Kinalska Ida [red] Otyłość a powikłania sercowo naczyniowe w cukrzycy
ArtykuÅ‚ poglÄ…dowy/Review article OtyÅ‚ość a powikÅ‚ania sercowo-naczyniowe w cukrzycy Obesity and cardiovascular diseases in diabetes mellitus Ida Kinalska, Irina Kowalska, Beata Telejko, Anna PopÅ‚awska-Kita, Maciej Kinalski, Anna Zonenberg Klinika Endokrynologii, Diabetologii i Chorób WewnÄ™trznych, Akademia Medyczna w BiaÅ‚ymstoku PrzeglÄ…d Kardiodiabetologiczny 2007; 2, 1: 54 60 SÅ‚owa kluczowe: cukrzyca, otyÅ‚ość, insulina, hiperglikemia. S Å‚ o w a k l u c z o w e : Key words: diabetes mellitus, obesitas, insulin, hyperglicemia. K e y w o r d s : St reszczeni e Autorzy przedstawili problem narastajÄ…cej otyÅ‚oÅ›ci i zachorowaÅ„ na cukrzycÄ™ typu 2 w koÅ„cu XX i na poczÄ…tku XXI wieku. Omówili przyczyny otyÅ‚oÅ›ci, wpÅ‚yw czynników genetycznych i Å›rodowiskowych. PodkreÅ›lili rolÄ™ centralnej otyÅ‚oÅ›ci w rozwoju cukrzycy i cho- roby niedokrwiennej serca, jak również hiperglikemii. Abst ract We evaluate the global epidemic of obesity and type 2 diabetes mellitus in the 20th and the early 21st century. We take into the consideration the genetic and environmental factors and their role in the developing of obesity. We underline the role of central obesity in the pathogenesis of type 2 diabetes and coronary heart disease, as well as hyperglycemia. kiedy to Morris i wsp. opisali wzrost Å›miertelnoÅ›ci z powo- Definicja i klasyfikacja otyÅ‚oÅ›ci du choroby niedokrwiennej serca u kierowców autobu- Nadwaga i otyÅ‚ość sÄ… powszechnie rozpoznawane sów w Londynie, którzy odznaczali siÄ™ wiÄ™kszym obwo- na podstawie wskaznika masy ciaÅ‚a BMI (body mass in- dem talii w porównaniu do konduktorów, którzy byli dex). Wskaznik ten jest ilorazem masy ciaÅ‚a wyrażonej bardziej ruchliwi i mieli taliÄ™ szczuplejszÄ… [1]. W 1956 r. w kg przez wzrost wyrażony w metrach do kwadratu. zasugerowano, że androidalny (mÄ™ski) typ otyÅ‚oÅ›ci jest Omawiany wskaznik koreluje z caÅ‚kowitÄ… zawartoÅ›ciÄ… Å›ciÅ›le zwiÄ…zany z cukrzycÄ… typu 2 oraz miażdżycÄ… [2]. tÅ‚uszczu w organizmie u osób dorosÅ‚ych, nie okreÅ›la jed- Od tego czasu pojawiÅ‚a siÄ™ lawina badaÅ„ sugerujÄ…cych, że nak dystrybucji tkanki tÅ‚uszczowej. Uważa siÄ™, że prawi- tÅ‚uszcz brzuszny jest najbardziej wiarygodnym czynni- 2 dÅ‚owy BMI nie powinien przekraczać 25 kg/m , nadwagÄ™ kiem zwiastujÄ…cym wystÄ…pienie zespoÅ‚u metabolicznego rozpoznaje siÄ™, gdy BMI jest zawarte pomiÄ™dzy 25 a ze wszystkimi jego skÅ‚adowymi. W tej sytuacji staÅ‚o siÄ™ 2 2 30 kg/m , a otyÅ‚ość, gdy przekracza 30 kg/m (tab. I). jasne, że samo BMI nie wystarcza, by okreÅ›lić rodzaj Z punktu widzenia klinicysty, bardzo istotne jest otyÅ‚oÅ›ci. Wprowadzono wiÄ™c wskaznik WHR (waist-hip również rozmieszczenie tkanki tÅ‚uszczowej. Na otyÅ‚ość ratio). Wzrost wskaznika WHR jest Å›ciÅ›le zwiÄ…zany z wy- centralnÄ… zwrócono uwagÄ™ już we wczesnych latach 50., stÄ™powaniem choroby niedokrwiennej serca u mężczyzn Adres do korespondencji: prof. dr hab. Ida Kinalska, Klinika Endokrynologii, Diabetologii i Chorób WewnÄ™trznych, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Akademii Medycznej, ul. M. SkÅ‚odowskiej-Curie 24a, 15-276 BiaÅ‚ystok PrzeglÄ…d Kardiodiabetologiczny 2007; 2/1 OtyÅ‚ość a powikÅ‚ania sercowo-naczyniowe w cukrzycy 55 [3], a także stanowi silny predyktor choroby wieÅ„cowej roÅ›nie w alarmujÄ…cym tempie. Przewidywana liczba pa- u kobiet [4]. cjentów na Å›wiecie w 2010 r. wyniesie wg International Obecnie diagnostyka otyÅ‚oÅ›ci centralnej zostaÅ‚a Diabetes Institute w Melbourne 215,6 mln. Prognozuje siÄ™, jeszcze bardziej uproszczona. Wprowadzono nowy że w latach 1994 2010 nastÄ…pi zwiÄ™kszenie liczby chorych wskaznik, a mianowicie obwód talii. W badaniach na cukrzycÄ™ o ponad 200%. Jest to oczywiÅ›cie zwiÄ…zane epidemiologicznych wykazano bowiem, że obwód talii z otyÅ‚oÅ›ciÄ… i można już mówić o Å›wiatowej epidemii cu- koreluje istotnie z odpowiednimi zakresami BMI i dlate- krzycy, która dociera także do Polski [10]. go wykorzystuje siÄ™ go do klasyfikacji otyÅ‚oÅ›ci i kontroli efektów odchudzania. Ryzyko metabolicznych powikÅ‚aÅ„ Zmiany naczyniowe w otyÅ‚oÅ›ci