CZ. 1. ZAGADNIENIA DO KOLOKWIUM Z PRZEDMIOTU BEZPIECZEOSTWO SPOŁECZNE

1. DEFINICJE:

a) Bezpieczeostwo publiczne - Bezpieczeostwo publiczne to stan przejawiający się

ochroną porządku prawnego, życia i zdrowia obywateli oraz majątku narodowego przed

bezprawnymi działaniami.

b) Bezpieczeostwo powszechne - Bezpieczeostwo powszechne to stan zapewniający

ochronę życia i zdrowia obywateli oraz majątku narodowego przed skutkami klęsk

żywiołowych i katastrof technicznych.

c) Bezpieczeostwo społeczne - Bezpieczeostwo społeczne to stan społeczeostwa

zapewniający nie tylko trwanie oraz przetrwanie narodu, lecz również jego rozwój

d) Pojęcie welfare state „paostwo dobrobytu”

„paostwo o orientacji społecznej” „paostwo społeczne” „paostwo opiekuocze” – to

karykatura „nanny state „paostwo niaoczace „paostwo nadopiekuocze”

W polskiej tradycji „opieka społeczna” dotyczyła głównie tego, co nazywa się „pomocą

społeczną”

Akceptacja idei WELFARE STATE w społeczności międzynarodowej poprzez:

uznanie spraw społecznych za PRAWA CZŁOWIEKA

- prawa pracownicze

- prawa do minimalnego poziomu życia

- prawa do ochrony zdrowia

- edukacji

- tożsamości kulturowej

2. KLASYFIKACJA UWARUNKOWAO POLITYKI SPOŁECZNEJ

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (ONZ

Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych

Europejska Karta Społecznych

Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej

1. UWARUNKOWANIA USTROJOWO-POLITYCZNE

Największe znaczenie dla polityki społecznej – konstytucyjne zasady demokracji

parlamentarnej, samorządności lokalnej i społecznej gospodarki rynkowej. Ponad ustrojowymi

determinantami spójności strategii polityki społecznej są wiedza i skutecznośd decydentów,

czyli jakośd władzy paostwowej

2. UWARUNKOWANIA MATERIALNE

„Polska należy do najbiedniejszych krajów wśród najbogatszych” (OBCEP i UE). Najważniejsza

jest sytuacja na rynku pracy. Miarą długookresowego sukcesu polityki rynku pracy nie jest

niskie bezrobocie, lecz wysokie zatrudnienie. Kryzysy gospodarcze mają przejściowy wpływ na

liczbę pracujących. Zależy ona od procesów długookresowych o charakterze strukturalnym.

poziom zatrudnienia w niewielkiej części determinują zmiany stopy bezrobocia. W długim

okresie zależy on od podaży pracy. podaż w Polsce należy do najniższych.

3.UWARUNKOWANIA ZWIĄZANE Z CZYNNIKIEM LUDZKIM

1) Starzenie się ludzi;

2) Spadek liczby zawieranych małżeostw, wzrost liczby rozwodów i urodzeo pozamałżeoskich;

3) Wzrost liczby osób posiadających niezarobkowe źródła utrzymania (emerytury, renty,

bezrobotni);

4) bardzo liczni pracownicy tradycyjnych sektorów gospodarki;

5) Liczne przywileje grupowe;

6) Ludnośd rolnicza jako jedyna duża grupa w Polsce objęta zaopatrzeniową techniką ochrony

przed ryzykiem socjalnym;

7) Względna słabośd paostw obywatelskich;

8) Rozległośd wykluczenia społecznego;

9) Silna pozycja kręgów rodzinnych i przyjacielskich;

10) Niewielkie rozmiary klasy średniej.

4. UWARUNKOWANIA ZWIĄZANE Z ZASTANYM MODELEM POLITYKI SPOŁECZNEJ

Zakres zmian systemowych w polityce społecznej w latach 1990-1999 był pozornie duży

poprzez utworzenie urzędów pracy i przekształceo pomocy społecznej, koocząc na reformach

ochrony zdrowia, edukacji i ubezpieczeo społecznych.

