SURDOPEDAGOGIKA

SURDOPEDAGOGIKA

Surdopedagogika

Surdopedagogika

jest działem pedagogiki specjalnej,

jest działem pedagogiki specjalnej,

zajmującym się teorią

zajmującym się teorią

i praktyką kształcenia osób z wadą

i praktyką kształcenia osób z wadą

słuchu, a więc osób niesłyszących

słuchu, a więc osób niesłyszących

(głuchych) i słabo słyszących

(głuchych) i słabo słyszących

(niedosłyszących, z resztkami

(niedosłyszących, z resztkami

słuchu).

słuchu).

Cele surdopedagogiki:

Cele surdopedagogiki:



przywracanie sprawności uszkodzonego zmysłu

przywracanie sprawności uszkodzonego zmysłu

słuchu przez umożliwienie korzystania z posiadanych

słuchu przez umożliwienie korzystania z posiadanych

resztek słuchowych drogą odpowiednich ćwiczeń bądź

resztek słuchowych drogą odpowiednich ćwiczeń bądź

pobudzanie nerwu słuchowego i centralnego układu

pobudzanie nerwu słuchowego i centralnego układu

nerwowego przez zastosowanie wszczepu

nerwowego przez zastosowanie wszczepu

ślimakowego i rewalidację;

ślimakowego i rewalidację;



przywracanie sprawności psychicznej przez

przywracanie sprawności psychicznej przez

usprawnianie procesów poznawczych, zaburzonych w

usprawnianie procesów poznawczych, zaburzonych w

wskutek ograniczenia percepcji bodźców słuchowych,

wskutek ograniczenia percepcji bodźców słuchowych,

w tym mowy dźwiękowej

w tym mowy dźwiękowej



przygotowanie osób z wadą słuchu do funkcjonowania

przygotowanie osób z wadą słuchu do funkcjonowania

w warunkach życiowych zmienionych wskutek

w warunkach życiowych zmienionych wskutek

istniejącej wady i do możliwie samodzielnego życia.

istniejącej wady i do możliwie samodzielnego życia.

Terminologia w

Terminologia w

surdopedagogice:

surdopedagogice:



głuchoniemy

głuchoniemy

– człowiek, który oprócz ograniczonego

– człowiek, który oprócz ograniczonego

uszkodzenia słuchu nie opanował umiejętności

uszkodzenia słuchu nie opanował umiejętności

mówienia;

mówienia;



głuchy/niesłyszący

głuchy/niesłyszący

– człowiek, który nic nie słyszy

– człowiek, który nic nie słyszy

lub posiada tak znikome resztki słuchu, że

lub posiada tak znikome resztki słuchu, że

praktycznie nie może porozumiewać się z innymi za

praktycznie nie może porozumiewać się z innymi za

pomocą mowy, ale

pomocą mowy, ale



słuch nie odgrywa żadnej roli w pracy, nauce, życiu

słuch nie odgrywa żadnej roli w pracy, nauce, życiu

codziennym;

codziennym;



niedosłyszący

niedosłyszący

– słabo słyszący to osoba, w której

– słabo słyszący to osoba, w której

ubytki słuchu pozwalają

ubytki słuchu pozwalają

opanować mowę w sposób

opanować mowę w sposób

naturalny. Jednak przy znacznym niedosłuchu mowa

naturalny. Jednak przy znacznym niedosłuchu mowa

rozwija się z trudem, mogą w niej występować błędy

rozwija się z trudem, mogą w niej występować błędy

gramatyczne, artykulacyjne;

gramatyczne, artykulacyjne;