i rola hiperglikemii otyÅ‚oÅ›ci jest minimalne, gdy obwód talii u kobiet wynosi OtyÅ‚ość pod nieobecność hiperglikemii daje niskie <80 cm, a u mężczyzn <94 cm. Przy wiÄ™kszych obwodach ryzyko zmian naczyniowych w porównaniu z cukrzycÄ… talii odpowiadajÄ…cych nadwadze (kobiety 80 88 cm, mężczyzni 94 102 cm) i otyÅ‚oÅ›ci (kobiety >88 cm, męż- typu 2. Natomiast pojawienie siÄ™ hiperglikemii jest czyzni >102 cm), ryzyko powikÅ‚aÅ„ metabolicznych wzra- ważnym, jeÅ›li nie najważniejszym czynnikiem doprowa- dzajÄ…cym do wielu powikÅ‚aÅ„ naczyniowych. Zarówno sta proporcjonalnie do obwodu talii. Pomiar tkanki tÅ‚uszczowej i beztÅ‚uszczowej masy cia- w badaniach klinicznych, jak i doÅ›wiadczalnych wyka- Å‚a można wykonać metodÄ… bioimpedancji, zaÅ› wydatek zano, że podwyższone stężenie glukozy we krwi powo- energetyczny można ocenić metodÄ… kalorymetrii poÅ›red- duje niemal natychmiastowÄ… supresjÄ™ mechanizmów niej. Przy czym, o ile metoda bioimpedancji elektrycznej wazodylatacyjnych, tym gÅ‚Ä™bszÄ…, jeÅ›li hiperglikemia jest znalazÅ‚a zastosowanie praktyczne w oÅ›rodkach zajmujÄ…- dodatkowo skojarzona z otyÅ‚oÅ›ciÄ…. cych siÄ™ diagnostykÄ… i leczeniem otyÅ‚oÅ›ci, o tyle inne Rola hiperglikemii jako niezależnego czynnika ryzyka metody sÄ… stosowane jedynie w badaniach naukowych. choroby niedokrwiennej serca i rozwoju miażdżycy zostaÅ‚a udowodniona w szeregu poważnych badaÅ„ kli- Epidemiologia otyÅ‚oÅ›ci i cukrzycy typu 2 nicznych. Natomiast rola glikowanej hemoglobiny (HbA1c) jako wskaznika wyrażajÄ…cego glikemiÄ™ na czczo, glikemiÄ™ W ostatnich latach liczba osób z otyÅ‚oÅ›ciÄ… i nadwagÄ… poposiÅ‚kowÄ… czy też Å›redniÄ… dobowÄ… glikemiÄ™, nie jest dramatycznie wzrosÅ‚a i spowodowaÅ‚a wystÄ…pienie w kra- dokÅ‚adnie wyjaÅ›niona. W piÅ›miennictwie sÄ… dowody jach rozwiniÄ™tych zjawiska, które można okreÅ›lić mianem na to, że glikemia posiÅ‚kowa ma silne powiÄ…zanie z choro- epidemii [5]. W europejskim badaniu MONICA wykazano, bÄ… niedokrwiennÄ… serca, natomiast znacznie sÅ‚absze zna- że kryterium otyÅ‚oÅ›ci osiÄ…gnęło aż 22% kobiet i 15% męż- czenie odgrywa poziom glukozy na czczo. W dalszym czyzn, kryterium nadwagi speÅ‚niaÅ‚a zaÅ› ponad poÅ‚owa ciÄ…gu uważa siÄ™, że zwiÄ…zek cukrzycy z chorobÄ… niedo- ludnoÅ›ci Europy [6]. Opublikowane niedawno badania krwiennÄ… serca, która jest w 70 80% przyczynÄ… zgonów polskie POL-MONICA BIS, przeprowadzone wÅ›ród ludno- chorych z cukrzycÄ…, nie jest caÅ‚kowicie zrozumiaÅ‚y [11]. Å›ci zamieszkujÄ…cej prawobrzeżnÄ… WarszawÄ™ i byÅ‚e woje- Hiperglikemia aktywuje biaÅ‚kowÄ… kinazÄ™ C, nasila wództwo tarnobrzeskie, wykazaÅ‚y otyÅ‚ość u porównywal- tworzenie wolnych rodników tlenowych, zwiÄ™ksza pulÄ™ nej dla caÅ‚ej Europy liczby kobiet i mężczyzn. Nadmienić proskurczowych prostanoidów i zmniejsza przepÅ‚yw krwi należy, że w Warszawie przypadków otyÅ‚oÅ›ci i nadwagi regulowany przez NO w Å›ródbÅ‚onku. KoÅ„cowy efekt tych byÅ‚o znacznie wiÄ™cej niż w regionie tarnobrzeskim [7]. dziaÅ‚aÅ„ to redukcja przepÅ‚ywu krwi, ze zmniejszeniem re- Jeszcze gorzej sytuacja wyglÄ…da w Ameryce Północnej. aktywnoÅ›ci mikrokrążenia zależnego od Å›ródbÅ‚onka [12]. Przeprowadzone w USA w latach 1988 1994 badania NHANES III (National Health and Nutrition Examination Survey) udowodniÅ‚y, że problem otyÅ‚oÅ›ci dotyczy znacznej Funkcja Å›ródbÅ‚onka naczyniowego liczby mieszkaÅ„ców, kryterium otyÅ‚oÅ›ci speÅ‚niaÅ‚o bo- a otyÅ‚ość i insulinooporność wiem 25% kobiet i 20% mężczyzn, z czego u ok. 5,1% po- Pojedyncza warstwa komórek Å›ródbÅ‚onka wyÅ›cieÅ‚ajÄ…- pulacji ogromnym problemem okazaÅ‚a siÄ™ otyÅ‚ość olbrzy- 2 ca wewnÄ™trznÄ… powierzchniÄ™ naczyÅ„ stanowi metabolicz- mia (BMI >40 kg/m ) [8]. Najnowsze badania opublikowa- nie aktywnÄ… barierÄ™ pomiÄ™dzy krwiÄ… a tkankÄ…, regulujÄ…cÄ… ne w roku 2004 donoszÄ…, że w USA ponad 67% populacji przepÅ‚yw krwi, dowóz produktów odżywczych, a także odznacza siÄ™ nadwagÄ…, a ponad 30% otyÅ‚oÅ›ciÄ… [8, 9]. Oso- wzrost i różnicowanie komórek mięśni gÅ‚adkich, adhezjÄ™ by te, prócz otyÅ‚oÅ›ci, majÄ… czÄ™sto również inne elementy leukocytów oraz syntetyzujÄ…cÄ… aktywne zwiÄ…zki, jak NO, zespoÅ‚u metabolicznego. W