FARMACJA Chemia organiczna A N A L I Z A J A K O Åš C I O W A C Z Åš Ć P I E R W S Z A ANALIZA PIERWIASTKOWA ZWIZKÓW ORGANICZNYCH GwaÅ‚towny rozwój wielu dziedzin naukowych w ostatnich kilkudziesiÄ™ciu latach spowodowaÅ‚, że chemik organik dysponuje obecnie aparaturÄ… badawczÄ…, dziÄ™ki której może identyfikować nieznane substancje w czasie bardzo krótkim wykorzystujÄ…c techniki takie jak spektroskopia w podczerwieni, nadfiolecie, spektrometria masowa czy magnetycznego rezonansu jÄ…drowego. Organiczna analiza jakoÅ›ciowa należy do najtrudniejszych zadaÅ„ analitycznych. Znajomość podstawowych metod analizy jakoÅ›ciowej jest dla chemika nieodzowna; prowadzenie badaÅ„ chemicznych wymaga identyfikowania produktów otrzymywanych w nowych reakcjach, co zwykle jest zadaniem znacznie bardziej skomplikowanym i czasochÅ‚onnym niż prowadzenie samej syntezy. Poza tym, student w trakcie ćwiczeÅ„ dotyczÄ…cych analizy jakoÅ›ciowej poznaje praktycznie charakterystyczne reakcje zwiÄ…zków o różnych grupach funkcyjnych, uczy siÄ™ prawidÅ‚owo wykonywać próby oraz logicznie wyciÄ…gać wnioski z wyników wÅ‚asnych doÅ›wiadczeÅ„. Schemat postÄ™powania analitycznego w jakoÅ›ciowej analizie zwiÄ…zków organicznych obejmuje nastÄ™pujÄ…ce etapy: 1. Obserwacje ogólne: - stan fizyczny substancji (np. ciecz o dużej lepkoÅ›ci, krysztaÅ‚y w postaci igieÅ‚, itd.); - barwa substancji (wskazuje na obecność chromoforów). Należy pamiÄ™tać, że zabarwienie może pochodzić też od zanieczyszczeÅ„; - zapach substancji; - próby prażenia i spalania (barwa pÅ‚omienia, kopcenie, pozostaÅ‚ość po prażeniu). 2. Oznaczanie staÅ‚ych fizycznych (temperatura topnienia i temperatura wrzenia). 3. JakoÅ›ciowe oznaczanie pierwiastków. 4. Badanie rozpuszczalnoÅ›ci zwiÄ…zku. 5. Interpretacja widm wykrycie grup funkcyjnych. 6. Zastosowanie reakcji charakterystycznych na grupy funkcyjne. 7. Zaszeregowanie zwiÄ…zku do odpowiedniej klasy (lub szeregu homologicznego). WyciÄ…gniÄ™cie logicznych wniosków ze wszystkich wykonanych prób i porównanie z danymi literaturowymi. 8. Otrzymanie pochodnych potwierdzenie wyciÄ…gniÄ™tych wniosków. Wykrywanie substancji organicznych przeprowadza siÄ™ wykonujÄ…c próbÄ™ spalania. Polega ona na obserwacji zachowania siÄ™ badanego zwiÄ…zku podczas prażenia w 1 FARMACJA Chemia organiczna pÅ‚omieniu palnika. ZwiÄ…zki organiczne zwÄ™glajÄ… siÄ™, zwiÄ…zki nieorganiczne, poza nielicznymi wyjÄ…tkami, nie ulegajÄ… zmianom organoleptycznym. Próba spalania pozwala ponadto stwierdzić obecność metalu w analizowanym zwiÄ…zku. Åšwiadczy o niej popiół uzyskany po skoÅ„czonym procesie prażenia. JakoÅ›ciowa analiza pierwiastków obejmuje próby wykrywania poszczególnych pierwiastków, obecnych w zwiÄ…zkach organicznych, tj. wÄ™gla, wodoru, azotu, siarki, fluorowców i tlenu. Znacznie rzadziej wystÄ™pujÄ…ce w zwiÄ…zkach organicznych metale identyfikuje siÄ™ bezpoÅ›rednio po wykonaniu próby spalania. Wymienione wyżej pierwiastki wystÄ™pujÄ… w zwiÄ…zkach organicznych najczęściej w