Większości tych zmian można przypisad 3 cechy

1) interwencyjnośd (reagowanie na skutki reform gospodarczych w szczególności w polityce

wobec bezrobocia i w pomocy społecznej)

2) komercjalizację w związku z dążeniem do utrzymania określonego poziomu deficytu

budżetowego

3) zdominowanie tempa przekształceo przez mechanizmy przetargu politycznego z udziałem

najsilniejszych grup społecznych

5. UWARUNKOWA ZEWNĘTRZNE

a) Procesy żywiołowe.

Uwarunkowania globalizacyjne - najważniejsze jest powstanie światowego systemu

ekonomicznego

- ograniczają strefę wyborów paostw w sferze gospodarczej, pośrednio oddziaływają na ich

modele polityki społecznej. Zmniejszają rolę tradycyjnie pojmowanego paostwa opiekuoczego.

b) Bardziej „skodyfikowane” determinanty wynikające z przynależności do różnych organizacji

międzynarodowych

- członkowstwo w UE

- Międzynarodowym Banku Odbudowy i Rozwoju (Banku Światowym) (1986 r.)

- Światowa Organizacja Handlu (1995 r.)

- Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) (1996 r.)

3. GŁÓWNE MODELE POLITYKI SPOŁECZNEJ

1. model liberalny (marginalny) – naturalnymi kanałami zaspokajania potrzeb obywateli

winny byd rynek prywatny i rodzina. Paostwo powinno ingerowad jedynie w ostateczności

i tylko w odniesieniu do tych grup, które nie są w stanie sobie poradzid. W modelu tym

przyjmuje się, że zdecydowana większośd społeczeostwa jest w stanie zaspokoid swoje

potrzeby własnym działaniem przy ewentualnej pomocy rodziny lub organizacji

charytatywnych. Rozwijanie paostwowej polityki społecznej jest nie tylko niepotrzebne ,

ale i niesie ze sobą negatywne skutki. Dominuje solidarnośd na zasadach wzajemności,

rozumiana jako mechanizm zależny od istnienia indywidualnego interesu we wzajemnym

pomaganiu sobie. Najbliższa modelowi marginalnemu jest polityka społeczna w USA

2. model motywacyjny (korporacyjny) - programy socjalne powinny jak najmniej zakłócad

mechanizmy funkcjonowania gospodarki rynkowej w możliwie największym stopniu służyd

rozwojowi gospodarczemu. Zakłada się, że potrzeby ludzkie powinny byd zaspokajane

przede wszystkim zgodnie z kryterium stażu pracy, zasług i wydajności. Jednostce nie

pozostawia się dużego marginesu swobody w wyborze sposobów zaspokajania

podstawowych potrzeb, ponieważ odpowiedzialnośd za ich zaspokajanie przejmuje

paostwo, zmuszając wszystkich pracujących do obowiązkowego uczestnictwa w

ubezpieczeniach społecznych.

SYSTEMY POLITYKI SPOŁECZNEJ w NIEMCZECH i AUSTRII

3. model instytucjonalno-dystrybucyjny – odpowiedzialnośd za dobrobyt i bezpieczeostwo

socjalne ponosi przede wszystkim społeczeostwo. Dlatego też w procesie zaspokajania

wszystkich ważnych potrzeb mechanizmy rynkowe muszą byd zastąpione przez planowe

działania paostwa. W konsekwencji władze publiczne powinny stworzyd system

gwarantujący każdemu zaspokojenie jego ważnych potrzeb. Nie wyznacza się granic

rozwoju polityki społecznej, uważając ją za integralną instytucję w ramach danego

społeczeostwa.

4. model krajów pasa łacioskiego (południowoeuropejski)-

Bardzo szczodre świadczenia dla

niektórych grup przy niskich świadczeniach dla samotnych rodziców Niski stopieo

angażowania się paostwa w sferze polityki społecznej Klientelizm i „systemy patronackie”

w selektywnej dystrybucji np. rent inwalidzkich.

Słabośd instytucji paostwowych

(biurokratyczny profesjonalizm i autonomia)

I.

