1.0), M1.0(F1.0)
c. Program sterujący
Po deklaracji tabeli symboli można przystąpić do tworzenia naszego programu. W tym
celu z głównego menu wybieramy Block | New Block... i w oknie dialogowym określamy
pierwszy blok programu  blok danych DB10
Określamy również czy nasz program będzie przeznaczony dla rodziny sterowników S5 czy
S7. Kolejnym krokiem jest uzupełnienie pola danych jak to widać na rysunku
Takim zapisem zadeklarowaliśmy słowo danych DW0, a jest w nim stała czasowa o długości
30s. Następnie zapisujemy blok poleceniem Block | Save i zamykamy okno dialogowe.
Kolejnym krokiem jest deklaracja bloku programu PB1 realizującego logikę działania
sterowania oświetleniem. Postępujemy tak ja w pierwszym przypadku i w oknie dialogowym
określamy blok programu PB1. Pojawi się pole edytora programu dla prezentacji za pomocą
funktorów logicznych FUP. Opcja Presentation | Lader Diagram (LAD) umożliwi zmianę
języka na stykowy.
Proces tworzenia programu:
(1) W górnym lewym rogu wpisujemy nazwę naszego bloku  Sterowanie oświetleniem
Z menu wybieramy ikonkę elementy czasowe (opis we wstępie):
SP  element czasowy tyu impuls,
SE  element czasowy typu przedłużony impuls,
SR  element czasowy typu opóz
nione załączenie,
SS  element czasowy typu pominięte opóz
nione załączenie,
SF  element czasowy typu opóz
nione wyłączenie.
(2) Do naszego zadania wybieramy element czasowy SE, który automatycznie zostanie
ustawiony w miejscu wskazanym przez kursor.
(3) Opisujemy poszczególne wejścia i wyjścia naszego elementu czasowego. W tym
celu lewym przyciskiem myszy podświetlamy znaki zapytania nad stykiem na
wejściu elementu czasowego. Po takim wybraniu wpisujemy  F1.0. Następnie
tabulacją przechodzimy do opisu elementu SE i określamy jego nazwę jako T1.
Kolejne przejście pozwoli przyporządkować dla T1 stałą czasową zawartą w DW0.
(4) Dla wyjścia Q naszego elementu czasowego dołączamy teraz wyjście Q1.0
sterownika. W tym celu ustawiamy kursor na wyjściu Q i z menu ikon pobieramy
Program wygląda teraz w taki oto sposób:
(5) Zapisujemy naszą pierwszą część programu poleceniem Block | Save
(6) Przechodzimy do kolejnego segmentu programu poleceniem Modify | Add New
Segment
(7) W górnym lewym rogu wpisujemy nazwę naszego segmentu - Aktywacja przycisku
(8) Ustawiamy kursor za pomocą myszki w dolnym końcu widocznej na ekranie kreski
i za pomocą ikony wybieramy funkcję z priorytetem ustawienia. Następnie
ustawiamy kursor w miejscu pokazanym na rysunku i wstawiamy styk
używając ikony
(9) Opisujemy w znany sposób poszczególne wejścia pamięci z priorytetem
ustawienia. Na wejście R podajemy Q1.0 a na wejście S I1.0. Funkcję nazywamy
F1.0. Teraz pozostaje nam zmiana rodzaju styku na wejściu R naszej funkcji z
normalnie otwartego na normalnie zamknięty . W tym celu wybieramy ikonę
która staje aktywna dopiero po zaznaczeniu styku.
(10) Teraz należy zapisać drugą część programu poleceniem Block | Save
Po stworzeniu programu należy przystępujemy do deklaracji bloku organizacyjnego
OB1. Podobnie jak w poprzednich przypadkach, z głównego menu wybieramy Block | New
Block i w oknie dialogowym określamy blok  OB1. Pojawia się okno dialogowe pola
edytora programu do prezentacji za pomocą funktorów logicznych  FPU, opcja Presentation
| Stament List (STL) umożliwi zmianę języka na listę instrukcji. W lewym górnym rogu po
średniku wpisujemy nazwę naszego bloku - Blok organizacyjny. Zapisy te umożliwiają
aktywację bloku danych oraz skok do podprogramu PB1.