postaci niejonowo zwiÄ…zanej. BezpoÅ›rednie wykrycie ich w tej formie nie jest w wiÄ™kszoÅ›ci przypadków możliwe. Z tego też wzglÄ™du wykonywanie odpowiednich prób na poszczególne pierwiastki (poza tlenem) musi być poprzedzone przeksztaÅ‚ceniem tych ostatnich w proste zwiÄ…zki nieorganiczne, a mianowicie: wÄ™gla w dwutlenek wÄ™gla, wodoru w wodÄ™, azotu w cyjanki nieorganiczne lub amoniak, siarki w siarczki nieorganiczne, fluorowców w halogenki nieorganiczne. Powyższe procesy zachodzÄ… podczas rozkÅ‚adu zwiÄ…zku organicznego. W dwóch pierwszych przypadkach przeprowadza siÄ™ rozkÅ‚ad na drodze prażenia substancji organicznej z tlenkiem miedziowym. W pozostaÅ‚ych przypadkach poddaje siÄ™ zwiÄ…zki organiczne mineralizacji za pomocÄ… stapiania z metalicznym sodem. 1. Wykrywanie wÄ™gla i wodoru Pozytywna próba spalania jest wystarczajÄ…cym dowodem na obecność wÄ™gla w analizowanym zwiÄ…zku. Dla zwiÄ…zków organicznych Å‚atwo lotnych, sublimujÄ…cych oraz rozkÅ‚adajÄ…cych siÄ™ pod wpÅ‚ywem temperatury do produktów gazowych, uzyskuje siÄ™ w próbie spalania wynik negatywny. W takich przypadkach obecność wÄ™gla stwierdza siÄ™ za pomocÄ… próby, polegajÄ…cej na prażeniu substancji z tlenkiem miedzi(II). Podczas tego procesu nastÄ™puje utlenienie wÄ™gla do dwutlenku wÄ™gla oraz wodoru do wody. Dwutlenek wÄ™gla wykrywa siÄ™ w postaci nierozpuszczalnego w wodzie wÄ™glanu baru lub wapnia, a woda pojawia siÄ™ w postaci kropelek (lub rosy) na górnych, chÅ‚odnych Å›ciankach probówki, zgodnie z reakcjÄ…: CuO zwiÄ…zek organiczny CO2 + H2O prażenie CO2 + Ba(OH)2 BaCO3 + H2O 2 FARMACJA Chemia organiczna 2. Mineralizacja substancji organicznej i próby Lassaigne a Podczas procesu mineralizacji, który polega miÄ™dzy innymi na stapianiu substancji organicznej z sodem, azot, siarka i chlorowce organicznie zwiÄ…zane, przeksztaÅ‚cajÄ… siÄ™ w proste zwiÄ…zki nieorganiczne o strukturze jonowej, to jest w cyjanek, siarczek i halogenek sodu: Na N organicznie zwiÄ…zany NaCN stapianie Na S organicznie zwiÄ…zana stapianie Na2S Na X organicznie zwiÄ…zany stapianie NaX Po przeprowadzeniu procesu mineralizacji zwiÄ…zku organicznego przeprowadza siÄ™ próby Lassaigne a pozwalajÄ…ce wykryć azot, siarkÄ™ i fluorowce za pomocÄ… reakcji jakoÅ›ciowych, stosowanych w analizie nieorganicznej, wykonujÄ…c próby na cyjanki, siarczki i halogenki. 3. Wykrywanie azotu a. Azot luzno zwiÄ…zany, na przykÅ‚ad w postaci soli amonowej, amidu lub nitrylu, wykrywa siÄ™ bezpoÅ›rednio, to znaczy z pominiÄ™ciem procesu mineralizacji, poddajÄ…c analizowany zwiÄ…zek hydrolizie alkalicznej, podczas której azot wydziela siÄ™ w postaci amoniaku: T RCOONH4 + NaOH RCOONa + NH3 + H2O T RCONH2 + NaOH RCOONa + NH3 T RCN + NaOH + H2O RCOONa + NH3 b. Wykrywanie azotu organicznie zwiÄ…zanego polega na mineralizacji substancji organicznej, a nastÄ™pnie przeprowadzeniu uzyskanego cyjanku sodu w bÅ‚Ä™kit pruski, czyli heksacyjanożelazian(II) żelaza(III): 2NaCN + FeSO4 Fe(CN)2 + Na2SO4 Fe(CN)2 + 4NaCN Na4[Fe(CN)6] 3Na4[Fe(CN)6] + 2Fe2(SO4)3 Fe4[Fe(CN)6]3 + 6Na2SO4 Uwaga: Próba Lassaigne a jest niepewna dla zwiÄ…zków lotnych, zwiÄ…zków nitrowych, azowych, diazowych i pochodnych pirolu. Także w przypadku zwiÄ…zków zawierajÄ…cych azot luzno zwiÄ…zany, wynik tej próby może być negatywny na skutek ulotnienia siÄ™ azotu w postaci amoniaku podczas procesu mineralizacji. 