Psychodynamicz

ne sposoby

oddziaływań

resocjalizacyjny

ch.

Przygotowały:

Agnieszka Kisielewska,

Bożena Pisulska,

Kinga Pupar

Podejście

psychodynamiczne

.

Podejście psychodynamiczne w

psychologii stanowi jedną z głównych

szkół psychologicznych, która skupia

się na dynamicznych siłach

władających osobowością, wskazuje

możliwości występowania konfliktów

między nimi, jak i przedstawia

propozycję ich kompensacji. Podejście

to uznaje, że głównym źródłem

psychologicznych problemów

zdrowotnych jest konflikt między

sprzecznymi dążeniami różnych

warstw osobowości, co skutkuje

lękiem, złym samopoczuciem, itd..

Wersalka Freuda 

Prekursor podejścia

psychodynamicznego.

Zygmunt Freud - jako pierwszy

wprowadził do psychologii pojęcie

nieświadomości

oraz stworzył kompletną teorię

psychologiczną zwaną

freudyzmem wraz z oryginalną

metodą terapeutyczną -

psychoanalizą. Uczniowie Freuda

dodawali do jego myśli własne

refleksje, równocześnie ujmując z

niej fragmenty, z którymi się nie

zgadzali. Tworząc w ten sposób

prąd neopsychoanalizy.

Zygmunt Freud

Struktura osobowości wg

psychoanalizy.

Id

- sfera wrodzonych

instynktownych popędów i

skłonności, które leżą u

podstaw każdego zachowania

człowieka.

Ego

– uświadomiona

osobowość człowieka, którą jest

w stanie rozwijać i kontrolować.

Superego

– sumienie,

nieświadoma sfera

zinternalizowanych norm,

zakazów i nakazów

postępowania, wykształcająca

się podczas socjalizacji.

i d

e g o

s u p e r e g o

Podwaliny psychoanalitycznej

metody leczenia wg E. Jones’a.

Psychiczne procesy nie są przypadkowe, ale rządzą się

określonymi prawami.
Emocje cechują się swoista autonomią, dlatego też mogą być

odrywane od treści, z którymi pierwotnie były związane i

przemieszczone w inne sfery psychiki.
Procesy psychiczne maja charakter dynamiczny i stale

zmierzają do rozładowania energii, która jest z nimi związana.
Treści trudne do świadomego tolerowani, są wypierane do

nieświadomych sfer psychiki.
Pomiędzy wewnętrznymi sferami psychiki istnieją konflikty.
Infantylne procesy psychiczne, są ważne tylko gdy

odpowiadają dziecięcym pragnieniom.
Seksualność i agresywność dorosłego człowieka kształtowana

jest od najwcześniejszych etapów rozwoju psychicznego.

Podział oddziaływań

psychodynamicznych wg K.

Pospiszyla

oddziaływania

indywidualne;
oddziaływania

grupowe w:

zakładach

karnych,

komunach

terapeutycznych

Formy

oddziaływań indywidualnych.

Metoda wolnych

skojarzeń.

Analiza snów.

Hipnoanaliza.

Kryzys emocjonalny.

Zaaranżuj sytuację

tak, by wzbudzić w

wychowanku kryzys

emocjonalny.

Zainstaluj w nim

poczucie winy. Okaż

mu zaufanie, niech

poczuje, że jest ktoś,

komu na mim zależy.

Terapia otoczeniem.

Skoncentruj na

wychowanku bodźce,

które ukierunkują go do

właściwego postępowania.

Postaw wychowanka w

sytuacji totalnego

nacisku, wielostronnego

naporu pozytywnych

oddziaływań.

Badania poziomu

socjalizacji

.

Testy projekcyjne.

Skale oszacowań.

Eksperyment
sytuacyjny.

Rover 

Bob z kolegą 

Wyniki badań

przeprowadzonych w Wiltwyck

School.

Recydywa wśród

wychowanków Wiltwyck

School i Lyman School.

Pozytywna kultura rówieśnicza

– główne założenia.

Wychowanek zdolny jest do przyjęcia
aktywnej roli w samodoskonaleniu
Pozytywna kultura rówieśnicza
stanowi zabezpieczenie przed
dezintegracją osobowości i
wykolejeniem.
„Pozytywna kultura rówieśnicza nie
może istnieć bez pozytywnej kultury
personelu.”
Psychopatyczni przestępcy są zdolni
do uczenia się na własnych
doświadczeniach.

