FUNKCJONOWANIE

SYSTEMU PAŃSTWOWEGO RATOWNICTWA

MEDYCZNEGO

„Każdy ma prawo do ochrony
zdrowia”

Art.68 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia

2 kwietnia 1977 r
(Dz.U. z 1977 r. Nr 78 poz. 483 z
późn. zmian.)

Nikt nie może zostać wykluczony, gdy chodzi
o udzielenie pomocy w

stanach nagłego

zagrożenia zdrowotnego

, niezależnie od tego

czy posiada tytuł do świadczeń zdrowotnych z
ubezpieczenia zdrowotnego, czy też nie.

W celu realizacji zadań państwa polegających
na zapewnieniu pomocy każdej osobie
znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia
zdrowotnego został utworzony na terenie
Rzeczpospolitej Polskiej

system Państwowego

Ratownictwa Medycznego,

który stanowi

jeden

elementów

bezpieczeństwa

zdrowotnego obywateli.

System Państwowego

Ratownictwa Medycznego

Podstawy prawne

1. Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o

Państwowym Ratownictwie Medycznym

( Dz. U. Nr 191, poz. 1410
z późn. zm.).

2. Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r.

zakładach opieki zdrowotnej

( Dz. U. Nr

14, poz.89 z późn. zm.).

3. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r.

świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych

(

Dz. U. Nr 210, poz. 2135 z późn. zm.).

SYSTEM PAŃSTWOWEGO

RATOWNICTWA

MEDYCZNEGO

Podstawowe definicje

Medyczne

czynności

ratunkowe

–

świadczenia

opieki

zdrowotnej

rozumieniu przepisów o świadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych, udzielane przez
jednostkę systemu (ZRM) w warunkach
pozaszpitalnych, w celu ratowania
osoby w stanie nagłego zagrożenia
zdrowotnego.

Pierwsza pomoc

– zespół czynności

podejmowanych w celu ratowania osoby w
stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego
wykonywanych przez osobę znajdującą się
w miejscu zdarzenia, w tym również z
wykorzystaniem

udostępnionych

powszechnego

obrotu

wyrobów

medycznych oraz produktów leczniczych.

Kwalifikowana pierwsza pomoc

–

czynności podejmowane wobec osoby
w

stanie

nagłego

zagrożenia

zdrowotnego przez ratownika.

Stan nagłego zagrożenia zdrowotnego

–

stan

polegający

nagłym

lub

przewidywanym

krótkim

czasie

pojawieniu się objawów pogarszania
zdrowia,

którego

bezpośrednim

następstwem

może

być

poważne

uszkodzenie funkcji organizmu lub
uszkodzenie ciała lub utrata życia,

wymagający podjęcia natychmiastowych
medycznych czynności ratunkowych i
leczenia.

Lekarz systemu

– lekarz posiadający

tytuł specjalisty lub specjalizującego
się

dziedzinie

medycyny

ratunkowej.

Do dnia 31 grudnia 2020 r. lekarzem
systemu

może

być

lekarz

posiadający specjalizację lub
tytuł

specjalisty

dziedzinie:

anestezjologii
i

intensywnej

terapii,

chorób

wewnętrznych, chirurgii ogólnej,
chirurgii

dziecięcej,

pediatrii,

ortopedii i traumatologii narządu
ruchu.

Pielęgniarka systemu

– pielęgniarka

posiadająca

tytuł

specjalisty

lub

specjalizującą

się

dziedzinie

pielęgniarstwa

ratunkowego,

anestezjologii i intensywnej opieki,
chirurgii,

kardiologii,

pediatrii,

także

pielęgniarka

posiadającą

ukończony

kurs

kwalifikacyjny

dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego,
anestezjologii i intensywnej opieki,
chirurgii, kardiologii, pediatrii oraz
posiadającą
co najmniej 3-letni staż pracy w
oddziałach tych specjalności, oddziałach
pomocy doraźnej, izbach przyjęć lub
pogotowiu ratunkowym.

Zawód ratownika medycznego

może

wykonywać osoba, która: ukończyła
studia

wyższe

kierunku

(specjalności) ratownictwo medyczne
lub

ukończyła

publiczną

szkołę

policealną lub niepubliczną szkołę
policealną

uprawnieniach

szkoły

publicznej
i

posiada

dyplom

potwierdzający

uzyskanie tytułu zawodowego „ratownik
medyczny”.