Zaburzenia słuchu wg Międzynarodowego

Zaburzenia słuchu wg Międzynarodowego

Biura Audiofonologicznego

Biura Audiofonologicznego

Stopień

Stopień

Norma

Norma

Miejsce nauki

Miejsce nauki

-20-20 dB

-20-20 dB

Szkoła masowa

Szkoła masowa

Lekki ubytek słuchu

Lekki ubytek słuchu

20-40 dB

20-40 dB

Szkoła masowa ze

Szkoła masowa ze

wspomaganiem

wspomaganiem

Umiarkowany ubytek słuchu

Umiarkowany ubytek słuchu

40-70 dB

40-70 dB

Szkoła masowa możliwa z

Szkoła masowa możliwa z

aparatem słuchowym

aparatem słuchowym

Znaczny ubytek słuchu

Znaczny ubytek słuchu

70-90 dB

70-90 dB

Szkoła dla niedosłyszących

Szkoła dla niedosłyszących

Głęboki ubytek słuchu

Głęboki ubytek słuchu

powyżej 90 dB

powyżej 90 dB

Szkoła dla głuchych

Szkoła dla głuchych

Etiologia wady słuchu

Etiologia wady słuchu

Czynniki endogenne

Czynniki endogenne

wywołujące wadę

wywołujące wadę

wrodzoną:

wrodzoną:

- czynniki genetyczne (wada

- czynniki genetyczne (wada

dziedziczna)

dziedziczna)

- czynniki w okresie prenatalnym

- czynniki w okresie prenatalnym



przewlekłe choroby matki

przewlekłe choroby matki

(zaburzenia hormonalne,

(zaburzenia hormonalne,

cukrzyca, choroby nerek)

cukrzyca, choroby nerek)



czynniki toksyczne

czynniki toksyczne



( promieniowanie RTG, związki

( promieniowanie RTG, związki

chemiczne,leki)

chemiczne,leki)



choroby przebyte przez matkę w

choroby przebyte przez matkę w

czasie ciąży( różyczka,

czasie ciąży( różyczka,

toksoplazmoza, cytomegalia,

toksoplazmoza, cytomegalia,

kiła)

kiła)

Czynniki egzogenne

Czynniki egzogenne

wywołujące wadę

wywołujące wadę

nabytą:

nabytą:

-okołoporodowe

-okołoporodowe

- wcześniactwo i choroby

- wcześniactwo i choroby

hemolityczne

hemolityczne

- ostre lub przewlekłe choroby

- ostre lub przewlekłe choroby

ucha

ucha

- nieprawidłowy przebieg

- nieprawidłowy przebieg

niektórych chorób zakaźnych

niektórych chorób zakaźnych

( zapalenie opon mózgowych,

( zapalenie opon mózgowych,

świnka, odra, błonica)

świnka, odra, błonica)

-kontakt ze związkami

-kontakt ze związkami

toksycznymi (arsen, metale

toksycznymi (arsen, metale

ciężkie)

ciężkie)

-choroby ucha

-choroby ucha

- choroby przewlekłe

- choroby przewlekłe

( zapalenie nerek, cukrzyca,

( zapalenie nerek, cukrzyca,

urazy mechaniczne)

urazy mechaniczne)

- urazy psychiczne (głuchota

- urazy psychiczne (głuchota

psychogenna)

psychogenna)

Klasyfikacja osób z

Klasyfikacja osób z

uszkodzonym

uszkodzonym

słuchem

słuchem

ze względu na :

ze względu na :

-czas

-czas

-stopień

-stopień

-

Miejsce

Miejsce

-

-dodatkowe uszkodzenia

-dodatkowe uszkodzenia

Ze względu na czas wystąpienia wady słuchu i

Ze względu na czas wystąpienia wady słuchu i

rozwój mowy ustnej:

rozwój mowy ustnej:

-

prelingwalną

prelingwalną

, gdy uszkodzenie wystąpiło przed

, gdy uszkodzenie wystąpiło przed

okresem nabycia mowy ustnej;

okresem nabycia mowy ustnej;

-

interlingwalną

interlingwalną

, gdy dziecko zaczęło uczyć się

, gdy dziecko zaczęło uczyć się

mowy, ale nie opanowało jeszcze całego systemu

mowy, ale nie opanowało jeszcze całego systemu

symboli słownych i związków międzywyrazowych,

symboli słownych i związków międzywyrazowych,

tworzących strukturę gramatyczną języka;

tworzących strukturę gramatyczną języka;

- postlingwalną

- postlingwalną

, gdy uszkodzenie słuchu nastąpiło

, gdy uszkodzenie słuchu nastąpiło

po opanowaniu mowy (Van Uden, 1970). Osoby z

po opanowaniu mowy (Van Uden, 1970). Osoby z

tym uszkodzeniem określa się jako ogłuche.

tym uszkodzeniem określa się jako ogłuche.