BEZROBOCIE - Zjawisko społeczne polegające na tym, że częśd ludzi zdolnych do

pracy i deklarujących chęd jej podjęcia nie znajduje faktycznego zatrudnienia z

różnych powodów

osoba bezrobotna ( w sensie prawnym) -

Bezrobotnym w Polsce jest osoba niezatrudniona i nie wykonująca innej pracy zarobkowej,

zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, nie ucząca się w

szkole w systemie dziennym, zarejestrowana we właściwym powiatowym urzędzie pracy,

jeżeli:

•ukooczyła 18 lat, z wyjątkiem

młodocianych absolwentów,

•kobieta nie ukooczyła 60 lat, a mężczyzna

65 lat,

•nie nabyła prawa do emerytury, renty

inwalidzkiej •nie jest właścicielem lub

posiadaczem nieruchomości rolnej o

powierzchni pow. 2 ha przeliczeniowych

•nie jest osobą niepełnosprawną, której

stan zdrowia nie pozwala na podjęcie

zatrudnienia nawet w połowie wymiaru

czasu pracy,

•nie jest osobą tymczasowo aresztowaną i

nie odbywa kary pozbawienia wolności,

•nie uzyskuje miesięcznie dochodu w

wysokości przekraczającej połowę

najniższego wynagrodzenia,

•nie pobiera zasiłku stałego lub renty

socjalnej.

stopa bezrobocia definicja i jej wymiar w Polsce - stopa bezrobocia, czyli stosunek

liczby

bezrobotnych zarejestrowanych do liczby ludności aktywnej zawodowo (tj. pracującej i

bezrobotnej łącznie) wyrażony w procentach.

Rodzaje Bezrobocia

 BEZROBOCIE STRUKTURALNE - jest związane z niedopasowaniem popytu na pracę oraz

podaży siły

roboczej.

 BEZROBOCIE KRÓTKOOKRESOWE - do 3 miesięcy bez zatrudnienia

 BEZROBOCIE ŚREDNIOOKRESOWE - od 3 do 12 miesięcy bez zatrudnienia

 BEZROBOCIE DŁUGOOKRESOWE - dotyczy osób. które pozostają bez pracy od 6 do 12

miesięcy

 BEZROBOCIE DŁUGOTRWAŁE (CHRONICZNE) - trwa znacznie dłużej niż 12 miesięcy.

Spowodowane

jest podobnymi przyczynami co bezrobocie długookresowe

 BEZROBOCIE UKRYTE - rozumiane jako bezrobocie wśród zatrudnionych. Dotyczy ludzi

nie ujętych w

statystykach bezrobocia, ponieważ nie rejestrują się w urzędach pracy. Osoby te posiadają

dochód, ale nie mają zawartego stosunku ubezpieczeniowego.

 BEZROBOCIE CYKLICZNE - powstaje na skutek spadku zagregowanego popytu w

gospodarce. W czasie

kiedy występuje zapotrzebowanie na wytwarzane produkty, nie ma problemów z

miejscami pracy. Producenci w celu zmniejszenia kosztów produkcji zwalniają

pracowników.

 BEZROBOCIE Z WYBORU - pojawia się wówczas, gdy wysokośd zasiłków przyznawanych

bezrobotnym jest na tyle wysoka, aby zrekompensowad utratę stałego zarobku i tym

samym stworzyd zachętę do pozostawania zawodowo bezczynnym.

 BEZROBOCIE DOBROWOLNE - częśd pracowników poszukujących pracy nie akceptuje

poziomu płacy realnej są skłonni pracowad przy wyższej stawce, a pracodawcy gotowi

są ich zatrudnid poniżej płacy realnej

 BEZROBOCIE PRZYMUSOWE - czyli niezależne od zachowania bezrobotnych. Istnienie

ustawowej gwarancji płacy minimalnej, zafałszowuje sygnały na rynku pracy, stan

równowagi rynkowej zostaje zniekształcony, nawet przy spadku cen i popytu, wzroście

bezrobocia, place i tym samym koszty nie maleją, poprzez strajki związki zawodowe

wymuszają stawki powyżej wolnej ceny rynkowej.

