Kąpiel w piwoniach...
29 Czerwiec 2007
Zbiór wierszy napisanych przez autorów
zamieszczających swoje utwory w serwisie
Wiersze.bej.pl
e-book bezpłatny
Zdjęcie na okładkę wykonała:
Ginsana
www.ginsana.galery.pl
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
titanicznie?
rdzewieją słowa matowieją
tracą blask i znaczenie
a jeszcze wczoraj pełne żaru
gotowego topić lód na biegunach
targały niesfornymi myślami
rozczesywały kosmyki tęsknocie
a ich porywy wydymały żagle
prześcigając się z wiatrem
jedynie mosiądz na klamce
niezmiennie ma dawny połysk
od maniakalnego otwierania
co poranek sekretnych drzwi
w nadziei że za nimi będziesz
~~ 3 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
POKOCHAŁAM
pokochał mnie dzień
i spacer zmysłowy
promienne spojrzenie
i bilet ulgowy
pieszczona powietrzem
zrywałam z trawnika
stokrotki rozmarzeń
cichutka jak myszka
przysiadłam i czekam
na ziarnko rozkoszy
poduszka pieściła
i usta i włosy
pokochał mnie dzień
unosząc do nieba
marzeniem frunęłam
i krążę jak mewa
wpatrzona w odbicie
nadmorskiej ekstazy
muszelki z bursztynem
na piasku, na plaży
w snach wodorosty
oplotły dwa ciała
pokochał mnie dzień
i ja pokochałam.
~~ 4 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
byle nie do kiedykolwiek
w inercyjnym przemarszu
zieleni i kolorytów
teraz dziwnie poszroniałym
szukamy się bez słów
tyłem do siebie
podobno widać więcej
przed chłodem poranków
aż do letniej burzy
pełnej czerwca i harmonii
osłaniamy dotyk wzrok słuch
urażona duma
niech spłonie wstydem
może o kalendarz dalej
dookoła tej samej kałuży
nie będziemy brodzić
osobnymi ścieżkami
wychylę się pierwsza
ze swojej skorupy
~~ 5 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
.....odcienie czerwieni.....
Czerwony mrok
srożył się za oknem,
a czarne maski nocy
zaglądały przez szyby.
Świdrujące źrenice
z płonącymi świecami
wdzierały się do środka.
Ich szkarłatne uśmiechy,
wykrzywione grymasem
przylepiały się
do powierzchni szkła.
To rozpacz!
Szukam jasności dnia,
w poemacie morza
nasyconego gwiazdami
i chłonę rytmy
falami płynące.
Zbieram zorzy
czerwienie miłości,
w nieba rozbłyskach
układam bukiety
złotej jutrzenki.
Chwytam na falach drżące
białe muszelki,
by zamknąć w nich
rzewne pocałunki.
~~ 6 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Uspokajam
w godzinach ciszy
nagle spienione wody.
Kwiaty mroku
zakrywam dłonią,
by nie spadały.
Zrywam się
cichym trzepotem
i niosę
purpurę dojrzałą
by napełnić
dzban twojego serca.
~~ 7 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Niebieska róża
Cudowna niebieska róża w wodzie się przeglądała
Uśmiechała do swojego odbicia
Ona na szczęśliwą wyglądała
Przecież z wody siłę życia czerpała
Strudzony wędrowiec przyszedł do źródła
Napić się wody przed dalszą podróżą
Zobaczył ją i serce mu skradła
Była jego wyśnioną różą
Został już w jej ramionach na zawsze
Aksamitnym dotykiem budziła go każdego ranka
Z płatków spijał ranną rosę
Nie było od niego szczęśliwszego kochanka
I róża poznała jakie jest prawdziwe szczęście
Jej płatki jeszcze wypiękniały
On już nie marzy o podróży
Ona wie jaki jest wspaniały
~~ 8 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
CAŁKIEM MAŁA
Prawda jest jak czarna kawa
ta bez cukru i śmietanki:
gdy przełykasz, jest gorzkawa,
lecz zło będzie na dnie szklanki.
Więc nie mieszaj łyżką mocno,
bo wypłyną w górę fusy.
Skąd ten temat, na co, po co,
żeby kogoś nim poruszyć?
Trudno się do błędu przyznać,
gdy ambicja nie pozwala,
wojnę prawdzie wywoływać,
kiedy sprawa całkiem mała!
~~ 9 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Galop wśród doznań rozkoszy ...
Przytuliłem się w galopie, udami ściskając...
Odczuwałem każdy grymas niepokornej,
Wyciągającej na siłę wodze z mej ręki...
