Wyniki wyszukiwana dla hasla 0929DRUK00001707 0929DRUK00001797 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Oznaczmy przez t0 i n0 kąt godzinny i azymut gwiazdy chwil0929DRUK00001798 286 ROZDZIAŁ V, UST. 64 Jak widzimy ze wzoru (BR ), wskutek refrakcji luk dzienny 0929DRUK00001799 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA 28 T do B w atmosferze. Oc-zywiśeie w tym wypadku punkt A0929DRUK00001700 288 ROZDZIAŁ V, UST 64 Ponieważ w punkcie B styczna do promienia A B jest linją 0929DRUK00001704 292 KOZDZIAŁ V, UST. 64 Z temi wartościami, stosując wzór powyższy, otrzymujemy , 0929DRUK00001705 203 REFRAKCJA ASTRONOMICZNA Tu podstawiamy B C2 = OĆ2 — B 02 = (r -j- h)2 — r2 = 20929DRUK00001707 295 PAKALAKSA za taki punkt uważać, będziemy gwiazdę, której miejsce prawdziwe na 0929DRUK00001708 296 ROZDZIAI VI, UST. 65 jedynie wtedy, gdy danytopest Czas obserwacji. Paralaksa,0929DRUK00001709 PAKALAKSA 297 66. Paralaksa dzienna. Spółrzędne topocentryczne i geocen-iryrzne. N0929DRUK00001710 298 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 miedzy geodezyjną płaszczyzną wierzchołkową a płaszczyzną0929DRUK00001711 299 PARALAKSA wzrasta wraz z r i ę. W danem miejscu obserwacji kąt p ma największą0929DRUK00001712 300 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 Ze wzoru (127") wypływa A = U = a cosec " ; &nb0929DRUK00001713 301 PARALAKSA Gcly więc na podstawie obserwacyj, dokonanych w różnych miejscach, z0929DRUK00001714 302 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 miejące gwiazdy, a w punkcie G — lopocentryczne. To osta0929DRUK00001715 303 PARALAKSA W celu znalezienia q—q mamy sin q sin C — sin ą sin £ = sin Q sin p 0929DRUK00001716 304 ROZDZIAŁ VI, UST. 07 W tym ostatnim przypadku w pierwszem przybliżeniu ■oblicz0929DRUK00001717 PARALAKSA 305 gdyby odległość obserwatora wynosiła A , to kąt .GOA miałby wartość 0929DRUK00001718 306 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 skąd wynika COS lJ 9 11 — cos— / j cos (p — P) --+ sin &n0929DRUK00001719 PAHALAKSA 307 Te wartości podstawiamy we wzorach (i) i CDj otrzymujemy sin “ Coiij0929DRUK00001720 r.08 KOZD/JAŁ VI, UST. 67 Wzór (132) wyraża związek między paialaksą, a wielkościąWybierz strone: [
17 ] [
19 ]