 BEZROBOCIE SEZONOWE - uzależnione od pór roku (np. budownictwo);

 BEZROBOCIE FRYKCYJNE - związane z naturalną płynnością siły roboczej, możliwą dzięki

pełnej swobodzie zmiany miejsca pracy i wyboru stanowiska pracy, niedostatecznie

szybkim przepływem informacji między pracodawcami a pracownikami, zatem musi

upłynąd czas zanim bezrobotni znajdą czekające na nich miejsca pracy

Umowa o prace a umowa o dzieło

Tzw. grupy wykluczone( grupy będące w trudnej sytuacji/położeniu na rynku pracy)

Osoby najmłodsze, uczestniczące w edukacji (szczególnie w trybie dziennym) Osoby

najstarsze -powyżej 50. roku życia

Grupy nieaktywnych zawodowo kobiet – także one często sprawują funkcje rodzinne

Osoby niepełnosprawne (ok. 3,5 miliona osób).

Osoby „zniechęcone” bezskutecznym

poszukiwaniem pracy przez długi

okres

Mieszkaocy obszarów wiejskich

Bezdomni

Imigranci i mniejszości narodowe

Osoby chore psychicznie

Osoby opuszczające zakłady karne

II.

BEZDOMNOŚD

problem

społeczny

charakteryzujący

się

brakiem

miejsca

stałego

zamieszkania – brakiem domu.

Bezdomny – osoba niezamieszkująca w

lokalu mieszkalnym, niezameldowaną na

pobyt stały lub osobę niezamieszkującą w

lokalu mieszkalnym i zameldowaną na

pobyt stały w lokalu, w którym nie ma

możliwości zamieszkania

Typologie bezdomności

Jawna – rzeczywisty brak dachu nad

głową

Ukryta – zamieszkiwanie w miejscach,

które

odbiegają

od

przyjętych

standardów

Z wyboru – osoby, które odrzuciły

obowiązujące

normy

realizując

wybrany przez siebie styl życia

włóczęgi i wędrowca

Z konieczności – osoby, które nie

posiadają, bądź utraciły miejsce

zamieszkania w wyniku zdarzeo

losowych

Płytka – brak dachu nad głową

spowodowany

jest

np.

utratą

dochodów z powodu bezrobocia

Głęboka – osoby, które nie są zdolne

do samodzielnego życia ze względu

na nieprzystosowanie społeczne,

nałogi, zaburzenia psychiczne.

FAZY

ROZWOJU

SYNDROMU

BEZDOMNOŚCI

1. Faza wstępna 0-2 lata – brak stałego

miejsca noclegu, pomieszkiwanie w

nowo poznanych ludzi. Nie postrzeganie

siebie jako bezdomnego

2. Faza ostrzegawcza 2-4 lata – nadal

sytuacja

postrzegana

jest

jako

tymczasowa. Więzi z rodziną słabną.

3. Faza adaptacyjna 4-6 lat – osadzenie w

strukturach środowiska bezdomnych.

Orientuje się w zasadach postępowania

na dworcu itp. Wie gdzie można dostad

tanio jeśd.

4. Faza chroniczna 6-10 lat – pełne

przystosowanie

do

warunków

bezdomności.

5. Faza bezdomności trwałej 10+ - brak

motywacji do podejmowania prób

wyjścia z bezdomności. Człowiek nie

potrafi funkcjonowad samodzielnie w

społeczeostwie

Skutki bezdomności

- poczucie osamotnienia

- poczucie wstydu

- negatywne nastawienie do ludzi i świata

Organizacje

Towarzystwo

Pomocy

im.