3 FARMACJA Chemia organiczna 4. Wykrywanie siarki Podczas prażenia substancji zawierajÄ…cej siarkÄ™ powstaje siarczek sodowy, którego obecność można stwierdzić w dwojaki sposób: a. w reakcji z nitroprusydkiem sodowym - jony siarczkowe w Å›rodowisku zasadowym wchodzÄ… w reakcjÄ™ z nitroprusydkiem sodowym dajÄ…c intensywne, purpurowe zabarwienie: 2Na+ + S2- + Na2[Fe(CN)5NO] Na4[Fe(CN)5NOS] b. w reakcji z octanem oÅ‚owiu(II) - jony siarczkowe z octanem oÅ‚owiu(II) w obecnoÅ›ci kwasu octowego tworzÄ… czarny osad siarczku oÅ‚owiu(II), nierozpuszczalny w kwasach, a rozpuszczalny w stęż. gorÄ…cym kwasie azotowym: Na2S + 2CH3COOH H2S + 2CH3COONa H2S + (CH3COO)2Pb PbS + 2CH3COOH 5. Wykrywanie fluorowców a. Próba Beilsteina Jest to reakcja miedzi z fluorowcami w pÅ‚omieniu palnika gazowego. Podczas ogrzewania tworzÄ… siÄ™ halogenki miedzi(II), które barwiÄ… pÅ‚omieÅ„ palnika na zielono. Chociaż próba w sposób najczulszy pozwala wykryć te pierwiastki, posiada znaczenie jedynie orientacyjne. Pozytywny wynik próby dajÄ… bowiem również zwiÄ…zki organiczne pozbawione atomu fluorowca, a zawierajÄ…ce azot, a mianowicie cyjanki, rodanki, mocznik, tiomocznik, niektóre pochodne pirydyny i chinoliny. b. Reakcja z AgNO 3 Atom fluorowca w zwiÄ…zku organicznym najczęściej jest silnie zwiÄ…zany. W tym przypadku wykrywa siÄ™ go za pomocÄ… reakcji z azotanem srebra, po uprzednim przeprowadzeniu mineralizacji substancji analizowanej. W reakcji tej uzyskuje siÄ™ trudno rozpuszczalne halogenki srebra, różniÄ…ce siÄ™ miedzy sobÄ… barwÄ… oraz rozpuszczalnoÅ›ciÄ… w wodnym roztworze amoniaku. NaCl + AgNO3 AgCl + NaNO3 Ag(NH3)2+ + Cl- AgCl + 2NH3(aq) W przypadku wykrywania fluorowca luzno zwiÄ…zanego, np. w solach amoniowych i oksoniowych, należy przeprowadzić alkalicznÄ… hydrolizÄ™ badanego zwiÄ…zku do halogenku sodowego lub potasowego, a nastÄ™pnie wykonać reakcjÄ™ z azotanem(V) srebra. 4 FARMACJA Chemia organiczna 6. Ustalanie rodzaju fluorowca a. Rozpuszczalność halogenku srebrowego w wodnym roztworze amoniaku Rodzaj atomu fluorowca można okreÅ›lić za pomocÄ… metod stosowanych w analizie nieorganicznej, badajÄ…c rozpuszczalność halogenku srebrowego uzyskanego zarówno w analizie fluorowca luzno zwiÄ…zanego, jak też po mineralizacji zwiÄ…zku zawierajÄ…cego fluorowiec zwiÄ…zany silnie. Osad biaÅ‚y, serowaty, fioÅ‚kowiejÄ…cy w Å›wietle i rozpuszczalny w 10%-owym wodnym roztworze amoniaku wskazuje na obecność chloru. Osad jasnożółty, serowaty, zieleniejÄ…cy na Å›wietle i rozpuszczalny w stężonym wodnym roztworze amoniaku dowodzi obecnoÅ›ci bromu, zaÅ› osad o podobnym wyglÄ…dzie, ale nierozpuszczalny w