Cele i zadania
rehabilitacji
kompleksowej

Historia rehabilitacji



Rehabilitacja, jako nowa gałąź nauki
i praktycznego działania, wyłoniła
się
w wyniku zaistniałych potrzeb
(wojny światowe, epidemie chorób,
wrodzona niepełnosprawność,
nieszczęśliwe wypadki itd.) w celu
przeciwdziałania skutkom
niepełnosprawności.

Historia rehabilitacji



Jej idea zaczęła rozwijać się na
początku XX wieku.



Po raz pierwszy pojęcie rehabilitacja
zastosował D.C. Mc Murtie w 1918 r.
w odniesieniu do problemów
socjalno–zawodowych inwalidów
wojennych w Nowym Jorku.

Etymologia terminu
rehabilitacja:



od słowa łacińskiego habere – mieć, posiadać;



habilius – zdatny, zręczny, sprawny;



habilitas – zdatność, zręczność, sprawność;



przedrostek re oznacza zwrotność.

W Polsce, po II wojnie światowej szukano
innego terminu dla określenia przystosowania
do pracy i życia inwalidów, lecz przyjęła się ta
właśnie nazwa.

Definicje rehabilitacji

Wg Antoniego Hulka (1969):



rehabilitacja to proces polegający
na rozwijaniu u osoby trwale
poszkodowanej na zdrowiu
maksymalnych zdolności do
samodzielnego życia i pracy
zawodowej, umożliwiający jej
włączenie się w czynne życie
społeczne.

Definicje rehabilitacji

Wg WHO:



Rehabilitacja to kompleksowe,

zespołowe postępowanie w stosunku

do osób niepełnosprawnych fizycznie

i psychicznie, które ma na celu

przywrócenie tym osobom pełnej lub

maksymalnej do osiągnięcia

sprawności fizycznej i psychicznej,

zdolności do pracy i zarobkowania

oraz zdolności do życia społecznego.

Definicje rehabilitacji

Wg Mariana Weissa:



rehabilitacja to zorganizowane
medyczno–społeczne działanie,
które umożliwia rekonstrukcje
funkcji uszkodzonego narządu i
przystosowanie do normalnego
życia w społeczeństwie tych
osobników, którzy na skutek urazu
lub schorzenia zdolność tę utracili.

Definicje rehabilitacji

Wg Wiktora Degi:



rehabilitacja jest procesem prowadzenia

człowieka, który ma naruszoną sprawność

fizyczną lub umysłową na skutek wypadku,

choroby lub wady wrodzonej, poprzez

leczenie, przystosowanie psychologiczne,

zawodowe i socjalne do uzyskania

niezależności od innych osób w pełnieniu

codziennych czynności życiowych oraz do

uzyskania zdolności do pracy w warunkach

dostosowanych do kalectwa.

Definicje rehabilitacji

W dokumentach Unii Europejskiej:



rehabilitacja to proces, którego celem jest
umożliwienie osobom niepełnosprawnym
osiągania i utrzymywania optymalnego poziomu
funkcjonowania fizycznego, narządów zmysłów,
intelektualnego, psychicznego i/lub społecznego,
między innymi poprzez dostarczenie urządzeń
umożliwiających im większą niezależność.
Rehabilitacja może obejmować działania
zmierzające do odtworzenia i/lub przywrócenia
funkcji, kompensacji ograniczenia funkcjonalnego,
utraty lub braku funkcji.

Definicje rehabilitacji

Wg Jerzego Kiwerskiego



rehabilitacja to interdyscyplinarna
dziedzina powinna być przemyślanym,
skoordynowanym procesem
usprawniania, nauczania, zatrudniania i
przystosowania do społecznego
współdziałania osób, które na skutek
choroby, urazu, wad wrodzonych są
niepełnosprawne.

Definicje rehabilitacji



Wspólna cecha ww definicji to istota

rehabilitacji jako procesu medyczno –

społecznego,

w którym indywidualnie uwzględnia się

działania zmierzające do zapewnienia

osobie niepełnosprawnej życia w poczuciu

użyteczności społecznej, bezpieczeństwa

i zadowolenia.

Cel rehabilitacji



Przywrócenie możliwie wielu z utraconych
funkcji lub utrzymanie jak najwięcej z
nich, tak, aby była możliwa maksymalna
integracja osoby objętej procesem
rehabilitacji ze społeczeństwem,
wyrażająca się w działalności zawodowej,
uczestniczeniu w życiu rodzinnym i
społecznym.

