Wyniki wyszukiwana dla hasla RZYM 103 RZYM 108 Kiedy zbiegłam na dół, Annette wciąż leżała na pod!" dze. Z moich ust wyrwało się pryRZYM 109 twarzy malowała się taka furia, że niemal zaczęłam j« | współczuć. — A tRZYM 100 kilka uśmiechów. Bones natomiast dumał nad czymś w milczeniu graniczącym z nieuprzejmościąRZYM 101 Na szafce nocnej zauważyłam butelkę ginu, w jednc| czwartej pełną. Zanim odpowiedziałam, uRZYM 102 Nigdy nie rozmawialiśmy o tym, jak Bones został z.i bójcą, a o jego pierwszych latach jakoRZYM 104 się w tej sytuacji trochę nieswojo, na szczęście, Bones szyi) ko wrócił. Przesunął dłońmi RZYM 105 podkładając pod moje biodra. Jego usta były bardzo bli*. ko, ale nie zrobił tego, co chciaRZYM 106 -Może raczej dwadzieścia. Była policja, ale Anneti* ich spławiła. Sąsiedzi pewnie pomyślelRZYM 107 w jego rękę i, jęcząc mu prosto w usta, pozwoliłam, żeby władzę nade mną przejął instynkt.RZYM 108 i poczuć, jak jego krew wlewa mi się do ust, wypełm i moje żyły. Coś we mnie rosło, próbowRZYM 109 Spojrzałam na jego szyję, na miejsce, gdzie go ugryzłam. Oczywiście nie było żadnych śladóRZYM 100 Kiedy zeszłam na dół, w moją stronę odwróciły się czte ry twarze. Wszyscy siedzieli przy kRZYM 101 kości zostały rzucone. Powiedziałem łanowi, że wczontj cię odnalazłem i że mam zakładnikówRZYM 102 - Jeśli o mnie chodzi, mam gdzieś, czy Noah umrze. Nie przeczę. AleRZYM 104 do niej. A to z kolei oznacza, że jesteś również moją włas nością, chociaż wcale nie napawRZYM 105 TRZYDZIESTY CZWARTY Tatę, Juan i Cooper już siedzieli z tyłu vana. Wszyscy mieli ręce skutRZYM 106 Annette uśmiechnęła się lekko. - Dla nich jesteś tylko kolejną ładną dziRZYM 107 Wampir rzucił po francusku coś, czego nie zrozumiałam. Annette najwyraźniej tak, bo roześmRZYM 108 - Wystarczy, Hatchet — skarciła go żartobliwym tonem i odciągnęła mRZYM 109 w zwolnionym tempie. Patrzyłam, jak wampiry atakują moich ludzi, ale wiedziałam, że nie moWybierz strone: [
13 ] [
15 ]