PRIMARY NURSING

PRIMARY NURSING

Jest to jeden z modeli organizacyjnych

opieki pielęgniarskiej nad pacjentem.

Ujmuje się go jako szereg działań

pielęgniarskich

wykonywanych

wobec pacjenta (rodziny) przez tę
samą

pielęgniarkę,

która

jest

odpowiedzialna zarówno w układzie
pielęgniarka

–

pacjent,

jak

i

pielęgniarka – administracja za
wyniki swej działalności. Wyniki te
rozumiane są jako następujące
składowe: stan zdrowia, poziom
aktywności, wiedza.

Cechy charakterystyczne systemu

opieki Primary Nursing:

 Odpowiedzialność – primary nurse

jest odpowiedzialna za opiekę nad
pacjentem przez 24 godz. na dobę i
cały okres pobytu pacjenta w
szpitalu od przyjęcia do wypisu;

 Autonomia – primary nurse, mając

autorytet

w

dziedzinie

pielęgnowania,

samodzielnie

podejmuje decyzje odnoszące się do
opieki nad pacjentem;

 Koordynowanie – primary nurse

koordynuje opiekę nad pacjentem
poprzez płyny przepływ informacji
pomiędzy osobami sprawującymi
opiekę nad pacjentem (także w
czasie jej nieobecności);

 Wszechstronność

–

w

czasie

pełnienia swojego dyżuru, zarówno
primary

nurse,

jak

i

każda

pielęgniarka z jej zespołu, sprawuje
całościową opiekę nad swoim
pacjentem.

Primary Nursing jest opieką holistyczną.
Primary Nursing jest wyzwaniem dla

pielęgniarek, stawia przed nimi wymogi
zmian oraz otwiera te możliwości dla
naszego zawodu, które były jednocześnie
pomijane, ukrywane lub ignorowane. Jest
jednocześnie filozofią pielęgnowania, w
której wszechstronna i skoncentrowana
na pacjencie opieka jest sprawowana
przez

pielęgniarkę,

profesjonalnie

niezależną. Tak ujęta opieka podkreśla
unikatowość każdego człowieka, czego
wyrazem jest zawsze indywidualny plan
opieki nad pacjentem.

Pielęgniarka jest ważnym członkiem

zespołu

wielodyscyplinarnego.

Pracuje ona z lekarzem (nie dla
lekarza), z pacjentem i jego
rodziną (a nie dla nich) i innymi
członkami zespołu. Ustala cele
opieki nad pacjentem (zarówno
samodzielnie jak i w kooperacji z
innymi), sprawuje bezpośrednią
opiekę i koordynuje wysiłki innych.

Pielęgniarka,

podejmując

opiekę,

rozpoczyna współpracę z pacjentem
(rodziną) ukierunkowaną na osiągnięcie
celów, o ile to możliwe, wspólnie
stawianych celów, angażuje wszelkie
dostępne środki dla zapewnienia mu
optymalnej opieki, koordynuje działania
zespołu, reprezentuje sprawy pacjenta
zwracając się do innych pracowników
lub

organizacji.

Promuje

ona

humanizację opieki pielęgniarskiej i
poprzez te działania sama staje się
autorytetem dla pacjenta.

Równocześnie pacjent ma poczucie

wartości,

nie

zatraca

swej

indywidualności, nabiera zaufania
do pielęgniarki i jej działań, i
często czynnie uczestniczy w
pracach

podejmowanych

dla

poprawy swego stanu zdrowia.

Pielęgniarka poprzez swoją pracę zapewnia

ciągłość opieki nad pacjentem. Jest to
możliwe po przyjęciu pewnego systemu
organizacyjnego.

Primary

Nursing

postępuje zgodnie z założeniami procesu
pielęgnowania. Takie ujęcie pracy, której
pomocniczym

elementem

jest

dokumentacja pielęgniarska umożliwia
sprawowanie opieki całościowej i ciągłej
nad pacjentem. Dokumentacja pozwala
w sposób jednoznaczny na przekaz
informacji

pomiędzy

pielęgniarkami

pracującymi w oddziale jako zespół i
sprawującymi opiekę zaplanowaną przez
primary nurse w czasie jej obecności.

Indywidualna opieka znacznie ułatwia i

poprawia proces komunikowania się z

pacjentem i w zespole. Ten system

opieki ogranicza też ilość osób

bezpośrednio związanych z opieką

nad pacjentem. System ten zmienia

także

świadomość

zawodową

pielęgniarek, z funkcji wykonawcy

stają się one twórcami w swym

zawodzie.

