Park Narodowy Gór Stołowych

Park Narodowy Gór Stołowych

został utworzony 16.09.1993 r.

Góry Stołowe stanowią fragment

rozległego (45 km długości),

wyraźnie wyodrębnionego

pasma górskiego, zaliczanego

do Sudetów Środkowych.

Znaczna część partii północno-

zachodniej znajduje się na

terytorium Republiki Czeskiej,

gdzie nosi nazwę Wyżyny

Broumowskiej (Broumovska

Vrchovina).

W parku znalazł się także

przylegający od południowego-

zachodu fragment Wzgórz

Lewińskich, zbudowany z

granitoidu kudowskiego.

Park Narodowy Gór

Stołowych zajmuje obszar
ok. 63 km2
wierzchowinowej ich partii
z najwyższymi
wzniesieniami ; Szczeliniec
Wielki (919 m npm) i
Skalniak (915 m npm). W
otulinie Parku znajdują się
popularne uzdrowiska :
Polanica Zdrój, Duszniki
Zdrój i Kudowa Zdrój.

Ochrona:
• Ścisła - 376 ha
• Częściowa - 5 651 ha
• Krajobrazu - 312 ha

Charakterystycznymi

elementami są rozległe
płaszczyzny zrównań i
wznoszące się urwistymi
ścianami, płaskie stoliwa
skalnych bastionów. Rzeźba
wzbogacona jest formami
erozji piaskowców (szczelin,
labiryntów,blokowisk
skalnych, skałek o
niespotykanych kształtach.)

Rzeźba ta jest

odzwierciedleniem płytowej
budowy geologicznej
związanej z osadowym
pochodzeniem tworzących
je skał.

Obszar Parku przecina gęsta

sieć szlaków turystycznych
(ok. 100 km). Warto
zobaczyć:

• wspaniałe "skalne miasto"

na Szczelińcu Wielkim (919
m n.p.m.), najwyższym
szczycie Gór Stołowych

• skalne labirynty Błędnych

Skał w masywie Skalniaka
(915 m n.p.m.)

• Skalne Grzyby i Radkowskie

Skały

• piękne widokowo Skały

Puchacza

• położone w krajobrazie

przypominającym sawannę
Łężyckie Skałki

Lasy zajmują 89 % całkowitej

jego powierzchni. Są to
przede wszystkim sztucznie
wprowadzone świerczyny.
Park Narodowy prawie w
całości leży w piętrze regla
dolnego, ale pojawiają się
także zbiorowiska z
udziałem świerka i jodły.
Drzewostany świerkowe na
piaskowcach w partii
wierzchowinowej wykazują
zły stan zdrowotny, a na
całym obszarze Parku, jako
monokultury są bardzo
podatne na niekorzystne
wpływy wielu czynników
abiotycznych i biotycznych.

Ważny składnik flory Gór

Stołowych stanowi
pionierska roślinność
naskalna z licznymi
gatukami mchów (ponad
270 gatunków w Parku),
porostów ( 60 gat.
chronionych) i
wątrobowców.

Wśród niej szczególnie

interesujące są fitocenozy
na odkrywkach margli
skalnicy zwodniczej
występującej tu na
jedynym znanym w Polsce
stanowisku.

Całkowitą ochroną polskiego

prawa objętych jest 28
gatunków, 11 to rośliny z
listy roślin zagrożonych w
Polsce lub znajdujące się w
Polskiej Czerwonej Księdze
Roślin, a 9 podlega
ochronie częściowej.

Ponadto 16 innych

występujących tu
gatunków roślin
naczyniowych uznano za
lokalnie cenne tj.
zagrożone wyginięciem lub
rzadkie w Sudetach i na
Dolnym Śląsku.

W środowisku spękań i

szczelin bytują nietoperze.
Cennym elementem są
orzesznica, bardzo rzadka
popielica oraz koszatka.
Swoją ostoję ma muflon-
aklimatyzowany w
Sudetach gatunek górskiej
owcy.

Leśnym rarytasem jest tu

jarząbek, słonka, bocian
czarny, trzmielojad, kobuz
oraz sóweczka i włochatka.

Bardzo interesująca jest też

fauna naśnieżna oraz fauna
pajęczaków torfowisk i
wilgotnych zimnych
szczelin piaskowcowych.

Park Narodowy Gór Stołowych

od 1998 roku prowadzi
akcję czynnej ochrony
płazów. Efektem tego
wieloletniego programu jest
wybudowanie pierwszych w
Polsce "tuneli dla żab" pod
istniejącą drogą oraz
odbudowanie trzech miejsc
rozrodczych.

W roku 2002 otwarte zostało

pierwsze w Polsce "Muzeum
Żaby". Jest to muzeum
prezentujące kolekcję
przedmiotów codziennego
użytku związanych z
wizerunkiem żaby.