Zarządzanie Kryzysowe w

Polsce

ASPEKTY LOGISTYCZNE W SYTUACJACH

KRYZYSOWYCH



Przygotowanie społeczeństwa do

racjonalnych zachowań w sytuacjach

wszelkich zagrożeń jest wyzwaniem i

jednocześnie swoistym przesłaniem.



Cel logistyki



R. D. Szapiro i J. L. Haskett określają

logistykę jako zapewnienie dostępu:



Do właściwego produktu.



We właściwej ilości.



We właściwym stanie.



We właściwym miejscu.



We właściwym czasie.



Do właściwego klienta.



Obsługa logistyczna



Obsługa logistyczna powinna zapewnić

sprawny i efektywny przepływ:



Materiałów i półproduktów od

dostawców do przedsiębiorstwa

produkcyjnego.



Materiałów i półproduktów wewnątrz

przedsiębiorstwa.



Wyrobów finalnych od przedsiębiorstwa

–producenta do końcowego odbiorcy.



Pojęcie zarządzania kryzysowego



Zarządzanie kryzysowe to działalność

organów administracji rządowej i

samorządu terytorialnego polegająca na

zapobieganiu sytuacjom kryzysowym lub

przejmowaniu nad nimi kontroli w drodze

zaplanowanych działań oraz na odtwarzaniu

infrastruktury lub przywróceniu jej do

pierwotnego charakteru.



Logistyka w zarządzaniu kryzysowym



Reagowanie w sytuacji kryzysowej odbywa

się pod znaczną presją czasu, ważne jest

zatem zachowanie tzw. „zimnej krwi” i

racjonalne podejmowanie decyzji.



Logistyka w zarządzaniu kryzysowym

polega na racjonalnym, wydajnym,

skutecznym i niezawodnym zarządzaniu

posiadanymi

Logistyka w zarządzaniu

kryzysowym

PRZYGOTOWAĆ

REAGOWAĆ

USUWAĆ

Elementy sytuacji kryzysowej

Stan bezpieczeństwa narodowego

Pokój

Kryzys

Wojna

Sytuacja kryzysowa

Stany nadzwyczajne

Katastrof

naturalna

Awaria

technicz

Niepokoje
społeczne

Zdarzenie

terror

Stan

klęski

żywiołowe

Stan

wyjątkow

Niepokoje
społeczne

Stan

wojenny

Zdarzenie terrorystyczne

Katastrofę

lub

awarię techniczną

może

spowodować również

zdarzenie

terrorystyczne

Jest to przemyślane użycie przemocy lub

zagrożenia w celu wywołania strachu,

przemyślane wymuszenie lub zastraszanie

rządów lub społeczeństw w celu nacisku

społecznego, religijnego lub ideowego.

Niepokoje społeczne

Mogą być spowodowane:

Wewnętrznym kryzysem politycznym;

Wewnętrznym kryzysem gospodarczym;

Wewnętrznym kryzysem społecznym;

Lokalnym zagrożeniem wewnętrznym.

Zdarzenia powodujące sytuacje

kryzysowe



Niepokoje
społeczne



Katastrofy
naturalne



Zdarzenia
terrorystyczne



Awarie
techniczne



Cel zabezpieczenia logistycznego



Celem zabezpieczenia logistycznego

jest zapewnienie organizacyjnych

warunków sprawnego i efektywnego

dysponowania zasobami finansowymi,

materiałowymi i ludzkimi w działaniach

reagowania kryzysowego.



Zadania zabezpieczenia

logistycznego



Planowanie, przejmowanie,

gromadzenie i ewidencjonowanie oraz

utrzymywanie wszelkiego rodzaju

środków i zapasów niezbędnych do

prowadzenia akcji ratunkowej;



Zabezpieczenie pracy środków łączności

oraz sieci powiadamiania i alarmowania;



Przygotowanie bazy do zakwaterowania

ludzi biorących udział w akcji

ratowniczej oraz poszkodowanych w

przypadku dokonywania ewakuacji;



Organizowanie wyżywienia uczestników

akcji;



Zabezpieczenie niezbędnej ilości

środków do prowadzenia działań

ratowniczych;



Zabezpieczenie w środki medyczno-

sanitarne;



Zabezpieczenie uzupełniania paliw i

smarów,



Zabezpieczenie napraw bieżących

transportu i sprzętu technicznego.



Determinanty zabezpieczenia
logistycznego



Zapewnienie poszkodowanym
niezbędnej pomocy medycznej.



Zapewnienie poszkodowanym
warunków przetrwania.



Ekstremalne warunki oraz bardzo
duża liczba poszkodowanych
wymaga użycia zmasowanego
potencjału logistycznego.



Bardzo duża różnorodność zjawisk
towarzyszących:



Katastrofom naturalnym;



Awariom technicznym;



Niepokojom społecznym;



Zdarzeniom terrorystycznym;



Ostrym kryteriom czasu
docierania do poszkodowanych;



Blokadzie obszarów zagrożeń.



Utrudnienia zabezpieczenia logistycznego łączności

Stosowanie jednego, a zarazem jedynego wydzielonego kanału

współdziałania, wspólnego dla wszystkich jednostek biorących

udział w akcji;

Niewystarczające parametry użytkowe sprzętu łączności (zbyt

niska moc i mała czułość);

Warunki terenowe (duży obszar działania, ukształtowanie

terenu;

Nieprzestrzeganie przez użytkowników zasad prowadzenia

korespondencji radiowej.

Brak uregulowań prawnych pozwalających sprawnie

finansować działalność aprowizacyjną;

Brak informacji o rzeczywistej liczbie ludności do wyżywienie

na dzień następny;

Brak systemu ograniczającego błędy w wydawaniu żywności;

Brak samochodów dostawczych i terenowych dla dowozu

żywności na odcinki działań;

Brak wcześniejszych wzorców dla prowadzonej akcji.