Oddziaływania stosowane

wobec przestępców

seksualnych wg Knoppa.

Terapia rodzinna.
Pogadanki na temat prawidłowości życia

seksualnego.
Rozwój zręczności społecznych.
Wdrążenie sposobów poskromienia złości.
Nauka przezwyciężania smutku.
Przygotowanie do prowadzenie dziennika.
Nauka przerywania ”czarnych myśli”.
Ukazanie ról seksualnych i ich konsekwencji.
Podwyższenie poziomu wykształcenia

ogólnego.

Oddziaływania stosowane wobec

przestępców seksualnych wg S.

Łana i P. Zamora:

badanie tych czynników wywartych ze świadomości,

które stanowią świadome motywy przestępstw;
ustalenie cyklów manifestacji agresywnego i

seksualnego zachowania - uświadomieni ich

pacjentom, nauka sublimacji przejawianych

skłonności;
praca nad rozwiązaniem konfliktów

podświadomości, wynikających z doznanych

urazów;
oduczenie nienormalnych reakcji na wiele sytuacji

społecznych, zawierających skojarzenia z

wytworzonym wcześniej urazem i przyswojenie

właściwych;
pomoc w ponownym wejściu pozazakładowe

środowisko.

Komuny terapeutyczne –

główne przesłanki.

Istota wszelkich zaburzeń

psychicznych kryje się w złym

pełnieniu ról społecznych.

Ludzie chorzy psychicznie,

wypadają z roli, którą powinni

grać.
Ucząc człowieka właściwego

pełnienia swej roli usuwamy

jego zaburzenia psychiczne.
Tylko zorganizowana

społeczność może nauczyć

jednostkę właściwego pełnienia

jej roli społecznej.

Istota funkcjonowania

komun terapeutycznych.

Dobrowolność.
Partnerstwo i
demokracja.
Pełne uczestnictwo.
Realizm
wypowiedzi.
Permisywność.

„W Synanonie nie ma

terapii, jest natomiast

wychowanie.”

Synanon ma swój rodowód w USA, w

Kalifornii. Został założony przez

Charlsa Dedericha (alkoholika) w

1958 r. W komunie tej mieli szansę

odnaleźć się w trzeźwości i aktywnym,

zdrowym życiu alkoholicy, narkomani,

przestępcy i prostytutki. Idea działań

początkowo niewielkiej grupki

odrzuconych przez społeczeństwo

ludzi sprowadzała się do szukania

pomocy w samym sobie i osobach

mających takie same problemy.

Najważniejszym narzędziem

społeczności Synanonu są

Gry

.

Oto ich zasady:

* „(…) ujawnij wszystkie sekrety, własne i cudze,

Powiedz publiczności, co myślisz o innych, o ich

uczynkach. Powiedz wszystko do końca. Nie staraj

się być obiektywny, ponieważ prawda i tak zawsze

jest względna.: Powiedz (…) swoją wersję zdarzeń,

faktów, opinii. One mogą, ale nie muszą, być

prawdziwe, bo nikt nie ma monopolu na prawdę.”

* „Gra jest sportem, przedstawieniem bądź w niej

aktywny i ucz się grać coraz lepiej. (…) Oskarżenie

można odbijać, jak piłeczki tenisowe.”

*ryPrzesadzaj, wyolbrzymiaj (…), tak aby to, co

mówisz o drobnych, ale ważnych, dokuczających Ci

sprawach było przez innych widziane jak przez

szkło powiększające. (…).”

zasady

Gry

cd.

*”Mów o tym, co się dzieje tu i teraz, a nie wtedy i tam,

czyli nic mów o tym, co zdarzyło się w twoim

dzieciństwie albo zanim

przyszedłeś do Synanonu, bądź o tym, co dawno już

zostało załatwione”

* „Używaj języka, który najlepiej wyraża twoje uczucia.”
*„Nie przenoś reguł gry do życia, życie bowiem kieruje

się swymi własnymi zasadami. W czasie gry powstają

czasem negatywne emocje, uczestnicy czują się

urażeni czy obrażeni, niezależnie od tego, że postuluje

się zabawowy charakter gry. Zgodnie z tą regułą

uczestnicy muszą poza grą zachowywać się w sposób

serdeczny i uprzejmy. Niezależnie od tego, co zaszło,

co zostało powiedziane w czasie gry.”

zasady

Gry

cd.