Mobilizuje

to

je

do

ustawicznego

podnoszenia

kwalifikacji

zawodowych,

podejmowania coraz trudniejszych

zadań

i

rozszerzenia

zakresu

kompetencji w opiece nad pacjentem.

Zalety Primary Nursing:



zmiana organizacji pracy w kierunku

decentralizacji.



zmiana roli szefów zespołów pielęgniarskich

z funkcji nadzorującej na doradczą,

wspierającą i mobilizującą,



ciągłość opieki,



odpowiedzialność,



lepsze komunikowanie,



promocja humanizacji opieki pielęgniarskiej,



wyższy poziom satysfakcji dla pacjenta i

pielęgniarki.

 

Primary Nursing nie jest gotową receptą

na

wprowadzanie

zmian

i

udoskonalanie

pracy

zespołu

pielęgniarskiego. Wiele obszarów w

praktyce

zawodowej

pielęgniarek

wymaga wglądu i poprawy. Proces

zmian w kierunku wprowadzania

modelu Primary Nursing wymaga

dokładnego określenia:

1). Ustalenie zakresu kompetencji

primary nursing i pielęgniarek z jej

zespołu,

2).

Określenie

zakresu

odpowiedzialności

pielęgniarek

w

stosunku do pacjenta,

3). Ocena stanu zdrowia pacjenta i

ujednolicenie diagnozy pielęgniarskiej lub
sposobu

rozpoznawania

problemów

pielęgnacyjnych,

4). Planowanie opieki, jej realizacja i ocena,
5).

Opracowanie

dokumentacji

pielęgniarskiej,

6). Zapewnienie ciągłości opieki poprzez

ustalenie 24 – godzinnego planu,

7). Zapewnienie wszechstronnej opieki nad

pacjentem przez „jego” pielęgniarkę,

8). Zapewnienie i koordynowanie procesu

komunikacji z pacjentem, jego rodziną i
zespołem terapeutycznym,

9).Organizowanie

spotkań

zespołu

pielęgniarskiego w celu omawiania
problemów pacjenta, określania
sposobów

ich

rozwiązywania

i

koordynowania opieki nad nimi,

10).Określenie współpracy z pozostałymi

członkami zespołu terapeutycznego,

11).Stworzenie pielęgniarkom możliwości

rozwoju poprzez ustawiczne szkolenie i
dokształcanie,

12).Planowanie wypisu pacjenta ze szpitala

włączając przygotowanie uwzględniające
nauczanie pacjenta i jego rodziny oraz
szeroko pojętą profilaktykę zdrowotną.

W tak przyjętej organizacji pracy funkcję

menedżera

spełnia

pielęgniarka

oddziałowa.

Liderami

zespołów

pielęgniarskich są natomiast primary

nurses przejmujące odpowiedzialność za

swoich pacjentów.

Model Primary Nursing koncentruje się na

pielęgniarce, która przestaje być „białym

tłumem”,

przekreśla

depersonalizację

personelu pielęgniarskiego. Pielęgniarka w

modelu tym ma przydzieloną określoną

ilość pacjentów i samodzielnie bądź wraz

z

pacjentem

decyduje

o

sposobie

sprawowania opieki pielęgniarskiej. Ilość

pacjentów,

którymi

opiekuje

się

pielęgniarka jest zróżnicowana a zależy

głównie od ich stanu zdrowia.

Autonomia w działaniach primary nurse

zapewnia jej rozwój, ale równocześnie
wymaga większej odpowiedzialności. Tak
więc primary nurse:



jest odpowiedzialna za:



ocenę stanu zdrowia pacjenta,



rozpoznawanie

problemów/potrzeb

pielęgnacyjnych pacjenta,



planowanie indywidualnej opieki nad
pacjentem,



sprawowanie opieki nad pacjentem,



sprawowanie opieki,



ocenę

skuteczności

działań

pielęgnacyjnych;



sprawuje

opiekę

nad

swoją

określoną (przydzieloną jej) ilością

pacjentów oraz nad pacjentami innej

primary

nurse

w

czasie

jej

nieobecności;



współpracuje

z

innymi

pielęgniarkami i członkami zespołu

wielodyscyplinarnego;



uczestniczy

w

monitorowaniu

standardów opieki;



w razie potrzeby występuje jako

rzecznik pacjenta;



nieustannie

rozwija

swoje

kwalifikacje zawodowe;



jest

nauczycielem

i

doradcą

młodszych koleżanek;



promuje zdrowie;



stymuluje

rozwój

i

wzrost

kwalifikacji zawodowych swojego
zespołu;



prowadzi badania naukowe;



planuje

i

realizuje

nauczanie

pacjenta i jego rodziny;



przygotowuje pacjenta do wypisu.