Ze względu na stopień uszkodzenia :

Ze względu na stopień uszkodzenia :

niesłyszące – głuche

niesłyszące – głuche

.

.

Znaczną wada słuchu uniemożliwiająca odbieranie mowy za

Znaczną wada słuchu uniemożliwiająca odbieranie mowy za

pomocą słuchu, w sposób naturalny. Informacje odbierane są

pomocą słuchu, w sposób naturalny. Informacje odbierane są

głównie drogą wzrokową.

głównie drogą wzrokową.

Pomocą służą urządzenia wzmacniające dźwięki, tzw. aparaty

Pomocą służą urządzenia wzmacniające dźwięki, tzw. aparaty

słuchowe.

słuchowe.

Osoby niesłyszące mają trudności w kontaktach z ludźmi

Osoby niesłyszące mają trudności w kontaktach z ludźmi

słyszącymi. Trudności te powodują tendencje izolacyjne i tworzenie

słyszącymi. Trudności te powodują tendencje izolacyjne i tworzenie

się grup „mniejszości językowej” posługujących się głównie

się grup „mniejszości językowej” posługujących się głównie

językiem migowym lub miganym.

językiem migowym lub miganym.

niedosłyszące, słabo słyszące

niedosłyszące, słabo słyszące

Wada słuchu ogranicza odbiór mowy drogą słuchową. Odbiór

Wada słuchu ogranicza odbiór mowy drogą słuchową. Odbiór

informacji słownej jest pełniejszy przy stosowaniu aparatu

informacji słownej jest pełniejszy przy stosowaniu aparatu

słuchowego.

słuchowego.

Słabo słyszący w odróżnieniu od niesłyszących mogą opanować

Słabo słyszący w odróżnieniu od niesłyszących mogą opanować

mowę ustną drogą naturalną, poprzez słuch.

mowę ustną drogą naturalną, poprzez słuch.

Osoby słabo słyszące w zależności od stopnia uszkodzenia mają

Osoby słabo słyszące w zależności od stopnia uszkodzenia mają

pewne trudności w kontaktach słownych, korzystaniu z radia,

pewne trudności w kontaktach słownych, korzystaniu z radia,

wykonywaniu zawodu wymagającego dobrego słuchu. W

wykonywaniu zawodu wymagającego dobrego słuchu. W

zależności od stopnia uszkodzenia i osiągniętego stopnia

zależności od stopnia uszkodzenia i osiągniętego stopnia

rewalidacji osoby te zbliżają się do słyszących lub głuchych.

rewalidacji osoby te zbliżają się do słyszących lub głuchych.

Ze względu na dodatkowe

Ze względu na dodatkowe

(sprzężone) uszkodzenia

(sprzężone) uszkodzenia

rozróżniamy:

rozróżniamy:

- głuchoniewidomych,

- głuchoniewidomych,

- osoby z wadą słuchu i z

- osoby z wadą słuchu i z

upośledzeniem umysłowym,

upośledzeniem umysłowym,

- z wadą słuchu i kalectwem

- z wadą słuchu i kalectwem

narządu ruchu.

narządu ruchu.

Ze względu na miejsce

Ze względu na miejsce

uszkodzenia określa się tę część

uszkodzenia określa się tę część

analizatora słuchowego, która

analizatora słuchowego, która

uległa uszkodzeniu lub zniszczeniu:

uległa uszkodzeniu lub zniszczeniu:

- obwodowe (przewodzeniowe,

- obwodowe (przewodzeniowe,

odbiorcze i mieszane),

odbiorcze i mieszane),

- centralne;

- centralne;

Ze względu na czas występowania

Ze względu na czas występowania

przyczyny powodującej wadę słuchu

przyczyny powodującej wadę słuchu

rozróżniamy wadę:

rozróżniamy wadę:

