.

MASAŻ

PUNKTOWY

.

DEFINICJA:
Masaż punktowy czyli akupresura, polega na

stosowaniu różnych form ucisku na punkty
biologiczne aktywne w celu profilaktycznym lub
terapeutycznym.

Masaż punktowy często uzupełniamy masażem

klasycznym – na początku i na końcu.

W fazie wstępnej stosujemy techniki głaskania i

rozcierania, natomiast w fazie końcowej techniki
oklepywania, wstrząsania, wibracji.

Jeżeli zostanie prawidłowo wykonany ucisk na punkty

aktywne, które wchodzą w skład danej receptury
punktowej, wówczas u pacjenta zostanie
wyzwolone zjawisko określane jako de – Qi (czyt.
„de-czi”).

• De - Qi jest to reakcja sensoryczna ustroju na

bodziec, który zadziałał na punkt aktywny. De – Qi

może objawiać się różnie:

- od przyjemnego uczucia ciepła i rozluźnienia, w

pierwszej fazie ucisku,

- do mrowienia, swędzenia, drętwienia, uczucia

przepływu prądu elektrycznego w końcowej fazie

ucisku.

To w jaki sposób będziemy to czuli zależy od:
- lokalizacji punktu,
- sposobu ucisku,
- rodzaju dysfunkcji,
- indywidualnej wrażliwości na bodziec.
De – Qi może występować:
- miejscowo
- odlegle – promieniować na dużej powierzchni ciała,

a nawet do miejsc odległych od uciskanego punktu.

Rodzaje ucisków stosowanych w masażu

punktowym:

- ucisk punktowy – podczas ucisku nie odrywamy palca

od miejsca ucisku i nie wykonujemy jakichkolwiek
ruchów, palec ustawiony pod kątem 45 – 90 st.

- ucisk połączony z ruchem posuwisto-zwrotnym w

przód i w tył oraz na boki,

- ucisk punktowy – stały lub zmienny – połączony z

ruchem okrężnym w prawo (zgodnie z ruchem
wskazówek zegara),

- ucisk połączony z ruchem spiralnym – od zewnątrz na

lewo tj. przeciwnie do ruchu wskazówek zegara
( stosujemy przy pobudzeniu),

- ucisk połączony z ruchem spiralnym – od środka w

prawo na zewnątrz ( stosujemy przy hamowaniu).

Powyższe sposoby ucisków można łączyć ze sobą w różne

kombinacje.

Ze względu na stopień intensywności bodźca i czas

jego trwania, możemy wymienić dwie metody
masażu punktowego:

- masaż metodą uspokajającą:
tzw. sedatywny, który charakteryzuje się lekkim

uciskiem punktów wraz ze stopniowym zwiększaniem
siły, z kombinacją ruchów horyzontalnych lub
obrotowych w danym kierunku.

Czas trwania ucisku: 30 sek. – 1 min. bez odrywania

palca.

Czynność powtarzamy: 3-4 x
Łącznie opracowanie jednego punktu: 3 – 5 min.
Czas zabiegu: zależy od ilości opracowanych punktów.

- masaż metodą pobudzającą
tzw. tonizujący, który charakteryzuje się silnym,

szybkim uciskiem z oderwaniem palca od punktu.

Czas ucisku: do 10 sekund,
Przerwa między uciskami: ok.. 10 sek.
Czynność powtarzamy: 3 – 5 x

Masaż punktowy zaleca się wykonywać 2-3 x w

tygodniu, w serii do 20 zabiegów.

Maksymalny czas zabiegu: 30 minut
Przeciętny czas zabiegu: 10-15 minut (zależy od

ilości masowanych punktów).

Wyznaczanie punktów przy pomocy

jednostki "cun„

W celu znalezienia punktów, na które trzeba

oddziaływać, korzysta się często z cech
anatomicznych w budowie ciała ludzkigo (guzki,
zagłębienia, kości, ścięgna, stawy, fałdy itp.). Nie
zawsze jest możliwe znalezienie wyróżniających cech
anatomicznych. W związku z tym stosuje się
indywidualny "cun" ( 1 cun to szerokość kciuka
pacjenta, szerokość palca wskazującego i
środkowego to 1,5 cuna, wszystkich czterech palców
to 3 cuny ).