Zapisujemy ostatnią część naszego projektu poleceniem Block | Save
d. Zapisywanie (do katalogu C:\SCDS\GR...) i wywołanie projektu
Program S5/S7 Windows w wersji demo ma nieaktywne polecenie zapisu projektu.
Niedogodność tę można jednak obejść w następujący sposób:
N w głównym menu dla naszego projektu otwieramy blok OB1. Za pomocą polecenia
Presentation | BlocK Statement List (STL) zmieniamy sposób prezentacji bloku
organizacyjnego.
N podświetlamy lewym przyciskiem myszy cały tekst (całą zawartość bloku organi-
zacyjnego OB1) i za pomocą opcji Modify | Copy zapamiętujemy całość w schowku.
N otwieramy dowolny edytor tekstu (np. Notatnik w Windows) i wczytujemy do niego
zawartość schowka.
N zapisujemy nasz blok, w wybranym miejscu na dysku, nadając mu nazwę  ob1 .awl
Wracamy ponownie do głównego menu S5/S7 Windows i postępujemy podobnie
(rozpoczynając od punktu I ) dla kolejnych bloków programu (pb1.awl, db10.awl)
N za pomocą wybranego edytora tworzymy plik - dom.s5a, w którym - w kolejnych liniach
- znajdują się nazwy poszczególnych bloków (plików tekstowych) naszego projektu
Taki zapis umożliwia otwarcie w głównym menu programu S5/S7 Windows programu
o nazwie dom.s5a za pomocą polecenia Block | ASCII Format | Import Several Blocks...
Przy -jakichkolwiek problemach z otwarciem wszystkich bloków możemy w pliku
dom.s5a dopisać dodatkową linię z nazwą bloku nie występującego w projekcie. Po
pominięciu ostrzeżenia (naciskamy OK), że wybrany blok nie istnieje, cały nasz program
zostanie rozpakowany.
Drugim sposobem otwarcia wybranego programu, sterowania jest otwarcie po kolei
poszczególnych składowych (plików z rozszerzeniem *.awl) projektu za pomocą polecenia
B1ock | ASCII Format Import a B1ock...
Sformatowanie projektu za pomocą bloków AWL umożliwia zapisanie dowolnie dużego
projektu bez konieczności korzystania ze standartowych poleceń do zapisu.
e. Symulacja programu
S5/S7 Windows posiada w swoich opcjach możliwość testowania programów
sterowania bez konieczności posiadania sterowników. Tą opcją jest Window | S5
Simulation PLC lub ikonka
Po uruchomieniu symulatora musimy zadeklarować w prawej części okna dialogowego:
wejście I i wyjście Q. W tym celu lewym przyciskiem myszy uaktywniamy symbol I1, a
poniżej w polu tekstowym wpisujemy 1. Podobnie postępujemy dla wyjścia uaktywniając w
następnym panelu symbol Q 1.
W lewym dolnym rogu View w polu tekstowym wpisujemy T1. Taki zapis umożliwi w
trakcie symulacji podgląd stanu elementu czasowego T1. Proces symulacji inicjujemy
naciskając przycisk RUN. Od tego momentu symulator jest aktywny i czeka na reakcję
użytkownika. Jeśli w panelu wejściowym zapalimy (naciskając lewym przyciskiem myszy)
bit 1.0, to nastąpi aktywacja wyjścia Q1.0 (zapalony bit 1.0 w panelu wyjściowym) i
rozpocznie się proces odliczania w elemencie czasowym T1. Na rysunku został uchwycony
moment, kiedy T I wskazuje 26 s, a wejście i wyjście są aktywne.
W fizycznym układzie lokator naciska przycisk na dowolnym piętrze i po zapaleniu
światła zwalnia przycisk. Taką samą logikę zastosowano w programie - krótkotrwałe
załączenie, a następnie wyłączenie przycisku I1.0 uaktywni, wyjście Q1.0. Po upływie 30
sekund następuje wygaszenie oświetlenia. Załączanie i wyłączanie I1.0, w trakcie kiedy
zapalone jest Q1.0, nie powoduje wydłużenia czasu działania. Można to łatwo sprawdzić w
czasie przetwarzania programu, naciskając kilkakrotnie lewym przyciskiem myszy w kratce
I1.0 i obserwując stan T1.