*„W czasie gry wszyscy są równi (…) Reguła ta ujawnia się

najczęściej w ten sposób, że w sytuacji którą stwarza grupa,

ludzie mają podobne problemy, łatwiej się identyfikują

bronią wspólnie. Na przykład nowicjusze wykonujący

najcięższe prace skłonni są występować przeciwko

wszystkim pozostałym członkom gry. Kobiety, które mają

mężów narkomanów, też łatwo stworzą podgrupę itd.

Tworzenie się tego rodzaju wspólnych frontów jest

naruszeniem istotnych reguł gry.”

*„Gra nie ma cię złamać, a tylko zmienić, w każdym

wypadku gra nie może zaszkodzić.”

* „Nie ma gry bez humoru, a humor z kolei wiąże się z

ośmieszeniem, dlatego też wszelkiego rodzaju sarkastyczne,

ironiczne żarty, karykatury itp. są szczególnie pożądane.”

zasady

Gry

cd.

* „.Nie terapeutyzuj, ponieważ jest to całkowicie zbyteczne.

Gra ma wzmocnić uczestników poprzez zwrócenie ich uwagi na

to, co w ich zachowaniu czyni ich słabymi. Terapia

natychmiast, zwracając uwagę na ukryte przyczyny tych

zachowań, usprawiedliwia je i skłania zarówno jednostkę, jak i

jej otoczenie do usprawiedliwienia. Chcesz kogoś wzmocnić —

powiedz mu całą prawdę o nim, a w dodatku zrób to bez

oszczędzania go. Pamiętaj, że w ten sposób mu pomagasz.”

*„Oskarżenie powinno dotyczyć zachowania (…) Czyny są

ważniejsze niż słowa, dlatego też należy zwracać uwagę na

postępowanie.”

*„Złam kontrakt … Kontraktem możemy nazwać każdą

świadomą albo nawet nie w pełni świadomą zmowę czy układ

między dwoma lub więcej osobami, z której czerpią one

korzyści kosztem społeczności. (…)”(K. Pospiszyl; za: K.

Jankowski)

Synathon -maraton

terapeutyczny.

W połowie lat sześćdziesiątych w

Synanonie wprowadzono dwie formy

terapii grupowej, bardzo podobne do

tradycyjnej postaci. Przyjęcie ich było

potrzebne głównie nowicjuszom, miało

też służyć lepszemu poznaniu przybyłych

członków społeczności Synanonu. Formy

te przyjęły postać maratonów

terapeutycznych, nazywanych

Synathon’ami . Jedną z ich form jest

PODRÓŻ, drugą zaś ROZPROSZENIE.

Podróż

Trwa przez 48 godzin. Jej główny cel to dostarczenie

uczestnikom silnych przeżyć emocjonalnych, które

pozwolą im przeżyć jeszcze raz własne dzieciństwo,

związane z nim nadzieje i rozczarowania, aż do

ponownego narodzenia się jako członka Synanonu. W

Podróży może brać udział około 60 osób. Odbywa się

ona z okazji przeróżnych świąt. Prowadzona jest

przez Przewodników. Pasażerowie zakładają na

siebie białe długie szaty. Teren, gdzie przebiega

Podróż, jest specjalnie przyozdobiony. Podróż

rozkłada się na mniejsze elementy, których celem

jest wywołanie określonych stanów emocjonalnych.

Pasażerowie są zachęcani także do Spowiedzi -

wyznania tajemnic.

Rozproszenie

To przedłużona forma gry, o bardziej

werbalnym niż emocjonalnym

charakterze. Jei celem jest rozproszenie

niepewności związanej z decyzją

pozostania w Synanonie. Rozproszenie,

podobnie jak Podróż, ma istotne

znaczenie we wcieleniu nowych członków

do społeczności, nadaniu nowicjuszowi

statusu rezydenta.

Dziękujemy za

uwagę !