Definicja Narodowego Systemu Pogotowia

Kryzysowego

NARODOWY SYSTEM POGOTOWIA KRYZYSOWEGO to

zadania i procedury mające na celu zapobieganie

sytuacjom kryzysowym oraz reagowanie w przypadku

ich wystąpienia.

Przeznaczenie Narodowego Systemu Pogotowia

Kryzysowego

Narodowy System Pogotowia Kryzysowego służy

kierowaniu bezpieczeństwem narodowym.

Zapewnia podejmowanie działań organów administracji

publicznej do przeciwdziałania zagrożeniom kryzysowym

w czasie pokoju, w stanach nadzwyczajnych, w czasie

wojny.

Sytuacja kryzysowa

To następstwo zagrożenia. Może powstać na skutek:

działania sił przyrody (żywiołów);

działalności człowieka (kryzysy gospodarcze i polityczne,

manifestacje, terroryzm).

Zarządzanie kryzysowe:

TO DZIAŁALNOŚĆ ORGANÓW

ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ KTÓRA

POLEGA NA:

ZAPOBIEGANIU SYTUACJOM

KRYZYSOWYM

;

REAGOWANIU W PRZYPADKU ICH

WYSTĄPIENIA;

PRZYWRACANIU PORZĄDKU PO

WYSTĄPIENIU SYTUACJI

KRYZYSOWEJ.

PREZES RADY MINISTRÓW

Centralny Organ

Administracji

Rządowej

RZĄDOWE CENTRUM

BEZPIECZEŃSTWA

RZĄDOWY ZESPÓŁ ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

Centra

zarządzania

kryzysowego

ZESPOŁY ZK

MINISTER

WOJEWODA

STAROSTA

WÓJT,

BURMISTRZ,

PREZYDENT

MIASTA

Plany zarządzania kryzysowego

Sprawne uporanie się z sytuacją kryzysową umożliwiają plany

zarządzania kryzysowego, tworzone na poziomie krajowym,

wojewódzkim, powiatowym i gminnym.

Stopnie alarmowe

pierwszy stopień alarmowy

- w przypadku możliwości

wystąpienia zagrożeń( klęski żywiołowej, ataku

terrorystycznego itp.)

drugi stopień alarmowy

- w przypadku gwałtownego wzrostu

możliwości wystąpienia zagrożeń bezpieczeństwa

Rzeczypospolitej Polskiej lub innych państw, z którymi RP

związana jest umowami lub zaistnienia sytuacji kryzysowych

małej skali

trzeci stopień alarmowy

- w przypadku realnego wystąpienia

działań powodujących zagrożenie- zaistnienie sytuacji

kryzysowych o dużej skali

czwarty stopień alarmowy

- w przypadku wystąpienia

zagrożeń o bardzo dużej skali.

Ogólna struktura Narodowy System Pogotowia

Kryzysowego

Na Narodowy System Pogotowia Kryzysowego składają się

organy na szczeblu rządowym i samorządowym.

Narodowe Pogotowie Kryzysowe tworzą:

Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej;

Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego;

Rządowe Centrum Bezpieczeństwa.

Siły zbrojne

Główna struktura obronna Polski, której celem jest

zapewnienie bezpieczeństwa krajowi i obywatelom.

Siły Zbrojne dzielą się na:

Wojska Lądowe;

Siły Powietrzne;

Marynarkę Wojenną.

Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego

Organ inicjujący i koordynujący podejmowane działania,

utworzony przy Radzie Ministrów.

Skład:

Przewodniczący- prezes Rady Ministrów;

Zastępca- Minister Obrony Narodowej;

Minister Spraw Zagranicznych;

Minister Koordynator Służb Specjalnych.

Rządowe Centrum Bezpieczeństwa

Jednostka podległa Prezesowi Rady Ministrów

Komórki organizacyjne:

Biuro Monitorowania Zagrożeń;

Biuro Prognoz i Analiz;

Biuro Obsługi Rządowego Zespołu Zarządzania

Kryzysowego;

Biuro Dyrektora Generalnego

Skład Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego

PREZES RADY MINISTRÓW – PRZEWODNICZCY;

MINISTER OBRONY NARODOWEJ – Z-CA

PRZEWODNICZCEGO;

MINISTER SPRAW WEWNTRZNYCH – Z-CA

PRZEWODNICZCEGO;

MINISTER SPRAW ZAGRANICZNYCH;

MINISTER KOORDYNATOR SŁUB SPECJALNYCH.

Skład Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego

MINISTROWIE KIERUJCY DZIAŁAMI ADMINISTRACJI

RZDOWEJ;

GŁÓWNY GEODETA KRAJU;

GŁÓWNY INSPEKTOR SANITARNY;

GŁÓWNY LEKARZ WETERYNARII;

KOMENDANT GŁÓWNY PSP;

KOMENDANT GŁÓWNY POLICJI;

KOMENDANT GŁÓWNY STRAY GRANICZNEJ;

PREZES PASTWOWEJ AGENCJI ATOMISTYKI;

PREZES URZDU LOTNICTWA CYWILNEGO;

SZEF ABW;

SZEF AGENCJI WYWIADU;

SZEF OBRONY CYWILNEJ KRAJU;

SZEF SŁUBY KONTRWYWIADU WOJSKOWEGO;

SZEF SŁUBY WYWIADU WOJSKOWEGO;

PRZEDSTAWICIEL PREZYDENTA RP .

SEKRETARZEM ZESPOŁU JEST DYREKTOR RZDOWEGO

CENTRUM BEZPIECZESTWA.