Jeśli pozostawimy włączony bit I1.0, to po upływie czasu (30 s) nie nastąpi ponowne
załączenie oświetlenia. Musimy wyłączyć I1.0 i ponownie go załączyć, aby zainicjować
proces od początku.
f. Wizualizacja procesu  program WinCC
Uruchomienie programu inicjujemy, wybierając w pasku startowym Simatic | WinCC
| Windows Control Center
N Za pomocą polecenia FiIe | New przechodzimy do kreatora projektu , w którym
wskazujemy Single-User System, a po akceptacji w następnym oknie dialogowym, w
polu Project Name, wpisujemy słowo Dum. Zdefiniowano tym samym nazwę naszego
projektu. Jeśli jest to pierwszy projekt po instalacji, to okno kreatora pojawi się od razu po
uruchomieniu WinCC. Całość potwierdzamy przyciskiem Create, spowoduje to
utworzenie projektu WinCC o nazwie Dom.MCP
N Aby utworzony projekt miał możliwość komunikacji z SS/S7 Windows, należy teraz
sparametryzować kanał DDE. W głównym oknie dialogowym (lewa część) dla naszego
projektu podświetlamy lewym przyciskiem myszy Tag Management, a następnie
prawym przyciskiem w drugiej części uaktywniamy listę poleceń. Wybieramy Add New
Driver.... Z listy możliwych rodzajów połączeń wybieramy ostatnią pozycję  Windows
DDE.CHN. W prawej części głównego okna dialogowego powinno się pojawić:
WINDOWS DDE Driver Connections. Podświetlamy w lewej części głównego okna
Windows DDE, co spowoduje pojawienie się w prawej jego części DDE Channel Unit.
Podświetlamy ten napis i prawym przyciskiem myszy definiujemy połączenie za pomocą
polecenia New Driver Connection... W polu DDE Connection wpisujemy ustawienia dla
aplikacji, Application: S5W, Topic: E-SPS-IF
N Teraz należy utworzyć listę zmiennych, w tym celu w lewej części okna podświetlamy
NewConnection (rozwinięcie Windows DDE/DDE). Przechodzimy do drugiej części i
prawym przyciskiem uaktywniamy New Tąg... . W oknie definicji wpisujemy lokalną
nazwę zmiennej (Przycisk) oraz jej typ (Binary Tag). Następnie przyciskiem Select
przechodzimy do zakładki DDE Tag, w której adresujemy naszą zmienną (PRZYC) oraz
typ (BOOL), pamiętając o zachowaniu składni odpowiadającej definicji w SS/S7
Windows (tabela symboli). Podobnie postępuje się dla drugiej zmiennej  OSWIET.
N Po tych krokach należy stworzyć ekran procesowy, Lewym przyciskiem myszy
wskazujemy na Graphics Designer w lewym menu okna głównego programu, a
następnie prawym wybieramy New picture. Podświetlamy NewPdI0.PdI i zmieniamy
mu nazwę przy użyciu opcji Rename picture na Dom.Pdl.Za pomocą opcji Open picture
(prawy przycisk myszy) uruchamiamy edytor grafiki. Naciskając w dowolnym miejscu
(pole z siatki ekranu prawy przycisk myszy, możemy zmienić podstawowe parametry
(Properties) okna, takie jak: geometria, kolory, style, dodatkowe ustawienia. Z palety
Object Palette wybieramy Smart Objects i za pomocą Graphic Object kreślimy na
ekranie spory kwadrat, rozpoczynając od lewego górnego roku ekranu. Po wykreśleniu
kwadratu pojawi się okno Graphic objeckt configuration . Poleceniem Find... musimy
pobrać nasz rysunek :\Prog\ Dom\WinCC\Dom.bmp. W polu Selection
of Picture podświetlamy Dom.bmp i całość potwierdzamy. Za pomocą ikony Snap to
Grid wyłączamy opcję przyciągania do siatki. Powiększamy nasz rysunek. Obiekt
Rectangle z menu Standard Objects umożliwi nam zapełnienie obszaru 1 prostokątem z