RATOWNIK MEDYCZNY

RATOWNIK

Ratownikiem

może być osoba:

a. zatrudniona lub pełniąca służbę w

jednostkach współpracujących z
systemem lub będąca członkiem
tych jednostek,

b. posiadająca ważne zaświadczenie o

ukończeniu

kursu

zakresie

kwalifikowanej pierwszej pomocy i
uzyskaniu tytułu ratownika.

Lekarz systemu, pielęgniarka systemu
podejmują medyczne czynności
ratunkowe na miejscu zdarzenia i
udzielają świadczeń opieki zdrowotnej w
szpitalnym oddziale ratunkowym.

Ratownik medyczny podejmuje
medyczne czynności ratunkowe na
miejscu zdarzenia.

Ratownik udziela kwalifikowanej
pierwszej pomocy.

Dyspozytorem medycznym

może być osoba,

która:

a. posiada

wykształcenie

wymagane

dla

lekarza systemu, pielęgniarki systemu lub
ratownika medycznego,

b. przez okres co najmniej 5 lat była

zatrudniona
przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych
w pogotowiu ratunkowym,
szpitalnym oddziale ratunkowym, oddziale
anestezjologii i intensywnej terapii lub w
izbie przyjęć szpitala

DYSPOZYTOR MEDYCZNY

Do zadań dyspozytorów medycznych

należy:

a. przyjmowanie powiadomień o zdarzeniach,

ustalanie

priorytetów

niezwłoczne

dysponowanie

zespołów

ratownictwa

medycznego na miejsce zdarzenia,

b. przekazywanie niezbędnych informacji osobom

udzielającym pierwszej pomocy,

c. przekazywanie

osobie

kierującej

akcją

prowadzenia

medycznych

czynności

ratunkowych,

zwanej

dalej

„kierującym”,

niezbędnych

informacji

ułatwiających

prowadzenie

medycznych

czynności

ratunkowych na miejscu zdarzenia,

Do zadań dyspozytorów medycznych

należy:

d. zbieranie aktualnych informacji o

dostępnych
na obszarze działania dysponenta jednostki
jednostkach systemu i ich gotowości oraz
przekazywanie tych informacji lekarzowi
koordynatorowi ratownictwa medycznego,

e. zbieranie i archiwizowanie bieżących

informacji
o zdarzeniach i prowadzonych medycznych
czynnościach ratunkowych

Do zadań dyspozytorów medycznych

należy:

f. powiadamianie o zdarzeniu szpitalnych

oddziałów ratunkowych lub, jeżeli wymaga
tego sytuacja na miejscu zdarzenia,
jednostek organizacyjnych szpitali
wyspecjalizowanych w zakresie udzielania
świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla
ratownictwa medycznego,

g. powiadamianie o zdarzeniu jednostek

współpracujących z systemem jeżeli wymaga
tego sytuacja na miejscu zdarzenia.

LEKARZ KOORDYNATOR

RATOWNICTWA MEDYCZNEGO

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24.02.2009 r.

w sprawie szczegółowego zakresu uprawnień i obowiązków lekarza koordynatora ratownictwa

medycznego (Dz.U. Nr.39 poz.322)

Lekarzem koordynatorem ratownictwa
medycznego może być lekarz systemu,

który

posiada

najmniej

5-letni staż pracy w szpitalnym oddziale
ratunkowym lub w zespole ratownictwa
medycznego.

Lekarz koordynator ratownictwa
medycznego działa w

Wojewódzkim

Centrum Zarządzania Kryzysowego

Do zadań lekarza koordynatora

ratownictwa medycznego należy w
szczególności:

a. nadzór merytoryczny nad pracą

dyspozytorów medycznych,

b. koordynacja współpracy dyspozytorów

medycznych w przypadku zdarzeń
wymagających użycia jednostek
systemu, spoza obszaru działania
jednego dysponenta jednostki,

c. udzielanie dyspozytorom medycznym

niezbędnych informacji i merytorycznej
pomocy,

d. pełnienie całodobowego dyżuru.

