Barok jest epoką której szczególną cechą było współistnienie estetyki klasycystycznej i barokowej;znamienna dla baroku chęć olśnienia i zadziwienia odbiorcy prowadziła do bogactwa, ozdobności, jak również niezwykłości wypowiedzi poetyckiej.
Filozofia w XVII w długo przejawiała się sceptycznie. Dopiero najwybitniejszy filozof tego stulecia Kartezjusz przezwyciężył go twierdząć,że należy wątpić we wszystko, co nam się wydaje prawdą. Twierdził, że droga zwątpienia wiedzie do jedynej, absolutnej prawdy.
Natomiast Blaise Pascal głosił o marności człowieka wobec otaczającego świata.W szwych utworach wyraża zdziwienie wobec zainteresowania Wszechmogącego istotą tak słabą i wątłą jak człowiek.
Kartezjusz (o człowieku)Uważał, że rozum jest najważniejszy w życiu człowieka, dzięki niemu możemy podejmować decyzje, wybierać między dobrem a złem.
Blaise (o człowieku) Inaczej myślał Blaise Pascal; wątpił on w możliwości rozumu. Uważał, że człowiek jest niczym wobec potęgi i nieskończoności wszechświata. Jedynym ratunkiem dla niego jest pomoc od Boga. Jednak człowiek rozdarty musi zaryzykować i uwierzyć w Niego, ponieważ bez wiary życie nie ma sensu.
Daniel Naborowski
Daniel Naborowski w swych utworach pisał o krótkości i długości żywota ludzkiego. Ukazywał marność jednostki wobec nieskończoności ("Krótkość żywota"). W swoich utworach zawarł pouczenie dla ludzi. Pisał, że ten kto czuje się nieśmiertelny - będzie umierał 2 razy.