Szybującej rytmicznie... dźwiękami werbla.
Wiatr świeżością owiewał ciało pianą spowite,
Spawając konia z jeźdźcem w jedność
Odczuwania rozkoszy galopu... drogą
Mleczną ku cudownym doznaniom gwiazd.
Me łydki wtopione w trzewia - kierownicą,
Uda włożone w grzbiet i żebra... oddychają...
Rytmem siły powietrza... energii dodając
Memu ciału na łęku a duszy w przestrzeni.
Szybkością ptaka, jednocząc się... widziałem
Każdy element otaczającego świata oka...
Rytm dzięcioła w pieśni sonaty słowików,
I barwy cudownej kwitnącej zieleni wiosny.
Najcudowniejsze odczucie jedności: ruchu...
Światła... barwy... aromatu... smaku wiatru,
Odczuwanie bycia... elementem pegaza...
A zarazem odczuwanie orgazmu istnienia.
Galop... cwał... a ciało duszę dogania...
Odczuwając mentalny świat piękna...
Najcudowniejszy... świetlisty... miły...
Bliski do drżenia... w miłości doznaniach.
Tak mi bliski ten galop, cwał wśród gwiazd...
~~ 10 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Moje i Twoje BZY
W bzach nasze majowe kochanie
Twoje łzy radości i mój śmiech
Szczęsne chwile przez Boga nam dane
Twoja niewinność i mój pierwszy grzech
Ja bzy nasze świtem poranka ozdobię
Radości dnia przed mgłą na nich rozwieszę
U Twych stóp, ich pamięć o nas złożę
Z nadzieją, że kiedyś, znów je podniesiesz
Zachowaj w swych dłoniach ich zapach,
Co nocą ukrywał nas przed światem
Dawał nadzieje, kiedy sercem targał
Obiecując jutra, że będą tylko latem
Nie zapomnij obietnic bzom złożonych
I tych chwil, którymi niebo pojaśniało
Przysięgi ust i miłością zaciśniętych dłoni
Chociaż to tylko, jedno spojrzenie trwało
W tych bzach, nasze majowe oddanie
I zapomnienie niewinne, jak kwiatów biel
Serca, co tęskniły budzone porankiem
Wołają o kolejny bukiet bzu, choć ich cień
Bo w nich nasze, skryte majowe kochanie
Twoje łzy radości i mój nieznany śmiech
Szczęsne chwile przez Boga na zawsze dane
Twoja niewinność, i nasz piękny grzech
~~ 11 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ja, dla Was
Gdy przy kuchennym stole zasiadam,
i puste karty karmię słowami,
zdanie po zdaniu w rzędach układam,
daję wam siebie między liniami.
Bo w każdym słowie cząstka mnie drzemie,
Czy dusza śpiewa, czy serce krwawi,
czy też w upadku przytulam ziemię,
czy w oczach tęcza barwą się bawi,
Te rymy proste, myśli skłębione,
moim jestestwem do was wołają,
marzenia złudne, sny utracone,
i te co tylko się uśmiechają.
Więc kiedy czytasz, czując me strofy,
kiedy na chwilę czas swój wstrzymujesz,
większej nie trzeba dla mnie nagrody,
i za to tobie, wierszem dziękuję.
~~ 12 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
S i e w c a...
Siewca zasiał ziarno
głęboko do życiodajnej ziemi
podlał obficie wodą
zasłonił od wiatru i ptactwa
i czekał…
Ziarno zapuściło korzenie
a na powierzchnie wystrzeliło
zieloną łodygą życia
siewca doglądał codziennie
i czekał…
Łodyga stwardniała w pień
rozłożyła się w gałęzie
osypując zielonymi liśćmi
dając radość swojemu siewcy
który czekał…
Zakwitło zapraszając pszczoły
aby zapyliły jego obficie
i wiatr aby przywiał deszcz
aby siewcy wynagrodzić trud
który czekał…
Drzewo dojrzało bogato
wydając dorodne owoce
pochyliło się w stronę siewcy
aby nakarmić swoimi plonami.
~~ 13 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A siewca…
teraz odpoczywa w jego cieniu
radując serce jego wielkością
spożywa owoce swojej pracy
i czuwa nad jego bezpieczeństwem
odstrasza gromy i błyskawice
aby nie zniszczyły jego potęgi
przywołuje słońce i deszcz
aby czerpało soki życia.
A siewca…
patrzy szczęśliwym wzrokiem
na drzewo spełnienia...
~~ 14 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
JAK ZROZUMIEĆ SIEBIE...
W ostatnich dniach świat mi zawirował znów w koło,
odniosłem wrażenie, że mogę być obok.
