Wyniki wyszukiwana dla hasla 11952 P1010805 P1010834 ,*AN STOKBR. ftKACUlA 455 kół siebie świeże powietrze. Mrocznie wspominam długi, pełen lękuP1010835 jednak decyzję, by nie zasypiać. Nagle otwarły się drzwi i do pokoju zajrzała moja matka. ZP1010836 żyły je na łóżku, przykryte prześcieradłem. Wszystkie były tak przerażone i zdenerwowane, żP1010837 [...] Van Helsing nie był już zafrasowany, ale wręcz oszołomiony z rozpaczy. Jego mózg najwP1010838 - Wypadły zza gorsu Lucy, kiedy nieśliśmy ją do łazienki. Gdy skończyłem P1010839 20 Września. [...] Artur odszedł wraz z nim, rzucając jeszcze na Lucy długie, pełne tęsknotP1010840 Przez całe pięć minut Van Hełsing stał i wpatrywał się w nią; na jego twarzy malowała się sP1010841 - Na Boga, nie! - krzyknął. - Niech pan ratuje swoją duszę i duszę swej narzeczonej! - I stP1010842 Spytałem, co chce przez to powiedzieć. On jednak potrząsnął tylko głową i odpowiedział: - WP1010843 ny; poświęcam swój czas, swoje umiejętności, swój sen; pozwalam, by inni pacjenci za mną tęP1010844 żeństwie, a ja, którego żona jest wprawdzie od dawna martwa, ale podług nauki mego KościołaP1010845 - Czy chce pan przez to powiedzieć, przyjacielu Johnie, że nie ma pan aniP1010846 - Czy chce pan przez to powiedzieć, przyjacielu Johnie, że nie ma pan aniP1010847 - Na miłość Boską, panie profesorze, co to ma znaczyć? - zawołałem. Z pełP1010848 obrazić. Pająki i żuki z powrotem wzięły to miejsce w swe posiadanie; światło świecy padałoP1010849 - Może to sprawa hien cmentarnych - próbowałem wmówić sam sobie - albo&nbP1010850 w ramionach małe dziecko. Gdy mnie zobaczył, wyciągnął dziecko ku mnie i powiedział: -P1010851 całkowicie pozbawioną pożytku. Jeśli bardzo dziwne było już otwieranie grobu, by sprawdzić,P1010852 Odpowiedziałem: - Niech pan zanadto na mnie nie naciska. Gotów jestem podP1010853 słodkich. Musi przeżyć godzinę, w której zwątpi w Boga i w świat; potem możemy kontynuować Wybierz strone: [
5 ] [
7 ]