wypełnieniem, tak aby kontury prostokąta pokrywały się z konturami obszaru. Naciskając
na aktywnym prostokącie lewym przyciskiem myszy, wybieramy Properties... i w
ustawieniach Colors podświetlamy Background Color. Prawym przyciskiem myszy w
kolumnie Static wchodzimy do Edit... i zmieniamy kolor tła na biały. W kolumnie
Dynamic prawym klawiszem myszy przechodzimy do przyporządkowania zmiennej
(Tag...). Pojawi się okno Select Tag, z którego wybieramy zmienną Oswietlenie. Po
akceptacji, prawym przyciskiem myszy wybieramy skrót Oswiet. Za pomocą opcji
Dynamic Dialog... przechodzimy do okna, w którym musimy określić parametry
dynamiczne naszej zmiennej. W polu Data Type wybieramy zmienną typu Bool i
następnie prawym przyciskiem myszy w kolumnie Back... określamy kolor obiektu dla
sygnału  TRUE (kolor z
ółty) i dla sygnału_ FALSE (kolor biały). Naciskamy ikonę
obok pola Event name i w kolumnie Standard cycle prawym przyciskiem myszy
wybieramy wartość 250 ms. Całość potwierdzamy naciskając Aply. W podobny sposób
kreślimy i parametryzujemy obszary 2, 3, 4 i 5, za każdym razem przyporządkowując im
zmienny Oswietlenie.
N Deklaracja przycisku:
13. Z palety obiektów wybieramy Windows Objects i lewym przyciskiem myszy
umieszczamy w obszarze 1 symbol przycisku  Button.
2. W oknie Button Configuration usuwamy słowo  Text .
3. Otwieramy (prawy przycisk) listę atrybutów naszego przycisku, wybieramy
Properties..., a następnie zakładkę Events.
4. Podświetlamy Mouse, a następnie w prawej części okna Press left.
5. W kolumnie Action przechodzimy do C-Action....
6. Rozwijamy Internat function/tag/set. Podwójnym kliknięciem lewym przyciskiem
myszy na SetTagBit przechodzimy do okna Assigning Parameters.
7. W kolumnie Value podświetlamy Tag_Name i, po naciśnięciu małego przycisku z
prawej strony uaktywniamy Variable selection
8. Z listy wybieramy zmienną  Przycisk
9. Podświetlamy value, wpisujemy  1 i całość akceptujemy
10. Naciskamy ikonę Create action i następnie OK.
11. W oknie Object Properties dla Mouse wybieramy Release left i postępujemy jak dla
poprzedniego przypadku, rozpoczynając od kroku 5  pamiętając tylko, że w kroku 9
wpisujemy wartość  0 .
12. Zamykamy aktywne okno.
13. Kopiujemy nasz przycisk do schowka i następnie umieszczamy go na wszystkich
poziomach naszego budynku.
Zapisujemy nasz rysunek poleceniem File | Save i zamykamy okno edytora Grafiki.
N Ustawienie ekranu początkowego. W głównym oknie WinCC podświetlamy Computer i
prawym przyciskiem wybieramy Properties. Ponownie naciskamy Properties i
przechodzimy do zakładki Graphics-Runtime. W polu Start Picture wybieramy (przy
użyciu Browse...) Dom.pdl, a w Window Attributes włączamy Maximize
(automatycznie włącza się również Title).
N Aktywacja obrazu procesu. W głównym menu wybieramy polecenie File | Activate lub
naciskamy ikonę start. Po załadowaniu standardowych funkcji na ekranie pojawi się okno
WinCC-Runtime. Od tego momentu nasze obiekty graficzne zostały powiązane w trybie
ON-LINE ze sterownikiem. Naciśnięcie któregokolwiek z przycisków na aktywnym
ekranie spowoduje zapalenie na kolor żółty zdefiniowanych wcześniej obszarów. Po
upływie 30s nastąpi zmiana na kolor biały. Połączenie możemy wyłączyć poleceniem File
| /Active lub naciskając ikonę stop.