Polska Szkoła Rehabilitacji



Twórcami nowoczesnej rehabilitacji
w Polsce byli profesorowie Wiktor
Dega
i Marian Weiss (druga połowa XX
wieku)

Założenia Polskiej Szkoły
Rehabilitacji

1.

Powszechność

2.

Wczesne zapoczątkowanie

3.

Ciągłość

4.

Kompleksowość

Powszechność



wdrożenie rehabilitacji do wszystkich
dyscyplin medycznych



oraz dostępność świadczeń dla
wszystkich, którzy ich potrzebują

Wczesne zapoczątkowanie



rozpoczynanie postępowania możliwie
najwcześniej, tj. od momentu
zachorowania,
w jej ostrej fazie nawet w trakcie
prowadzonej diagnostyki;



Skraca to czas leczenia i pobytu
w specjalistycznym Ośrodku oraz
zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań i
stopień niepełnosprawności.

Ciągłość (trwałość)



polega na prowadzeniu działań
rehabilitacyjnych nie tylko w czasie
pobytu pacjenta w szpitalu, ale
kontynuowanie ich w okresie
poszpitalnym jako rehabilitacja
ambulatoryjna i środowiskowa do
odzyskania pełnej sprawności lub do
uzyskania optymalnego poziomu
funkcjonowania
w przypadku trwałej niepełnosprawności

Kompleksowość



wskazuje na wdrażanie wszystkich aspektów
postępowania rehabilitacyjnego, tj.
leczniczego, społecznego, zawodowego i
psychologicznego,



Proces złożony, w którym uczestniczą lekarze
różnych specjalności, pielęgniarki/położne,
fizjoterapeuci, psycholodzy, pedagodzy,
socjolodzy, specjaliści zaopatrzenia
ortopedycznego oraz prawnicy, politycy
i pracownicy administracji rządowej
i samorządowej.

Nowe zasady

W ostatnich latach wymienione

zasady zostały poszerzone o:



działania profilaktyczne w różnych
dysfunkcjach



oraz działania aktywizujące osoby
niepełnosprawne



WHO w 1970 roku zaakceptowała i
zalecała jako godną naśladowania polską
koncepcję rehabilitacji

Rehabilitacja kompleksowa

1.

Rehabilitacja medyczna

2.

Rehabilitacja społeczna

3.

Rehabilitacja zawodowa

4.

Rehabilitacja psychologiczna

Rehabilitacja medyczna



została uznana za integralną część nauk
medycznych i znalazła swoje miejsce
w organizacji ochrony zdrowia.

Organizacja rehabilitacji
medycznej



Rehabilitacja szpitalna



Rehabilitacja ambulatoryjna



Rehabilitacja środowiskowa

Rehabilitacja szpitalna



Oddziały łóżkowe i/lub zakłady

rehabilitacji występują w szpitalach

wojewódzkich powiatowych, miejskich;



Przyjmują pacjentów z innych

oddziałów lub pacjenci są

kwalifikowani poprzez działającą

przyszpitalną Poradnię lub lekarza poz,

innego specjalistę.



Rehabilitacja przyłóżkowa

Rehabilitacja przyłóżkowa

Rehabilitacja ambulatoryjna

Poradnie rehabilitacyjne:

Poradnie rehabilitacyjne:

1.

1.

Diagnostyka

Diagnostyka

2.

2.

Leczenie pacjentów nie wymagających

Leczenie pacjentów nie wymagających

hospitalizacji

hospitalizacji

3.

3.

Kontynuowanie leczenia po

Kontynuowanie leczenia po

wcześniejszej hospitalizacji

wcześniejszej hospitalizacji

4.

4.

Rozwiązywanie problemów socjalno-

Rozwiązywanie problemów socjalno-

bytowych

bytowych

5.

5.

Działania profilaktyczne

Działania profilaktyczne

Rehabilitacja środowiskowa -
zadania



Wnikliwie i precyzyjnie rozpoznawanie

potrzeb osoby niepełnosprawnej i

środowiska w którym ona żyje



Wykorzystywanie wszystkich dostępnych

lokalnych form pomocy i rehabilitacji



Włączanie członków społeczności lokalnej,

formalnych i nieformalnych grupy wsparcia

w proces rehabilitacji



Doprowadzenie do osiągnięcia

optymalnego dla osoby niepełnosprawnej

poziomu samodzielności oraz zdolności do

samopomocy

Dziękuję za uwagę