Na szczeblach samorządowych tworzy się:

Wojewódzkie Centra Zarządzania Kryzysowego

Powiatowe Centra Zarządzania Kryzysowego

Gminne Centra Zarządzania Kryzysowego

ORGANIZACJA ZABEZPIECZENIA LUDNOŚCI

POSZKODOWANEJ

WSTĘP

Zadania zabezpieczenia logistycznego powinny być

realizowane przy użyciu wszystkich dostępnych sił i środków

będących w dyspozycji poszczególnych szczebli administracji

publicznej oraz sektora prywatnego i publicznego, a także w

ramach współdziałania cywilno -wojskowego.

Źródła pozyskiwanego zaopatrzenia

Zapasy zgromadzone w ramach rezerw państwowych;

Zasoby materiałowe terenowej infrastruktury logistycznej.

Fazy organizacji zabezpieczenia logistycznego

Faza wstępna

Faza integracji

Faza usuwania skutków

Faza przywracania stanu pierwotnego.

Faza wstępna

Fazę wstępną cechuje nagły rozwój zagrożenia, którego

charakter może przerastać wielkość potencjału logistycznego

przygotowanego w rejonie na czas kryzysu.

Faza integracji

W fazie integracji następuje zespolenie wszystkich dostępnych

sił i środków logistycznych adekwatnych do wielkości

realizowanych zadań logistycznych.

Faza usuwania skutków

W fazie usuwania skutków wkraczają inne niż służby ratownicze

(np. przedsiębiorstwa transportowe, firmy remontowe).

Faza przywracania stanu pierwotnego

W fazie przywracania stanu pierwotnego następuje

odtworzenie zniszczonej infrastruktury, pracy służb pomocy

socjalnej i innych.

Potrzeby materiałowe i gospodarczo- bytowe

Woda pitna;

Wyżywienie;

Odzież;

Energia elektryczna;

Energia cieplna;

Środki czystości;

Miejsca zakwaterowania.

Potrzeby medyczne

wynikają z rodzajów realizowanych na rzecz ludności

poszkodowanej:

Przedsięwzięcia sanitarno-higieniczne;

Przedsięwzięcia przeciwepidemiczne;

Przedsięwzięcia leczniczo-ewakuacyjne.

Potrzeby transportowe

ludności poszkodowanej w sytuacjach kryzysowych

każdorazowo będą wynikać ze

skali

oraz

rodzaju

realizowanych na jej rzecz usług przewozowych.

Potencjał ludzki wykorzystywany w sytuacjach
kryzysowych

Potencjał ludzki

Formacje OC

Siły Policji

Siły Straży

Pożarnej

Siły Straży

Miejskiej

Inne

Siły org.

pozarządowych

Siły Służby

Zdrowia

Siły Pogotowia

Technicznego

Siły Straży
Granicznej

Pododdz./Oddz.

wojskowe

Potencjał usługowy

POTENCJAŁ USŁUGOWY

Sprzęt

przeładunkowy

Sprzęt

specjalistyczny

Środki

transportowe

Inny

sprzęt

Sprzęt

kwaterunkowy

Baza

gastronomiczna

Baza remontowa

Baza

kwaterunkowa

Baza

lecznicza

Baza magazynowa

Infrastruktura
transportowa

INFRASTRUKTURA TRANSPORTOWA

Sieć dróg

samochodowych

Drogi

wodne

Lotniska

i lądowiska

Rurociągi

paliwowe

Inne elementy

infrastruktury

Linie

kolejowe

Ewakuacja poszkodowanych i mienia

powinna obejmować

następujące etapy:

Etap wstępny;

Etap zasadniczy;

Etap końcowy.

Etap wstępny

Etap ten powinien obejmować:

Rozpoznanie potrzeb ewakuacyjnych;

Ustalenie zakresu i priorytetów ewakuacji;

Wyznaczenie miejsc zbiórki ewakuowanych i mienia;

Organizację kolumn transportowych;

Przygotowanie tymczasowych miejsc zakwaterowania

ewakuowanej ludności;

Przygotowanie tymczasowych miejsc składowania dla

ewakuowanego mienia;

Rozpoznanie dróg ewakuacji;

Organizację ochrony pozostawionego mienia w rejonach

zagrożenia.

Etap zasadniczy

Polega na prowadzeniu nadzoru nad realizacją procesu

ewakuacji ludności i mienia z rejonów zdarzenia do

tymczasowych miejsc zakwaterowania (składowania).

Powinien zapewnić realizację planu ewakuacji, a przypadku

stwierdzonych uchybień – ich szybką eliminację.

Istotnym jest zapewnienie ciągłości

i niezbędnej intensywności ewakuacji.

W związku z tym konieczna jest organizacja dwuzmianowego

cyklu pracy zespołów reagowania kryzysowego, pracujących w

składzie stałych i tymczasowych grup roboczych.

Etap końcowy

Etap ten obejmuje zwykle:

Zapewnienie bytowania poszkodowanym w tymczasowych

miejscach zakwaterowania;

Ochronę ewakuowanego mienia;

Ochronę pozostawionego w miejscu zdarzenia dobytku

poszkodowanych

Świadczenia osobiste i rzeczowe

W sytuacjach kryzysowych, do realizacji zadań mających na celu

zapobieganie skutkom zaistniałych zdarzeń lub ich usuwania, może być

wprowadzony obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych.