Św

Brata Alberta

Monar

Markot

Caritas

Fundacja SOS

6. UBÓSTWO - Sytuacja, w której środki materialne posiadane przez osobę lub gospodarstwo

domowe są niższe niż akceptowane minimum w społeczeostwie lub gdy środki te nie

wystarczają do zaspokojenia podstawowych potrzeb.

a) minimum socjalne - wskaźnik określający koszty utrzymania gospodarstw domowych na

podstawie "koszyka dóbr" służących do zaspokojenia potrzeb bytowo-konsumpcyjnych na

niskim poziomie. Przyjęte składniki koszyka wystarczają nie tylko dla podtrzymania życia

(porównaj: minimum egzystencji), lecz dla posiadania i wychowania dzieci, a także dla

utrzymania minimum więzi społecznych Jest to więc model zaspokajania potrzeb na

poziomie "minimalnego dobrobytu". Minimum socjalne nazywane jest też "granicą

wydatków gospodarstw domowych, mierzącą godziwy poziom życia". (Minimum socjalne

to punkt krytyczny (również zapobiega wykluczeniu) poniżej którego powstaje

zagrożenie ubóstwem.)

b) ustawowa linia ubóstwa - kwota dochodów, która zgodnie z obowiązującą ustawą o

pomocy społecznej uprawnia do ubiegania się o przyznanie świadczenia pieniężnego.

c) stopa ubóstwa - ocenia zasięg ubóstwa, jest wskaźnikiem zagrożenia ubóstwem, iloraz

liczby jednostek (gospodarstw domowych lub osób) ubogich do liczby jednostek w całej

populacji ; mówi on jaki jest odsetek ubogich w populacji.

d) linia minimum egzystencji (linia skrajnego ubóstwa) - koszyk dóbr, niezbędnych do

podtrzymania funkcji życiowych człowieka i sprawności psychofizycznej. Uwzględnia on

jedynie te potrzeby, których zaspokojenie nie może byd odłożone w czasie, a konsumpcja

niższa od tego poziomu prowadzi do biologicznego wyniszczenia i zagrożenia życia. W

skład koszyka minimum egzystencji wchodzą potrzeby mieszkaniowe i artykuły

żywnościowe. Łączny koszt nabycia (zużycia) tych dóbr określa wartośd koszyka, która

stanowi granicę ubóstwa skrajnego

1.

Jak głębokie jest ubóstwo w Polsce? Głębokośd ubóstwa określa się najczęściej za

pomocą wskaźnika luki dochodowej bądź wydatkowej. W 2011 roku wartośd wskaźnika

luki wydatkowej w odniesieniu do gospodarstw uznanych za skrajnie ubogie wyniosła

19%, podobnie jak w przypadku gospodarstw o wydatkach poniżej tzw. ustawowej

granicy ubóstwa; natomiast poziom wydatków gospodarstw, które znajdowały się w

sferze ubóstwa relatywnego był niższy od granicy ubóstwa relatywnego przeciętnie o 22

%. W 2010 roku wartości te były bardzo podobne.

2.

Zasięg ubóstwa w wymiarze terytorialnym - ??

Najniższymi wskaźnikami ubóstwa dochodowego odznaczały się województwa

mazowieckie oraz śląskie. Najwięcej Polaków zagrożonych biedą dochodową mieszkało

w województwach: lubelskim, podkarpackim oraz świętokrzyskim.

3.

Podstawowe problemy polskiego ubóstwa

wykluczenie społeczne

ubóstwa jest ubóstwo młodych ludzi (zwłaszcza dzieci)

rozwarstwienie dochodów

7. PATOLOGIA SPOŁECZNA - zespół zjawisk szkodliwych społecznie, niezgodnych lub

odbiegających od obowiązujących w społeczeostwie norm obyczajowych i prawnych.

8. Klasyfikacja zjawisk patologicznych

PRZESTĘPSTWA Z NIENAWIŚCI

rasizm, terroryzm

SAMOBÓJSTWA

UZALEŻNIENIA

alkoholizm, narkomania, uzależnienie od

komputera, hazard

PATOLOGIE SEKSUALNE

prostytucja, pedofilia, dziecięca

pornografia, kazirodztwo

AGRESJA

szczególnie wśród dzieci i młodzieży

WYKLUCZENIE SPOŁECZNE

bezdomnośd (w tym dzieci), bezrobocie,

mobbing

PATOLOGIA INSTYTUCJI

VIII. PRZESTĘPCZOŚD

1. Przestępstwo - definicja

a) zbrodnia - Zbrodnią jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności

na czas nie krótszy od lat 3 albo karą surowszą. Zbrodnię można popełnid tylko

umyślnie

b) Występek - czyn zabroniony zagrożony grzywną powyżej 30 stawek dziennych,

karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności przekraczającą

miesiąc, Występek może byd popełniony umyślnie bądź nieumyślnie

Czyn sprawcy popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, tzn. chce

go popełnid, albo, przewidując możliwośd jego popełnienia, na to się godzi.