stężonym NH Å›wiadczy o obecnoÅ›ci jodu w analizowanym zwiÄ…zku. 3aq b. Próba z wodÄ… chlorowÄ… Woda chlorowa utlenia jodki i bromki sukcesywnie do wolnego jodu i bromu. Nadmiar wody chlorowej utlenia jod do bezbarwnego jodanu. Próba z wodÄ… chlorowÄ… pozwala wykryć jod i brom obok siebie, zgodnie z nastÄ™pujÄ…cym schematem reakcji: I2 + 2Cl- 2I- + Cl2 2 IO3- + 10Cl- + 12H+ I2 + 5Cl2 + 6H2O Br2 + 2Cl- 2Br- + Cl2 Jod i brom rozpuszczajÄ… siÄ™ w tetrachlorku wÄ™gla lub chloroformie. Warstwa rozpuszczalnika organicznego przyjmuje najpierw zabarwienie różowo-fioletowe od wydzielajÄ…cego siÄ™ jodu. Po jego utlenieniu do jodanu pojawia siÄ™ zabarwienie brunatno- czerwone bromu. Brak zabarwienia wskazuje na obecność chloru w przypadku pozytywnej próby z azotanem srebrowym. W praktyce, ze wzglÄ™du na toksyczność chloru nie stosuje siÄ™ wody chlorowej a jedynie 10% roztwór chloraminy T lub wodÄ™ bromowÄ…. Użycie wody bromowej nie pozwala na peÅ‚nÄ… identyfikacjÄ™ fluorowców w zwiÄ…zku organicznym, jedynie można potwierdzić obecność jodu. 5 FARMACJA Chemia organiczna ANALIZA GRUP FUNKCYJNYCH: WGLOWODORY, ALKOHOLE, FENOLE WGLOWODORY WÄ™glowodory sÄ… to poÅ‚Ä…czenia organiczne zbudowane z atomów wÄ™gla i wodoru. Ze wzglÄ™du na różne sposoby Å‚Ä…czenia siÄ™ atomów wÄ™gla w tych zwiÄ…zkach dzielimy je na: 1. AaÅ„cuchowe (acykliczne): a. nasycone czyli alkany (parafiny) miÄ™dzy atomami wÄ™gla wystÄ™pujÄ… jedynie wiÄ…zania pojedyncze, szereg homologiczny C H , atomy wÄ™gla wystÄ™pujÄ… w stanie n 2n+2 hybrydyzacji sp3 (np. metan, etan); reakcjÄ… charakterystycznÄ… jest reakcja substytucji wolnorodnikowej; b. nienasycone, które miÄ™dzy atomami wÄ™gla posiadajÄ… wiÄ…zania wielokrotne: ·ð alkeny o jednym lub kilku wiÄ…zaniach podwójnych miÄ™dzy atomami wÄ™gla, szereg homologiczny odpowiadajÄ…cy zwiÄ…zkom z jednym wiÄ…zaniem podwójnym - C H , atomy wÄ™gla przy wiÄ…zaniu podwójnym w stanie hybrydyzacji sp2 (np. 2 2n eten, propen, but-2-en); ·ð alkiny o jednym lub kilku wiÄ…zaniach potrójnych miÄ™dzy atomami wÄ™gla, szereg homologiczny odpowiadajÄ…cy zwiÄ…zkom z jednym wiÄ…zaniem potrójnym - C H ; n 2n-2 atomy wÄ™gla przy wiÄ…zaniu potrójnym w stanie hybrydyzacji sp (np. etyn czyli acetylen, propyn, but-2-yn); ReakcjÄ… charakterystycznÄ… wÄ™glowodorów nienasyconych jest reakcja addycji do wiÄ…zania wielokrotnego. 2. PierÅ›cieniowe albo cykliczne: a. alicykliczne zbudowane z pierÅ›cieni karbocyklicznych, których wszystkie wiÄ…zania sÄ… pojedyncze (np. cyklopropan), tworzÄ… szereg homologiczny o wzorze C H , n 2n b. aromatyczne zbudowane z pierÅ›cieni karbocyklicznych, w których atomy wÄ™gla wystÄ™pujÄ… w stanie hybrydyzacji sp2 (np. benzen), reakcjÄ… charakterystycznÄ… jest reakcja substytucji elektrofilowej. Nie znaleziono dotychczas, z nielicznymi wyjÄ…tkami, odpowiednich pochodnych do charakterystyki wÄ™glowodorów alifatycznych i alicyklicznych. Ich identyfikacja opiera siÄ™ na oznaczeniu temperatury wrzenia, temperatury topnienia, gÄ™stoÅ›ci, współczynnika 