W przypadku wystąpienia katastrof
naturalnych
i awarii technicznych lub gdy w ocenie
lekarza

koordynatora

ratownictwa

medycznego skutki zdarzenia mogą
spowodować stan nagłego zagrożenia
zdrowotnego znacznej liczby osób,
lekarz

ten

informuje

niezwłocznie

wojewodę o potrzebie postawienia w

stan

podwyższonej

gotowości

wszystkich lub niektórych zakładów
opieki zdrowotnej, działających na
obszarze danego województwa.

FINANSOWANIE SYSTEMU

PAŃSTWOWEGO

RATOWNICTWA MEDYCZNEGO

Zadania

zespołów

ratownictwa

medycznego, z wyłączeniem
lotniczych

zespołów

ratownictwa

medycznego, są

finansowane z budżetu

państwa z części, których
dysponentami

są

poszczególni

wojewodowie.

Działalność

lotniczych

zespołów

ratownictwa

medycznego

jest

finansowana z budżetu państwa z
części,

której

dysponentem

jest

minister właściwy do spraw zdrowia.

Świadczenia opieki zdrowotnej udzielane
przez

szpitalne oddziały

ratunkowe

oraz jednostki organizacyjne

szpitali wyspecjalizowane w zakresie
udzielania świadczeń opieki zdrowotnej
niezbędnych dla ratownictwa medycznego
są finansowane w

ramach

środków określonych w planie finansowym
Narodowego Funduszu Zdrowia.

Wojewoda powierza przeprowadzenie
postępowania o zawarcie umów z
dysponentami

zespołów

ratownictwa

medycznego

na wykonywanie zadań

zespołów

ratownictwa

medycznego,

zawieranie,

rozliczanie

kontrolę

wykonania

tych

umów

dyrektorowi

właściwego

oddziału

wojewódzkiego

Narodowego Funduszu Zdrowia.

Dyrektor

oddziału

wojewódzkiego

Narodowego Funduszu Zdrowia zawiera
umowy

na podstawie „Wojewódzkiego

planu…” oraz w ramach środków
przewidzianych w budżecie państwa, w
części,

której

dysponentem

jest

wojewoda.

BUDŻET PAŃSTWA

BUDŻET

WOJEWOD

BUDŻET

MINISTRA

ZDROWIA

BUDŻE

NFZ

ZRM

LOTNICZE
ZRM

SOR

SYSTEM PAŃSTWOWEGO

RATOWNICTWA MEDYCZNEGO

Struktura

Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 8

września 2006 r. o Państwowym

Ratownictwie Medycznym system

tworzą:

- szpitalne oddziały ratunkowe (SOR);
- zespoły ratownictwa medycznego (ZRM),
w tym lotnicze zespoły ratownictwa
medycznego.

JEDNOSTKI SYSTEMU

PAŃSTWOWEGO RATOWNICTWA

MEDYCZNEGO

NA TERENIE WOJEWÓDZTWA

MAŁOPOLSKIEGO

108 ZRM:

47 ZRM „S”

61 ZRM „P”

Lotnicz

ZRM

SOR

Województwo małopolskie:

•Liczba ludności: 3,2 mln

•Zagęszczenie: 216 osób/ km

•Liczba powiatów : 19 + 3 miasta na
prawach powiatu

•21 szpitalnych oddziałów ratunkowych
(SOR)

•108 zespołów ratownictwa medycznego
(ZRM)

•1 lotniczy zespół ratownictwa
medycznego
wyposażony w śmigłowiec stacjonujący
na lotnisku
Kraków – Balice

Zgodnie z zaleceniami Światowej
Organizacji Zdrowia (WHO) 1 SOR
powinien

przypadać

na 150 – 300 tys. mieszkańców.

1 SOR w Małopolsce przypada na
163,5 tys. mieszkańców.

Średnia liczba ZRM przypadających na
100 tys. mieszkańców w Polsce to 3,7.

Średnia liczba ZRM przypadających na
100 tys. mieszkańców w Małopolsce to
3,29.

Miasto Kraków:

•Liczba mieszkańców: 756 267

•Zagęszczenie: 2314 osób/km

•Liczba SOR: 6

•1 SOR przypada na 151. 253
mieszkańców Miasta
Krakowa

•Liczba ZRM: 23

•1 ZRM przypada na 32. 881
mieszkańców Miasta
Krakowa

ZESPOŁY RATOWNICTWA

MEDYCZNEGO

Zespół ratownictwa medycznego „ZRM”–

jednostka

systemu,

podejmująca

medyczne

czynności

ratunkowe

warunkach pozaszpitalnych.