Czyn popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca, nie mając zamiaru jego popełnienia,

popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych

okolicznościach, mimo że możliwośd popełnienia tego czynu przewidywał lub mógł

przewidzied.

c) przestępczośd rzeczywista - czynów, których informacje uzyskały organy

ścigania i na podstawie tych informacji wszczęto postępowania

przygotowawczego

d) przestępczośd ujawniona (zarejestrowana) jest to taka przestępczośd gdzie

przestępstwa zostały faktycznie popełnione i o których to przestępstwach

informacje dotarły do organów ścigania poprzez zawiadomienie o popełnieniu

przestępstwa przez osobę bądź źródeł własnych organów ścigania.

e) przestępczośd stwierdzona ogól czynów, których charakter jako przestępstw

został potwierdzony w wyniku postępowania przygotowawczego.

f) przestępczośd osądzona – ogół czynów, których charakter jako przestępstw

został potwierdzony w wyniku postępowania sądowego.

g) „ ciemna liczba” przestępstw– przestępstwa zostały popełnione , ale nie

zostały zgłoszone na policje)

2. Czego dotyczą badania wiktyminizacyjne? badane są ofiary przestępstw; alternatywa

wobec badao policyjnych

3. Tendencje dotyczące przestępczości od lat 90. XX w.

Największe natężenie - duże aglomeracje (1990 -100%, 2005 – 153%)

Zatrzymanie tej tendencji około 2005 r. (pierwszy rok, w którym odnotowano jednocześnie

spadek przestępczości i wzrost wykrywalności)

Przestępstwa przeciwko mieniu - rosnący wskaźnik *kradzieże kieszonkowe i kradzieże

samochodów, z użyciem broni palnej o charakterze rabunkowym lub rozliczeniowym (zamachy

ostrzegawcze, egzekucja długów, uprowadzenia, płatne zabójstwa)+

Grupa „nowych przestępstw” zabójstwa wieloofiarowe przestępstwa kolejowe

Nowe typy przestępstw gospodarczych *związane z przekształceniami własności,

komputerowe, wyłudzanie dotacji, oszukaocza reklama, pranie pieniędzy, podwójna

księgowośd, przestępstwa bankowe (oscylator, fikcyjne przelewy, wyłudzanie kredytów)+

Powstanie przestępczości zorganizowanej (narkotyki, handel żywym towarem, kradzież

samochodów) (około 500 grup – 4 tys. członków) umiędzynarodowienie (około 20 grup

zagranicznych)

BRUTALIZACJA CZYNÓW

(+) Pozytywna tendencja – relatywnie stabilny wskaźnik najcięższych przestępstw przeciwko

życiu i zdrowiu od kooca lat 80. i 90.

PRZESTĘPCZOŚD NIELETNICH

(+) Wbrew obiegowej opinii nie ma koncentracji przestępczości w tej grupie chod wzrosła ona

od lat 80. dwukrotnie, to zmalał odsetek przestępstw popełnianych przez nieletnich w ogólnej

liczbie (od 10% do 7%).

(–) Kryminalizacja najmłodszych dzieci (poniżej 13 lat)

Wyraźna brutalizacja czynów skorelowana z konsumpcją używek i presją grupy rówieśniczej (z

reguły 3-5 osobowych)

4. Ogólna wykrywalnośd przestępstw w 2011 r. - 68,7

5. Wykrywalnośd przestępstw p-ko życiu i zdrowiu i wykrywalnośd przestępstw p-ko

mieniu w Polsce (zabójstwo,uszkodzenie ciała - około 90%, gwałt – 85%, bójka –75-

80%,tylko 20% kradzieży i 10% kradzieży samochodów)

6. DEFINICJE:

profilaktyka kryminalistyczna - zespół metod i środków mających na celu uniemożliwienie

lub utrudnienie dokonania przestępstwa (zabezpieczenie przed włamaniem, patrole,

inwigilację monitoring).