zwiÄ…zku z tym należy przyjąć, że u ponad 2/3 spoÅ‚eczeÅ„stwa wzrasta ryzyko przewle- prostaglandyny, endotelina 1, angiotensyna II (Ang II), czÄ…- kÅ‚ych chorób metabolicznych [9]. steczki adhezyjne i wolne rodniki tlenowe. BiorÄ…c NajpoważniejszÄ… konsekwencjÄ… otyÅ‚oÅ›ci jest cukrzyca pod uwagÄ™ Å‚Ä…cznÄ… dÅ‚ugość naczyÅ„, Å›ródbÅ‚onek jest naj- typu 2. Liczba chorych z cukrzycÄ… typu 2 na Å›wiecie także wiÄ™kszym narzÄ…dem para- i autokrynnym, regulujÄ…cym PrzeglÄ…d Kardiodiabetologiczny 2007; 2/1 Ida Kinalska, Irina Kowalska, Beata Telejko, Anna PopÅ‚awska-Kita, Maciej Kinalski, Anna Zonenberg 56 Tabela I. Klasyfikacja otyÅ‚oÅ›ci w zależnoÅ›ci od wskaznika masy ciaÅ‚a i obwodu talii T a b e l a I . Table I. Classification of obesity depending on BMI and waist circumference T a b l e I . 2 StopieÅ„ otyÅ‚oÅ›ci BMI (kg/m2) Ryzyko powikÅ‚aÅ„ metabolicznych S t o p i e Å„ o t y Å‚ o Å› c i B M I ( k g / m ) R y z y k o p o w i k Å‚ a Å„ m e t a b o l i c z n y c h norma 18,5 24,9 niewielkie nadwaga 25,0 29,9 nieznacznie podwyższone otyÅ‚ość I° 30,0 34,9 podwyższone otyÅ‚ość II° 35,0 39,9 poważne otyÅ‚ość III° >40 bardzo poważne StopieÅ„ otyÅ‚oÅ›ci Talia (cm) Talia (cm) Ryzyko powikÅ‚aÅ„ metabolicznych S t o p i e Å„ o t y Å‚ o Å› c i T a l i a ( c m ) T a l i a ( c m ) R y z y k o p o w i k Å‚ a Å„ m e t a b o l i c z n y c h kobiety mężczyzni k o b i e t y m Ä™ ż c z y z n i norma <80 <94 niewielkie nadwaga 80 88 94 102 nieznacznie podwyższone otyÅ‚ość >89 >102 podwyższone interakcje pomiÄ™dzy Å›cianÄ… naczynia a elementami mor- najistotniejszym czynnikiem regulujÄ…cym napiÄ™cie Å›cia- fotycznymi krwi. Dla zapewnienia pÅ‚ynnoÅ›ci krwi krążącej ny naczyniowej. PodobnÄ… rolÄ™ odgrywajÄ… prostanoidy oraz sprawnych mechanizmów regeneracji, konieczne w Å›ródbÅ‚onku u ludzi zdrowych. Odkryto wiele polimor- jest zachowanie równowagi miÄ™dzy procesem krzepniÄ™cia fizmów dotyczÄ…cych genu syntazy NO, jednak do naj- krwi a fibrynolizÄ…. Kluczowy element w aktywacji kaskady częściej dyskutowanych należą polimorfizm 4ab w 4. in- krzepniÄ™cia stanowi proces generacji trombiny, natomiast tronie, który może wpÅ‚ywać na produkcjÄ™ NO i ryzyko najistotniejszy element regulujÄ…cy fibrynolizÄ™ to inhibitor choroby niedokrwiennej serca, polimorfizm promotora tkankowego aktywatora plazminogenu typu 1 (PAI-1). genu T-786C hipotetycznie zwiÄ…zany ze skurczem tÄ™tni- ÅšródbÅ‚onek jako zródÅ‚o tPA (tkankowego aktywatora plaz- cy wieÅ„cowej i zawaÅ‚em serca oraz polimorfizm G984T. minogenu), siarczanu heparanu i trombomoduliny oraz Endogenny NO jest produkowany z aminokwasu powierzchnia o ujemnym Å‚adunku elektrostatycznym, L-argininy, przy udziale enzymu syntazy tlenku azotu, ogranicza lokalne procesy zakrzepowe. Mediatory wydzie- którego aktywność jest regulowana przez lokalne lane przez komórki endotelium: insulinopodobny czynnik stężenie bradykininy. Peptyd ten z kolei dziaÅ‚a poprzez wzrostu typu 1 (IGF-1), lokalnie syntetyzowany pÅ‚ytkowy receptor b2 zlokalizowany na powierzchni komórek czynnik wzrostu (PGF) i Ang II, odgrywajÄ… kluczowÄ… rolÄ™ Å›ródbÅ‚onka i zwiÄ™kszajÄ…cy generacjÄ™ NO. Tlenek azotu w regulacji wzrostu i różnicowania komórek mięśni gÅ‚ad- produkowany w Å›ródbÅ‚onku dyfunduje do przestrzeni kich naczyÅ„ oraz zjawiska remodelingu. Ponadto pobu- podÅ›ródbÅ‚onkowej, a nastÄ™pnie do komórek mięśni dzone komórki Å›ródbÅ‚onka zdolne sÄ… do produkcji media- gÅ‚adkich. AÄ…czy siÄ™ tam z grupÄ… hemowÄ… cyklazy guany- torów zapalnych, jak czÄ…steczki adhezyjne ICAM (intracel- lowej i stymuluje generacjÄ™ cGMP (cykliczny guanylo- lular adhesion molecule) i VCAM (vascular adhesion monofosforan), co w efekcie powoduje spadek stężenia molecule). Natomiast najważniejsze substancje wydziela- wapnia wewnÄ…trzkomórkowego, relaksacjÄ™ miocytów ne przez Å›ródbÅ‚onek o dziaÅ‚aniu naczyniorozszerzajÄ…cym i rozkurcz Å›wiatÅ‚a naczynia. StaÅ‚e podstawowe to tlenek azotu i prostacyklina. wydzielanie NO odgrywa prawdopodobnie istotnÄ… rolÄ™ Mięśnie gÅ‚adkie Å‚ożyska naczyniowego sÄ… w głównej w regulacji ciÅ›nienia tÄ™tniczego. mierze odpowiedzialne za obwodowÄ… oporność naczynio- ÅšródbÅ‚onek