PODSTAWY FILOZOFII MEDYCYNY

CHIŃSKIEJ

Tao – oznacza drogę, metodę, sposób w jaki

wszechświat znajduje się w ciągłym ruchu; zasady
dotyczące regularności pewnych zjawisk w nim
występujących, a więc wszelkie prawidłowości
świata przyrody i praw nim rządzących

Przyjmuje się, że koncepcja Tao zrodziła się głównie z

obserwacji corocznego następowania po sobie pór
roku, prowadzącego do rozwoju, odnowy i
rozkładu.

7 twierdzeń uniwersalnych:
1. Wszystko jest rezultatem zróżnicowania.

Nieskończoności.

2. Wszystko podlega ustawicznym zmianom.
3. Każda rzecz i każde zjawisko posiada swoje

przeciwieństwo.

4. Każda rzecz i każde zjawisko ma dwa oblicza.
5. Nie istnieje identyczność
6. Im mocniejsza jest cecha danej rzeczy, tym

większe jest przeciwieństwo tej cechy.

7. Cokolwiek ma początek, musi dobiec końca

12 zasad względności:
1.

Jedna jedyna nieskończoność manifestuje się ciągłą
przemianą dopełniających i antagonistycznych tendencji
yin i yang.

2.

Yin i yang przejawiają się nieustannie we wszystkim
dzięki odwiecznemu ruchowi nieskończonego Tao

3.

Yin reprezentuje siłę odśrodkową, a yang siłę
dośrodkową i współnie tworzą energię Qi i wszystkie
zjawiska.

4.

Yin przyciąga yang, yang przyciąga yin

5.

Yin odpycha yang, yang odpycha yin.

6.

Łączone w różnych proporcjach yin i yang tworzą różne
zjawiska, które są do siebie podobne. Zachodzący
pomiędzy rzeczami i zjawiskami objaw przyciągania i
odpychania jest wprost proporcjonalny do zawartych w
nich sił yin i yang.

7.

Wszystkie zjawiska są zmienne, nieprzerwanie zmieniają,
swoją konstytucję stanowiącą złożenie sił yin i yang. Yin
ulega przemianie w yang, yang ulega przemianie w yin.

8.

Nic nie składa się wyłącznie z yin lub wyłącznie z yang.

Wszystko stanowi komponent obydwu tendencji o
zróżnicowanym stopniu nasycenia.

9. Nie istnieje neutralne, w każdym zjawisku przeważa yin

lub yang.

10. Wielkie yin przyciąga małe yin, wielkie yang przyciąga

małe yang

11. Skrajne yin wytwarza yang, skrajne yang wytwarza yin
12. Wszystkie reakcje fizyczne są natury yang w swym

wnętrzu, natury yin na powierzchni.

Energia Qi – podstawowe pojęcie filozofii medycyny

chińskiej

Jest to niewidzialna energia – siła życiowa, która istnieje i

krąży w każdym organizmie żywym, a nawet w każdej
materii, która posiada strukturę chemiczną, warunkując
prawidłowe funkcjonowanie.

Człowiek przez całe życie pobiera lub wydatkuje swoją Qi.
Uzupełnia ją poprzez oddychanie, czerpanie jej z powietrza,

poprzez spożywanie pokarmów, z kosmosu poprzez skórę.

Energia Qi zawiera w sobie dwie formy energii:

-

Yang – z kosmosu

-

Yin - z ziemi, z pożywienia, oddychania, oddziedziczona

Tzw. wewnętrzne Qi decyduje o jakości wykonania danej

pracy przez człowieka, dlatego przepływ Qi musi być
ciągły (tak jak ciągły przepływ strumienia wody).

Niebezpieczny jest :
- Zastój energii,
- Gwałtowne jej wyczerpanie
Ponieważ utrata kontroli i brak możliwości

regeneracji energii grozi chorobą, a w skrajnych
przypadkach śmiercią.

Yang to: światło, słońce, niebo, ogień, ciepło, dzień,

lato, rodzaj męski, ruch, radość, czerwień,
opadanie, aktywność, górna połowa ciała i in.

