SPRAWOZDANIE Z WYKONIANIA ĆWICZENIA NR 4

WYTRZYMAŁOŚĆ GRUNTU NA ŚCINANIE

Grupa Bu-21a IV

Weronika Kuźnik

Grzegorz Kaniewski

Paweł Balcer

Szymon Bejenka

1.

Analiza makroskopowa gruntu

Analizowanym gruntem jest piasek średni – grunt mineralny niespoisty. Pozostawione ślady na

dłoniach wskazują na to że grunt jest wilgotny (świadczy o tym również ciemniejsza barwa gruntu).

Badana próbka nie reaguje z kwasem solnym - zawartość węglanów wapnia jest śladowa lub równa

zeru.

2.

Opracowanie wyników

Stałe dynamometrów:



 2,07





 2,11



Pole powierzchni ścinania
 0,0064



Przykładowe obliczenia

∆















50  0,0064

2,07

 0,15

∆



 0,12  







 ∆





2,11  0,12

0,0064  39,56 

Zestawienie wyników badania

L.p.

n=

Obciążenie

pionowe

σ

n

[kPa]

Odkształcenie

dynamometru pionowego

∆













[mm]

Odczytane odkształcenie

dynamometru poziomego

∆













!

[mm]

Wytrzymałość na

ścinanie









 ∆



[kPa]

1

50

0,15

0,12

39,56

2

100

0,31

0,22

72,53

3

150

0,46

0,28

92,31

4

200

0,62

0,34

112,09

5

300

0,93

0,45

148,36

Wykres prostej Coulomba w załączeniu.

Spójność – dla gruntu niespoistego: c=0

Kąt tarcia wewnętrznego:

"#$ 

165

300  0,55  $  %
"#0,55  28,8°

3.

Wnioski

Teoretyczny kąt tarcia wewnętrznego wg normy PN-81/B-03020-3 dla piasku średniego (stopień

zagęszczenia 0.2

÷1.0) zawiera się w przedziale 30÷35°. W doświadczeniu otrzymaliśmy wartość

nieznacznie mniejszą (28,8°). Powodem tego jest nie sprawdzony stan dynamometru, który

mógł wskazywać niedokładne wielkości. Zapewne na nieznaczne zaniżenie wyniku pomiarów

miała wpływ wilgotność gruntu. Nie bez wpływu był brak doświadczenia studentów.