1.Najważniejsze metody wierceń i ich przeznaczenie
Techniki i przemysłowe metody wiercenia otworów w zależności od rodzaju napędu , przeznaczenia otworów i sposobu urabiania skały:
a) okrętna (ręczna i maszynowa) - do celów inżynieryjnych , badań fundamentowych , pobierania próbek skał i w celu określenia parametrów wytrzymałościowych gruntów oraz do celów hydrogeologicznych i studziennych.
b) udarowa (ręczna i maszynowa) - przy otworach normalnośrednicowych do celów studziennych i hydrogeologicznych . Dawniej do wiercenia otworów do poszukiwań i eksploatacji złóż ropy naftowej i gazu ziemnego
c) obrotowa:
- Wrzecionowa - płytkie otwory małośrednicowe (pionowe , ukośne i kierunkowe) z powierzchni ziemi lub w warunkach górnictwa podziemnego .W górnictwie podziemnym i skalnym do otworów strzałowych i wyprzedzających oraz otworów odgazowania pokładów węgla . Otwory wiercone metodą wrzecionową stosuje się do określania i badań przekroju geologicznego oraz poszukiwań złóż surowców.
- Stołowa - otwory normalno- i wielkośrednicowe(szyby wentylacyjne i wydobywcze,do celów studziennych i hydrogeologicznych np.;do odwaniania kopalń odkrywkowych )
- Turbinowa - przy wierceniach otworów wielkośrednicowych oraz pionowych i kierunkowych normalnośredniciwych na lądzie lub pod dnem morza ze specjalnych stanowisk lub jednostek wiertniczych (estakad platform samopodnośnych lub półzanurzonych oraz ze statków i barek wiertniczych)
- Wiercenie otworów elektrowiertłem

2.Charakterystyka wierceń okrętnych : ręcznych i zmechanizowanych.
Otwory wiertnicze wykonywane tą metodą wiercone są bez płuczki - na sucho , przy użyciu żerdzi lub kolumn świdrowych , różnymi typami świdrów okrętnych , wprawionych w ruch obrotowy ręcznie lub maszynowo . Otwory wiercone są do niedużych głębokości , w skałach luźnych lub słabo zwięzłych , przy użyciu lekkich przewoźnych wiertnic lub ręcznych zestawów wiertniczych , do celów inżynieryjnych , badań fundamentowych , pobierania próbek skał i w celu określania parametrów wytrzymałościowych gruntów , jak również do celów hydrogeologicznych i studziennych.

3. Świdry do przewiercania różnego rodzaju skał przy wierceniach okrętnych.

4. Napędy przewodu wiertniczego przy wierceniach okrętnych.

5. W jaki sposób wywierany jest nacisk na świder wiertniczy.

6. Żerdzie do wierceń okrętnych i sposoby ich łączenia.

7. Wiercenia udarowe - ich charakterystyka i zastosowanie
Metoda udarowa (ręczna i maszynowa) na przewodzie żerdziowym lub linowym. Stosowana jest głównie przy wieceniach otworów normalnośrednicowych wiertnicami udarowymi do celów studziennych i hydrogeologicznych W przeszłości metodę tę stosowano do wiercenia otworów przeznaczonych do poszukiwań i eksploatacji złóż ropy naftowej i gazu ziemnego . W górnictwie podziemnym i skalnym metoda udarowa wykorzystywana jest do wiercenia małośrednicowych otworów strzałowych , lekkimi wiertnicami przenośnymi lub przewoźnymi oraz pneumatycznymi wiertarkami ręcznymi.

8. Mechanizmy przekazania udaru na świder.

9. Świdry do wierceń udarowych.