Świadczenia te mogą polegać na:

Udzielaniu pierwszej pomocy osobom, które uległy nieszczęśliwym

wypadkom;

Czynnym udziale w działaniu ratowniczym lub wykonywaniu innych

zadań wyznaczonych przez kierującego akcją;

Wykonywaniu określonych prac;

Oddaniu do używania posiadanych nieruchomości lub rzeczy

ruchomych;

Udostępnienie pomieszczeń osobom ewakuowanym;

Użytkowaniu nieruchomości w określony sposób lub w określonym

zakresie;

Przyjęciu na przechowanie i pilnowaniu mienia osób poszkodowanych

lub ewakuowanych;

Zabezpieczeniu zagrożonych zwierząt (dostarczeniu paszy i

schronienia);

Zabezpieczeniu zagrożonych roślin lub nasion;

Pełnieniu wart;

Zabezpieczeniu własnych źródeł wody pitnej i środków spożywczych

przed zniszczeniem lub zakażeniem, a także udostępnianiu ich dla

potrzeb ewakuowanych lub poszkodowanych;

Zabezpieczeniu zagrożonych dóbr kultury.

Zadania jednostek wojskowych

Jednostki wojskowe (w składzie etatowym lub doraźnych

zgrupowań)

w sytuacjach kryzysowych mogą realizować zadania

logistyczne w toku prowadzonych działań ratowniczych lub

prewencyjnych.

Wśród tych zadań można wyróżnić:

Poszukiwanie rannych i chorych;

Ewakuacja poszkodowanej ludności i mienia;

Przygotowanie warunków do czasowego przebywania

ewakuowanej ludności;

Ochrona mienia oraz powadzenie prac zabezpieczających i

Koordynowanie udziału jednostek wojskowych

zapewniają:

W gminie – wójt

(burmistrz, prezydent miasta), jeżeli

zagrożenia występują tylko na obszarze gminy;

W powiecie – starosta

, jeżeli zagrożenia występują na

obszarze więcej niż jednej gminy wchodzącej w skład powiatu;

W województwie – wojewoda

, jeżeli zagrożenia występują

na obszarze więcej niż jednego powiatu wchodzącego

w skład województwa;

W części lub w całym kraju – minister właściwy do spraw

wewnętrznych

lub inny minister, do zakresu którego działania

należy zapobieganie skutkom występujących zagrożeń.

Udział jednostek wojskowych

W działaniach ratowniczych lub prewencyjnych jednostki

wojskowe biorą udział na podstawie:

Planu reagowania kryzysowego opracowanego przez

wojewódzki zespół reagowania kryzysowego.

Planu reagowania kryzysowego opracowanego przez Rządowy

Zespół Koordynacji Kryzysowej.

Uzgodnienia planów zarządzania kryzysowego

Plany zarządzania kryzysowego dotyczące użycia jednostek

wojskowych podlegają uzgodnieniu z Ministrem Obrony

Narodowej w zakresie:

Warunków użycia pododdziałów wojskowych w działaniach

ratowniczych lub prewencyjnych;

Składu i wyposażenia pododdziałów,

a także sposobów organizacji zabezpieczenia logistycznego;

Przedsięwzięć logistycznych, realizowanych przez jednostki

organizacyjne działające na terenie województw, na rzecz

pododdziałów i oddziałów wojskowych (zakwaterowanie

żołnierzy, ich wyżywienie, pomoc medyczna, itp.);

Korzystania przez pododdziały wojskowe z obiektów terenowej

infrastruktury technicznej w czasie realizacji zadań.

ORGANIZACJA ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO W

SYTUACJI ZAGROŻEŃ NIEMILITARNYCH

WSTĘP

Istota informacji jest zauważalna we wszelkich procesach

zarządzania. Szczególną dziedzinę tych procesów stanowią

sytuacje, w których wyróżnia się między innymi zarządzanie

katastrofami oraz zarządzanie kryzysowe.

Sytuacja kryzysowa może powstać wskutek działania sił

przyrody, żywiołów1, coraz częściej jest też efektem

działalności człowieka - lub jej zaniechania. Stąd, sytuacje

kryzysowe mogą spowodować między innymi zagrożenia

nadzwyczajne w wyniku awarii, katastrofy, klęski ekologicznej i

klęski żywiołowej.

ZAGROŻENIA NATURALNE

Gwałtowne opady atmosferyczne;

Huraganowe wiatry, „trąby powietrzne”, tornada;

Trzęsienia ziemi;

Bardzo wysokie bądź bardzo niskie temperatury;

Występowanie tzw. smogu.

SKUTKI ZAGROŻEŃ

Powodzie;

Zniszczenia zabudowań (infrastruktury gospodarczej), połamane

drzewa, przerwy

w zasilaniu wskutek zniszczenia linii energetycznych;

Zakłócenia w transporcie;

Grabieże, włamania do sklepów, domów i mieszkań i inne działania

mające wymiar przestępczy;

Straty w przechowywanej żywności, uprawach;

Przerwy (zakłócenia) w produkcji materiałów chemicznych,

przemysłowych, artykułów żywnościowych, itp.;

Zachwianie dostaw paliw, mających znaczenie strategiczne dla

funkcjonowania państwa;

Przerwy w zaopatrzeniu w wodę pitną i dla celów sanitarnych;

Poważne utrudnienia w funkcjonowaniu szpitali i innych placówek

zdrowia;

Istotne utrudnienia w dystrybuowaniu informacji o sytuacji w regionie

(w obszarze klęski żywiołowej).

ANALIZA SYTUACJI KRYZYSOWEJ

ANALIZA

Sytuacji kryzysowej

Przyczyn wystąpienia

sytuacji kryzysowej

Czasu wystąpienia

sytuacji kryzysowej

Obszaru (kogo) objęła

sytuacja kryzysowa

WERYFIKACJA DOTYCHCZASOWEGO SYSTEMU

Impulsem do organizacji systemu zarządzania kryzysowego w Polsce

była powódź w 1997 roku, która obnażyła słabość ówczesnego systemu

przeciwdziałania, zwalczania i usuwania skutków nadzwyczajnych

zagrożeń dla ludzi i środowiska oraz administracji zespolonej

przewidzianej do działań w sytuacjach kryzysowych.