Yin to: ciemność, noc, księżyc, zimno, woda, rodzaj

żeński, stałość, smutek, bezruch, purpura,
przestrzeń, wznoszenie się, sen, dolna połowa ciała.

Energia Qi okrąża organizm 24 godz., zaczyna od

serca i do serca wraca.

C.D.N

.

Wysokość fali przepływu energii w danym

meridianie zależy od poziomu Qi w meridianie,
który leży przed nim.

Np.
Jeżeli na skutek choroby poziom Qi w danym

narządzie, który jest związany z meridianem jest
niski, wówczas fala płynąca do narządu
następnego będzie również niska. Jeżeli
zadziałamy poprzez ucisk na określone punkty
meridianu chorego narządu, a więc tego
osłabionego energetycznie, to możemy wyrównać
w nim poziom energii, a co za tym idzie podnieść
poziom fali płynącej do następnego narządu.

Narządy człowieka charakteryzują się dobową

aktywnością.

Narządy dzienne – max. energii 7.00 – 15.00
- żołądek,
- Śledziona z trzustką ( w medycynie chińskiej

traktowane są jako jeden narząd),

- Serce,
- Jelito cienkie,
Narządy dzienno-nocne – max. Energii 15.00 – 19.00

oraz 3.00 – 7.00

- płuca,
- Jelito grube,
- Pęcherz moczowy,
- Nerki,

Narządy nocne – max. Energii 19.00 – 3.00
- osierdzie,
- Potrójny ogrzewacz,
- Pęcherzyk żółciowy
- Wątroba

MERIDIANY

Są to szlaki przepływu energii Qi.
Biegną one najczęściej wzdłuż ciała. Odchodzące od

nich odgałęzienia (kolaterale) łączą określone
punkty na powierzchni ciała z odpowiednimi
narządami wewnętrznymi.

Na obwodzie meridianów kończyn górnych (poniżej

stawu łokciowego) oraz kończyn dolnych (poniżej
stawu kolanowego), meridiany łączą się ze sobą.

Gałązki łączące nazywamy Luo (czyt. Lo).
Meridian yang łączy się z meridianem yin, dzięki

czemu energia Qi ma swobdny przepływ w całym
ustroju.

Oznaczenia meridianów głównych:
Nazwa polska Nazwa

łacińska

I Meridian płuc P Pulmones P
II Meridian jelita grubego JG Intestinum crassum IC
III Meridian żołądka Ż Gaster G
IV Meridian śledziony – trzustki ST Lien – Pankreas LP
V Meridian serca S Cor C
VI Meridian jelita cienkiego JC Intestinum tenue IT
VII Meridian pęcherza moczowego PM Vesica urinaria VU
VIII Meridian nerki N Ren R
IX Meridian osierdzia O Pericardium PC
X Meridian potrójnego ogrzewacza PO* San Jiao SJ ( z

chiń.)

XI Meridian pęcherzyka żółciowego PŻ Vesica fellea VF
XII Meridian wątroby W Hepar H
* PO – czynność narządów klatki piersiowej (serce i płuca) oraz jamy

brzusznej (śledziona, żołądek, nerki, pęcherz moczowy), a także

narządów jamy czaszki.

Oznaczenie meridianów dodatkowych:
XIII Meridian środkowy tylny ST Tu Mai TM ( z

chiń.)

- główny regulator tylny GRT
XIV Meridian środkowy przedni SP Jen Mai JM ( z

chiń.)

- główny regulator przedni GRP

Cechy charakterystyczne meridian:
- Mają dwie części:
- zewnętrzną – biegnie po powierzchni ciała wzdłuż
punktów,
- wewnętrzną – podąża do odpowiadającym im
narządom
- Zewnętrzne części meridianów mają charakterystyczny

przebieg

- wszytkie zaczynają lub kończą się na palcach
- wyjątek: meridian nerki zaczyna się na

podeszwowej

części stopy
- Biegną głównie przez kk.g i kk.d
- Dzielimy je na meridiany górne – rąk oraz m. dolne -

nóg

Do meridianów rąk zaliczamy:
- m. płuc
- M. jelita grubego,
- M. osierdzia,
- M. potrójnego ogrzewacza,
- M. serca,
- M. jelita cienkiego,
Do meridianów nóg zaliczamy wszystkie pozostałe

meridiany.

