Los ginących zwierząt

jest w Twoich rękach

Spis treści:

* Przyczyny zagrożenia zwierząt

* Handel zwierzętami

* Zwierzęta, których nigdy nie zobaczymy

* Przykłady zagrożonych gatunków

W historii świata zachodzące zmiany w środowisku

naturalnym spowodowały zniknięcie z naszego globu wielkiej
ilości zwierząt. Są na to przekonywujące przykłady - wymarłe
dinozaury, terodaktyle i prymitywne ssaki. Zniknięcie tych
pradawnych zwierząt było zjawiskiem naturalnym w
harmonijnym procesie ewolucyjnym. Dziś w tzw. „Cites"
znajdujemy długą listę zwierząt, którym grozi wyginięcie. Jest tu
opisanych mnóstwo ssaków, ptaków, gadów, płazów, ryb i
bezkręgowców, które mogą, nie dotrwać kolejnych lat, jeżeli nie
zrobimy wszystkiego aby je ratować.

Przyczyny

zagrożenia zwierząt

spis treści

Zanieczyszcz

enia w

mieście

Autostra

da

przez

Amazonię

Gospodar

ka rolna

Pożary w

lasach

Herbicyd

y

Eksplozje

nuklearn

e

Zanieczyszcz

enia

Plamy
ropy
na
wodzie

Ptaki

umierają

stojąc

Ruchliwe
pustynie

Zanieczyszczenia

w mieście

W bezpośredniej

bliskości życia

człowieka

powstaje

mnóstwo

odpadów. Te

efekty działania

człowieka, w

stanie ciekłym,

lotnym i stałym

rozprzestrzeniają

się w przyrodzie.

Likwidacja

wszystkich

odpadów jest

najważniejszym

zadaniem,

z którym człowiek
musi się uporać.
Przeprowadza się
próby, ażeby
odpady, wszelkie
śmieci
zanieczyszczające
środowisko
przetworzyć na
substancje
przydatne
człowiekowi lub
poszukuje się
takich metod,
które te szkodliwe
substancje
zneutralizują.

POWRÓT

Zanieczyszczenia

Odpady, różne

śmieci - ich ilość

rośnie w takim

tempie, że

przyroda nie

jest w stanie

sama sobie z

tym problemem

poradzić. Ścieki

kanalizacyjne

oraz produkty

uboczne

przemysłu

najbardziej

niszczą życie

biologiczne w

naturalnych

zbiornikach

wodnych.

Różnorodne
gazy, jak np.
dwutlenek
siarki, tlenek
węgla, tworzą
groźne chmury
nad miastami,
wsiami. Gazy te
są także
szkodliwe dla
zdrowia
człowieka.
Dodatkowo
każdego dnia
grozi ludzkości i
przyrodzie
możliwość
skażenia
radioaktywnego.

POWRÓT

Plamy ropy

na wodzie

Ropę i na lądzie i na
morzu wydobywa się za
pomocą szybów
naftowych, które mogą
być wiercone nawet pary
tysięcy metrów w głąb
ziemi lub morza. Takie
poszukiwania są bardzo
niebezpieczne, ponieważ
w ich trakcie może trafie
do morza wyciek wielkiej
ilości ropy.

POWRÓT

Ptaki umierają stojąc

Częstymi ofiarami

ropnych wycieków do
morza są ptaki. Ropa ta
skleja ich pióra i w
konsekwencji, mimo
beznadziejnej walki przy
pomocy dzioba z tą tłustą
mazią, ptaki musza ulec.

POWRÓT

Ruchliwe pustynie

Wyniszczenie lasów

spowodowało
rozprzestrzenianie się
pustynnych piasków,
przeważnie na suchych
terenach Afryki. Pożary w
lasach, wyrąb drzew i
zachwiane procesy
wegetacyjne w dużym
stopniu spowodowały ten
stan rzeczy.

POWRÓT

Pożary w lasach

Co roku ofiarą

pożogi padają

tereny leśne na

obszarze wielu

tysięcy km .

Większość

pożarów

wywołuje

człowiek przez

swe

lekkomyślność.

Ogień szybko

rozprzestrzenia

się w koronach

drzew, krzewach

i błyskawicznie

na wielkich

obszarach ginie

flora i fauna.

Ten problem jest
jeszcze
poważniejszy na
terenach
posiadających
klimat suchy,
gdzie celowo
podpala się lasy
aby uzyskać tym
sposobem tereny
na potrzeby
rolnictwa lub
żeby na ich
miejscu mogły
powstać wielkie
kompleksy
turystyczne. Nie
tak dawno
potężny pożar
zniszczył
doszczętnie lasy
Borneo.

