Przyczyny klęski powstania listopadowego i jego konsekwencje dla trzech zaborów

Powstanie listopadowe było wielkim zrywem niepodległościowym. Jego wybuch był
konsekwencją powstałej sytuacji międzynarodowej (powstanie w Belgii, wojna
Rosyjsko- Turecka). Przyczyn klęski jest wiele. Chciałbym teraz omówić je, a
potem przedstawić konsekwencje upadku powstania.
Pierwszym ważnym przejawem nadchodzącego niepowodzenia był brak jednolitego
pomysłu na cel powstania. Konserwatyści i część liberałów proponowała rokowania
z Rosją w celu uzyskania większej autonomii. Należało by dodać, że ich nadzieje
wiązały się z przewidywanym sukcesem polskiej dyplomacji i poparciem
międzynarodowym. Lewica, czyli Towarzystwo Patriotyczne, proponowała koncepcję
Polski niepodległej w granicach sprzed pierwszego rozbioru. Ich walka
polegałaby na ogłoszeniu pospolitego ruszenia. Jednak bezpośrednia przyczyna
klęski leży po stronie militarnej. Z punktu widzenia matematyki i logiki,
Królestwo Polskie (4 mln mieszkańców) musiało przegrać z Rosją (40 mln
mieszkańców). Stosunki armii walczących na terenach powstanie nie były aż tak
duże jednak Rosjanie wciąż mieli przewagę 2 do 1. Dowódcy polscy unikali starć,
gdyż wierzyli w litość Moskwy i nie chcieli drażnić Cara (zdeterminować go).
Już na samym początku powstanie utraciło szansę na szybkie zwycięstwo
(pozwolono uciec Konstantemu). Potem po chwilowych sukcesach, nieudolność
Skrzyneckiego doprowadziła do przegrania bitwy pod Ostrołęką. Nie wprowadzono w
życie planu Prądzyńskiego ą uważany był za ofensywny. Potem poszło jak lawina:
nieudana wyprawa Å‚ysobycka, brak decydujÄ…cej bitwy w obronie Warszawy,
przepuszczenie koło wielkiej twierdzy Modlin wojsk rosyjskich, nieudana akcja
odwracająca uwagę (marsz Ramorino), opieszała i nieskuteczna obrona miasta.
Podsumowując: czarnymi bohaterami powstania byli generałowie (konserwatyści).
Nie możemy też zapomnieć o braku poparcia ze strony Anglii i Francji, a nawet
pomocy dla Rosjan z Prus (żywność, amunicja).
Powstanie upadło. Teraz pora zająć się konsekwencjami: Zgodnie z traktatem w
MünchengratzÅ‚ie z 1833 roku Austria, Prusy i Rosja miaÅ‚y walczyć z polskim
ruchem niepodległościowym. Największe zmiany zostały dokonane na terenie
Królestwa Polskiego. Car Mikołaj I unieważnił konstytucję i wprowadził Statut
Organiczny. Statut ten likwidował autonomię zostawiając Radę Stanu, jako organ
doradczy rosyjskiej rady państwa. Królestwo nie miało już autonomii i miało być
nierozdzielną częścią Rosji. Feldmarszałek Paskiewicz za zdobycie Warszawy
został namiestnikiem Królestwa. W 1834 przeprowadzono pobór do armii
rosyjskiej. Skonfiskowano majątki emigrantów. Zamknięto polskie uczelnie.
Walczono z kościołem katolickim. Przeprowadzono unifikację systemu prawnego z
rosyjskim. W Prusach sytuacja przedstawiała się mniej drastycznie:
germanizowano urzędy i szkoły, kolonizowano Niemcami tereny Wielkopolski,
represjonowano ludzi pomagających powstańcom. W Rzeczpospolitej Krakowskiej
stacjonowały wojska trzech zaborców. I ustalono, że jakiekolwiek ruchy
niepodległościowe likwidują automatycznie R.K.
Podsumowanie: Powstanie nie miało szans powodzenie. Bez aprobaty i wsparcia
międzynarodowego niemożliwe było zwycięstwo nad Rosją. Powstanie przyniosło
prawie same szkody (poza ponownym rozpaleniem nadziei niepodległościowych).
Jego szybki upadek nastąpił na skutek działań generałów unikających walki.
Represje zastosowanie wobec Zaborów były chęcią odwetu na powstańcach i miały
być przykładem. Upadek powstania spowodował Wielką Emigrację inteligencji.
Germanizowano i rusyfikowano szkoły i urzędy. Chciano raz na zawsze zmazać
pamięć i tożsamość narodową Polaków.