Jednak to będzie pewnie jeszcze za mało,
aby to co boli, wreszcie boleć mnie przestało.
Bo ciężko czasem jest samego siebie rozgryźć,
i trudniej jeszcze sobie samemu ulec.
Dostać się głęboko do swego wnętrza,
przekonać się, - kto tam naprawdę mieszka?
Są chwile, że boję się siebie,
coś nieodpowiedniego powiem, lub zrobię.
Po chwili się z tego zaśmieję, i jak mam sobie zaufać?
- i nie zostać tylko cieniem swojego ducha.
Wniosek z tego że, sercem można się tylko kierować,
logika jednak dla mnie to nieobiektywna droga.
Nie postradać przy tym ufności i nadziei,
w to co już raz minęło, że nie uda się odmienić.
~~ 15 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Koniec Świata
Na czerwonym dywanie zmierzch słońca
Z uśmiechem nijakim, plugawy oszczerca
Umiera i gaśnie, bez końca, do końca
W czasie co rości jedno bicie serca
Drzewa się kładą na bladą ziemię
Swój bieg bezcenny, rzeki wstrzymują
W raz wspólnie z wiatrami, nikną i cienie
Śmiech w głuszy milknie i radość, cierpienie
Zrównują się z sobą szczyty, doliny
Kolory w jedną zlewają się barwę
Regres Świata! i tylko poeta zażarty
Ostatnim westchnieniem pozdrowi Minerwę
~~ 16 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ŻYCIE CYWILA NA WOJNIE
W murach szczerbatych okropnie
tylko wiatru wycie...
... a przecież światło w oknie
to życie.
Wkoło odgłosy złowieszcze.
Biegnie człowieka cień.
Chce przeżyć jeszcze
jeden dzień.
Leżą trupy na ulicy.
Z nimi się oswoił...
wrogowie i buntownicy.
Tych się boi!
Zwyczajny kawałek drzewa
trudny do zdobycia
kolejny ogrzewa
dzień życia.
Tak ciężka każda chwila.
Głodno i niespokojnie.
To życie cywila
na wojnie.
~~ 17 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Z pamiętnika schizofrenika (ostatni zapisek)
Jestem szczęśliwy, lecz tylko powierzchownie
Tak jak głaz lub stary dąb, zawsze niezłomny
Potargany przez wiatr życia, mam grubą skórę
Uśmiechem swym witam przyjaciół i rodzinę
Nawet wtedy, gdy ból przeszywa bladą pierś...
A fizyczna męka stopniowo zżera słabe ciało.
Pod maską beztroski, choroba marszczy twarz
Nieświadomy błahości sytuacji, wystraszony
Przygnieciony świadomością zagrożenia życia
Niby bezpodstawną, a jednak zbytnio realną
Tą nabytą w przeszłości, przekazaną w genach
W ciszy i samotności zabijam się domysłami.
Staram się wymusić jeszcze kilka minut życia
Oddech kontrolowany, jedyna logiczna myśl
Pozwalająca trochę zapanować nad tą chorobą
Trzy głębokie wdechy, cudem zaczerpnięte...
Uderzenie ciepła i suchość w gardle, duszę się
Nerwy prowadzą autodestrukcje organizmu.
~~ 18 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
* * * (On samotny ...)
On samotny w tygodniu, chociaż umie na pamięć
ładnym słowem "Kochanie..."
większość imion odmienić.
Czasem kupi czyjś uśmiech na znajomym straganie
albo kawę wypije -
przedwczorajszą,
jak zwykle.
Ona przecież nie sama, chociaż sypia w koszuli,
lustro marszczy się lekko
kiedy włosy poprawia.
Czasem córka posłodzi o figurze lub oczach...
Z uschniętego bukietu
znowu płatek
upadnie.
Tak naprawdę to nie wie, gdzie zobaczył jej oczy
czy mijali się wcześniej,
gdzieś w kolejce lub parku?
Może w jakimś zegarku
była taka minuta,
której znaleźć nie umiał
choć od dawna
już szukał?
Może róża od Niego stała chwilkę za długo,
albo dotyk zapachu
nie przestraszył się deszczu?
Zbyt niebieska sukienka znów pasuje do oczu
i tak ładnie powiewa
kiedy idą
ulicą.
~~ 19 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
I właściwie nie wiedzą, jak poznali się w tłumie,
kto odezwał się pierwszy,
kto przytrzymał za rękę
lecz On z dziwnym uśmiechem
rano biegnie po bułki
Ona znowu założy
zbyt niebieską sukienkę...
