SIEDEM
CUDÓW ŚWIATA
STAROŻYTNEGO

Nazwa

Siedem Cudów Świata

odnosi się generalnie do każdej liczby

najbardziej popularnych miejsc turystycznych.

Najstarszą taką listą

jest Lista siedmiu cudów starożytnego świata.

Był to swoistego rodzaju turystyczny

przewodnik dla podróżników starożytności,

którzy chcieli zobaczyć najbardziej sławne i

znane miejsca.

Siedem cudów świata

starożytnego

PIRAMIDY
EGIPSKIE
LATARNIA
MORSKA
WISZĄCE
OGRODY
MAUZOLEUM
W
HALIKARNASIE

ŚWIĄTYNIA
ARTEMIDY
KOLOS RODYJSKI
POSĄG ZEUSA
OLIMPIJSKIEGO w
Olimpii

Piramida

Cheopsa

Cud

Piramida Cheopsa

Data

2560 p.n.e.

Budowniczy Egipcjanie
Zniszczone

ciągle istnieje

Przyczyna brak

Piramida Cheopsa

Piramida – monumentalna budowla

służąca jako grobowiec władcy lub

osoby prywatnej albo jako

podbudowa dla świątyni. Kształt

piramidy to najczęściej ostrosłup

lub forma w ogólnych zarysach do

niego zbliżona. Piramidy spotykane

są m.in. w Egipcie i

prekolumbijskiej Ameryce.

Piramida Cheopsa

Piramida Cheopsa, Wielka Piramida

Cheopsa – monumentalna budowla

znajdująca się w Egipcie, w

mieście Giza wzniesiona ok. 2560

r. p.n.e. prawdopodobnie wg

projektu Hemona. Piramida

Cheopsa oraz stojące obok niej

piramidy Chefrena i Mykerinosa to

najbardziej znany zespół piramid.

Obok piramidy Chefrena

postawiono monumentalny pomnik

SFINKSA

Piramida Cheopsa

Postawiona została na sztucznie wyrównanym

terenie. Boki jej są zwrócone dokładnie na północ,

południe, wschód i zachód. Wielkie bloki kamienne,

ważące po 2,5 tony zostały ustawione z wielką

precyzją. Cała budowla składa się z ponad 2,3 mln

takich bloków. Ścięty wierzchołek piramidy

spowodował, że jej wysokość zmalała do około 137,0

m. Wejście do piramidy znajduje się w północnej

ścianie. Przejście niskim korytarzem prowadzi do

położnej na wysokości 42,0 m nad poziomem terenu

komnaty królewskiej – komory grobowej. Wewnątrz

piramidy wybudowano jeszcze dwie komory grobowe

– jedną poniżej poziomu terenu, drugą powyżej

poziomu podstawy. Według niektórych uczonych

Wielka Piramida ukrywa nieodnalezione jeszcze

systemy komnat i korytarzy. Obok piramidy

znaleziono barkę pogrzebową. W komorze królowej

znajduje się korytarz o długości około 60 m, na

którego końcu znajdują się małe drzwiczki, a za nimi

prawdopodobnie pusta przestrzeń.

Wiszące ogrody

królowej

Semiramidy

Cud

Wiszące ogrody

Semiramidy

Data

600 p.n.e.

Budowniczy

Babilończycy

Zniszczone

po I wieku p.n.e.

Przyczyna

trzęsienie ziemi

Wiszące ogrody królowej

Semiramidy w Babilonie

Podobno zostały zbudowane na polecenie

króla Nabuchodonozora II w VI w. p.n.e.,

który podarował je swojej żonie, Amytis,

ponieważ po przyjeździe do Babilonu bardzo

tęskniła za bujną zielenią ojczystego kraju –

Medii. Niejasne jest dlaczego nazwano je

imieniem Semiramidy, asyryjskiej królowej,

która żyła dwa wieki wcześniej. Owe ogrody

musiały istnieć ze względu na wzmianki o

nich występujące w wielu źródłach

historycznych z tamtego okresu. Ponadto

wykopaliska przeprowadzone w miejscu ich

hipotetycznego położenia wykazały obecność

pozostałości rozległego pałacu

Nabuchodonozora II.

Wiszące ogrody królowej

Semiramidy w Babilonie

Dachy, na których zasadzono rośliny, były

wykonane z materiałów nieprzepuszczających

wody, takich jak smoła i ołów, dlatego nie

przeciekały podczas nawadniania. Składały się

z ponad 100 tarasów zbudowanych

jeden nad drugim i wypełnionych taką ilością

ziemi, że rosły na nich drzewa. Ogrody te

zostały założone w VII wieku p.n.e. Zwisające z

tarasów pnącza zakrywały mury, co sprawiało

wrażenie, że te piękne rośliny zawieszone są w

powietrzu. Do ich nawadniania używano wody

z rzeki Eufrat, którą dostarczano na

poszczególne poziomy za pomocą sieci

wodociągowych.

Świątynia

Artemidy

w Efezie

Cud

Świątynia Artemidy w Efezie

Data

550 p.n.e.

Budowniczy

Persowie, Grecy

Zniszczone

356 p.n.e.