Zespół ratownictwa medycznego, w tym
lotniczy, funkcjonuje w oparciu o stawkę
dobową – płatne ryczałtem bez względu
na ilość przyjętych pacjentów.

Zespół

ratownictwa

medycznego

transportuje osobę w stanie
nagłego

zagrożenia

zdrowotnego

do najbliższego, pod względem czasu
dotarcia,

szpitalnego

oddziału

ratunkowego

lub

szpitala

wskazanego

przez

dyspozytora

medycznego
lub lekarza koordynatora medycznego.

(

Art. 44)

„Zespoły

ratownictwa

medycznego

zapewniające

dobową

gotowość

udzielania świadczeń

nie mogą realizować

w tym czasie zleceń od innych podmiotów
oraz udzielać świadczeń, wynikających z
realizacji umów o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej w innych rodzajach
świadczeń, a w szczególności leczenia
szpitalnego,

nocnej

świątecznej

wyjazdowej

opieki

lekarskiej

pielęgniarskiej, transportu sanitarnego
w podstawowej opiece zdrowotnej.”

/wyciąg z zarządzenia Nr 48/2008/DSM Prezesa NFZ z
dnia 23 lipca 2008 r. w sprawie określenia warunków
zawierania i realizacji umów w rodzaju pomoc doraźna i
transport sanitarny - ratownictwo medyczne/

Zespoły specjalistyczne

„S”-

w skład

których wchodzą
co najmniej trzy osoby uprawnione do
wykonywania medycznych czynności
ratunkowych, w tym lekarz systemu oraz
pielęgniarka systemu lub ratownik
medyczny.

Zespoły podstawowe

„P”-

w skład

których wchodzą
co najmniej dwie osoby uprawnione do
wykonywania medycznych czynności
ratunkowych, w tym pielęgniarka
systemu lub ratownik medyczny.

DEFIBRYLATOR

Life pack 12

RESPIRATOR

Ładowarka
do
defibrylatora

LOTNICZE ZESPOŁY

RATOWNICTWA

MEDYCZNEGO

Lotniczy

zespół

ratownictwa

medycznego

: składa się co najmniej z

trzech osób, w tym co najmniej z
jednego pilota zawodowego, lekarza
systemu oraz ratownika medycznego
lub pielęgniarki systemu.

Lotniczy zespół ratownictwa jest
wyposażony w specjalistyczny środek
transportu,

spełniający

cechy

techniczne i jakościowe określone w
Polskich

Normach

przenoszących

europejskie normy zharmonizowane
oraz wymogi określone w ustawie z
dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze
(Dz.U. z 2006r. Nr 100, poz. 696,
późn. zm.).

Lotnicze Pogotowie Ratunkowe
zapewnia

usługi

lotniczego

transportu

medycznego

w całym kraju, a także w
Europie. Ukierunkowane jest na
sprawne, szybkie i bezpieczne
dostarczenie poważnie chorych i
rannych

miejsca

hospitalizacji - szczególnie, gdy
ważna jest każda minuta dla
życia pacjenta

W skład Lotniczego Pogotowia

Ratunkowego -(ang. „

HEMS”

-Helicopter Emergency Medical

Service)

wchodzi 16 regionalnych baz

stałych oraz 1 baza sezonowa, zasięg

działania każdej wynosi 100 km.
„HEMS” - udziela pomocy w stanach

nagłego zagrożeniach życia i zdrowia

poszkodowanym w wypadkach

drogowych oraz innych zdarzeniach

oraz w sytuacjach nagłych zachorowań.

Organizacja i funkcjonowanie HEMS

w Polsce

Utrzymuje 3-minutową gotowość do
podejmowania akcji ratowniczych i jest w
stanie rozpocząć proces leczenia od
momentu przylotu śmigłowca na miejsce
zdarzenia, następnie transportuje
pacjenta do

Szpitalnego Oddziału

Ratunkowego

w ramach tzw.

Złotej

Godziny.