- wrodzoną

- wrodzoną

- nabytą

- nabytą

Metody porozumiewania się osób z wadą

Metody porozumiewania się osób z wadą

słuchu

słuchu



metoda ustna

metoda ustna



metoda audytywno-werbalna

metoda audytywno-werbalna



metoda migowa

metoda migowa



metoda daktylograficzna

metoda daktylograficzna



metoda fonogestów

metoda fonogestów



metoda kombinowana

metoda kombinowana



metoda totalnej komunikacji

metoda totalnej komunikacji

Metoda ustna

Metoda ustna



oralna – opracowana w XVII wieku. Do jej form zalicza się

oralna – opracowana w XVII wieku. Do jej form zalicza się

m.in.: metodę matczyno-słowną (uczenie się mowy ustnej

m.in.: metodę matczyno-słowną (uczenie się mowy ustnej

oparte na podstawach fonetyczno-psychologicznych)

oparte na podstawach fonetyczno-psychologicznych)



metoda całościowego uczenia mowy ustnej, oparta na

metoda całościowego uczenia mowy ustnej, oparta na

podstawach fonetyczno-psychologicznych.

podstawach fonetyczno-psychologicznych.



Kształcenie mowy opiera się na wykorzystywaniu odczuć

Kształcenie mowy opiera się na wykorzystywaniu odczuć

słuchowych, dotykowych, wzrokowych, związanych z

słuchowych, dotykowych, wzrokowych, związanych z

percepcją dźwięków.

percepcją dźwięków.



Dziecko nie tylko słucha swojej mowy, ale widzi i czuje.

Dziecko nie tylko słucha swojej mowy, ale widzi i czuje.

Rodzice oraz surdopedagog organizują i wykorzystują

Rodzice oraz surdopedagog organizują i wykorzystują

sytuacje prowokujące do rozmowy.

sytuacje prowokujące do rozmowy.

Metoda audytywno-

Metoda audytywno-

werbalna

werbalna



Metoda słuchowo –ustna z wykorzystaniem przez

Metoda słuchowo –ustna z wykorzystaniem przez

dziecko resztek słuchu

dziecko resztek słuchu

Metoda ta wykorzystuje się głównie drogę
słuchową
(z wykorzystaniem aparatów słuchowych lub
bez). Rewalidacja opiera się na wczesnym
wychowaniu słuchowym i treningu
słuchowym, wykorzystuje się maksymalnie
posiadane przez dziecko resztki słuchu, a
także mowę w jej formie dźwiękowej i
graficznej.

Metoda migowa

Metoda migowa



wykorzystanie umownych znaków

wykorzystanie umownych znaków

migowych, dotyczących czynności, rzeczy,

migowych, dotyczących czynności, rzeczy,

osób itp.

osób itp.



Ma ona charakterystyczną strukturę

Ma ona charakterystyczną strukturę

gramatyczną, nie posiada zakończeń

gramatyczną, nie posiada zakończeń

fleksyjnych.

fleksyjnych.



w systemie językowo-migowym, gdzie

w systemie językowo-migowym, gdzie

stosowane jest porozumiewanie językiem

stosowane jest porozumiewanie językiem

migowym, końcówki fleksyjne uzupełnia

migowym, końcówki fleksyjne uzupełnia

się znakami daktylograficznymi.

się znakami daktylograficznymi.

Metoda daktylograficzna

Metoda daktylograficzna



mowa palcowa,wprowadzona przez

mowa palcowa,wprowadzona przez

hiszpańskiego mnicha Pedra de

hiszpańskiego mnicha Pedra de

Ponce w XVI wieku.

Ponce w XVI wieku.



Każdej literze alfabetu odpowiada

Każdej literze alfabetu odpowiada

układ palców jednej lub obydwu

układ palców jednej lub obydwu

dłoni. Przestrzega zasad

dłoni. Przestrzega zasad

gramatycznych

gramatycznych

Metoda fonogestów

Metoda fonogestów



jako uzupełnienie mowy oralnej,

jako uzupełnienie mowy oralnej,

odczytywanej z ust poprzez wprowadzenie

odczytywanej z ust poprzez wprowadzenie

gestów rąk wspomagających przekaz

gestów rąk wspomagających przekaz

artykulacyjny,

artykulacyjny,



osoba słysząca mówi wyraźnie, aby

osoba słysząca mówi wyraźnie, aby

niesłyszące dziecko mogło zobaczyć

niesłyszące dziecko mogło zobaczyć

wymawiane słowa (czytać z ust).

wymawiane słowa (czytać z ust).



niesłyszące dziecko uczy się słów i języka.

niesłyszące dziecko uczy się słów i języka.