Punkty chińskie
Są to miejsca na ciele o szczególnych właściwościach,

których masowanie lub nakłucie ma znaczenie

lecznicze dla organizmu.

W jaki sposób lokalizujemy punkty chińskie?
a) Miejsca anatomiczne ciała,
b) metoda cuna indywidualnego,
c) Metoda cuna proporcionalnego
d) Metoda palpacyjna – głównie w jedostkach

chorobowych, gdy dany punkt jest powiększony i

bolesny,

e) Punktoskop – wykorzystuje niższy opór elektryczny

punktu od otaczającej go skóry. Bardzo czuły

omomierz

f)

Poprzez odpowiednie ułożenie ciała lub przyjęcie

odpowiedniej pozycji

DIAGNOSTYKA
w medycynie

chińskiej

Diagnostykę w medycynie chińskiej dzielimy na 4 grupy:
a) kliniczną,
b) stanów chorobowych,
c) narządową,
d) meridian,
Ad.a )
Oglądanie, osłuchiwanie, wąchanie i obmacywanie
Ad.b)
Możemy wyróżnić 8 stanów chorobowych, które

połączone

są w przeciwstawne stany, tj.:
-

hamowanie – pobudzanie,

-

zimno – gorąco,

-

wewnętrzny – zewnętrzny,

-

yin – yang

Hamowanie – pobudzanie
Objawy hamowania: choroby przewlekłe, osłabienie, łagodny

ból, zimne poty, osłabiony system nerwowy, luźne stolce,
miękki brzuch, słabe tętno

Leczenie: pobudzanie
Objawy pobudzania: dobry stan ogólny, silne bóle (ból nasila się

przy ucisku), brak potu, zaparcia, wzdęcia, pobudzone tętno

Leczenie: hamowanie
Zimno – gorąco
Zimno: blada twarz, kk zimne, suchość w ustach, mocz

przezroczysty – obfity,

Leczenie: hamowanie
Gorąco: gorączka, twarz czerwona, suchość w jamie ustnej,

mocz ciemny – skąpy, wydzielina śluzowa żółta,
podwyższone tętno.

Leczenie: pobudzanie

Wewnętrzny – zewnętrzny
Objawy określamy na podstawie umiejscowienia choroby oraz

czasu jej trwania

W objawach wewnętrznych czas choroby jest krótki
Objawy wewnętrzne: gorączka, ucisk i ból w klatce piersiowej i

brzuchu, suchość w gardle, zaparcie, obfity mocz
(żółtociemny), zapadające się tętno.

Objawy zewnętrzne: ból głowy, dreszcze, podwyższona

temperatura, „łamanie w kościach”, blady język

Ad. C)
Narządy wewnętrzne dzielimy na tzw. Zang i Fu
Zang – Fu = narządy wewnętrzne
Zang = pełne
Fu = puste

Do narządów Zang zaliczamy: serce, wątrobę,

śledzionę, nerki, płuca, osierdzie.

Narządy miąższowe. Należą do układu yin.
Funkcja: produkcja i magazynowanie substancji

zawierających energię Qi, krew i płyny ustrojowe.

Do narządów Fu zaliczamy: jelito grube i cienkie,

potrójny ogrzewacz, żołądek, pęcherzyk żółciowy i
pęcherz moczowy. Mózg i macica

Narządy puste. Należą do układu yang.
Funkcja: przyjmowanie i trawienie pożywienia,

przyswajanie substancji życiowych oraz
wydalanie.

• Ad. D)
Meridian Płuc:
Objawy chorobowe: kaszel, astma, przekrwienie i ból gardła, ból w

dole nadobojczykowym, uczucie rozpierania w klatce

piersiowej, ból przyśrodkowej powierzchni ramienia.

