Wyniki wyszukiwana dla hasla SNV36375 SNV36346 Zofia WoloszyńskaWojciech Bogusławski (1757 - 1829) Wywodził się z osiadłej od wielu pokoleSNV36347 młodości mojej przeżyłem chwile, w których pierwsze brałem nauki” (Dzieje Teatru NarodowegoSNV36348 byłego " Uiciniu l?7,t r, / pięcioletniej zsyłki w Kałudze do ImsKiii^j* Sołtykn, którSNV36349 Alfieriego-Felińskiego uzasadniały nadawane mu miano „polskiego Roscjus/ Szczególne powodzeSNV36350 powziętego w chwili składania przysięgi, wystąpił o dymisję, której udzielił mu CzartoryskiSNV36351 Teatru Narodowego także rozpoczęli starania, m.in. na lamach „Monitora’ o podniesienie rangSNV36352 0 swojej decyzji napisał, że go „ciosy nieprzyjaznej fortuny [.■•]SNV36353 świadomość podejmowanego ryzyka, palenia za sobą mostów, skand-w rodzinie. Ojciec podobno wSNV36354 ski inicjował rywalizację z groźnymi konkurentami sceny polskiej, sięgając po operę „która SNV36355 wować bez świadomości, że poszczególnym rodzajom spektakli przypisane zostały różne funkcjeSNV36356 zespołów opery komicznej licznie przemierzających sceny europejskie. Według ich wzoru rozwiSNV36357 W tłumaczonych operach Bogusławski zastosował upraszczający zabieg: partie recytatywu pełniSNV36358 Już pierwsze inscenizacje wymienionych oper przyciągnęły zainteresowanie publiczności i podSNV36359 JC^U 1 uię Z. NU1I1CU11 rtlltj w 1816 r. wspominał Tomasz Zan w spisywanySNV36360 Bogusławski nie przewidywał tak długiej banicji. Już z końcem roku zjawił się w Warszawie iSNV36361 ganizatora rodzimej sceny. Za główną przeszkodę umocnienia pozycji i dalszego wzrostu TeatrSNV36362 wybitnych aktorach i modyfikacjach stylu gry oraz nowatorstwach inscenizacyjnych, zdobył zaSNV36363 obszernością swój14 dwa razy warszawski przewyższający” (DTN). Powtarzane odtąd systematyczSNV36364 przewidzieć, że jego teatr odegra tak ważną — wręcz pierwszoplanową rolę w walce o rząd szlSNV36365 ■ przez ( nwilugii dni ulyu/iiwńul kluczowy) neony. W uwolni komciiiurzu dodiiwui diijiii! Wybierz strone: [
5 ] [
7 ]