Polska wersja tej metody została opracowana

Polska wersja tej metody została opracowana

przez prof. Kazimierę Krakowiak.

przez prof. Kazimierę Krakowiak.

Metoda kombinowana

Metoda kombinowana



wykorzystująca dwa lub

wykorzystująca dwa lub

więcej środków przekazu (na

więcej środków przekazu (na

przykład graficzny,

przykład graficzny,

dźwiękowy, mimiczny,

dźwiękowy, mimiczny,

palcowy, migowy),

palcowy, migowy),

Metoda totalnej kombinacji

Metoda totalnej kombinacji



podobna do kombinowanej, jednak

podobna do kombinowanej, jednak

wprowadzana jest w wieku

wprowadzana jest w wieku

przedszkolnym i wczesnoszkolnym.

przedszkolnym i wczesnoszkolnym.

1.

1.

Ekspresja słowna

Ekspresja słowna

2.

2.

Wzrokowa percepcja wypowiedzi

Wzrokowa percepcja wypowiedzi

3.

3.

Systemy językowo-migowe

Systemy językowo-migowe

4.

4.

Mimika i pantomima

Mimika i pantomima

5.

5.

Systemy ustno-manualne (daktylofazja,

Systemy ustno-manualne (daktylofazja,

daktylografia,fonogesty)

daktylografia,fonogesty)

Rewalidacja- przywracanie

Rewalidacja- przywracanie

sprawności

sprawności



kompensacja

kompensacja

– zastępowanie uszkodzonego słuchu,

– zastępowanie uszkodzonego słuchu,

wykorzystywanie innych zmysłów i wyrównywanie

wykorzystywanie innych zmysłów i wyrównywanie

zmniejszonych możliwości rozwojowych;

zmniejszonych możliwości rozwojowych;



korektura

korektura

– korygowanie uszkodzonego słuchu,

– korygowanie uszkodzonego słuchu,

poprawianie błędów w postrzeganiu, myśleniu,

poprawianie błędów w postrzeganiu, myśleniu,

rozumieniu zjawisk;

rozumieniu zjawisk;



usprawnianie

usprawnianie

– nieuszkodzone organy, funkcje,

– nieuszkodzone organy, funkcje,

usprawnianie samego słuchu, ale także innych –

usprawnianie samego słuchu, ale także innych –

wzrok, dotyk, kinestetyka;

wzrok, dotyk, kinestetyka;



wzmacnianie dynamizmu adaptacyjnego

wzmacnianie dynamizmu adaptacyjnego

jednostki

jednostki

– mobilizowanie osoby niesłyszącej do

– mobilizowanie osoby niesłyszącej do

pracy nad sobą, budzenie jej inicjatywy, chęci

pracy nad sobą, budzenie jej inicjatywy, chęci

pokonywania trudności;

pokonywania trudności;

Proces rewalidacji osób z

Proces rewalidacji osób z

uszkodzonyn słuchem

uszkodzonyn słuchem

Proces oparty jest na dokładnej znajomości

Proces oparty jest na dokładnej znajomości

stopnia, rozwoju wystąpienia głuchoty, jej przyczyn

stopnia, rozwoju wystąpienia głuchoty, jej przyczyn

oraz warunków dotychczasowego rozwoju dziecka.

oraz warunków dotychczasowego rozwoju dziecka.

wyróżniamy następujące kierunki działania:

wyróżniamy następujące kierunki działania:

1.Maksymalne rozwijać te siły biologiczne i zadatki, które są

1.Maksymalne rozwijać te siły biologiczne i zadatki, które są

najmniej uszkodzone. U dzieci niesłyszących następuje

najmniej uszkodzone. U dzieci niesłyszących następuje

przerzucenie funkcji słuchu na sprawniej działające

przerzucenie funkcji słuchu na sprawniej działające

analizatory wzroku i dotyku.

analizatory wzroku i dotyku.