produkuje również substancje o dziaÅ‚aniu wÄ…. Funkcja naczyÅ„ jest regulowana przez liczne sygnaÅ‚y naczynioskurczowym, jak endotelina 1, Ang II oraz pochodzÄ…ce z innych komórek. OgromnÄ… rolÄ™ w grze niektóre prostaglandyny. Zapewnia wiÄ™c równowagÄ™ po- naczyniowej speÅ‚niajÄ… mediatory wydzielane przez miÄ™dzy aktywnoÅ›ciÄ… czynników rozkurczowych i skurczo- Å›rodbÅ‚onek: NO, prostaglandyny, prostacykliny, endote- wych oraz utrzymuje prawidÅ‚owe napiÄ™cie Å›ciany naczynia. lina, norepinefryna, mastocyty uwalniajÄ…ce szereg Obecność receptorów dla insuliny oraz dla IGF-1 wazoaktywnych substancji, np. histamina, mediatory i IGF-2 na komórkach Å›ródbÅ‚onka, Å›wiadczy, że biorÄ… one zapalne, czÄ…steczki adhezyjne oraz czynniki chemotak- udziaÅ‚ w homeostazie naczyniowej. Wykazano, że insulina tyczne dla monocytów. Obecnie uważa siÄ™, że NO jest stymuluje uwalnianie NO i fakt ten zależy od aktywnoÅ›ci PrzeglÄ…d Kardiodiabetologiczny 2007; 2/1 OtyÅ‚ość a powikÅ‚ania sercowo-naczyniowe w cukrzycy 57 kinazy tyrozynowej receptora insulinowego oraz aktywa- chodzÄ…cym z diety. W czasie normoglikemii 1,5-AG cji PI-3 kinazy i kinaz Akt. Szlak ten odpowiada także utrzymuje siÄ™ na stosunkowo staÅ‚ym poziomie w suro- za regulacjÄ™ zależnego od insuliny wychwytu glukozy. wicy krwi. Natomiast szybko reaguje obniżeniem W warunkach fizjologicznych insulina nie jest silnym wa- na zjawienie siÄ™ hiperglikemii i jest czuÅ‚ym wskazni- zodylatatorem, jednak odgrywa istotnÄ… rolÄ™ w wydziela- kiem wahaÅ„ cukru we krwi [14]. niu NO, biorÄ…c udziaÅ‚ w zachowaniu homeostazy i inte- PrzewlekÅ‚a hiperglikemia zmniejsza syntezÄ™ NO po- gralnoÅ›ci naczynia. przez hamowanie aktywnoÅ›ci syntazy NO oraz przez Dysfunkcja Å›ródbÅ‚onka towarzyszÄ…ca otyÅ‚oÅ›ci zwiÄ™kszenie produkcji wolnych rodników, a także po- trzewnej i/lub cukrzycy ujawnia siÄ™ klinicznie jako upo- przez wzrost aktywnoÅ›ci szlaku poliolowego. Å›ledzona odpowiedz naczynioruchowa, wynikajÄ…ca ze PrzewlekÅ‚a hiperglikemia powoduje: zmniejszonej sekrecji czynników wazodylatacyjnych, " aktywacjÄ™ biaÅ‚kowej kinazy C i fosfolipazy A2, nasila- wzmożonego wydzielania mediatorów naczyniozwęża- jÄ…c produkcjÄ™ metabolitów kwasu arachidonowego, jÄ…cych lub też ze wzrostu wrażliwoÅ›ci na te mediatory. " zwiÄ™kszenie ekspresji czynników wzrostowych, co wy- Jest też wynikiem zaburzenia równowagi pomiÄ™dzy woÅ‚uje nasilenie dziaÅ‚ania wazokonstrykcyjnego, aktywnoÅ›ciÄ… czynników prozakrzepowych i fibrynoli- " wzrost stężenia koÅ„cowych produktów glikacji (AGE), tycznych oraz nieprawidÅ‚owego przebiegu procesów które reagujÄ… z odpowiednimi receptorami (RAGE), oksydoredukcyjnych. Utrata ochronnych wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci nasilajÄ…c stres oksydacyjny, Å›ródbÅ‚onka promuje adhezjÄ™ i agregacjÄ™ pÅ‚ytek krwi i leu- " glikacjÄ™ i oksydacjÄ™ LDL, kocytów, rozwój zmian miażdżycowych oraz przewlekÅ‚Ä… " wzrost ekspresji jÄ…drowego czynnika transkrypcyjnego reakcjÄ™ zapalnÄ… w Å›cianie naczynia. NFº², Hiperglikemia powoduje zmniejszenie produkcji NO " wzrost stężenia molekuÅ‚ adhezyjnych i zmniejszenie i naczyniorozszerzajÄ…cych prostaglandyn, zwiÄ™ksza na- biodostÄ™pnoÅ›ci NO, tomiast pulÄ™ substancji obkurczajÄ…cych naczynia, prze- " wzrost stężenia IL-6, TNF-Ä… i innych cytokin prozapal- pÅ‚yw naczyniowy i upoÅ›ledzajÄ…cy funkcjÄ™ naczyÅ„. nych, Ostra hiperglikemia wpÅ‚ywa in vivo na mikro- i ma- " destabilizacjÄ™ blaszki miażdżycowej, krokrążenie w sposób nastÄ™pujÄ…cy: " aktywacjÄ™ PKC i wzrost produkcji DAG (diacyloglicerolu), 1. Zmniejsza syntezÄ™ NO, zwiÄ™kszajÄ…c jednoczeÅ›nie jego co prowadzi do zmniejszenia puli NADPH i zmniejsze- rozpad. nia generacji NO, 2. Zmiany te wystÄ™pujÄ… u ludzi po 30 60 min trwania " nasilenie trombofilii cukrzycowej (wzrost aktywnoÅ›ci hiperglikemii (ok. 300 mg/dl). PAI-1 i agregacji pÅ‚ytek krwi). 