Temat: Korozja metali.

1. Korozja – jest to stopniowe niszczenie metali wskutek chemicznego lub elektrochemicznego oddziaływania

środowiska. Niszczenie rozpoczyna się na powierzchni metalu i postępuje w głąb. Wszystkie metale z
wyjątkiem: złota, srebra, platyny, rtęci i częściowo miedzi ulegają korozji pod działaniem wilgoci.
Na straty spowodowane korozją składają się:
o

nakłady na prace zabezpieczające przed korozją, jak np. malowanie mostów, kadłubów statków,
zabezpieczanie przeciwkorozyjne samochodów,

o

koszty związane z wymianą skorodowanych elementów,

o

straty spowodowane przestojem urządzeń, związanych z wymianą skorodowanych elementów lub
okresem ich ponownego zabezpieczenia,

o

straty spowodowane zmniejszoną wydajnością maszyn i urządzeń na skutek korozji ich elementów, jak
np. pomp, wymienników ciepła,

o

starty powstałe w wyniku wypadków spowodowanych osłabieniem elementów na skutek korozji, co
dotyczy lin, łańcuchów dźwigów itp.

2. Rodzaje korozji

a) korozja chemiczna – polega na niszczącym działaniu gazów lub cieczy niebędących elektrolitami.

Cząsteczki takiego środowiska stykają się z powierzchnią metalu i tworzą z nim związki, najczęściej
tlenki, rzadziej siarczki, węgliki lub azotki. Wzrost temperatury przyśpiesza tworzenie się tych
związków.

b) korozja elektrochemiczna – jest to proces niszczenia metalu związany z przepływem prądu

elektrycznego przez granicę faz metal-elektrolit (np. korozja metali w roztworach wodnych, stopionych
solach, wilgotnych glebach). Najważniejsze przypadki korozji elektrochemicznej to:
o

korozja atmosferyczna, gdy wilgotność powietrza wynosi powyżej 70%, w wyniku czego na
powierzchni metali może się kondensować warstewka wod
substancjami spełni zadanie elektrolitu,
korozja morska (w wodzie

y, która wraz z rozpuszczonymi w niej

o

morskiej),

W zale

w i skutków procesu korozyjnego

nomierna – obejmuje swym zasięgiem całą

2)

pewnych miejscach

3)

iczna – pojawia się na granicy ziarn,

3. Och

z metod jest polaryzacja

czych),

4.

metalowe – o dużej odporności na korozję,

o

korozja ziemna,

żności od objawó

rozróżniamy:
1) korozja rów

powierzchnię przedmiotu metalowego,
korozja miejscowa – występuje tylko w
przedmiotu w postaci plam lub wżerów, sięgających nieraz
głęboko w materiał. Ze względu na możliwość znacznego
osłabienia przedmiotu korozja miejscowa jest groźna dla
trwałości konstrukcji,
korozja międzykrystal
powodując bardzo znaczne zmniejszenie własności
wytrzymałościowych materiału,

rona przed korozją – jedną

katodowa. Polega na podłączeniu chronionej konstrukcji do
ujemnego bieguna prądu stałego. Biegun dodatni podłączony jest
do elektrody (anody), która ulega rozpuszczeniu. Metoda ta jest
stosowana do zabezpieczania:
- rurociągów (w tym ciepłowni
- dużych zbiorników wodnych,
- kadłuby statków,
Powłoki ochronne.
a) nakładane,

• powłoki

używa się niklu, chromu, miedzi,
srebra, cyny, cynku, ołowiu, kadmu,
aluminium. Powłoki nakłada się
galwanicznie oraz przez zanurzenie,
natrysk i platerowanie,

•

– oddzielają mechanicznie metal od agresywnego środowiska. Są one

b) wy

etalowe – uzyskiwane w wysokiej temperaturze na zasadzie dyfuzji metalu ochronnego w

•

e – wytwarzane metodami chemicznymi lub elektrochemicznymi. Najczęściej

5. Materia

wania elementów narażonych na korozję

domieszek)

4% uodparnia na

ƒ

inium, z magnezem,

bień lub wygięć,

powłoki niemetalowe
pochodzenia organicznego, jak oleje, farby, lakiery szybko schnące i lakiery piecowe, smoły,
asfalty, smary, tworzywa sztuczne,

twarzane,

• powłoki m

głąb metalu chronionego. Często stosuje się wprowadzanie do stali aluminium, cynku i
nachromowywanie,
powłoki niemetalow
stosuje się oksydowanie (czernienie – polega na wytworzeniu na powierzchni stali warstwy tlenków
żelaza), fosforanowanie stali (polega na wytworzeniu warstwy krystalicznej fosforanów żelaza na
powierzchni stali),

ły i sposób konstruo

ƒ stosowanie jako materiału żelaza armco (zawiera 0,1% wszystkich
ƒ wprowadzenie do stali lub stopu składnika odpornego na korozję (chrom 12%-1

korozję atmosferyczną, wodę morską, parę wodną),
stosowanie na konstrukcje tworzyw sztucznych,

ƒ unikać łączenia stali niestopowej ze stopami alum
ƒ unikać łączenia ołowiu, cyny i stopów miedzi ze stopami aluminium,
ƒ unikać w konstrukcji pojazdów samochodowych niewłaściwych zagłę