1 13 zaÅ‚amania Å›wiatÅ‚a oraz pomiarach widmowych (IR, H NMR i C NMR). Można jedynie okreÅ›lić rodzaj wÄ™glowodoru w reakcjach z nadmanganianem potasu albo bromem: 1. Reakcja Lehmana (z nadmanganianem potasu) W reakcji Lehmana wÄ™glowodory nienasycone odbarwiajÄ… roztwór KMnO z 4 wydzieleniem brunatnego osadu dwutlenku manganu. Reakcja prowadzi do rozerwania wiÄ…zania wielokrotnego, alkeny utleniajÄ… siÄ™ do aldehydów lub ketonów, natomiast alkiny do kwasów karboksylowych. Alkiny terminalne, zawierajÄ…ce wiÄ…zanie potrójne przy 6 FARMACJA Chemia organiczna pierwszym atomie wÄ™gla, utleniajÄ… siÄ™ do odpowiedniego kwasu karboksylowego i dwutlenku wÄ™gla). WÄ™glowodory nasycone i aromatyczne reagujÄ… bardzo powoli i dopiero po podgrzaniu. CH2 CH2 + 2MnO4- + 4H2O HOCH2 CH2OH + 2MnO2 + 2OH- 3 3 6HCHO CH3 C C CH3 + 2MnO4- + 2H2O 2CH3COOH + 2MnO2 + 2OH- + 2MnO4- + 2H2O CH3COOH + CO2 + 2MnO2 + 2OH- CH3 C CH 2. Reakcja z bromem W obecnoÅ›ci wÄ™glowodorów nienasyconych nastÄ™puje natychmiastowe odbarwienie roztworu bromu. Zachodzi reakcja addycji bromu do atomów wÄ™gla poÅ‚Ä…czonych wiÄ…zaniem podwójnym lub potrójnym. Br + Br2 Br propen 1,2-dibromopropan WÄ™glowodory aromatyczne ulegajÄ… reakcji substytucji elektrofilowej z wydzieleniem bromowodoru, jednakże wymagany jest udziaÅ‚ katalizatora (wiórki żelaza, kwasy Lewisa, np. FeCl ). 3 Br + Br2 kat + HBr benzen bromobenzen WÄ™glowodory nasycone pod wpÅ‚ywem naÅ›wietlania promieniowaniem UV lub po ogrzaniu ulegajÄ… reakcji substytucji wolnorodnikowej, także z wydzieleniem bromowodoru. hv + HBr + Br2 Br butan 2-bromobutan ALKOHOLE Alkohole sÄ… to zwiÄ…zki alifatyczne lub alicykliczne zawierajÄ…ce jednÄ… lub wiÄ™kszÄ… ilość grup wodorotlenowych, stÄ…d mamy do czynienia z alkoholami jedno- lub wielowodorotlenowymi. W zależnoÅ›ci od struktury fragmentu wÄ™glowodorowego wyróżniamy: 7 FARMACJA Chemia organiczna a. alkohole I-rzÄ™dowe alkohole, w których grupa OH zwiÄ…zana jest z atomem wÄ™gla poÅ‚Ä…czonym z dwoma atomami wodoru; b. alkohole II-rzÄ™dowe alkohole, w których grupa OH zwiÄ…zana jest z atomem wÄ™gla poÅ‚Ä…czonym z jednym atomem wodoru; c. alkohole III-rzÄ™dowe alkohole, w których grupa OH zwiÄ…zana jest z atomem wÄ™gla pozbawionym atomów wodoru. RzÄ™dowość alkoholi można rozróżnić za pomocÄ… metody Lucasa lub w reakcji z odczynnikiem chromowym. 3. Reakcja z odczynnikiem Lucasa Próba ta polega na różnorodnym zachowaniu siÄ™ I-, II- i III-rzÄ™dowych alkoholi w obecnoÅ›ci odczynnika Lucasa, którym jest roztwór bezwodnego ZnCl w stężonym kwasie 2 solnym (68 g ZnCl w 52.5 g stężonego HCl). W wyniku tej próby możemy zaobserwować: 2 a. w przypadku alkoholi I-rzÄ™dowych - brak zmian prócz lekkiego Å›ciemnienia, roztwór pozostaje klarowny; b. roztwór klarowny, po 1-1.5 godzinie nastÄ™puje rozdzielenie warstw w przypadku alkoholi drugorzÄ™dowych; H3C H3C ZnCl2 CH OH HCl H2O + CH Cl + H3C H3C izopropanol 2-chloropropan c. wyrazne, natychmiastowe rozdzielenie warstw w przypadku