Przyczyna

ogień

Świątynia Artemidy

w Efezie

Znana pod nazwą Artemizjonu stanowiła największą

ozdobę Efezu w Azji Mniejszej (obecnie Turcja). Była

to olbrzymia (110 m na 55 m) świątynia, zbudowana

przez króla Lidii Krezusa w połowie VI wieku p.n.e. W

roku 356 p.n.e. świątynię spalił szewc Herostrates,

by zyskać rozgłos. Świątynię chciał odbudować

Aleksander Wielki. Mieszkańcy Efezu nie przyjęli

jego warunku, jakim było umieszczenie w

świątyni inskrypcji sławiących jego imię.
Oryginalny posąg Artemidy, nie zachowany, był

wykonany ze złota, srebra, kości słoniowej i

czarnego kamienia. Można się jedynie domyślać, jak

wyglądał, na podstawie opisów i zachowanej kopii.

Uwagę zwraca niezwykły sposób przedstawienia

bogini, przypominający bardziej rzeźby egipskie, niż

greckie.

Świątynia Artemidy

w Efezie

Kult bogini Artemidy- matki opiekującej się

ziemią, powietrzem i wodą, dającej życie i

urodzaj, a jednocześnie rządzącej cywilizacją,

był rozpowszechniony w Anatolii jeszcze

przed przybyciem greckich kolonistów. posągi

Artemidy przedstawiają ją ubraną w suknię

ozdobioną miejskimi wieżami, które są

atrybutem jej władzy nad cywilizacją. Ozdoby

z wyobrażeniami zwierząt są symbolem jej

władzy nad nimi. Efeska Artemida nazywana

była też Pszczelą Boginią, a bite w mieście

monety na awersie miały symbol bogini –

wizerunek królowej pszczół.

Posąg Zeusa

w świątyni

w Olimpii

Cud

Posąg Zeusa w Olimpii

Data

435 p.n.e.

Budowniczy

Grecy

Zniszczone

V - VI wiek naszej

ery

Przyczyna

ogień

Posąg Zeusa w świątyni

w Olimpii

Olbrzymi posąg siedzącego na tronie Zeusa

dłuta Fidiasza został wykonany po roku 430

p.n.e. Dotrwał jedynie do roku 426 n.e., a

znany jest z rzymskiej kopii. Posąg Zeusa

uległ zniszczeniu na skutek pożaru.
Posąg przedstawia Zeusa siedzącego w

płaszczu na tronie i trzymającego w jednej

ręce berło, na wierzchołku którego siedział

orzeł. Berło było symbolem władzy Zeusa, a

orzeł jego ulubionym i poświęconym mu

ptakiem. W drugiej ręce trzymał posążek Nike.

Podstawa posągu to 6,5m x 1 m, wysokość ok.

13 m. Posąg został wykonany z drewna, złota,

kości słoniowej oraz szlachetnych kamieni.

Mauzoleum

w Halikarnasie

Cud

Mauzoleum w

Halikarnasie

Data

351 p.n.e.

Budowniczy

Persowie, Grecy

Zniszczone

w 1494 naszej ery

Przyczyna

trzęsienie ziemi

Mauzoleum w Halikarnasie

Był to grobowiec Mauzolosa,

perskiego satrapy Karii wzniesiony

ok. 350 p.n.e.. Budynek został

zaprojektowany na polecenie

królowej-wdowy – Artemizji.

Mauzoleum nie przetrwało do

naszych czasów — zaniedbana

budowla pod wpływem upływu

czasu, działań ludzi i trzęsień

ziemi stopniowo popadała w ruinę.

Kolos Rodyjski

Cud

Kolos Rodyjski

Data

292-280 p.n.e.

Budowniczy

Grecy

Zniszczone

224 p.n.e.

Przyczyna

trzęsienie ziemi

Kolos Rodyjski

Olbrzymich rozmiarów posąg Heliosa
wybudowany na wyspie Rodos przez
Charesa z Lindos w 292-280 roku p.n.e.
Monument wykonano z brązu i ustawiono
u wejścia do portu dla upamiętnienia
zwycięstwa Seleukosa I Nikatora nad
Demetriuszem Poliorketesem (304
p.n.e.). Posąg miał ok. 32-36 m
wysokości i ważył ok.70 ton. Widoczny
był już z okolicznych wysp.

Latarnia morska

na Faros

Cud

Latarnia morska w

Faros

Data

III wiek p.n.e.

Budowniczy

Hellenistyczny Egipt

Zniszczone

1303-1480 naszej ery

Przyczyna

trzęsienie ziemi

Latarnia morska na Faros

Została zbudowana ok. 280-279 p.n.e.
Latarnia znajdowała się na przybrzeżnej

wysepce Faros, która mając sztuczne

połączenie ze stałym lądem poprzez groblę

heptastadion, stanowiła część wejścia do

portu w Aleksandrii w Egipcie. Ocenia się, że

była to wieża o wysokości ok. 100-120 m.

Miała dolną kondygnację o przekroju

kwadratu, nad nią wznosiła się kolejna,

ośmiokątna i trzecia o przekroju okrągłym.

Latarnia zwieńczona była kopułą wspartą na

ośmiu kolumnach. Na niej ustawiony był

posąg Posejdona o wysokości około 7 m. W

tamtych czasach była to najwyższa budowla

na świecie o podstawie krótszej od jej

wysokości.