10. Nożyce wolnospadowe i pasterka - ich przeznaczenie i charakterystyka.

11. Wiercenia udarowo - obrotowe , ich działanie i zastosowania.

12. Maszty i wieże wiertnicze do wierceń udarowych i okrętnych.

13. Współpraca urządzeń do wierceń udarowych i okrętnych .

14. Kolejność urządzeń w przewodzie wiertniczym okrętnym (od świdra w górę)



23.Prawy i lewy obieg płuczki w wierceniach obrotowych .
W zależności do sposobu usuwania próbek skalnych spod świdra przez płuczkę wiercenia obrotowe można podzielić na :
a) płuczkowe z prawym krążeniem płuczki wiertniczej
b) płuczkowe z odwrotnym krążeniem płuczki wiertniczej
ad. a ) Zwierciny powstałe ze zwiercania pierścienia skały przez koronkę wynosi płuczka wiertnicza na powierzchnię ziemi. Płuczka jest zasysana przez pompę ze zbiornika płuczkowego ssącego przez wąż gumowy, następnie jest tłoczona wężem gumowym przez głowicę płuczkową, rurę płuczkową, wrzeciono, łącznik redukcyjny, rurę rdzeniową i koronkę na spód otworu wiertniczego. Ze spodu otworu płuczka wynosi zwierciny na powierzchnię przestrzenią pierścieniową, tzn. między rdzeniówką i przewodem a ścianą otworu lub rurami okładzinowymi i przepływa korytami płuczkowymi do zbiornika zwiercin, a stąd do zbiornika ssącego w cyklu zamkniętym
ad. b ) Płuczka wiertnicza jest tłoczona z powierzchni ziemi pompą płuczkową na spód otworu, przestrzenią między ścianą otworu a przewodem wiertniczym. Z dna otworu wiertniczego wynosi kawałki rdzeni odwiercone przez koronkę i rurami płuczkowymi wypływa do koryta na powierzchnię ziemi. Przy tym krążeniu mogą być wynoszone większe okruchy skalne, a nawet kawałki rdzenia.

24.Prędkość płuczki niezbędna do wynoszenia zwiercin ( wg. rodzajów płuczki).

25.Co to jest i jak działa podnośnik powietrzny.

26.Charakterystyka wierceń z podnośnikiem powietrznym.

27.Charakterystyczne cechy wierceń wielkośrednicowych.

28.Czym charakteryzują się wiercenia ssące.

29.Charakterystyka wierceń hydraulicznych (zasady działania , zastosowania).
Wiercenie hydrauliczne polega na zwiercaniu skały strumieniem cieczy wtłaczanej pod dużym ciśnieniem do otworu wiertniczego. Wiercenie hydrauliczne stosuje się przy przewiercaniu warstw miękkich. Hydrauliczne wiercenie wykonywane jest dwiema kolumnami rur : okładzinową i tłoczną . W spodzie kolumny rur montuje się stalową stożkową głowicę z otworami -dyszami i zawór zwrotny w celu zabezpieczenia przed przedostawaniem się do niej płuczki ze zwiercinami w czasie dodawania kolejnej rury. Wiercenie wykonuje się za pomocą przewoźnej wiertnicy z wyciągiem, pompą i masztem.

30.Charakterystyka wierceń wibracyjnych (zasady działania , zastosowanie )
Metoda wierceń wibracyjnych jest stosowana w skałach luźnych, zwięzłych i twardych. Polega ona na tym, że pod wpływem drgań wibracyjnych i pod wpływem własnego ciężaru rury wiertnicze wraz z narzędziem wiercącym zagłębiają się w skałę. Przy wierceniach wibracyjnych skała na dnie otworu zwiercana jest poprzez udary mechaniczne (drgania) o wysokiej częstotliwości ( 1200 - 2500 udwrów na minutę), wywołane urządzeniem wibracyjnym i przekazuwane świder oraz na skałę.
Wiercenia wibracyjne mają zastosowanie w zasadzie do wiercenia otworów płytkich do 100 m. w skałach miękkich i kruchych. Jeśli na świder prócz siły osiowej, zostanie przekazany dodatkowo moment obrotowy, to metoda ta może być również stosowana do wiercenia w skałach twardych. Przy większych głębokościach otworu udary zanikają i prędkość urabiania szybko maleje - stosuje się wibratory wgłębne - wibrowierty - umieszczone na spodzie otworu.

31.Charakterystyka wierceń ślimakowych na sucho (zasady działania ,zastosowanie)
Wiercenia ślimakowe mają wiele zalet, należą bowiem do wierceń bardzo wydajnych , są wykonywane na sucho , bez użycia płuczki wiertniczej
Wiercenia ślimakowe mogą być stosowane tylko do wierceń płytkich , w skałach sypkich i miękkich , w których proces zwiercania skały nie wymaga dodatkowego, zwiększonego nacisku narzędzia wiertniczego. W skałach twardych , wymagających dodatkowego obciążenia przyrządu wiertniczego , oraz w kurzawkach i warstwach z zawartością dużych otoczaków wiercenie ślimakowe napotyka jednak trudności i w wierceniach studziennych nie znalazła powszechnego zastosowania.
Podstawowym elementem w urządzeniu jest przewód wiertniczy w postaci śrubowego transportera , który składa się z wału wydrążonego lub pełnego ze spiralnymi ostrzami do wynoszenia zwiercin. Na końcu tego wału znajduje się świder lub koronka. Przewód wiertniczy podzielony jest na odcinki( o dł. od 0,5 - 2m.)Do pobierania rdzeni wiertniczych służy przewód wiertniczy (w środku rurowy ),przez który zapuszcza się rdzeniówkę złożoną z koronki, rury rdzeniowej, łącznika, zamka z zatrzaskiem.