ZASADY ORGANIZACJI SYSTEMU REAGOWANIA KRYZYSOWEGO

Prymat układu terytorialnego.

Jednoosobowe kierownictwo.

Adekwatność charakteru oraz rozmiar zagrożenia.

Powszechność reagowania kryzysowego.

Kierowanie i podnoszenie odpowiedzialności przez jednoosobowe

organy władzy administracyjnej.

PODSTAWA PRAWNA ORGANIZACJI SYSTEMU ZARZĄDZANIA

KRYZYSOWEGO

Podstawą prawną jest Ustawa z 26 kwietnia 2007 roku o zarządzaniu

kryzysowym, a także Ustawa z dnia 18 kwietnia 2002 roku o stanie

klęski żywiołowej.

Na podstawie wymienionych dokumentów prawnych

powołane zostały zespoły zarządzania kryzysowego na szczeblu gminy,

powiatu i województwa i kraju oraz centra zarządzania kryzysowego.

ZESPOŁY ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

Zespoły zarządzania kryzysowego stanowią wsparcie merytoryczne decydentów i

składają się z:

Grup roboczych o charakterze stałym;

Grup roboczych o charakterze czasowym.

SYSTEM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

System zarządzania kryzysowego na szczeblu gminy, powiatu czy województwa

powinien posiadać:

Akta miejscowego prawa oraz projekty zarządzeń, które mogą być wdrażane w

trakcie sytuacji kryzysowej;

Procedury reagowania kryzysowego;

Środki łączności i zarządzania (dowodzenia);

Odpowiednia strukturę organizacyjną;

Możliwości skorzystania z rządowych systemów monitorowania;

System informacyjną społeczeństwa;

Ustalone dla każdego szczebla administracji rządowej i samorządowej procedury

uruchamiania systemu;

Ustalony podział zadań poszczególnych organów wykonawczych.

RZĄDOWY ZESPÓŁ ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

W skład zespołu wchodzą:

Prezes Rady Ministrów – przewodniczący;

Minister Obrony Narodowy i minister właściwy do spraw wewnętrznych;

Minister Spraw Zagranicznych;

Minister Koordynator Służb Specjalnych – jeżeli został powołany.

PREZYDENT A RZĄDOWY ZESPÓŁ ZARZĄDZANIA

KRYZYSOWEGO

Prezydent RP może skierować do prac Zespołu na prawach

członka, Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego lub innego

przedstawiciela.

ZADANIA RZĄDOWEGO ZESPOŁU ZARZĄDZANIA

KRYZYSOWEGO

Przygotowanie propozycji użycia sił i środków niezbędnych do

opanowania sytuacji kryzysowych;

Opiniowanie sprawozdań końcowych z działań podejmowanych

w związku z zarządzaniem kryzysowym;

Doradzanie w zakresie koordynacji działań organów

administracji rządowej, instytucji państwowych i służb w

sytuacjach kryzysowych;

Opiniowanie potrzeb w zakresie odtwarzania infrastruktury lub

przywrócenia jej pierwotnego charakteru;

Opiniowanie i przedstawianie do zatwierdzenia Radzie

Ministrów krajowego planu reagowania kryzysowego;

Opiniowanie i przedstawianie do zatwierdzenia Radzie

Ministrów krajowego i wojewódzkich planów ochrony

infrastruktury krytycznej.



ORGANIZACJA WOJEWÓDZKIEGO

ZESPOŁU ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO



Wojewoda jako przedstawiciel Rady Ministrów

oraz zwierzchnika administracji zespolonej w

województwie odpowiada za wykonanie

polityki rządu na obszarze województwa.



Zapewnia współdziałanie administracji

rządowej i samorządowej oraz kieruje ich

działalnością w zakresie:



Zapobieganiu zagrożeniu życia, zdrowia oraz

mienia;



Bezpieczeństwa państwa;



Utrzymania porządku publicznego;



Ochrony praw obywatelskich;



Zapobieganie klęskom żywiołowym i innym

nadzwyczajnym zagrożeniom oraz zwalczania

i usuwania ich skutków.

ZADANIA WOJEWODY W SPRAWACH ZARZĄDZANIA

KRYZYSOWEGO

Kierowanie działaniami związanymi z:

- monitorowaniem,

- planowaniem,

- reagowaniem,

- usuwaniem skutków zagrożeń;

Realizacja zadań z zakresu planowania cywilnego:

- wydawanie starostom wytycznych do

powiatowych planów reagowania kryzysowego,

- zatwierdzenie planów reagowania kryzysowego,

- przygotowanie i przedłożenie ministrowi MSWiA

wojewódzkiego planu reagowania kryzysowego;

Realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej (w tym

przekładanie Rządowem Centrum Bezpieczeństwa wojewódzkiego

planu infrastruktury krytycznej);

Wnioskowanie o użycie pododdziałów lub oddziałów SZ RP do

wykonywania zadań reagowania kryzysowego;

Zarządzanie, organizowanie i prowadzenie ćwiczeń, szkoleń i treningów

dotyczących reagowania kryzysowego;

Wykonywanie przedsięwzięć wynikających z dokumentów

planistycznych;

Zapobieganie, przeciwdziałanie oraz usuwanie skutków zdarzeń o

charakterze terrorystycznym.

ADMINISTRACJA ZESPOLONA

Powyższe zadania wojewoda realizuje przy pomocy urzędu

wojewódzkiego oraz administracji zespolonej, w skład której

wchodzą:

Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej;

Komendant Wojewódzki Policji;

Kurator Oświaty;

Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny;

Wojewódzki Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa;

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego;

Wojewódzki Inspektor Geodezji i Kartografii;

Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska;

Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej;

Wojewódzki Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-

Spożywczych;

Wojewódzki Lekarz Weterynarii.