POWRÓT

Gospodarka rolna

Współczesne
rolnictwo wchłania
miliony ton
sztucznych
nawozów i środków
ochrony roślin. Te
środki chemiczne
także groźne dla
człowieka, używane
są nierozsądnie i
często bez umiaru.

POWRÓT

Autostrada

przez Amazonię

Budowanie drogi przez
dziewiczą dżunglę w Ameryce
Południowej jest jednym z
najtrudniejszych i
najkosztowniejszych
przedsięwzięć. Powoduje
wielkie szkody w środowisku
naturalnym.

POWRÓT

Herbicydy

Przy pomocy

herbicydów niszczy
się chwasty. Ale ta
bardzo silna
trucizna rozsiewana
przeważnie z
samolotu lub
śmigłowca,
powszechnie
stosowana na
dużych obszarach
pól i lasów,
powoduje poważne
zachwianie
równowagi w
przyrodzie.

POWRÓ
T

Eksplozje nuklearne

Rozwój produkcji

broni nuklearnej, próbne
wybuchy jądrowe np. na
Oceanie Spokojnym, na
pustyniach i na bezludnych
wyspach powoduje
kompletne wyniszczenie
tamże flory i fauny. Chmury
i odpady radioaktywne
zagrażają także innym
terenom na dużych
połaciach naszego globu.
Dlatego miłośnicy przyrody
biją na alarm i wołają o
natychmiastowe
wstrzymanie tych
eksperymentów. Ale jak
dotychczas są to "głosy
wołających na puszczy".

POWRÓT

Handel zwierzętami

Każdego roku tysiące dzikich

zwierząt chwyta się, zamyka się do klatek i
wysyła do odległych części świata. Los ten
spotyka m.in. kolorowe papugi, gwarki
azjatyckie, węże, jaguary i inne wielkie
koty oraz małpy. Większość z nich zostaje
sprzedanych i spędza resztę życia w
niewoli. Zwierzęta trzymane w domu dzielą
się na dwie kategorie.

Jedne, takie jak koty, psy czy króliki, w odległej
przeszłości żyły dziko, ale zostały udomowione przez
człowieka, przyzwyczaiły się do życia w sztucznych
warunkach i rozmnażają się tam bez większych
problemów. Inne, np. papugi, źle znoszą życie z dala
od swego naturalnego środowiska i zwykle nie
rozmnażają się w niewoli. Dlatego też łowi się wciąż
nowe. Przepisy jakie zwierzęta wolno chwytać i jak
należy je transportować, są często łamane. Wiele
zwierząt ginie wkrótce po znalezieniu się w niewoli,
a jeszcze więcej w czasie podróży. W ten sposób
przyspiesza się wymieranie gatunków już
zagrożonych z powodu niszczenia ich naturalnego
siedliska.

spis tre
ści

Zwierzęta, których nigdy

nie zobaczymy

Wymieranie mnóstwa gatunków zwierząt jest procesem

naturalnym, trwającym całymi latami. W ostatnim
czterechsetleciu zaczęło zagrażać zwierzętom zupełnie nowe
niebezpieczeństwo, a mianowicie działalność człowieka.
Zwiększa się ono wraz z przyrostem ludności i
uprzemysłowieniem. W XVIII wieku żyło na Ziemi 550 min
ludności. Wymarło wówczas 11 gatunków zwierząt. W latach 80
XIX stulecia liczba ludności wzrosła do 4 mld., a wymarłych
gatunków do 67.

spis treści

Krowa

morska

stellera

Dront

dodo

Alka

olbrzymia

POWRÓT

Ten duży ptak, który nie

potrafił latać żył na wyspie
Mauritius znajdującej się na
Oceanie Indyjskim. W roku 1685
zaraz po ich odkryciu wytępiono
doszczętnie te ptaki. Ludziom
przyszły "w pomocy" zwierzęta
domowe przywiezione z Europy,
które chętnie zajadały się jajami
i pisklętami.

Dront dodo

(Raphus cucullatus)

POWRÓT

Morski ssak

roślinożerny. Długość
około 8 metrów, waga 8
ton. Żyła w Morzu
Beringa, między dwoma
wyspami. Odkryta przez
jedną z ekspedycji w
1741 roku. Polowano na
nią dla mięsa, tłuszczu i
skóry. Gatunek ten
wymarł w 1768 roku.

Krowa morska stellera

(Hydrodamalis gigas)

POWRÓT

Ten wielki ptak morski,

który był podobny do pingwina
został odkryty w roku 1534. Żył w
koloniach na szczytach skał
Antarktydy. Zniknął z Ziemi z
"pomocą" wielorybników, którzy
żywili się jajami tego ptaka.