3. Po ustÄ…pieniu hiperglikemii jeszcze przez 3 6 godz. utrzymuje siÄ™ deficyt NO. ReasumujÄ…c, najistotniejszymi zmianami, jakie za- 4. Mięśnie gÅ‚adkie odpowiadajÄ… na egzogenny NO chodzÄ… w trakcie przewlekÅ‚ej hiperglikemii towarzyszÄ…- w czasie trwania hiperglikemii i po jej ustÄ…pieniu. cej otyÅ‚oÅ›ci trzewnej, jest nieenzymatyczna glikacja bia- Å‚ek, nasilenie przemian glukozy w cyklu poliolowym, Ponadto ostra poposiÅ‚kowa hiperglikemia indukuje zwiÄ™kszenie powstawania diacyloglicerolu, aktywacja kaskadÄ™ wewnÄ…trzustrojowych zjawisk o wyraznie pro- biaÅ‚kowej kinazy C i nasilenie stresu oksydacyjnego. aterogennym charakterze, a mianowicie powoduje: Proces nieenzymatycznej glikacji dotyczy biaÅ‚ek bÅ‚o- " zaburzenia krzepniÄ™cia, fibrynolizy, czynnoÅ›ci pÅ‚ytek ny podstawnej, głównie kolagenu, biaÅ‚ek krwi, DNA, krwi, fosfolipidów zawierajÄ…cych grupy aminowe. Nieenzy- " upoÅ›ledzenie funkcji Å›ródbÅ‚onka, matyczna glikacja polega na kowalencyjnym wiÄ…zaniu " wzrost ciÅ›nienia tÄ™tniczego, glukozy do wolnych grup aminowych. Wczesne etapy " indukcjÄ™ procesu zapalnego, glikacji sÄ… odwracalne. Ostateczny produkt tego proce- " dyslipidemiÄ™, su powiÄ…zane krzyżowo polimery biaÅ‚kowe AGE " wzrost glikooksydacji biaÅ‚ek, (advanced glication end products) sÄ… nierozpuszczalne " wzmożenie adhezji leukocytów do komórek Å›ródbÅ‚onka, i przyczyniajÄ… siÄ™ do tworzenia wolnych rodników. AGE " zaburzenie regulacji apoptozy [13]. poprzez poÅ‚Ä…czenie ze swoistymi receptorami dla koÅ„- cowych produktów glikacji (RAGE) na komórkach Å›ród- Najistotniejszym problem ostrej hiperglikemii jest bÅ‚onka nasila stres oksydacyjny. Prowadzi to do akty- fakt, że HbA1c nie odzwierciedla tej hiperglikemii [13, 14]. wacji transkrypcji czynnika jÄ…drowego º² (NF-º²), który Z tego też powodu do jej monitorowania wprowadza jest odpowiedzialny za ekspresjÄ™ cytokin, endoteliny-1 siÄ™ obecnie oznaczanie 1,5 anhydro-D-glucitolu (1,5-AG). oraz czÄ…steczek wywoÅ‚ujÄ…cych adhezjÄ™ leukocytów. Po- 1,5-AG jest naturalnym skÅ‚adnikiem surowicy krwi po- Å‚Ä…czenie z receptorem na makrofagach powoduje uwol- PrzeglÄ…d Kardiodiabetologiczny 2007; 2/1 Ida Kinalska, Irina Kowalska, Beata Telejko, Anna PopÅ‚awska-Kita, Maciej Kinalski, Anna Zonenberg 58 nienie cytokin (TNF-Ä…, IL-1) i czynników wzrostowych głównie izoforma PKC ², wykazujÄ…ca najwiÄ™kszÄ… wrażli- (IGF-1, TGF²), co nasila proliferacjÄ™ komórek, powstawa- wość na DAG. Stymuluje ona fosfolipazÄ™ A, co z kolei nie zakrzepów i skurcz naczyÅ„. Glikacja może dotyczyć aktywuje kaskadÄ™ kwasu arachidonowego i zmniejsza materiaÅ‚u genetycznego i doprowadzić do zmiany eks- aktywność pompy sodowo-potasowej. W konsekwencji presji genów. AGE sÄ… niepodatne na procesy degradacji. aktywacja cyklu DAG PKC ² prowadzi do nasilenia pro- KlinicznÄ… metodÄ… okreÅ›lenia nasilenia procesów glikacji cesów krzepniÄ™cia, proliferacji i upoÅ›ledzonego przepÅ‚y- jest pomiar glikowanej hemoglobiny (HbA1c), odsetek wu krwi. której, wg zaleceÅ„ Polskiego Towarzystwa Diabetolo- W wyniku wymienionych zdarzeÅ„ dochodzi do po- gicznego, nie powinien przekraczać 6,1%. wstawania wolnych rodników i stresu oksydacyjnego. Uważa siÄ™, że plejotropowy jÄ…drowy czynnik trans- Zaburzenia te sÄ… głównie wynikiem procesów autook- krypcyjny NFº² odgrywa istotnÄ… rolÄ™ w rozwoju miaż- sydacji glukozy, nieenzymatycznej glikacji biaÅ‚ek, prze- dżycy i uszkodzenia tkanek w zespole niedokrwienia, miany glukozy w cyklu poliolowym oraz aktywacji szla- reperfuzji oraz patogenezie cukrzycy i insulinooporno- ku DAG PKC, z nastÄ™powym pobudzeniem fosfolipazy Å›ci. KoÅ„cowe produkty glikacji zwiÄ…zane z RAGE, oksy- A2 i kaskady kwasu arachidonowego [15]. dowane LDL, angiotensyna II i insulina addycyjnie akty- wujÄ… jÄ…drowy czynnik transkrypcyjny, powodujÄ…c nasi- OtyÅ‚ość a choroba niedokrwienna serca lenie stresu oksydacyjnego, promujÄ…c procesy zapalne, OtyÅ‚ość w krajach rozwiniÄ™tych stanowi jeden z pod- zwiÄ™kszajÄ…c ekspresjÄ™ TNF-Ä… oraz VCAM-1. Z drugiej stawowych czynników ryzyka choroby niedokrwiennej strony wykazano, że aktywność NFº² jest konieczna do serca, lecz dopiero ostatnio zwrócono uwagÄ™ na ten fakt obrony komórkowej, hamowania apoptozy i prawidÅ‚o- i obecnie traktuje siÄ™ otyÅ‚ość na równi z innymi klasycz- wego przebiegu procesów regeneracyjnych w hepatocy- nymi czynnikami ryzyka [14]. Wiąże siÄ™ to ze wspomina- tach, komórkach