Uwaga:
Tryb Demo WinCC posiada wszystkie opcje i możliwości pełnej wersji programu, ale
Runtime oraz Edytor Grafiki działają tylko przez godzinę. Po tym czasie program zapisuje
wszystko, co do tej pory wykonaliśmy, zamyka aktywne okna i przechodzi do głównego okna
WinCC. Po ponownym uruchomieniu mamy możliwość ponownej pracy przez godzinę.
Należy pamiętać o tym aby po rozpoczęciu pracy zapisać projekt w swoim utworzonym
wcześniej katalogu.
Projekt do samodzielnego wykonania
Proponowany układ sterowania jest sygnalizacją świetlną typowego przejścia dla
pieszych. Składa się ona z sygnalizacji dla kierowców (światło czerwone, żółte i zielone), z
sygnalizacji dla pieszych (światło czerwone i zielone) oraz przycisku żądania zmiany układu
świateł. W typowej sytuacji uaktywnione jest światło zielone dla kierowców i czerwone dla
pieszych. Po naciśnięciu przycisku następuje zmiana światła dla kierowców z zielonego na
żółte a następnie na czerwone, które włącza jednocześnie sygnał zielony dla pieszych. Sygnał
ten po upływie dziesięciu sekund zmienia się z ciągłego na impulsowy trwający pięć sekund.
Następnie sytuacja się odwraca i następuje włączenie światła czerwonego dla pieszych przy
jednoczesnej zmianie świateł z czerwonego poprzez żółte na zielone dla kierowców.
Jeśli przed upływem trzydziestu sekund nastąpi ponowne żądanie zmiany układu
świateł, to polecenie to zostanie zapamiętane, ale zrealizowane dopiero po dopełnieniu czasu
oczekiwania.
Określenia wszystkich zmiennych występujących w programie:
Wejścia sterownika:
I32.0  tryb pracy normalnej  praca układu sterowania zgodnie z opisem wejściowym,
I32.1  tryb pracy awaryjnej  praca układu powodująca wyłączenie świateł dla pieszych i
włączenie światła impulsowego żółtego dla kierowców,
I32.2  aktywacja przejścia  przycisk żądania zmiany układu świateł
Wyjścia sterownika:
Q32.0  światło czerwone dla kierowców,
Q32.1  światło żółte dla kierowców,
Q32.2  światło zielone dla kierowców,
Q33.0  światło czerwone dla pieszych,
Q33.1  światło zielone dla pieszych,
Znaczniki pomocnicze:
F1.2  podtrzymanie aktywacji  zapamiętanie żądania zmiany układu świateł,
F10.0  sygnał wyjściowy generatora impulsów,
Elementy czasowe:
T1  czas podtrzymania światła żółtego przy przejściu ze światła zielonego na czerwone dla
kierowców,
T2  czas przejścia ze światła zielonego na czerwone dla kierowców,
T3  czas trwania światła czerwonego dla kierowców,
T4  czas przejścia ze światła żółtego ponownie na światło żółte,
T5  czas podtrzymywania światła żółtego przy przejściu ze światła czerwonego na zielone
dla kierowców,
T6  czas oczekiwania przez pieszych na światło zielone,
T7  czas do włączenia światła zielonego pulsującego,
T8  czas trwania światła zielonego pulsującego,
T10  czas trwania impulsu generatora.
Ponieważ język LAD nie ma możliwości stworzenia bloków generatora impulsowego oraz
bloku stałych czasowych dlatego muszą być one napisane w języku lista instrukcji lub
funktorów logicznych.
Blok FB10:
;Generator sygnału impulsowego
NAME: TAKT
Q DB 10
A T 10
CU Z 10
L C 10
T FY 10
A F 10.4
R Z 10
AN T 10
L DW 6
SE T 10
BE
Blok DB10:
;Blok danych - stałe czasowe
0: KT 030.1
1: KT 149.1
2: KT 150.1
3: KT 300.1
4: KT 100.1
5: KT 050.1
6: KT 005.1
Struktura bloku organizacyjnego
;Blok organizacyjny
Q DB 10 ;Wywołanie bloku danych
JU PB 10 ;Skok do bloku realizującego funkcje przejścia
JU FB 10 ;Skok do bloku realizującego funkcje generatora
NAME: TAKT
BE
Zadaniem do zrealizowanie jest zaprojektowanie całej struktury bloku PB10.