2.Wzmocniać i usprawnieniać uszkodzone sfery psychiczne lub

2.Wzmocniać i usprawnieniać uszkodzone sfery psychiczne lub

fizyczne. U dzieci z wadą słuchu za pomocą aparatu

fizyczne. U dzieci z wadą słuchu za pomocą aparatu

słuchowego możemy uaktywnić resztki słuchu.

słuchowego możemy uaktywnić resztki słuchu.

3.Wyrównywać i zastępować deficyty biologiczne i rozwojowe

3.Wyrównywać i zastępować deficyty biologiczne i rozwojowe

przez rozwój funkcji zastępczych. U dzieci niesłyszących jest

przez rozwój funkcji zastępczych. U dzieci niesłyszących jest

to nauka mowy, odczytywania mowy z ust.

to nauka mowy, odczytywania mowy z ust.

Zasady w procesie

Zasady w procesie

rewalidacji

rewalidacji

1.     Zasada akceptacji

1.     Zasada akceptacji

2.     Zasada pomocy

2.     Zasada pomocy

3.     Zasada indywidualizacji

3.     Zasada indywidualizacji

4.     Zasada terapii

4.     Zasada terapii

pedagogicznej

pedagogicznej

5.     Zasada współpracy z

5.     Zasada współpracy z

rodziną

rodziną

Metody i formy pracy w

Metody i formy pracy w

szkole dla dzieci

szkole dla dzieci

niesłyszących.

niesłyszących.

W procesie nauczania dzieci niesłyszących

W procesie nauczania dzieci niesłyszących

wykorzystuje się trzy grupy metod:

wykorzystuje się trzy grupy metod:



 

 

Ogólne metody nauczania, stosowane we

Ogólne metody nauczania, stosowane we

wszystkich typach szkół,

wszystkich typach szkół,



 

 

Metody specjalne, stosowane w zależności

Metody specjalne, stosowane w zależności

od przedmiotu i treści nauczania.

od przedmiotu i treści nauczania.



 

 

Metody specyficzne, jak metody

Metody specyficzne, jak metody

rozwijania sprawności

rozwijania sprawności

językowej, odczytywanie wypowiedzi z ust.

językowej, odczytywanie wypowiedzi z ust.

Metody nauczania stosowane

Metody nauczania stosowane

w kształceniu dzieci z wadą

w kształceniu dzieci z wadą

słuchu

słuchu

1.Metody oparte na słowie:

1.Metody oparte na słowie:

pogadanka, opowiadanie, opis, praca

pogadanka, opowiadanie, opis, praca

z książką.

z książką.

2.Metody oparte na obserwacji:

2.Metody oparte na obserwacji:

pokaz, pomiar.

pokaz, pomiar.

3.Metody oparte na działaniu

3.Metody oparte na działaniu

praktycznym: zajęcia praktyczne,

praktycznym: zajęcia praktyczne,

metoda laboratoryjna.

metoda laboratoryjna.

 

 

Formy organizacyjne

Formy organizacyjne



Nauczanie zbiorowe

Nauczanie zbiorowe

 - 

 - 

uczniowie niesłyszący opanowują

uczniowie niesłyszący opanowują

wiadomości i współdziałanie z ludźmi słyszącymi np. umiejętności

wiadomości i współdziałanie z ludźmi słyszącymi np. umiejętności

odczytywania mowy z ust, korzystania z aparatu słuchowego.

odczytywania mowy z ust, korzystania z aparatu słuchowego.



Nauczanie indywidualne 

Nauczanie indywidualne 

- 

- 

 w nauczaniu indywidualnym dąży się

 w nauczaniu indywidualnym dąży się

do wyrobienia w praktyczny sposób umiejętności kompensowania

do wyrobienia w praktyczny sposób umiejętności kompensowania

słuchu za pomocą innych zmysłów.

słuchu za pomocą innych zmysłów.