Alka olbrzymia

(Pinguinus impennis)

Przykłady zagrożonych

gatunków

spis treści

Jednak wiek XX przyniósł pewne opamiętanie. Pojawili się ludzie

dobitnie zaniepokojeni stanem naszej planety. Łącząc się w specjalne
organizacje postanowili ratować jeszcze żyjące zwierzęta, którym grozi
zagłada. Zaczęto organizować parki i rezerwaty. Z pomocą ogrodów
zoologicznych i parków narodowych programy rozmnażania i hodowli
zwierząt nabrały charakter instytucjonalny. Programy te dotyczyły np.
bemikli hawajskiej. W przypadku próbuje się ich "rekonstrukcji" (jak w
przypadku lwa).

POWRÓT

Słoń

Słoń afrykański i
indyjski w kolejności od
lewej do prawej.

Afrykański

Indyjski

POWRÓT

Słoń afrykański

Występuje na prawie całym

obszarze na południe od Sahary. Młode
słonie są szarawo-czarne, z wiekiem ich
barwa zmienia się na różowawą. Ich
skóra pokryta jest rzadkimi grubymi
włosami, a koniec ogona spłaszczony.
Cechą odróżniającą słonia afrykańskiego
od indyjskiego gatunku są znacznie
większe i szersze uszy. Słonie jedzą
rośliny, głównie trawy, gałęzie drzew,
korę i krzaki. Mogą czasami nawiedzać
obozowiska turystów i uprawy rolników.
Po ciąży trwającej 22 miesiące rodzi się
przeważnie 1 młode, rzadko 2. Słoń
rozmnaża się co 2,5-9 lat. Słonie
zagrożone są w wyniku niszczenia
środowiska i kłusownictwa. Przeciętna
długość życia słonia wynosi około 60 lat
w stanie dzikim i ponad 80 w niewoli.

Zakończeni
e

trąby
słonia
afrykański
ego

Klikn
ij

POWRÓ
T

Słoń indyjski

Zakończenie
trąby słonia
indyjskiego

Zamieszkujący lasy i zarośla

Azji Południowej i Południowo -
Wschodniej. Głowa duża, czoło
płaskie, nad oczami po obydwu
stronach dwa półokrągłe guzy
kostne, uszy znacznie mniejsze niż u
słonia afrykańskiego, ciosy
niewielkich stosunkowo rozmiarów
występują u większości samców, u
samic rzadko spotykane (największe
ciosy słoni indyjskich miały długość
3,02 m i ciężar 39 kg). Trąba
zakończona jest jednym wyrostkiem
chwytnym. Szyja krótka, tułów
krępy, masywny, kończyny
słupowate, zakończone szeroką,
okrągłą stopą, zawierającą warstwę
amortyzacyjną zbudowaną z tkanki
chrzęstnej i tłuszczowej. Pożywienie
słoni indyjskich stanowią trawy,
liście, kora, miękkie drewno, pędy
bambusa i owoce, szczególnie
dzikie figi. Ciąża trwa ok. 21 m-cy,
samica rodzi jedno młode o ciężarze
ok. 100 kg.

POWRÓT

Wąż

Bo
a

Pyto
n

Klikn
ij

POWRÓT

Boa

Boa dusiciel (Boa constrictor) mimo groźnie brzmiącej nazwy nie jest

ani największym, ani niebezpiecznym gadem. Mierzy, co prawda, 4,5-5 m i
waży 30-50 kg, ale znacznie większe od niego są anakonda i pyton siatkowy
(około 10 m długości). Boa dusiciel zamieszkuje najcieplejsze obszary
Ameryki Południowej od Meksyku po Argentynę. Unika wody. Chociaż
spotyka się go często w pobliżu siedlisk ludzkich, schodzi człowiekowi z
drogi.

Nie spłoszony porusza
się z prędkością około
500 m/godz. Jedna
samica daje
kilkadziesiąt sztuk
potomstwa (nawet do
70). Młode mają
długość około 50 cm i
skazane są od
początku na
samodzielność, gdyż
matka nie opiekuje się
nimi. Dojrzałość
osiągają w wieku 4-5
lat. Żyją około 30 lat.

POWRÓT

Pyton

Jest to wąż z rodziny dusicieli podrodziny pytonów. Niewielki

dusiciel o zielonym ubarwieniu. Podobny do mamby zielonej, od której
jest większy. Osiąga długość do 2 m. Żywi się myszami, szczurami i
chomikami. Jak większość węży jest aktywny w nocy. Występują
w Afryce, Indiach, Ameryce Południowej. Ten olśniewająco piękny
zielony pyton nadrzewny jest typowym przedstawicielem swojej
rodziny węży. Choć jest znacznie mniejszy od większości swoich
krewniaków, to posiada podobne do nich grube ciało,
charakterystyczny kształt głowy oraz receptory wokół otworu
gębowego

wyczuwające ciepło. Wąż ten,
jak jego nazwa sugeruje, jest
stworzeniem prawie wyłącznie
zasiedlającym korony drzew.
Żyje, poluje, a nawet rozmnaża
się pośród konarów gęstego
lasu. Chociaż nie jest jadowity,
posiada długi zakrzywiony ku
tyłowi ząb pozwalający na
penetrowanie ptasich piór, bo
tymi zwierzętami w większości
się żywi.