alkoholi trzeciorzÄ™dowych. CH3 CH3 ZnCl2 + HCl + H2O H3C C OH H3C C Cl CH3 CH3 t-butanol 2-chloro-2-metylopropan Uwaga: Alkohole trzeciorzÄ™dowe reagujÄ… ze stężonym kwasem solnym nawet bez dodania ZnCl . Alkohol allilowy, benzylowy i cynamonowy (alkohole pierwszorzÄ™dowe), reagujÄ… 2 podobnie jak alkohole II- i III-rzÄ™dowe. 4. Identyfikacja alkoholi trzeciorzÄ™dowych metodÄ… Bordwella i Wellmana Alkohole I- i II-rzÄ™dowe reagujÄ… z odczynnikiem chromowym (roztwór CrO w 3 stężonym H SO ) dajÄ…c bÅ‚Ä™kitnozielone zabarwienie pochodzÄ…ce od zwiÄ…zków chromu na 2 4 +3 stopniu utlenienia. Alkohole pierwszorzÄ™dowe utleniajÄ… siÄ™ do aldehydów, a alkohole 8 FARMACJA Chemia organiczna drugorzÄ™dowe do odpowiednich ketonów. Alkohole trzeciorzÄ™dowe nie reagujÄ… z odczynnikiem chromowym. 3CH3CH2OH + 2CrO42- + 6H+ 3CH3CHO + 2Cr3+ + 6H2O etanol aldehyd octowy H3C H3C 3 3 + 2CrO42- + 6H+ + 2Cr3+ + 6H2O CHOH C O H3C H3C propan-2-ol aceton 5. Tworzenie estrów Bez wzglÄ™du na rzÄ™dowość oraz ilość grup hydroksylowych, alkohole energicznie reagujÄ… z chlorkami kwasowymi tworzÄ…c odpowiednie estry, które można zidentyfikować w oparciu o charakterystyczny zapach. Reakcja acylowania alkoholi, np. chlorkiem acetylu czy chlorkiem benzoilu, jest reakcjÄ… nieodwracalnÄ… i zachodzi z bardzo dużą wydajnoÅ›ciÄ…. Reakcja acetylowania O O + HCl + CH3CH2OH H3C C C CH2CH3 H3C O Cl octan etylu chlorek acetylu Reakcja benzoilowania O O CH3 + + HCl C CH3 C HO CH O CH Cl CH3 CH3 chlorek benzoilu benzoesan izopropylu Estry można uzyskać także poprzez dziaÅ‚anie na alkohole kwasami karboksylowymi, jednakże reakcja zachodzi w sposób odwracalny i wymaga zastosowania katalizatora (np. kwasu mineralnego). 6. Próba jodoformowa ReakcjÄ… charakterystycznÄ… dla etanolu i metylokarbinoli (R-CH(OH)-CH , R= CH 3 3-, C H lub inny podstawnik) jest próba jodoformowa reakcja Liebena. Próba ta polega 2 5- na utlenieniu alkoholu do odpowiedniego zwiÄ…zku karbonylowego (w przypadku etanolu do aldehydu octowego), a nastÄ™pnie utworzeniu jodoformu. 9 FARMACJA Chemia organiczna NaOI + NaI + H2O I2 + 2NaOH O H3C C + NaI + H2O H3C CH2OH + NaOI H O O H3C C + 3NaOI + 3NaOH I3C C H H O + NaOH CHI3 + HCOONa I3C C jodoform H Sumarycznie: CH3CH2OH + 4I2 + 6NaOH CHI3 + HCOONa + 5NaI + 5H2O Uwaga: Pozytywny wynik próby jodoformowej dajÄ… także aldehyd octowy i metyloketony, np. aceton lub butanon (napisz odpowiednie równania reakcji). 7. Rozróżnianie alkoholi jednowodorotlenowych od wielowodorotlenowych: a. reakcja z jonami miedzi(II) Alkohole wielowodorotlenowe, takie jak glikol lub gliceryna roztwarzajÄ… galaretowaty niebieski osad wodorotlenku miedzi(II) tworzÄ…c rozpuszczalne w wodzie kompleksy miedzi o barwie szafirowej. H H2C OH H2C O OH Cu + Cu(OH)2 HC OH HC O OH H H2C OH H2C OH niebieski szafirowy zw. koordynacyjny osad rozpuszczalny w wodzie b. metoda Malaprade a reakcja na Ä…-glikole Reakcji tej ulegajÄ… zwiÄ…zki 1,2-dihydroksylowe, jak również Ä…-hydroksyaldehydy i