Obejmuje bezpośrednie działanie organów ścigania karnego, instytucji i obywateli.

profilaktyka kryminologiczna - wcześniejsze stadia genezy i etiologii czynu przestępczego. Cel

– pozytywne ukierunkowanie aktywności ludzkiej , usuwanie zagrożeo.

polityka karna - jej celem jest dostosowanie kary do rodzaju i okoliczności przestępstwa i

osobowości sprawcy, aby spełniła zadanie ochrony społeczeostwa, a jednocześnie

gwarantowała, jeśli to możliwe, powrót skazanego do życia w społeczeostwie.

polityka penitencjarna – problem wykonywania kary - takie ukształtowanie jej przebiegu, aby

w optymalnym stopniu zrealizowad funkcje resocjalizacji.

7. Mankamenty kary pozbawienia wolności –

Niehumanitarnośd

Kryminogenne oddziaływanie środowiska zakładu karnego

Niebezpieczeostwo recydywy (44% skazanych to recydywiści)

Trudności pogodzenia pracy wychowawczej z warunkami więzienia

IX.

DEMOGRAFIA

1) Co to jest demograficzna kompensata powojenna Wyrażała się one ogromnym

nasileniem zawierania małżeostw oraz trwającym blisko dziesięd lat okresem

podwyższonej płodności. Płodnośd w miastach zaczęła się systematycznie obniżad od

1956 roku i po kilku latach osiągnęła stabilizację. Demograficzna kompensata

powojenna 1945-1956

2) Przejście demograficzne i drugie przejście demograficzne

a) Nowoczesne społeczeostwo w okresie modernizacji doznaje tzw. przejścia

demograficznego, które polega na trwałym i nieodwracalnym spadku umieralności i

rozrodczości. (czemu towarzyszy początkowo systematyczny wzrost współczynnika

przyrostu naturalnego, a następnie jego systematyczny spadek).

b)Drugie przejście demograficzne - Względnie stabilny współczynnik TFR (kształtował

się na poziomie 2) uległ nagłemu spadkowi, przyjmując wartośd zagrażającą reprodukcji.

Współczynnik dzietności TFR (hipotetyczna średnia liczba urodzeo na jedną kobietę w

ciągu jej życia w społeczeostwach nowoczesnych maleje trzykrotnie i przyjmuje

średnią wartośd 2.

3) Podstawowe przyczyny drugiego przejścia demograficznego

pluralizm związków partnerskich (Nie ma stałych ról społecznych przypisanych do

płci. Kobiety nie są „skazane” wyłącznie na role matki. Mogą nawet z niej

zrezygnowad lub przesunąd macierzyostwo na okres późniejszy, np. po uzyskaniu

stabilizacji Zawodowej)

rewolucja antykoncepcyjna

określone wzory socjalizacji i życia rodzinnego

4) Przyczyny spadku płodności

I. Obniżenie skłonności do zawierania małżeostw

II. Przesunięcie rozrodczości ze sfery usankcjonowanej prawem małżeostwa (wiele osób

ma dziecko/dzieci nie będąc małżeostwem)

III.

Wzrost średniego wieku, w jakim kobiety wstępują w związek małżeoski

X.

MIGRACJE

Imigracja to przybycie do kraju osoby będącej uprzednio rezydentem innego kraju z zamiarem

przebywania przez okres co najmniej 12 miesięcy;

Emigracja to opuszczenie kraju przez jego rezydenta z zamiarem przebywania za granicą przez

okres co najmniej 12 miesięcy.

Repatriacja - powrót do kraju ojczystego osób (np. jeoców wojennych, osób internowanych

lub przymusowo przesiedlonych), które wskutek różnych przyczyn znalazły się poza jego

granicami

Reemigracja – powrót z emigracji do ojczyzny