spis treści

Jaszczurka

Kameleon

Legwan

POWRÓ
T

Kameleon

od 4 do ponad 60 cm. Masa
ciała do jednego kilograma.
Głównym ich pokarmem są
owady i pająki, a większe
gatunki zjadają małe ptaki i
myszy. Większość kameleonów
jest jajorodna, a tylko nieliczne
są jajożyworodne. Występują w
Afryce, na Madagaskarze,
południowej Europie (1 gatunek)
na Bliskim Wschodzie (1
gatunek), w Indiach (1 gatunek)
i w Cejlonie (1 gatunek).

Mocno spłaszczone ciało, zwłaszcza część grzbietowa, na którym

skóra tworzy wysoką, płaską listwę z ostrą krawędzią. Nogi cienkie tej
samej długości, wszystkie palce przeciwstawne, ogon długi i chwytny.
Głowa kanciasta sklepiona często pokryta rogowymi naroślami. Oczy
ruchliwe niezależne od siebie tak, że każde może patrzeć w inną stronę, a
powieki zrośnięte tyle, że zostaje tylko niewielki otwór na źrenice. Dzięki
takiej budowie oczu i bardzo dobremu wzrokowi mogą bez obracania
głowy widzieć wszystko wokół siebie. Ich oczy oprócz podstawowego
zestawu barw (niebieski, zielony, czerwony) odbierają jeszcze światło
ultrafioletowe. Język długi, na końcu szeroki, pokryty lepkim śluzem.
Osiąga rozmiary

POWRÓT

Legwan

Nadrzewna jaszczurka z rodziny legwanów, jeden z dwóch

przedstawicieli rodzaju Iguana i największy ze wszystkich legwanów.
Głowa mocno wysklepiona. Pod żuchwą zwisa obszerny fałd skórny.
Bocznie spłaszczony, zwłaszcza ogon. Przez środek grzbietu biegnie
głęboki wysoko wycinany grzebień skórny. Tylne kończyny masywne,
umięśnione z długimi palcami. Ciało jaskrawo-zielone z poprzecznymi,
szerokimi i ciemnymi pręgami na tułowiu i ogonie. Jego długość ciała
do ok. 200 cm z czego na ogon przypada ok. 120 cm. Masa ciała ponad
5 kg. Przebywa głównie wysoko na drzewach nad

zbiornikami wodnymi. gęstych
lasów równikowych. Potrafi też
dobrze pływać dzięki
spłaszczonemu ogonowi. Żywi
się liśćmi, kwiatami i owocami,
dodatkowo zjada też małe
kręgowce i owady. W celu
złożenia jaj schodzi na ziemię.
Młode po opuszczeniu gniazda
muszą zjeść trochę odchodów
dorosłych, aby mieć florę
bakteryjną potrzebną do
trawienia liści. Występuje od
centralnej części Ameryki
Południowej po Meksyk oraz
niektóre wyspy Oceanu
Spokojnego.

POWRÓT

Żółw

Żółwie lądowe (Testudinidae) – rodzina gadów z podrzędu żółwi

skrytoszyjnych. Należy do niej około 40 gatunków zwierząt ciepłolubnych,
preferujących tereny suche typu sawannowego i pustynie.Opis Ich wspólną
cechą są grube, słupowate kończyny o zrośniętych palcach zakończone
pazurami. Karapaks większości tych żółwi jest skostniały i wysoko
wysklepiony. Z powodu ciężkiego pancerza nie mogą się szybko
poruszać.Rozmiary od 6 do 130 cm długości. Masa ciała do 250 kg. Biotop
Ulubionym siedliskiem tych gadów są stepy, busz, półpustynie i sawanny.
Zamieszkujące chłodniejsze rejony zimują na lądzie zagrzebane w ziemi.

Pokarm Żywią się przede
wszystkim różnymi
roślinami, w tym kwiatami,
soczystymi owocami, a
nawet kaktusami. Zjadają
też drobne zwierzęta jak
dżdżownice, ślimaki,
owady, czasem
padlinę.Występowanie
Strefa ciepła i
umiarkowana wszystkich
kontynentów oprócz
Australii i Nowej Gwinei.

spis treś
ci

strona tytuło
wa

BIBLIOGRAFIA

http://www.google.pl/

http://pl.wikipedia.org/

http://www.zoo.wroclaw.pl

http://www.salamandra.org.pl/

http://www.wwf.pl/

http://www.zwierzeta.terramail.pl/zwierzeta/3.
htm