Wycieczka

Wycieczka

 -

 -

nowy materiał językowy, łączy się z materiałem już

nowy materiał językowy, łączy się z materiałem już

znanym, co pomaga w utrwalaniu i systematycznym wzbogacaniu

znanym, co pomaga w utrwalaniu i systematycznym wzbogacaniu

języka dziecka niesłyszącego.. Wycieczka spełnia swoje zadanie

języka dziecka niesłyszącego.. Wycieczka spełnia swoje zadanie

poznawcze, rewalidacyjne i wychowawcze.

poznawcze, rewalidacyjne i wychowawcze.



Zadanie domowe 

Zadanie domowe 

- c

- c

elem zadania domowego jest utrwalenie

elem zadania domowego jest utrwalenie

materiału przerabianego na lekcji i wdrażanie uczniów do

materiału przerabianego na lekcji i wdrażanie uczniów do

samodzielnej nauki. Praca domowa musi być dostosowana do

samodzielnej nauki. Praca domowa musi być dostosowana do

możliwości indywidualnych uczniów, sprawdzona i oceniona.

możliwości indywidualnych uczniów, sprawdzona i oceniona.

Powiązanie z innymi

Powiązanie z innymi

naukami:

naukami:



medycyna-możliwości diagnostyczne, określenie

medycyna-możliwości diagnostyczne, określenie

co jest normą a co patologią, leczenie

co jest normą a co patologią, leczenie

operacyjne, farmakologiczne lub profilaktyczne

operacyjne, farmakologiczne lub profilaktyczne



audiologia-zajmuje się słyszeniem i percepcją

audiologia-zajmuje się słyszeniem i percepcją

słuchową

słuchową



audiometria-zajmuje się badaniami słuchu

audiometria-zajmuje się badaniami słuchu



fizjologia i patologia narządu słuchu- zajmuje się

fizjologia i patologia narządu słuchu- zajmuje się

budową, czynnościami, uszkodzeniami narządu

budową, czynnościami, uszkodzeniami narządu

słuchu, diagnostyka, leczenie, profilaktyka

słuchu, diagnostyka, leczenie, profilaktyka

Powiązanie z innymi

Powiązanie z innymi

naukami:

naukami:



audio protetyka słuchu-zajmuje się dopasowaniem

audio protetyka słuchu-zajmuje się dopasowaniem

aparatów słuchu, akustyką

aparatów słuchu, akustyką



technika-nowocześniejsze aparaty, wszczepy

technika-nowocześniejsze aparaty, wszczepy

ślimakowe

ślimakowe



psychologia- jak osoby funkcjonują w

psychologia- jak osoby funkcjonują w

społeczeństwie

społeczeństwie



socjologia-kulturowe uwarunkowania

socjologia-kulturowe uwarunkowania

niepełnosprawności

niepełnosprawności



lingwistyka-nauka o języku

lingwistyka-nauka o języku



psycholingwistyka

psycholingwistyka



Logopedia (surdologopedia)- rozwijanie mowy,

Logopedia (surdologopedia)- rozwijanie mowy,

terapia zaburzeń mowy

terapia zaburzeń mowy

Polscy przedstawiciele

Polscy przedstawiciele

zajmujący się problematyką

zajmujący się problematyką

surdopedagogiki

surdopedagogiki



Urszula Eckert,

Urszula Eckert,



Tadeusz Gałkowski,

Tadeusz Gałkowski,



Kazimierz Kirejczyk,

Kazimierz Kirejczyk,



Aniela Korzon,

Aniela Korzon,



Stanisław Kowalik,

Stanisław Kowalik,



Kazimiera Krakowiak,

Kazimiera Krakowiak,



Eugeniusz Nurowski,

Eugeniusz Nurowski,



Włodzimierz Pietrzak,

Włodzimierz Pietrzak,



Irena Stawowy-Wojnarowska,

Irena Stawowy-Wojnarowska,



Bogdan Szczepankowski,

Bogdan Szczepankowski,



Wacław Tułodziecki.

Wacław Tułodziecki.