Prawo własności

intelektualnej

część 10

dr Marek Świerczyński

Katedra Prawa Cywilnego i

Prawa Prywatnego

Międzynarodowego

WPiA UKSW

Prawo własności przemysłowej

• Regulacja prawna ustawy z 30 marca 2000 r. prawo

własności przemysłowej oparta jest na konwencjach

międzynarodowych oraz prawie wspólnotowym

• Zgodnie z art. 1 p.w.p. ustawa normuje:

– stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych,

wzorów przemysłowych, znaków towarowych,

oznaczeń geograficznych i topografii układów

scalonych,

– zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować

projekty racjonalizatorskie i wynagradzać ich twórców,

– zadania i organizację Urzędu Patentowego

Rzeczypospolitej Polskiej.

PWP a konwencja paryska

• W świetle art. 1 ust. 2 Konwencji paryskiej z dnia 20 marca 1883 r.

o ochronie własności przemysłowej (Dz. U. z 1975 r. Nr 9, poz. 51

oraz załącznik do nr 9, poz. 51), przedmiotem ochrony własności

przemysłowej są patenty na wynalazki, wzory użytkowe,

wzory przemysłowe, znaki towarowe, znaki usługowe,

nazwa handlowa i oznaczenia pochodzenia lub nazwy

pochodzenia, a także zwalczanie nieuczciwej konkurencji.

• Polska ustawa p.w.p. nie reguluje całości problematyki własności

przemysłowej w znaczeniu przyjętym w konwencji paryskiej, a

częściowo wykracza poza nią.

– normuje ona także stosunki w zakresie topografii układów

scalonych oraz racjonalizacji, a także

– ustrój prawny Urzędu Patentowego oraz status jego

pracowników-ekspertów

– natomiast zwalczanie nieuczciwej konkurencji reguluje odrębna

ustawa, o czym zresztą mówi wprost art. 2 p.w.p.

Kumulatywna ochrona

• Według art. 1 ust. 2 p.w.p., przepisy ustawy nie

uchybiają ochronie przedmiotów, o których mowa w

ust. 1 pkt 1, przewidzianej w innych ustawach.

• Oznacza to zasadę kumulatywnej ochrony

przedmiotów objętych jej regulacją.

• Przykładowo, fakt zarejestrowania nazwy

geograficznej nie wyklucza jej ochrony na podstawie

ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

• Ustawodawca wprost ograniczył ochronę płynącą z

przepisów innych ustaw jedynie w art. 116 - po

wygaśnięciu prawa z rejestracji wzoru

przemysłowego, ustaje także ochrona autorskich

praw majątkowych.

Relacja do prawa

międzynarodowego

• Artykuł 4 p.w.p. określa stosunek ustawy do wiążących Polskę umów

międzynarodowych oraz prawa europejskiego.

– Zgodnie z tym artykułem, jeżeli umowa międzynarodowa lub przepisy prawa

Unii Europejskiej obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich

określają szczególny tryb udzielania ochrony na wynalazki, wzory użytkowe,

wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne lub topografie

układów scalonych, w sprawach nieuregulowanych w tej umowie lub tych

przepisach albo pozostawionych w kompetencji organów krajowych przepisy

ustawy stosuje się odpowiednio.

• Przykładem szczególnego trybu udzielania ochrony jest w zakresie

znaków towarowych porozumienie madryckie o międzynarodowej

rejestracji znaków z 1891 r. (porozumienie madryckie o międzynarodowej

rejestracji znaków z dnia 14 kwietnia 1891 r., Dz. U. z 1993 r. Nr 116, poz.

514), natomiast odnośnie do wynalazków - konwencja monachijska z 5

października 1973 r. o udzielaniu patentów europejskich (konwencja o

patencie europejskim; Dz. U. z 2004 r. Nr 79, poz. 737.

– Z dniem 1 marca 2004 r. Polska stała się stroną Konwencji o udzielaniu

patentów europejskich. Wraz z przystąpieniem do konwencji Polska stała się

członkiem Europejskiej Organizacji Patentowej

Ochrona cudzoziemców

• W  art. 5 określono zasady stosowania ustawy do

osób zagranicznych (przez które, zgodnie z  art. 3

ust. 1 pkt 2 p.w.p., rozumie się osoby niemające

obywatelstwa polskiego i odpowiednio miejsca

zamieszkania albo siedziby bądź poważnego

przedsiębiorstwa na obszarze Rzeczypospolitej

Polskiej).

• Zgodnie z tym przepisem, osoby zagraniczne

korzystają z uprawnień wynikających z ustawy

na podstawie umów międzynarodowych (art.

5 ust. 1).

– Zasada asymilacji i zasada wzajemności