Administracja zespolona

- jest elementem rządowej

administracji terenowej.

ZADANIA WOJEWÓDZKICH CENTRÓW ZARZĄDZANIA

KRYZYSOWEGO

Pełnienie całodobowego dyżuru w celu zapewnienia informacji;

Współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego organów

administracji publicznej;

Współpraca z podmiotami realizującymi monitoring środowiska;

Nadzór nad systemem wykrywania i alarmowania oraz systemu

wczesnego ostrzegania ludności.

STAROSTA

Realizując zarządzanie kryzysowe starosta kieruje działaniami

prowadzonymi na obszarze powiatu w celu zapobieżenia

skutkom zagrożeń lub ich usunięcia.

Starosta wykonuje zadania zarządzania kryzysowego przy

pomocy powiatowego zespołu zarządzania kryzysowego.

Zespół ten jest organem opiniodawczo-doradczym starosty.

ZADANIA STAROSTY W RAMACH REAGOWANIA

KRYZYSOWEGO
Kierowanie działaniami związanymi z monitorowaniem,
planowaniem reagowaniem i usuwaniem skutków zagrożeń
na terenie powiatu;
Realizacja zadań z zakresu planowania cywilnego, w tym
opracowanie i przekładanie wojewodzie do zatwierdzenia
planu reagowania kryzysowego;
Realizacja zaleceń do powiatowych planów reagowania
kryzysowego;
Wydawanie organom gminy zaleceń do gminnego planu
reagowania kryzysowego;
Zarządzanie, organizowanie i prowadzenie ćwiczeń, szkoleń
i treningów dotyczących reagowania kryzysowego;
Wykonywanie przedsięwzięć wynikających z planu
operacyjnego funkcjonowania powiatów i miast na prawach
powiatu;
Przeciwdziałanie skutkom zdarzeń o charakterze
terrorystycznym;
Realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury
krytycznej.

ZADANIA POWIATOWEGO ZESPOŁU ZARZĄDZANIA

KRYZYSOWEGO
Analiza i ocena możliwości powstania nadzwyczajnych
zagrożeń na obszarze powiatu;
Opracowanie wniosków i propozycji zapobiegania tym
zagrożeniom;
Opracowanie koncepcji likwidacji powstania możliwych
zagrożeń w aspekcie ich finansowego, materiałowego i
organizacyjnego zabezpieczenia;
Planowanie wsparcia organów kierujących działaniami na
szczeblu gminy;
Opracowanie planów potrzeb materiałowo-technicznych
oraz finansowych niezbędnych do zabezpieczenia
sprawnego i bezpiecznego prowadzenia działań
ratowniczych;
Organizowanie systemu łączności do działań ratowniczych;
Przygotowanie warunków do koordynacji pomocy
humanitarnej;
Koordynowanie współdziałania z instytucjami, organami
kierowania, itp.



ZADANIA WÓJTA



Realizując zarządzanie
kryzysowe wójt (burmistrz,
prezydent miasta) kieruje
działaniami prowadzonymi
na obszarze gminy w celu
zapobieżenia skutkom
zagrożeń lub ich usunięcia.



Wójt wykonuje zadania
zarządzania kryzysowego
przy pomocy gminnego
zespołu zarządzania
kryzysowego.



Zespół ten realizuje
zadania adekwatne na
obszarze gminy – jak
wojewódzki zespół
zarządzania kryzysowego.



GMINNY ZESPÓŁ
ZARZĄDZANIA
KRYZYSOWEGO



Grupy robocze o
charakterze stałym
tworzą:



Grupa planowania
cywilnego;



Grupa monitorowania,
prognoz i analiz.



Grupami o charakterze
czasowym są:



Grupa operacji i
organizacji działań;



Grupa zabezpieczenia
logistycznego;



Grupa opieki zdrowotnej i
pomocy socjalno-bytowej.



ZADANIA GRUPY ROBOCZEJ

Przygotowanie i zapewnienie działania systemu wykrywania i
alarmowania oraz systemu wczesnego ostrzegania o
zagrożeniach;
Przygotowanie i organizowanie ewakuacji ludności na wypadek
powstawania zagrożenia dla zdrowia i życia;
Przygotowanie do działań gminnych jednostek
organizacyjnych;
Planowanie i zapewnienie środków transportowych, pomocy
medycznej;
Wyznaczanie zakładów opieki zdrowotnej zobowiązanych do
udzielania pomocy medycznej poszkodowanym;
Integrowanie służb, inspekcji i straży, w tym sanitarno-
epidemiologicznych i społecznych organizacji ratowniczych;
Współpraca z terenowymi organami administracji wojskowej;
Kontrolowanie przygotowania formacji obrony cywilnej i
ratowników do prowadzenia działań ratowniczych.

Zarządzanie w organizacjach

Nakłady z
otoczenia:

•zasoby ludzkie

•zasoby finansowe

•zasoby fizyczne

•zasoby
informacyjne

Cele osiągnięte:

•sprawnie

•skutecznie

Planowanie

podejmowan

ie decyzji

Organizowa

nie

Kontrolowan

Przewodzeni

(kierowanie

ludźmi)

ZARZĄDZANIE LOGISTYCZNE W SYTUACJACH
KRYZYSOWYCH

Zarządzanie logistyczne dostawami zaopatrzenia i świadczenia
usług (logistycznych) na rzecz ludności poszkodowanej w
sytuacjach kryzysowych jest jednym z podstawowych
przedsięwzięć zarządzania kryzysowego.

