Wyniki wyszukiwana dla hasla pdl#3 pdl3 3. Powstrzymywanie się od wszelkich prac gospodarczych w trakcie burzy i zespołowe odmawianie pdl4 kapeluszach" (KLS, s. 649—650). Od tej charakterystyki dość znacznie odbiega określenie ppdl5 miany towarowej), a także w pewnym stopniu czynnik struktury samego terenu. Od tych rozważań npdl6 Wtedy oracz podniósł ręce w górę i zawołał jakieś zaklęcie. Chmura stanęła i zaczęła pęcznieć.pdl7 i woła: «Puść, puść». Ekonom na to: «Nie puszczę cię, puszczę lasem i wodą, a nie polem». I popdl8 się chmury, wychodzenie w połę i rzucanie na ziemię soli św. Agaty, żegnanie znakiem krzyża napdl9 W stosowanych działaniach magicznych szczególną rolę odgrywały formuły wypowiadanych zaklęć. Jpdl0 Przenieśmy się teraz w region Tatr i Podhala, gdzie w tradycyjnej kulturze góralskiej odnaleźćpdl1 cichu zdjęła prześcieradło i nakryła oboje, a sama legła na przypiecku. Wtem się schwyci latawpdl2 „We wsi była piękna panna. Ojej rękę starało się wielu kawalerów. Jednak ona za żadnego nie chpdl3 Płanetnicy „W dzień Święta Wielkiejnocy poszedł chłop do lasu i narwał gałązek liszkowych (zpdl4 starzy rozpowiadają ludzie, a i oni od ojców słyszeli, jak w naszej wsi był chmarnik rozumny, pdl5 i wielce złowrogie dla nas to istoty. Oni to bowiem, zamieszkując chmury, gdy otrzymają od stapdl6 i pomagajom w robocie, za łyskę strawy i dobre słowo" (B. Bazińska. 86—87). „Do pewnego mpdl7 że to słabsze płanetniki tak krzyczą. Co będzie z nami, jak one tego smoka puszczą, on będzie pdl8 Rozdział IIIDEMONICZNA PERSONIFIKACJA ZJAWISK PRZYRODY Na podstawie relacji człowiek — przyrodpdl9 Demonologia wodna Spośród całego kręgu demonicznych wyobrażeń przyrody szczególną złośliwościąpdl0 i miłym głosem młodych, strzelców i wieśniaków, a schwytanych porywają w głębie. Wychylają czępdl1 Natomiast M. Przywara tak scharakteryzował górnośląskiego demona wodnego: „U nas powstały wierpdl2 na męskie (mali chłopcy, karły o odstraszającej postaci bądź też przystojni mężczyźni małego wWybierz strone: [
11 ] [
13 ]