~~ 20 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ojciec kieliszek
Ktoś znowu powiedział te zdanie,
słodka krwią przeplatane
Znów kieliszek w dłoni jego miłość jedyna
Tatusiu…
Już mnie nie kochasz?
Mama może mieć mężów wielu
A ja cię mam jednego
Z kamienną twarzą bez bólu
Tez tak będę.
Tatusiu…
Zmarnuję swoje życie
by ujrzeć łzę na twym policzku.
Będę bez uczuć.
Tak jak ty tylko z instynktem
Jak zwierz który zabija by żyć
Ja zabije siebie
Dla Ciebie…
Tatusiu…
Nie powiedziałam Ci nigdy
I ty mi nie powiedziałeś,
dałeś mi więcej niż zabrałeś
Tatusiu…
Czym ukłuć serce twoje?
Jak zamknąć księgę kłamstw?
Może otworze swoją?
Tatusiu…
Zabrałeś mi dzieciństwo
Zamiast jeździć na małym rowerku,
Z misiem w ręku.
Wycierałam białą chusteczką łzy mamie
Mówiła ze wszystko jest dobrze
Wiedziałam ze kłamie
~~ 21 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Tatusiu…
Potem twoja choroba
Mama w każdą noc strach przed atakiem chowa
Ja czuję jak wstaje
Otwieram oczy
Znów mi się tylko wydaje
Mam 13 lat i już życie oddało mi nie raz strzał.
Tato…
To on karabin w ręku miał
~~ 22 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kwiat...?
Dziś rano...
Muskana pierwszymi promieniami słońca
Znów rozchyliła w szerokim...
Zapraszającym uśmiechu swe...delikatne płatki...
Takie cudowne z ciemnymi obwódkami
Utulone w soczystym kielichu...
Skąpane w kuszącym nektarze
Wiatr niczym wprawny kochanek
Trącał je delikatnym oddechem
Bawił się nimi...niby muskał delikatnie...
Ślizgał się po nich od niechcenia...
By po chwili wrócić i...
Naprzeć na nie w podwójną siłą...
Rozkładały się wtedy niczym... uda
Nęciły swym różowym wnętrzem...
Skuszony jakby syrenim śpiewem podszedłem i...
Puściłem wodną mgłę z mego rozpylacza
Spadające krople zwilżyły płatki, które...
Pod ciężarem wody rozchyliły się jeszcze bardziej
W perlącej się rosie można było dostrzec...
Wszystkie kolory tęczy...
Tak to prawda... życie jest piękne
A róże potrzebują wilgoci...
~~ 23 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ból przeklęty
Mimo danego przyrzeczenia,
oszukiwałem jak najęty.
Tak obce były mi cierpienia,
i ból co bólem jest przeklętym.
Kłamałem chociaż dałem wiarę,
słowom rzuconym gdzieś w otmęty.
Bo zachłysnąłem się tym darem,
bólu co bólem był przeklętym.
Choć tyle razy zaklinałem,
przed figurami wielu świętych,
to jednak radość odczuwałem,
z bólu co bólem jest przeklętym.
Nie mogę oprzeć się tej sile,
ominąć życia złe zakręty.
Czekałem tylko na te chwile,
na ból co bólem był przeklętym.
Już nie próbuję tego zmienić,
kłamał wciąż będę jak najęty.
Bo pokochałem ból cierpienia,
i to co bólem jest przeklętym.
~~ 24 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Przebaczyła mi...
bardzo prosiłem i zabiegałem
by przebaczyła mi zaniedbania
że dawno temu zrezygnowałem
z pierwszej miłości pełnej oddania
byłem okrutny biję się w piersi
i wyjechałem w nieznane światy
ona pytała dlaczego wtedy
dostała znikąd czerwone kwiaty
nie chciałem spojrzeć w niewinne oczy
postępki moje niezbyt uczciwe
ja zostawiłem uczucia dziecię
takie niewinne pierwsze prawdziwe
stanąłem w progu dawnej miłości
teraz po latach w kolanach zgięty
i pochyliłem nisko swe czoło
upokorzony życiem podmięty
błagałem aby mi przebaczyła
nie całą winę choćby połowę
lecz nic nie rzekła i przytuliła
do piersi moją łajdacką głowę
~~ 25 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
U bram piekła...
Miłość potrafi postawić u bram piekła
nawet najcnotliwszych w swej pokorze ludzi.
Tych, których dusza dawno zła się wyrzekła,
ona jak lawa zgubne instynkty budzi...
Która matka nie zabiłaby z miłości
groźnego wroga, co czyha na jej dziecko?