mięśni gÅ‚adkich naczyÅ„ oraz ukÅ‚adu nym już wielokrotnie nowym spojrzeniem na rolÄ™ tkanki nerwowego. tÅ‚uszczowej w ustroju, nie tylko jako biernego rezerwuaru Hiperglikemia prowadzi również do nasilenia prze- energii, lecz przede wszystkim niezwykle aktywnego or- miany glukozy w cyklu poliolowym. Proces ten polega ganu para- i endokrynnego, zdolnego do syntetyzowania na przemianie glukozy do alkoholi poliolowych pod wpÅ‚y- i uwalniania do krążenia różnych molekuÅ‚, które wpÅ‚ywa- wem NADPH zależnej reduktazy aldozy. W procesie tym jÄ… na wytworzenie niekorzystnego aterogennego profi- powstajÄ… poliole (sorbitol), sÅ‚abo penetrujÄ…ce przez bÅ‚ony lu zmian u otyÅ‚ego pacjenta. komórkowe. Dochodzi do akumulacji sorbitolu, obrzÄ™ku Miażdżyca rozpoczyna siÄ™ już w dzieciÅ„stwie, gdyż już i uszkodzenia tkanek. Dzieje siÄ™ tak głównie w siatkówce wtedy można wykazać obecność depozytów cholesterolu oka, nerwach obwodowych, kÅ‚Ä™buszkach nerkowych w makrofagach i komórkach mięśni gÅ‚adkich naczyÅ„, i wszÄ™dzie tam, gdzie istnieje insulinozależny transport 2 a także w dużych tÄ™tnicach. U otyÅ‚ych (BMI >30 kg/m ) glukozy. W warunkach fizjologicznych wydajność tego mÅ‚odych ludzi w wieku 15 34 lat, którzy zginÄ™li w wy- cyklu jest niewielka, natomiast w wypadku przewlekÅ‚ej padkach komunikacyjnych, podczas autopsji wykryto hiperglikemii nawet niewielkiej (otyÅ‚ość trzewna) zaawansowanÄ… miażdżycÄ™ w postaci blaszek (z obecno- dochodzi do nasilenia przemian glukozy w tym cyklu, Å›ciÄ… zwapnieÅ„ i owrzodzeÅ„) w tÄ™tnicach wieÅ„cowych zmienia siÄ™ stosunek NADH/NADPH oraz obniża siÄ™ i w aorcie brzusznej [15]. WystÄ™powanie miażdżycy poziom zredukowanego glutationu, zabezpieczajÄ…cych stwierdzono aż u 60% otyÅ‚ych osób w wieku 15 19 lat komórkÄ™ przed dziaÅ‚aniem stresu oksydacyjnego. Aku- oraz u 80% otyÅ‚ych mężczyzn i 70% otyÅ‚ych kobiet mulacja sorbitolu powoduje zmniejszenie puli mioino- w wieku 30 34 lat. Badania PDAY (Pathobiological zytolu wewnÄ…trzkomórkowego, który bierze udziaÅ‚ Determinations of Atherosclerosis in Youth) dowodzÄ…, że w przekazywaniu sygnaÅ‚u w komórce i reguluje aktyw- miażdżyca u osób otyÅ‚ych, mÅ‚odych dorosÅ‚ych i mÅ‚odzie- + + ność Na /K -ATP-azy. ży rozwija siÄ™ bezobjawowo przynajmniej na 10 lat przed manifestacjÄ… klinicznÄ… choroby. Rola diacyloglicerolu i biaÅ‚kowej kinazy C Chociaż rozwój miażdżycy czÄ™sto zależy od czynni- yródÅ‚em DAG w komórce w warunkach fizjologicz- ków zwiÄ…zanych z otyÅ‚oÅ›ciÄ…, takich jak nadciÅ›nienie tÄ™t- nych sÄ… głównie fosfatydyloinozytole bÅ‚onowe. Inaczej nicze, zaburzenie tolerancji glukozy, czy dyslipidemia, to jest w cukrzycy, gdyż powstawaniu DAG nie towarzyszy w trakcie wieloletnich obserwacji (Framingham Heart wzrost stężenia drugiego przekaznika, jakim jest trifos- Study i Manitoba Study) udokumentowano niezbicie, że foran inozytolu (IP3). StÄ…d wniosek, że podczas hipergli- otyÅ‚ość stanowi niezależny czynnik ryzyka choroby nie- kemii DAG może powstawać z poÅ›rednich produktów dokrwiennej serca [15, 16]. Ten zwiÄ…zek otyÅ‚oÅ›ci z cho- glikolizy. DAG aktywuje szereg kinaz biaÅ‚kowych, w tym robÄ… wieÅ„cowÄ… jest najbardziej wyrazny u mÅ‚odych biaÅ‚kowÄ… kinazÄ™ C. W cukrzycy jest jednak aktywowana kobiet (<50. roku życia), co potwierdza, że otyÅ‚ość przy- PrzeglÄ…d Kardiodiabetologiczny 2007; 2/1 OtyÅ‚ość a powikÅ‚ania sercowo-naczyniowe w cukrzycy 59 spiesza proces miażdżycowy. Należy jednak pamiÄ™tać, wynikajÄ…ca z utraty fizjologicznego antyagregacyjnego że otyÅ‚ość jest czynnikiem ulegajÄ…cym modyfikacji i wazodylatacyjnego dziaÅ‚ania insuliny. i winna być skutecznie zwalczana przy pomocy wszyst- kich dostÄ™pnych metod. OtyÅ‚ość brzuszna a ryzyko nagÅ‚ego zgonu Nie wolno także zapominać, że o ile otyÅ‚ość obwo- u mÅ‚odych mężczyzn bez klinicznych objawów dowa stanowi ciÄ…gle przedmiot dyskusji, o tyle otyÅ‚ość choroby niedokrwiennej serca brzuszna jest z pewnoÅ›ciÄ… predyktorem choroby niedo- W 23-letniej obserwacji ponad 7000 mÅ‚odych męż- krwiennej serca. Liczne badania potwierdzajÄ…, że tÅ‚uszcz trzewny mierzony wskaznikiem WHR jest nieza- czyzn w wieku 43 52 lat, biorÄ…cych udziaÅ‚ w badaniu Paris leżnym czynnikiem ryzyka choroby niedokrwiennej ser- Prospective Study I, z objawami otyÅ‚oÅ›ci brzusznej mierzo- ca u mężczyzn i prawdopodobnie także u kobiet. Cho- nymi przy pomocy wskazników BMI i WHR oraz obwodu ciaż pomiar WHR i obwodu talii nie dajÄ… perfekcyjnej talii, natomiast bez objawów sugerujÄ…cych ChNS, wyka- odpowiedzi co do iloÅ›ci tkanki tÅ‚uszczowej w organi- zano 118 nagÅ‚ych zgonów i 192 ciężkie zawaÅ‚y mięśnia zmie, to sÄ… one niewÄ…tpliwie proste w wykonaniu i kli- sercowego. Po dokÅ‚adnej analizie rodzaju otyÅ‚oÅ›ci okazaÅ‚o nicznie użyteczne. DajÄ… nawet bardziej precyzyjnÄ… od- siÄ™, że 95% nagÅ‚ych zgonów wystÄ…piÅ‚o u mężczyzn z oty- powiedz niż BMI, który w otyÅ‚oÅ›ci brzusznej może nie Å‚oÅ›ciÄ… brzusznÄ…, nawet przy prawidÅ‚owym wskazniku BMI odbiegać od normy [15, 16]. [18, 19]. Tak wiÄ™c zwiÄ™kszona ilość tÅ‚uszczu trzewnego Choroba niedokrwienna serca (ChNS) jest najpoważ- i wynikajÄ…ce stÄ…d konsekwencje mogÄ… być mechani- niejszym cichym zabójcÄ… milionów ludzi na Å›wiecie. Odpo- zmem spustowym nagÅ‚ego zgonu u mÅ‚odych mężczyzn. wiada za ok. 75 80% zgonów w populacji pacjentów Tkanka tÅ‚uszczowa wisceralna jest zródÅ‚em dużej iloÅ›ci z otyÅ‚oÅ›ciÄ… i cukrzycÄ…. ZaÅ› ze wszystkich niekorzystnych krążących wolnych kwasów tÅ‚uszczowych o udowodnio- czynników metabolicznych wystÄ™pujÄ…cych w tej grupie nych wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ciach proarytmicznych, co zostaÅ‚o wyka- chorych, najwiÄ™ksze znaczenie patogenetyczne w rozwo- zane zarówno w warunkach eksperymentalnych, jak ju ChNS wydaje siÄ™ mieć insulinooporność. DziÄ™ki bada- i w obserwacjach klinicznych u ludzi. Najnowsze badania niom epidemiologicznym i eksperymentalnym w ciÄ…gu sugerujÄ… także, że przewlekÅ‚e nadmierne uwalnianie WKT ostatnich 30 lat zostaÅ‚o to rzetelnie udokumentowane. może uÅ‚atwiać rozwój cukrzycy typu 2 poprzez promowa- Cytowane szeroko badanie Paris Prospective Study (obser- nie rozwoju insulinoopornoÅ›ci i upoÅ›ledzenie sekrecji in- wacja 11-letnia) wykazaÅ‚o istotnÄ… korelacjÄ™ miÄ™dzy stęże- suliny w mechanizmie lipotoksycznoÅ›ci komórek beta niem insuliny w surowicy krwi a Å›miertelnoÅ›ciÄ… z powodu [20, 21]. ChNS. Również Helsinki Policemen Study, prowadzone Jest to z klinicznego punktu widzenia bardzo ważny przez 22 lata, udokumentowaÅ‚o znamienny zwiÄ…zek miÄ™- mechanizm, gdyż ostatnio cukrzyca typu 2 zostaÅ‚a uzna- dzy hiperinsulinemiÄ… a ryzykiem ChNS i jej nastÄ™pstw. na za czynnik ryzyka nagÅ‚ych zgonów u mężczyzn bez ob- Wykazano także, że posÅ‚ugiwanie siÄ™ stężeniem insuliny jawów ChNS. Uwalnianie wolnych kwasów tÅ‚uszczowych w surowicy krwi na czczo, stosowane powszechnie w du- odbywa siÄ™ za poÅ›rednictwem stymulacji ukÅ‚adu adrener- żych badaniach populacyjnych, stanowi dostatecznie czu- gicznego, co też może być przyczynÄ… zaburzeÅ„ rytmu Å‚y marker insulinoopornoÅ›ci. i zwiÄ™kszonego ryzyka nagÅ‚ego zgonu. Mechanizm patogenetyczny Å‚Ä…czÄ…cy hiperinsulinizm, Na podstawie szeroko zakrojonych badaÅ„ prospek- insulinooporność i ChNS wydaje siÄ™ być zÅ‚ożony i obej- tywnych wykazano, że tÅ‚uszcz trzewny mierzony muje wiele czynników dotyczÄ…cych zmian w reaktywno- wskaznikiem WHR i/lub obwodem talii może być mar- Å›ci naczyÅ„, zaburzeÅ„ metabolizmu glukozy i lipidów kerem nagÅ‚ego zgonu i ma wiÄ™ksze znaczenie diagno- oraz braku równowagi miÄ™dzy ukÅ‚adem krzepniÄ™cia styczne niż tÅ‚uszcz obwodowy mierzony wskaznikiem i fibrynolizy. Kluczowe znaczenie wydaje siÄ™ jednak od- BMI [22, 23]. grywać dysfunkcja Å›rodbÅ‚onka i toczÄ…cy siÄ™ w Å›cianie ReasumujÄ…c, badania populacyjne prowadzone naczynia subkliniczny stan zapalny [17]. Do istotnych od dziesiÄ…tków lat udowodniÅ‚y, że podwyższony poziom zaburzeÅ„ metabolicznych indukowanych przez insulino- glukozy jest niezależnym czynnikiem ryzyka choroby oporność należą także dyslipidemia, z obniżeniem stÄ™- niedokrwiennej serca, szczególnie u osób z otyÅ‚oÅ›ciÄ…, żenia HDL-cholesterolu i pojawieniem siÄ™ tzw. maÅ‚ych obok takich czynników, jak nadciÅ›nienie tÄ™tnicze, hiper- gÄ™stych LDL oraz zwiÄ™kszonym uwalnianiem WKT, oty- cholesterolemia, palenie