Meridian jelita grubego
Objawy chorobowe: krwawienie z nosa, katar, ból zębów,

przekrwienie i ból gardła, ból karku, ból przedniej powierzchni

barków i przedniego brzegu powierzchni wyprostnej kończyny

górnej, ból brzucha, biegunka,

Mieridian żołądka
Objawy chorobowe: wzdęcie brzucha, obrzęki, ból nadbrzusza,

wymioty, uczucie głodu, krwawienie z nosa, niedowład oczu i

ust, przekrwienie i ból gardła, ból w klatce piersiowej, ból

brzucha, ból bocznej powierzchni kończyny dolnej, gorączka,

zaburzenia umysłu.

Meridian śledziony – trzustki
Objawy chorobowe: odbijanie się, bekanie, wymioty, ból

nadbrzusza, luźne stolce, wzdęcie brzucha, żółtaczka, ospałość,

ogólne złe samopoczucie, odrętwienie ból gardła oraz języka,

obrzęk i zimno na przyśrodkowej powierzchni uda i kolana.

Meridian Serca
Objawy chorobowe: ból i kołatanie serca, bezseność, poty

nocne, suchośc gardła, pragnienie, ból w środkowej

powierzchni kończyny górnej, zaczerwienie dłoni.

Meridian jelita cienkiego
Objawy chorobowe: głuchota, zażółcenie twardówek, zapalenie

gardła, obrzęk policzka, rozpieranie i ból w dole brzucha,

częstomocz, ból wzdłuż brzegu tylnego na bocznej

powierzchni barku i ramienia

Meridian pęcherza moczowego
Objawy chorobowe: zatrzymanie moczu, moczenie nocne,

zaburzenia umysłowe, zaburzenia wzroku, łzawienie na

wietrze, zatkanie nosa, nieżyt i krwawienie z nosa, ból głowy,

ból: karku, górnego i dolnego odcinka kręgosłupa, pośladków

oraz tylnej powierzchni kończyny dolnej.

Meridian Nerek
Objawy chorobowe: częstomocz, moczenie nocne, impotencja,

zaburzenia mięsiączkowania, astma, krwioplucie, suchość

języka, przekrwienie i ból gardła, obrzęk, lumbago, ból wzdłuż

kręgosłupa oraz przyśrodkowej części uda, osłabienie

kończyny dolnej, uczucie gorączki w mięśniu płaszczkowatym

Meridian osierdzia
Objawy chorobowe: pobolewanie serca, kołatanie serca, niepokój

umysłowy, uczucie napięcia w klatce piersiowej, zaczerwienie

twarzy, obrzęk pod pachą, zaburzenia umysłowe, kurcze w

kończynie górnej, uczucie gorączki w mięśniu płaszczkowatym.

Meridian Potrójnego Ogrzewacza
Objawy chorobowe: wzdęty brzuch, obrzęki, zaburzenie oddawania

moczu, głuchota, uczucie dzwonienia w uszach, ból

zewnętrznego kącika oczu, obrzęk policzka, przekrwienie i ból

gardła, ból za uchem, ból karku i bocznej powierzchni ramienia i

łokcia.

Meridian Pęcherzyka Żółciowego
Objawy chorobowe: ból głowy, ból zewnętrznego kącika oczu, ból

żuchwy, mroczki przed oczami, gorzki smak w ustach, obrzęk

oraz ból w dole nadobojczykowym, ból pachy, ból wzdłuż

bocznej powierzchni klatki piersiowej, ból podbusza, uda oraz

kończyny dolnej.

Meridian Wątroby
Objawy chorobowe: ból L-S, uczucie pełności w k.p., ból w dole
brzucha, przepuklina, ból szczytu głowy, suchość gardła, czkawka,

moczenie, zaburzenia oddawania moczu, zaburz. oddawania

moczu

Meridian Głównego Regulatora Tylnego
Objawy chorobowe: sztywność i ból kręgosłupa, kurcz tężcowy

z przegięciem do tyłu, ból głowy.

Meridian Głównego Regulatora Przedniego
Objawy chorobowe: upławy, nieregularne miesiączki,

przepuklina, moczenie, zatrzymanie moczu, ból w dole
brzucha.