Choć w swym sercu nie ma przecież krzty podłości,
stracić najcenniejsze nie jest wcale lekko...
Czasami nawet moralność ma dwie twarze
walczące ze sobą we wnętrzu człowieka...
Jednemu uczucie ofiaruje w darze,
drugi przed ostrym mieczem prędko ucieka...
~~ 26 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
róża i kamień...(miałem dostać miłość)
Miałem dostać miłość, żebym był szczęśliwy,
całe swoje życie zamieniam w czekanie,
stało się już wszystko... tyle, że na niby...
dosięgła mnie róża... lecz za nią spadł kamień.
Potajemne słowa, wiatr rozrzucił w niebyt,
bo po każdej ranie pozostaje blizna...
mogę wierzyć w miłość... mogę w nic nie wierzyć,
kiedy w krwiobiegu sączy się trucizna.
Miałem dostać miłość, jestem już spokojny,
chociaż moje życie, znowu legło w gruzach...
sam ze sobą toczę: bitwy, walki, wojny...
w piersi pękło serce... dotknęła je róża.
~~ 27 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Róg kartki
Oparta o ławkę
Zagięłam róg kartki.
Przyduszony łokciem
Nie może złapać powietrza
Ma zbyt mało siły
By uciec
Wyślizgnąć się.
Więc leży tam
Cichutko licząc niemiłosiernie
Ciągnące się sekundy.
Kiedy wreszcie uwalniam go
Spod brutalnego uścisku
Nie rusza się
Nie unosi.
Tylko drży leciutko
Owiany moim obojętnym
Oddechem.
Próbuję go podnieść
Przywrócić mu dawną siłę.
Ale on zbyt dużo wycierpiał
Zbyt długo był niezauważony.
Teraz już tylko leży zgięty w pół
Nieruchomy
Cichy
~~ 28 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Przekwitła miłość
W jednym z pączków róż
ukryła się miłość
Róża zakwitła
a ja szukając jej nieustannie
- nie znalazłam...
Któregoś dnia róża przekwitła
i płatki zgubiła
i liście
i miłość skrywaną
z objęć swych upuściła...
~~ 29 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Gdy miłość dojrzewa
A jeśli zechcesz podam Ci ramię
na parkiet pięknie zaproszę
orkiestra dla nas, wyłacznie dla nas
zagra melodię rozkoszy.
Struny napięte tylko czekają
batuty tu nie potrzeba
serca ku sobie puk-puk stukają
Mozart przygrywa im z nieba.
Spójrz miła tutaj, te dwa motyle
w tangu miłosnym upojnie,
a tam poczwarka łzy krokodyle
roni w kąciku samotnie.
Powiedz więc - kochasz?
.......ja Ciebie bardzo.
Tak luby - serce ze szczęścia zamarło.
~~ 30 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Odkładam życie na później
Wyrwany ze snu
Złapałem swe marzenia
Pośpiesznie zapakowałem walizkę
Trzasnąłem drzwiami
Codzienność została
Stoję na krawężniku
W Twoim oknie dwa cienie
Nieruchomieję
Złapałem marzenia
Zbyt późno
~~ 31 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...potem do muzyki lasu dopiszemy słowa...
Miły,
to nic,
że brak słów,
posłuchaj,
muzyka jest, nie znika.
Tylko dla nas las śpiewa
szumem liści, pszczół lotem,
wonią fiołków, dzików biegiem.
Szeregiem topól z tych pól za lasem
melodia płynie basem trzmieli,
wiatr od łąki dzwonkami gra,
wtórują mu motyle.
Tyle uczuć wokół,
posłuchaj,
nie trzeba już
naszych
słów.
~~ 32 ~~
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
kapiel w piwoniach
Organizacja kąpieliska
Dokumentacja pracy na kąpielisku
Kąpiele kwasowęglowe
Kąpiel, Ekologia, Dom bez chemii
Kąpiel w wannie 3
Metodyka kapieli elektryczno- wodnych (1), fizjoterapia
kąpiel wirowa i jazzuzi i natryski
Kąpiele lecznicze, ZDROWIE-Medycyna naturalna, 01-Do uporządkowania, ZIOŁA
Opracowanie - KĄPIEL NIEMOWLĘCIA, Pielęgniarstwo licencjat AWF, Podstawy pielęgniarstwa
Kąpiel noworodka krok po kroku, Dziecko
OLEJKI KĄPIELOWE
Regulamin kąpieli
Kąpiele lecznicze
Borowina Kąpiel w błocie Taplanie się w błocie to przednia zabawa dla większości dzieci
Kąpiel ujędrniająca, Porady, Cera
więcej podobnych podstron