TREŚCI ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO
FAZA PRZYGOTOWANIA:

Prognozowanie sytuacji logistycznej (np. medycznej);
Określenie źródeł zaopatrzenia oraz potencjału usługowego;
Bilansowanie zasobów logistycznych; planowanie realizacji
zadań logistycznych (w ramach tzw. załączników
funkcjonalnych).

FAZA REAGOWANIA:
Organizacja pomocy medycznej poszkodowanym w sferach
zagrożeń;
Organizacja dostaw zaopatrzenia ludności poszkodowanej;
Organizacja ewakuacji ludzi i mienia ze stref zagrożeń;
Organizacja usług socjalno-bytowych i specjalistycznych na
rzecz osób poszkodowanych;
Organizacja tymczasowych miejsc zakwaterowania;
Organizacja przedsięwzięć sanitarnohigienicznych i sanitarno
epidemicznych w strefach zagrożenia i tymczasowych
miejscach zakwaterowania.
Organizacja opieki psychologicznej;
Organizacja ratowania i ewakuacji zwierząt ze stref zagrożenia;
Organizacja opieki oraz pomocy weterynaryjnej dla zwierząt.

FAZA ODBUDOWY:
Udział organów logistycznych w szacowaniu szkód i strat;
Uruchamianie programów pomocy indywidualnej i zbiorowej;
Udział w odtwarzaniu usług publicznych,
w tym zaopatrzenia w media komunalne;
Organizacja otworzenia zasobów logistycznych



ZARZĄDZANIE

LOGISTYCZNE REALIZUJĄ:



W gminie, powiecie i

województwie – grupy

zabezpieczenia logistycznego

oraz grupy opieki zdrowotnej i

pomocy socjalno-bytowej;



Na szczeblu centralnym –

grupa planowania wsparcia i

analizy zasobów oraz grupa

koordynacji pomocy

humanitarnej.



ZARZĄDZANIE

LOGISTYCZNE



Zarządzanie logistyczne

dostawami zaopatrzenia i

świadczeniem usług w

sytuacjach kryzysowych

obejmuje:



Formułowanie strategii

działania;



Planowanie, inicjowanie i

sterowanie oraz kontrolę

procesu realizacji zadań

logistycznych i wymiany

niezbędnych informacji od

punktów nadania (od

dostawców) do punktów

odbioru (do poszkodowanych).



STRATEGIA LOGISTYCZNA



Strategia logistyczna

dostawami zaopatrzenia i

świadczeniem usług na rzecz

poszkodowanych wyraża się w

misji i celu działania.



Misją jest dążenie do dotarcia

(z dostawami zaopatrzenia i

usługami) do wszystkich

poszkodowanych w możliwie

krótkim czasie.



Celem jest zapewnienie

poszkodowanym niezbędnych

warunków przetrwania.

PLANOWANIE LOGISTYCZNE
Planowanie logistyczne dostawami zaopatrzenia i
świadczeniem usług na rzecz poszkodowanych ukierunkowane
jest na:
Minimalizację czasu dotarcia zaopatrzenia i usług logistycznych
do osób poszkodowanych;
Zapewnienie co najmniej niezbędnych dostaw zaopatrzenia i
usług logistycznych dla wszystkich poszkodowanych;
Optymalne wykorzystanie posiadanego potencjału
logistycznego;
Organizację współdziałania pomiędzy jednostkami
wykonawczymi, uczestniczącymi w realizacja zadań
logistycznych;
Dążeniu do ograniczenia kosztów realizacji logistycznych.
INICJOWANIE I STEROWANIE
Inicjowanie i sterowanie zadaniami logistycznymi obejmuje
następujące czynności:
Przygotowanie działań;
Podjęcie działań związanych z realizacją procesu dostaw
zaopatrzenia i świadczenia usług na rzecz poszkodowanej
ludności;
Dążenie do podtrzymania i usprawnienia tego procesu.
KONTROLA
Kontrola prowadzona jest w celu porównania wyników działania
logistycznych organów kierowania i jednostek wykonawczych
na rzecz poszkodowanej ludności w jego celem
w celu uzyskiwania systematycznej oceny
i dokonywania korekt w przypadku stwierdzonych uchybień.

ORGANIZOWANIE ZADAŃ LOGISTYCZNYCH
Organizowaniem zadań logistycznych na rzecz ludności
poszkodowanej zajmują się eksperci (specjaliści)
poszczególnych grup roboczych działających w ramach:
Gminnego Zespołu Zarządzania Kryzysowego, Powiatowego
Zespołu Zarządzania Kryzysowego, Wojewódzkiego Zespołu
Zarządzania kryzysowego.

ZADANIA EKSPERTÓW (SPECJALISTÓW
Zadaniem ekspertów (specjalistów) realizujących zadania
logistyczne na rzecz ludności poszkodowanej jest: planowanie,
inicjowanie, koordynowanie i kontrolowanie przedsięwzięć:
Gromadzenie zapasów zaopatrzenia (wody, żywności, lekarstw,
itp.);
Ewakuacja poszkodowanej ludności z rejonów zagrożeń;
Organizacja tymczasowych miejsc zakwaterowania;
Organizacja ewakuacji mienia osób poszkodowanych oraz
zasobów dziedzictwa kulturowego;
Organizacja ewakuacji medycznej i procesu leczniczego dla
rannych i chorych;
Organizacja przedsięwzięć sanitarnohigienicznych i
przeciwepidemicznych;
Organizacja zbiórki, ewidencji i pochówku osób poległych i
zmarłych;
Organizacja innych pilnych przedsięwzięć, m.in. dotyczących
ratowania infrastruktury krytycznej i zasobów środowiska
naturalnego.

