Psychopatologia ogólna



Zaburzenia czynności poznawczych



Zaburzenia czynności
emocjonalnych i motywacyjnych



Zaburzenia integracji czynności
psychicznych

Uwaga
Pamięć
Spostrzegani
e
Myślenie
Język i
komunikacja

Emocje

Motywacja

Świadomoś
ć

Orientacja

Inteligencja

Osobowość

CZYNNOŚCI PSYCHICZNE

Zaburzenia uwagi



zakresu

uwagi, czyli zbyt mała liczba

zauważanych bodźców



Koncentracja

, czyli poziom ześrodkowania

uwagi na przedmiocie lub działaniu



selektywności

(wybiórczość) uwagi, czyli

niski poziom dowolnej i mimowolnej kontroli
rodzaju rejestrowanych bodźców, z
pominięciem innych (niezgodnych z
instrukcją)

Zaburzenia uwagi



Przerzutność

– okres czasu potrzebny do

przeniesienia uwagi z jednego przedmiotu na
drugi: zbyt długi czas lub nadzwyczaj krótki



Trwałość

, czyli utrzymywanie uwagi przez

zbyt długi lub krótki czas na przedmiocie lub
działaniu



Podzielność

– jednoczesne koncentrowanie

uwagi na dwóch lub więcej czynnościach,
rzeczach

Zaburzenia trwałości (czujności)

Zaburzenia trwałości (czujności)

uwagi

uwagi



Niemożność ogniskowania uwagi
na jednym wydarzeniu –

aproseksja

; ograniczenie –

hipoproseksja

; nadmierne

ogniskowanie

hiperproseksja

Trzy składniki pamięci

Trzy składniki pamięci



Zapamiętywanie

(kodowanie,

zapisywanie) – bezpośrednia,
krótkotrwała (operacyjną),
długotrwała



Przechowywanie

(magazynowanie)



Odtwarzanie

(przypominanie)

Trzy składniki pamięci

Trzy składniki pamięci

Zaburzenia pamięci

Zaburzenia pamięci

Zaburzenia

ilościowe
dysmnezje

Jakościowe

Paramnezje

Allomnezje

zniekształceni

a

pseudomnezj

e

Hipermnezja
Hipomnezja
Amnezja
ekmnezja

Iluzje pamięci
Kryptomnezje
Złudy

utożsamiające

Konfabulacje
Omamy

pamięci

Zaburzenia ilościowe



Hipermnezja

– mistrzowie

zapamiętywania



Hipomnezja

– zbyt mała liczba

elementów zapamiętanych



Ekmnezje

Ekmnezje

- przeżywanie przeszłości

- przeżywanie przeszłości

jako teraźniejszości

jako teraźniejszości



Amnezje

Amnezje

– utrata możliwości

odtwarzania

Amnezja



Stopień:

Stopień:

całkowita – fragmentaryczna

całkowita – fragmentaryczna



Zakres:

Zakres:

pełna – wybiórcza

pełna – wybiórcza



Trwałość

Trwałość

: trwała – przemijająca

: trwała – przemijająca



Czasowy związek

Czasowy związek

niepamięci z

niepamięci z

czynnikiem sprawczym – wsteczna

czynnikiem sprawczym – wsteczna

(retrograda); następcza (anterograda)

(retrograda); następcza (anterograda)



Iluzje pamięci

Iluzje pamięci

– wspomnienia rzeczywiste, choć

– wspomnienia rzeczywiste, choć

zniekształcone pod wpływem silnych przeżyć

zniekształcone pod wpływem silnych przeżyć



Konfabulacje

Konfabulacje

– wypowiadanie fałszywych

– wypowiadanie fałszywych

wspomnień, bez świadomości ich

wspomnień, bez świadomości ich

nieodpowiedniości do przeszłych doświadczeń

nieodpowiedniości do przeszłych doświadczeń



Omamy pamięciowe

– przekonanie o realności

– przekonanie o realności

wspominanych wydarzeń, które nie miały miejsca

wspominanych wydarzeń, które nie miały miejsca

(wspomnienia zabarwione urojeniowo)

(wspomnienia zabarwione urojeniowo)