papierosów. Wykazano, że Å‚ość brzuszna i zwiÄ™kszona aktywność hormonalna obok klasycznego już wskaznika wyrównania cukrzycy, i metaboliczna tkanki tÅ‚uszczowej trzewnej, upoÅ›ledzo- jakim jest poziom HbA1c, w celu prewencji przewlekÅ‚ych na fibrynoliza, wynikajÄ…ca ze wzrostu stężenia PAI-1, powikÅ‚aÅ„ należy monitorować i normalizować glikemiÄ™ a także nadmierna aktywacja ukÅ‚adu współczulnego poposiÅ‚kowÄ…, której to nie odzwierciedla poziom glino- oraz wzmożona gotowość prozakrzepowa i skurczowa, wanej hemoglobiny. PrzeglÄ…d Kardiodiabetologiczny 2007; 2/1 Ida Kinalska, Irina Kowalska, Beata Telejko, Anna PopÅ‚awska-Kita, Maciej Kinalski, Anna Zonenberg 60 22. Empana JP, Ducimetiere P, Charles MA, et al. Sagittal abdominal PiÅ›miennictwo diameter and risk of sudden death in asymptomatic middle-aged 1. Morris JN. Occupation and coronary heart disease. Arch Intern men: the Paris Prospective Study I. Circulation 2004; 110: 2781- Med 1959; 104: 903-907. 2785. 2. Vague J. The degree of masculine differentiation of obesities: 23. Reaven GM. Insulin resistance/compensatory hyperinsulinemia, a factor determining predisposition to diabetes, atherosclerosis, essential hypertension, and cardiovascular disease. J Clin gout, and uric calculous disease. 1956. Nutrition. 1999; 15: 89-90; Endocrinol Metab 2003; 88: 2399-403. discussion 91. 3. Lakka HM, Lakka TA, Tuomilehto J, et al. Abdominal obesity is associated with increased risk of acute coronary events in men. Eur Heart J 2002; 23: 706-713. 4. Prineas RJ, Folsom AR, Kaye SA. Central adiposity and increased risk of coronary artery disease mortality in older women. Ann Epidemiol 1993; 3: 35-41. 5. Seidel JC. Time trends in obesity: an epidemiological prospective. Horm Metab Res 1997; 29: 155-158. 6. WHO MONICA project: MONICA Manual. Revised edition Geneva. World Health Organization. Cardiovascular Disease Unit 1990. 8. Flegal KM, Carroll MD, Kuczmarski MJ, et al. Overweight and obesity in the United States: prevalence and trends. Int J Obes Relat Metab Disord 1998; 22: 39-47. 7. Rywik S, PajÄ…k A, Broda G i wsp. CzÄ™stość wystÄ™powania nadwagi i otyÅ‚oÅ›ci w wybranych populacjach Polski POL MONICA BIS projekt. Med Metabol 2003; 2: 8-15. 9. Lee YH, Pratley RE. The evolving role of inflammation in Obesity and the Metabolic Syndrome. Curr Diab Rep 2005; 5: 70-5. 10. TatoÅ„ J. PostÄ™powanie w cukrzycy typu 2 oparte na dowodach. Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2002; 14-15. 11. Middelbeek RJ, Horton ES. The role of glucose as an independent cardiovascular risk factor. Curr Diab Rep 2007; 7: 43-49. 12. Bohlen HG. Mechanisms for early microvascular injury in obesity and type 2 Diabetes. Curr Hypertens Rep 2004; 6: 60-65. 13. Dworacka M. Ostra hiperglikemia przyczyny, nastÄ™pstwa oraz nowe możliwoÅ›ci jej monitorowania u osób z 2 typem cukrzycy. Diabetologia Pol 2006; 13 (supl. 1). 14. Dungan KM, Buse JB, Larguy J, et al. 1,5-anhydroglucitol and postprandial hyperglycemia as measured by continuous glucose monitoring system in moderately controlled patients with diabetes. Diabetes Care 2006; 29: 1214-1219. 15. Matsubara M, Hayashi N, Jing T, et al. Regulation of endothelial nitric oxide synthase by protein kinase C. J Biochem (Tokyo) 2003; 133: 773-781. 16. Poirier P, Eckel RH. Obesity and cardiovascular disease. Curr Atheroscler Rep 2002; 4: 448-453. 17. Goldstein BJ, Scalia R. Adipokines and Vascular Disease in Diabetes. Curr Diab Rep 2007; 7: 25-33. 19. Zieske AW, Malcom GT, Strong JP. Natural history and risk factors of atherosclerosis in children and youth: the PDAY study. Pediatr Pathol Mol Med 2002; 21: 213-237. 20. Hubert HB, Feinleib M, McNamara PM, et al. Obesity as an independent risk factor for cardiovascular disease: a 26-year follow-up of participants in the Framingham Heart Study. Circulation 1983; 67: 968-977. 21. Carr M., Brunzell JD. Abdominal obesity and dyslipidemia in the metabolic syndrome: importance of type 2 diabetes and familial combined hyperlipidemia in coronary artery disease risk. J Clin Endocrinol Metab 2004; 89: 2601-2607. PrzeglÄ…d Kardiodiabetologiczny 2007; 2/1