Uprawnieni do wzywania

HEMS:

dyspozytorzy Centrum Powiadamiania

Ratunkowego,
2. dyspozytorzy innych podmiotów ratownictwa
(Państwowa Straż Pożarna, GOPR, TOPR,

WOPR) ,
3. członkowie naziemnych zespołów ratownictwa
medycznego, bezpośrednio z miejsca

zdarzenia,
4. lekarze dyżurni SOR oraz innych oddziałów
szpitalnych (do lotów ratowniczych i

transportowo-
ratowniczych),
5. koordynatorzy medyczni i dyspozytorzy

pogotowia
ratunkowego oraz oddziałów pomocy

doraźnej,

Kryteria wzywania HEMS:

- chory nieprzytomny,

- nagłe zatrzymanie krążenia,
- ostry incydent wieńcowy,
- zawał mięśnia serca,
- zaburzenia rytmu serca zagrażające życiu,
- wstrząs,
- przełom nadciśnieniowy,
- udar mózgu,
- wypadek komunikacyjny przy prędkości pow. 60

km/h,

- dachowanie pojazdu mechanicznego,
- upadek z wysokości pow. 4,5 metra,

- przysypanie, lawina,

- uraz głowy wymagający pilnej interwencji

neurochirurgicznej,

- uraz kręgosłupa w odcinku szyjnym lub piersiowym
- uraz wielonarządowy.

SZPITALNY ODDZIAŁ

RATUNKOWY

Szpitalny oddział ratunkowy „SOR”

–

stanowi komórkę organizacyjną szpitala w
rozumieniu

przepisów

o zakładach opieki zdrowotnej, stanowiącą
jednostkę systemu, udzielającą świadczeń
opieki zdrowotnej osobom w stanie
nagłego zagrożenia zdrowotnego.

sytuacji,

która

nie

stanowi

bezpośredniego

zagrożenia

dla

życia

pacjenta powinien korzystać z konsultacji
medycznej

lekarza pierwszego kontaktu

celu

właściwego

zabezpieczenia

świadczeń z zakresu podstawowej opieki
medycznej

godzinach

18.00 – 8.00 (poniedziałek – piątek) oraz w
niedzielę
i święta lekarz pierwszego kontaktu ma
obowiązek wskazać przychodnie pomocy
doraźnej

realizującej

świadczenia

zakresie

nocnej

świątecznej

ambulatoryjnej

opieki

lekarskiej

pielęgniarskiej.

W razie konieczności szpital, w którym
znajduje
się

szpitalny

oddział

ratunkowy

zapewnia niezwłoczny transport

osoby w

stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego
do

najbliższego

zakładu

opieki

zdrowotnej udzielającego świadczeń w
odpowiednim zakresie.

Szpitalny

oddział

ratunkowy

obowiązek

udzielania

świadczeń

zdrowotnych

każdej

osobie

bez względu na miejsce zamieszkania.

Nieuzasadnione

jest

twierdzenie

funkcjonowaniu rejonów operacyjnych
SOR.

Można jedynie mówić o potencjalnej
populacji obsługiwanej przez SOR, w
skład,

której

wchodzą

mieszkańcy

znajdujący się w pobliżu danego SOR.

Szpitalny

oddział

ratunkowy

funkcjonuje

oparciu

o stawkę dobową – płatne ryczałtem bez
względu
na ilość przyjętych pacjentów, natomiast
oddziały szpitala funkcjonują w ramach
kontraktu
na udzielanie świadczeń medycznych –
płatne za ilość procedur medycznych.

Z SYSTEMEM WSPÓŁDZIAŁAJĄ:

a. jednostki

organizacyjne

szpitali

wyspecjalizowane w zakresie udzielania
świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla
ratownictwa medycznego,

b. służby powołane ustawowo do niesienia

pomocy i społeczne organizacje
ratownicze (

jednostki współpracujące z

systemem).

Jednostki współpracujące z systemem-

służby ustawowo powołane do niesienia
pomocy osobom w stanie nagłego
zagrożenia

zdrowotnego,

szczególności

a. PSP, OSP (włączone do KSRG), inne

jednostki podległe lub nadzorowane
przez ministra właściwego do spraw
wewnętrznych

Ministra

Obrony

Narodowej.

b. społeczne organizacje ratownicze, które,

w ramach swoich zadań ustawowych lub
statutowych,
są obowiązane do niesienia pomocy
osobom w stanie nagłego zagrożenia
zdrowotnego, jeżeli zostaną wpisane do

rejestru jednostek współpracujących z
systemem.

