21. grudzień 2006

P

RZEBIEG

ĆWICZEŃ

Z

O

SOBOWOŚCI

– E

RIKSON

P

RZYMUS

POWTARZANIA

–

JEŚLI

NIE

PORADZILIŚMY

SOBIE

Z

JAKIMŚ

PROBLEMEM

TO

NASZA

PSYCHIKA

KRĄŻY

WOKÓŁ

TEGO

PROBLEMU

... J

EŚLI

TEN

KONFLIKT

JEST

ZWIĄZANY

Z

JAKĄŚ

EMOCJĄ

TO

BĘDZIEMY

NP

.

CZĘŚCIEJ

PRZEŻYWAĆ

TĘ

EMOCJĘ

,

BĘDZIEMY

SZUKAĆ

JEJ

W

OTOCZENIU

ITP

.

Szukamy sposobu na realizowanie problemu, ale zwykle to jest tylko powtórne odgrywanie czegoś,
a nie nakierowane na osiągnięcie tego celu mimo, że do tego dąży.
Powtarzanie nie jest rozwiązaniem problemu.

Coś zyskujemy powtarzając. Postanawiamy – czyli mamy kontrolę nad czymś – wtedy czynność
przestaje być 100% przymusowa.

Przymus powtarzania jest widoczny w zabawie. Przede wszystkim dziecko w zabawie ma
możliwość modelowania rzeczywistości. Trudną sytuację może odgrywać na różne sposoby.

Np. chłopczyk od szpulki było zostawiane przez matkę. Odrzucanie i przyciąganie szpulki.
Modelował odchodzenie i przywracanie. Szpulkę reprezentowała matka. KONTROLOWAŁ
sytuację. Funkcja MODELOWANIA – przeżywanie realnej sytuacji w sposób modelowy. Przenieść
obraz matki na szpulkę i może eksperymentować.

Dziecko zanim zacznie rozwiązywać problem w rzeczywistości to może go rozwiązać w zabawie.
To się dzieje nieświadomie, automatycznie.

Dziecko w zabawie regeneruje ego, które zostało nadszarpnięte w rzeczywistości. Działa na swoje
ego naprawczo.

Dziecko rzutuje na zabawie uszkodzone aspekty ego

Funkcje:

–

modelowanie i eksperymentowanie

–

naprawcza

–

rzutuje w zabawie swoje uszkodzone aspekty ego

Do zapamiętania:
Trzy sfery zabawy...
a) autokosmiczna – dziecko bawi się własnym ciałem;
b) mikrosfera – najbliższe rzeczy, spotykane przedmioty
c)makrosfera – sfera podzielana z innymi ludźmi

Zaspokojenie poprzez zabawę -
Załamanie się zabawy – zabawa jest przerwana przed zakończeniem historii, jak są emocje są zbyt
wielkie by przerwać zabawę.

Dziewczynka zauważyła, że nie ma członka. Mogła wiedzieć, że został jej amputowany palec i
czuła się wykastrowana. Kompleks kastracyjny, bo upuszczała zabawkę z wysokości genitaliów.

Strona 1 z 2

21. grudzień 2006

Lokomotywy o dużej sile, a pociąg jako symbol falliczny.

Sytuacja dziewczynki w formie tryumfu. Przyszła za pierwszym razem – źle. Przyszła za drugim –
było dobrze: szósty palec, krówka,
Terapeuta: nie. Erikson, że oprócz widzenia się z dziećmi rozmawiał również z rodzicami i tym
sposobem naprawił jej zachowanie. A Freud by nigdy nie porozmawiał z rodzicami.

Uwzględnia również rozwój człowieka po adolescencji.

O teorii eriksona mówi się, że jest to koncepcji rozwoju tożsamości.
Człowiek buduje swoją tożsamość aż do V stadium, kiedy to ją określa i to będzie też rzutowało na
trzy kolejne stadia.

Strona 2 z 2