GRUPY LOGISTYCZNE W STRUKTURZE GZZK

SZEF

GMINNEGO ZESPOŁU

ZARZĄDZANIA

Zastępca

szefa

Grupa

planowan

cywilneg

Grupa

monitorow

ania i

prognoz

Grupa

operacji i

organizacji

działań

Grupa

zabezpiecz

enia

logistyczne

Grupa opieki

zdrowotnej i

pomocy

socjalno-

bytowej

Grupy o charakterze

stałym

Grupy o charakterze

czasowym

GRUPY LOGISTYCZNE W STRUKTURZE PZZK

SZEF

POWIATOWEGO ZESPOŁU

ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

Zastępca

szefa

Grupa

planowan

cywilneg

Grupa

monitorow

ania i

prognoz

Grupa

operacji i

organizacji

działań

Grupa

zabezpiecz

enia

logistyczne

Grupa opieki

zdrowotnej i

pomocy

socjalno-

bytowej

Grupy o charakterze

stałym

Grupy o charakterze

czasowym

GRUPY LOGISTYCZNE W STRUKTURZE WZZK

SZEF

WOJEWÓDZKIEGO ZESPOŁU

ZARZĄDZANIA

KRYZYSOWEGO

Stały

zastępca

szefa

Międzyresortowa

grupa polityki

bezpieczeństwa

i planowania

cywilnego

Grupa

monitorowania

i prognoz

Grupa planowania

wsparcia i analizy

zasobów

Grupy o charakterze

stałym

Grupy o charakterze

czasowym

Grupa

bezpieczeństwa
powszechnego i

porządku

publicznego

Grupa koordynacji

działań kryzysowych

Grupa koordynacji

pomocy humanitarnej

Grupa polityki

informacyjnej

PLAN ZABEZPIECZENIA LOGISTYCZNEGO
Plan zabezpieczenia logistycznego ludności poszkodowanej w
sytuacjach kryzysowych ma formę załączników funkcjonalnych
do Planu reagowania kryzysowego.
Proces jego opracowywania ma charakter ciągły.
FAZA ZAPOBIEGANIA
Plan zabezpieczenia logistycznego powstaje w fazie
zapobiegania na podstawie prognoz dotyczących skali
zagrożenia oraz potrzeb logistycznych ludności poszkodowanej
(następuje konfrontacja potrzeb z posiadanymi zasobami
logistycznymi.
FAZA PRZYGOTOWANIA, REAGOWANIA, ODBUDOWY
W kolejnych fazach następuje uszczegółowienie Planu
zabezpieczenia logistycznego w oparciu o dane uzyskiwane z
grupy monitorowania, prognz i analiz (GZZK, PZZK, WZZK).
PLAN ZABEZPIECZENIA LOGISTYCZNEGO
Plan zabezpieczenia logistycznego może składać się z
następujących załączników:
Planu gromadzenia i dostaw zapasów zaopatrzenia;
Planu organizacji tymczasowych miejsc zakwaterowania;
Planu świadczenia usług gospodarczo-bytowych;
Planu ewakuacji z obszarów zagrożonych;
Planu opieki społecznej i medycznej;
Planu organizacji zbiórki i pochówku osób poległych i zmarłych;
Innych planów.

OCENA SYTUACJI
Ogólna ocena sytuacji logistycznej ma na celu ustalenie:
Liczebności osób poszkodowanych i ich potrzeb na dostawy
zaopatrzenia, usługi medyczne, itp.;
Bilansu zaopatrzenia z uwzględnieniem aktualnego stanu jego
zapasów, prognoz potrzeb ludności;
Rozmieszczenia stanu zapasów, czasu ich uzupełnienia,
ewentualnej ewakuacji z rejonów potencjalnych zagrożeń oraz
sposobów dystrybucji;
Bilansu usług socjalno – bytowych, z ich wyszczególnieniem.

Ocenę sytuacji logistycznej rozpoczyna analiza zadania
prowadzoną w zespołach reagowania kryzysowego (GZZK,
PZZK, WZZK).
Analizę zadania powinna zakończyć wygłoszona przez szefa
zespołu myśli przewodniej działania i wytycznych dotyczących
organizacji zabezpieczenia logistycznego.

PLAN LOGISTYCZNYCH GRUP ROBOCZYCH
Plan logistycznych grup roboczych jest kalkulacją czasu
dokonywaną w celu określenia terminów wykonania
zasadniczych zadań logistycznych i zawiera: Wykonawców
zadań (stanowiska służbowe);
Zakresy działania (wyszczególnienie czynności);
Terminy realizacji.
PLAN ZABEZPIECZENIA LOGISTYCZNEGO
Plan zabezpieczenia logistycznego składa się z dwóch części:
Części graficznej wykonanej w formie oleatu (foli) oraz części
opisowej w postaci załączników funkcjonalnych do Planu
zarządzania kryzysowego.
Na oleacie nanoszone są:
Strefy (rejony) zagrożeń;
Miejsca rozwinięcia logistycznych stanowisk kierowania w
strefach zagrożeń; Rejony stacjonowania jednostek
wykonawczych;
Składy (magazyny) zaopatrzenia;
Źródła wody pitnej oraz wody do gaszenia pożarów;
Jednostki wykonawcze przełożonego działające na korzyść
danego zespołu reagowania;
Tymczasowe miejsca zakwaterowania ewakuowanej ludności;
Urządzenia terenowej infrastruktury logistycznej
wykorzystywane w procesie realizacji zadań logistycznych;
Drogi dowozu i ewakuacji, punkty kontrolne, posterunki
regulacji ruchu;
Inne informacje.

KONIEC

Anna Cichocka

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40
Slide 41
Slide 42
Slide 43
Slide 44
Slide 45
Slide 46
Slide 47
Slide 48
Slide 49
Slide 50
Slide 51
Slide 52
Slide 53
Slide 54
Slide 55
Slide 56