Kryptomnezje

Kryptomnezje

– utwory znane jako własne

– utwory znane jako własne

JAKOŚCIOWE

JAKOŚCIOWE

Złudzenia utożsamiające

Polegają na błędnym usytuowaniu

Polegają na błędnym usytuowaniu

wydarzeń w czasie

wydarzeń w czasie

STARE

STARE



De’ja’ vu – to co widzę już widziałam

De’ja’ vu – to co widzę już widziałam



De’ja’ vecu – to czego doświadczam już

De’ja’ vecu – to czego doświadczam już

przeżywałam

przeżywałam

NOWE

NOWE



Jamais vecu – nigdy nie przeżywałam

Jamais vecu – nigdy nie przeżywałam



Jamais vu – nigdy nie widziałam

Jamais vu – nigdy nie widziałam

Wrażenia, spostrzeżenia

senestopatie



hiperstezje



hipostezje



cenestopatie

nierozpoznania

Deficyty zmysłowe

wzroku, słuchu, węchu,

smaku, czucia

Błędne rozpoznania

Złudzenia (iluzje),

którym towarzyszy sąd

realizujący (emocje)

Fałszywe
rozpoznania

Omamy, Halucynacje

Kryteria wyodrębnienia:



W polskiej psychiatrii T. Bilikiewicz



Zaburzenia sądu realizującego –

pochodzenie postrzeganego

przedmiotu: wewnętrzne, a nie

zewnętrzne (rzeczywiste)



Zaburzenia sądu klasyfikacyjnego –

postrzegane zjawisko ma charakter

realny, ale niewłaściwie klasyfikowany

       

 

 

 

  Omamy, halucynacje

Omamy, halucynacje

to

to

spostrzeżenia

spostrzeżenia

bez

bez

realnego

realnego

przedmiotu i charakteryzują

przedmiotu i charakteryzują

się trzema podstawowymi cechami:

się trzema podstawowymi cechami:

1) są to spostrzeżenia pozostające bez

1) są to spostrzeżenia pozostające bez

bodźców z otoczenia;

bodźców z otoczenia;

m

m

uszą one mieć

uszą one mieć

charakter zmysłowy

charakter zmysłowy

(zaburzenia sądu

(zaburzenia sądu

realizującego)

realizującego)

2) są rzutowane na zewnątrz

2) są rzutowane na zewnątrz

3) towarzyszy im poczucie realności

3) towarzyszy im poczucie realności

(argumenty podważające realność

(argumenty podważające realność

odrzucane)

odrzucane)

4) s

4) s

ą powtarzalne i plastyczne

ą powtarzalne i plastyczne

Omamy (halucynacje)



Wzrokowe (fotomaty) – w zaburzeniach

świadomości



Słuchowe (akoazmaty, fonematy)



Czuciowe – wrażenia zmysłowe, dotyku



Węchowe, Smakowe – najrzadsze



Hipnagogiczne (zasypianie) –

hipnopompiczne (budzenia)

Omamy rzekome

(halucynacje)



Pseudohalucynacje – przeżyci tracące charakter

zmysłowy, są bardziej obrazowe i przypominają

wyobrażenia np. osoba słyszy głos kusiciela

wewnątrz ciała (dwa stanowiska co do sądu

realizującego)



Parahalucynacje – spostrzeganie nieistniejących

przedmiotów bez traktowania ich jako realnych (w

padaczce, w migrenach) np. osoba widzi białego

niedźwiedzia czy słyszy melodie i zdaje sobie sprawę

z ich nierealności (paradoks sądu realizującego i

kwalifikującego)

Przykład

Chłopiec 12 lat, hospitalizowany z powodu zatrucia

wilczą jagodą, co przejawiało się na płaszczyźnie

psychicznej: złą orientacją w otoczeniu (myślał, że

jest jest nad morzem; nie poznawał brata), w

czasie (inna pora roku, dnia). Zaburzenia

wystąpiły po powrocie chłopca z lasu, gdzie był z

innymi dziećmi na grzybach.

Podczas chorowania często przywoływał psa Zeka,

który według niego leżał pod łóżkiem. Rozmawiał

z nim, wydawał mu różne komendy, chwalił lub

pouczał. Gdy zatrucie mijał powiedział:” Zek to

śliczny pies, ale chyba go nie było naprawdę?”