JEDNOSTKI WSPÓŁPRACUJĄCE

Z SYSTEMEM PAŃSTWOWEGO

RATOWNICTWA MEDYCZNEGO

GOPR

TOPR

WOPR

PSP

OSP

FUNDACJA R2

(ok. 350 jednostek)

SZPITALE

(ok. 80
jednostek)

ZADANIA

WOJEWODY OKREŚLONE

W USTAWIE Z DNIA 8 WRZEŚNIA

2006 r.

O PAŃSTWOWYM RATOWNICTWIE

MEDYCZNYM.

1) Sporządzanie, przekazywanie

do zatwierdzenia

Ministrowi Zdrowia

wojewódzkiego planu działania

systemu na okres trzech lat, z

możliwością corocznej

aktualizacji lub zmiany.

Plan obejmuje następujące zagadnienia:
a. charakterystykę potencjalnych zagrożeń

dla życia
lub zdrowia mogących wystąpić na
obszarze województwa, w tym analizę
ryzyka wystąpienia katastrof
naturalnych i awarii technicznych
w rozumieniu przepisów o stanie klęski
żywiołowej,

b. liczbę i rozmieszczenie na obszarze

województwa jednostek systemu,

c. sposób koordynowania działań

jednostek systemu,

d. kalkulację kosztów działalności

zespołów ratownictwa medycznego,

Plan obejmuje następujące zagadnienia:
e. sposób współpracy z organami

administracji publicznej i jednostkami
systemu z innych województw,
zapewniający sprawne i skuteczne
ratowanie życia i zdrowia, bez względu
na przebieg granic województw,

f. sposób współpracy jednostek systemu,

z jednostkami współpracującymi z
systemem, określenie lokalizacji
centrów powiadamiania ratunkowego i
obszarów przez nie obsługiwanych,

g. opis struktury systemu powiadamiania

o stanach nagłego zagrożenia
zdrowotnego.

„Wojewódzki plan działania systemu
Państwowego Ratownictwa medycznego
na lata 2009 – 2011”
dostępny jest na stronie internetowej:

www.wrotamalopolski pod ścieżką: BIP
w Małopolsce – Małopolski Urząd
Wojewódzki
– Administracja – Programy.

2) Prowadzenie rejestru

jednostek

wspólpracujacych z systemem

Państwowego Ratownictwa

Medycznego.

Rejestr obejmuje następujące dane:
a. nazwę, siedzibę i adres jednostki

współpracującej
z systemem;

b. obszar działania jednostki

współpracującej
z systemem;

c. liczbę ratowników posiadających ważne

zaświadczenia o ukończeniu kursu i
uzyskaniu tytułu ratownika;

d. wykaz wyposażenia, jakim dysponuje

jednostka współpracująca z systemem;

e. maksymalny czas dotarcia ratowników

tej jednostki na miejsce zdarzenia;

f. numery telefonów kontaktowych.

3) Prowadzenie w formie

elektronicznej lub pisemnej

ewidencji jednostek systemu z

obszaru województwa.

Ewidencja jednostek systemu z obszaru
województwa

jest

prowadzona

podstawie

danych

uzyskanych

Małopolskiego Oddziału Wojewódzkiego
Narodowego

Funduszu

Zdrowia

w Krakowie

dotyczących

ilości

zakontraktowanych na dany rok zespołów
ratownictwa medycznego i szpitalnych
oddziałów

ratunkowych

terenie

województwa małopolskiego.

4) Podejmowanie działań

zmierzających do

zapewnienia zgodnych z ustawą

o Państwowym

Ratownictwie Medycznym

parametrów czasu dotarcia na

miejsce zdarzenia dla zespołu

ratownictwa medycznego od

chwili przyjęcia zgłoszenia

przez dyspozytora medycznego.

Prowadzony jest monitoring systemu
Państwowego Ratownictwa Medycznego w
systemie półrocznym. Uzyskane w ten
sposób dane statystyczne dotyczące np.
czasów dojazdu ambulansów na miejsce
zdarzenia, liczebności obsługiwanej
populacji, powierzchni terenu
zabezpieczanego przez poszczególne
ambulanse są pomocne przy
ustalaniu miejsc stacjonowania karetek
oraz ich rejonów operacyjnych.