Ä…-hydroksyketony. ZwiÄ…zki ulegajÄ…ce tej reakcji redukujÄ… kwas nadjodowy do jodanów, jednoczeÅ›nie wiÄ…zanie miÄ™dzy atomami wÄ™gla, poÅ‚Ä…czonymi z grupami hydroksylowymi ulega rozerwaniu z utworzeniem zwiÄ…zków karbonylowych. Te nastÄ™pnie sÄ… utleniane do kwasów karboksylowych za pomocÄ… powstajÄ…cego jodanu. WydzielajÄ…cy siÄ™ w wyniku tej reakcji jodek potasu po dodaniu azotanu srebra przeksztaÅ‚ca siÄ™ w nierozpuszczalny w wodzie żółty jodek srebra. HOCH2 CH2OH + NaIO4 2HCHO + NaIO3 + H2O 3HCHO + NaIO3 3HCOOH + NaI NaI + AgNO3 AgI + KNO3 10 FARMACJA Chemia organiczna Reakcja ta może również sÅ‚użyć do utlenienia wÄ™glowodanów, szczególnie polisacharydów, jednakże wymagane jest wówczas użycie wyższej temperatury. FENOLE CechÄ… charakterystycznÄ… budowy chemicznej fenoli jest obecność grupy -ðOH zwiÄ…zanej bezpoÅ›rednio z wÄ™glem wchodzÄ…cym w skÅ‚ad pierÅ›cienia aromatycznego. Fenole sÄ… trudno rozpuszczalne w wodzie. Rozpuszczalność fenoli w wodzie wzrasta wraz ze wzrostem liczby grup OH w czÄ…steczce. Fenole Å‚atwo rozpuszczajÄ… siÄ™ w alkoholach, eterze, chloroformie, roztworach wodorotlenków metali. Najprostsze fenole sÄ… cieczami lub ciaÅ‚ami staÅ‚ymi o niskich temperaturach topnienia. MajÄ… wysokie temperatury wrzenia, co jest spowodowane wystÄ™powaniem miÄ™dzyczÄ…steczkowych wiÄ…zaÅ„ wodorowych. Jednowodorotlenowe fenole majÄ… charakterystyczny zapach, natomiast u fenoli wielowodorotlenowych zapach jest mniej intensywny. Atom wodoru grupy -ðOH w fenolach ulega odszczepieniu znacznie Å‚atwiej niż w alkoholach. Fenole sÄ… na tyle silnymi kwasami, że ich sole można otrzymywać w reakcjach z wodorotlenkami metali. Charakter kwasowy prostych fenoli nie jest wyrazny, gdyż nie reagujÄ… one z wodorowÄ™glanem sodu, co pozwala odróżnić fenole od kwasów karboksylowych. + + OH OH O H2O jon fenolanowy fenol Wzrost kwasowoÅ›ci fenolu w porównaniu z alkoholami jest spowodowany rezonansowÄ… stabilizacjÄ… anionu fenolanowego. Efekt ten tÅ‚umaczy także aktywacjÄ™ pierÅ›cienia aromatycznego w reakcjach substytucji elektrofilowej. PowstajÄ…ca wskutek jonizacji -ð grupa -O , dziÄ™ki Å‚adunkowi ujemnemu jest grupÄ… bardziej elektronodonorowÄ… niż grupa -OH. O O O O OH - H + H struktury rezonansowe jonu fenolanowego 11 FARMACJA Chemia organiczna 8. Bromowanie fenolu WpÅ‚yw aktywujÄ…cy grupy -OH jest tak silny, że podstawienie zachodzi szybko nawet w bardzo Å‚agodnych warunkach. CzÄ™sto dochodzi do powstania produktów wielopodstawionych, gdyż nie ma możliwoÅ›ci zatrzymania reakcji po wprowadzeniu jednego podstawnika. PrzykÅ‚adowo bromefenol jest silniejszym kwasem niż fenol, wytwarza wiÄ™ksze stężenie anionów i szybciej ulega bromowaniu. Grupa -OH jest podstawnikiem pierwszego rodzaju i kieruje nastÄ™pne podstawniki w pozycje orto i para. W zwiÄ…zku z tym podczas bromowania fenolu powstaje tribromofenol. Br H2O + OH 3Br2 + Br OH 3HBr 20oC Br 9. Kompleksy fenoli z jonami żelaza Fenole z jonami żelaza(III) tworzÄ… barwne kompleksy. Barwa tych poÅ‚Ä…czeÅ„ zależy od rodzaju fenolu, użytego rozpuszczalnika i stężenia reagentów. Zabarwienie to może być nietrwaÅ‚e i należy je obserwować w chwili dodawania odczynnika. Fenole zawierajÄ…ce co najmniej dwie grupy -ðOH w poÅ‚ożeniu orto dajÄ… silnie zabarwione roztwory, np. kwas galusowy daje tzw. atrament żelazowy . Podobnie reaguje kwas salicylowy. 3- O O + 6 OH Fe3+ + 6H+ Fe O O O O DodatniÄ… próbÄ™ z jonami Fe3+ (FeCl ) dajÄ… również zwiÄ…zki zdolne do enolizacji (aldehydy, 3 ketony) oraz kwas salicylowy. O OH CH2 C C C H R R aldehyd: R = H: enol keton: R = CH3, CH2CH3, 12 FARMACJA Chemia organiczna 10. WÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci redukcyjne fenoli Fenole, szczególnie wielowodorotlenowe, sÄ… reduktorami, silniejszymi niż alkohole. Podobnie jak aldehydy redukujÄ… amoniakalny roztwór soli srebra z wytworzeniem lustra srebrowego. Utlenianie fenoli prowadzi do zaniku aromatycznego charakteru zwiÄ…zku i powstania nienasyconych ketonów. 2AgNO3 + 2NaOH Ag2O + 2NaNO3 + H2O 2[Ag(NH3)2]OH Ag2O + 4NH3 + H2O OH O + 2[Ag(NH3)2]OH + 2Ag + 4NH3 + 2H2O OH O hydrochinon chinon Fenole ulegajÄ… także reakcji z odczynnikiem Fehlinga (CuSO , winian sodowo-potasowy, 4 NaOH) w silnie zasadowym Å›rodowisku redukujÄ…c jonu Cu2+ do tlenku miedzi(I) (Cu O). 2 Pytania sprawdzajÄ…ce 1. Podaj i krótko scharakteryzuj sposób postÄ™powania analitycznego w jakoÅ›ciowej analizie zwiÄ…zku organicznego. 2. Omów sposób wykrywania azotu luzno zwiÄ…zanego w zwiÄ…zkach organicznych. Podaj odpowiednie równania reakcji. 3. Na czym polega próba Lassaigne a? 4. Napisz równania wszystkich reakcji, które pozwolÄ… stwierdzić obecność jodu w zwiÄ…zku organicznym. 5. Napisz równania wszystkich reakcji, które pozwolÄ… stwierdzić obecność azotu w zwiÄ…zku organicznym. 6. Napisz równania wszystkich reakcji, które pozwolÄ… potwierdzić obecność siarki w zwiÄ…zku organicznym. 7. Podaj sposoby rozróżniania rzÄ™dowoÅ›ci alkoholi. 8. Przy pomocy jakich prób potwierdzisz, że badanym zwiÄ…zkiem jest alkohol trzeciorzÄ™dowy? 9. Na czym polega próba jodoformowa? Jakie zwiÄ…zki możemy wykryć przy jej użyciu? 10. Podaj cykl reakcji zachodzÄ…cych podczas próby jodoformowej dla izopropanolu, 13 FARMACJA Chemia organiczna butan-2-olu, etanalu. 11. Co to sÄ… Ä…-glikole? Przy pomocy jakich prób możemy je wykryć? 12. Jak odróżnisz wodne roztwory gliceryny i etanolu? 13. Jak wykrywamy wÄ™glowodory nienasycone? JednÄ… z prób dokÅ‚adnie omów. 14. W jaki sposób możemy wykazać kwasowe wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci fenolu? 15. Podaj reakcje jakim ulega fenol. Napisz odpowiednie równania. 16. Podaj produkty utleniania nadmanganianem potasu: propenu, pent-2-enu, but-1- ynu, heksy-3-ynu. Napisz odpowiednie równania reakcji (pamiÄ™taj, że sÄ… to reakcje red-ox). 17. Na przykÅ‚adzie hydrochinonu lub rezorcyny omów i przedstaw za pomocÄ… odpowiednich równaÅ„ reakcji wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci redukcyjne fenoli. 14