Przebieg meridianów

Meridian Płuca P

Przebieg: W swoim zewnętrznym przebiegu rozpoczyna się w

punkcie P1 czyli na powierzchni klatki piersiowej, na wysokości
pierwszej przestrzeni międzyżebrowej, 6 cunów od linii
środkowej ciała. Następnie biegnie w górę i na zewnątrz (pkt.
P2), dalej zstępuje w dół po przyśrodkowej powierzchni ramienia
(P3 i P4), i dochodzi do stawu łokcioweg (P5). Od stawu
łokciowego biegnie po stronie promieniowej przedramienia (P6),
przez nadgarstek (P7-8-9-przechodzi na tętnicę promieniową
(P10) i osiąga koniuszek kciuka (P11)

Typ meridianu: yin, związany jest z elementem Metalu, tworzy parę

z meridianem jelita grubego

Liczba punktów 11
Max. Aktywność 3.00 – 5.00

Meridian jelita grubego

Przebieg: Biegnie w górę od punktu IC.1, który znajdujemy 3

mm w bok (po stronie promieniowej) od rogu paznokcia
palca II, przez nadgarstek (IC5) , przedramię (IC6-11), ramię
(IC12-15), do przedniego brzegu wyrostka barkowego
łopatki (IC16), dalej skręca na przednią powierzchnię klatki
piersiowej do dołu nadobojczykowego (IC17). Następnie
wznosi się ku górze(IC18) i biegnie przez środek trzonu
żuchwy, policzek, do wargi górnej (IC19). Kończy się na
górnym brzegu bocznej bruzdy skrzydełek nosa (IC20).

Typ meridianu: yang, związany z elementem Metal, tworzy

parę z meridianem płuc.

Liczba punktów 20
Max aktywność: 5.00 – 7.00

Meridian żołądka G

Przebieg: Zaczyna się w punkcie (G1), czyli na dolnym brzegu

oczodołu, prostopadle do źrenicy oka. Dalej biegnie w dół
(G2-3-4), okrąża wargi i wzdłuż dolnej krawędzi żuchwy
(G5) dochodzi do kąta żuchwy (G6). Tutaj dzieli się na dwie
odnogi, z czego jedna część kieruje się pionowo ku górze
(G7), dochodząc do kąta czoła (G8). Natomiast druga
odnoga zstępuje w dół po szyi (G9-10), klatce piersiowej
(G11-18), brzuchu (G19-29), pachwinie (G30), przedniej
powierzchni uda (G31 – 34), przednia strona stawu
kolanowego (G35), podudzia (G36 – 40), po grzbietowej
stronie stopy (G41 – 43), dochodzi do palca II stopy (G44), i
kończy swój przebieg 3mm od rogu paznokcia , po stronie
strzałkowej (G45)

Typ meridianu: yang, związany z elementem Ziemia, tworzy

parę z meridianem śledziony i trzustki

Liczba punktów 45
Max. Aktywność 7.00 – 9.00

Meridian śledziony i trzustki

LP

Przebieg: Zaczyna się w punkcie LP1, czyli 3mm do wewnątrz

od nasady paznokcia palucha. Dalej biegnie po
przyśrodkowej powierzchni stopy (LP2-3-4), przyśrodkowa
kostka (LP5), przyśrodkowa strona podudzia (LP6-7-8-9),
uda (LP10-11), boczna powierzchnia brzucha ( gdzie
wielokrotnie wchodzi do jamy brzusznej) (LP12-16),
następnie biegnie w górę do II międzyżebrza – 6 cunów od
linii środkowej ciała (LP17-20), i stąd kieruje się w dół do
drugiej przestrzeni międzyżebrowej, gdzie kończy się
punktem (LP21), czyli w środku linii pachowej, w VI
międzyżebrzu.

Typ meridianu: yin, tworzy parę z meridianem żołądka.
Liczba punktów 21
Max. Aktywność 9.00 – 11.00

Meridian serca C

Przebieg: Początek znajduje pod pachą w punkcie (C1), czyli

przy dolnym brzegu mięśnia piersiowego większego i
wewnętrznym brzegu mięśnia dwugłowego ramienia.
Następnie przechodzi wzdłuż brzegu łokciowego ramienia
(C2), stawu łokciowego (C3), przedramienia, nadgarstka
(C4-C7), dalej biegnie przez stronę dłoniową ręki i
promieniową powierzchnię palca V (C8), i kończy swój
przebieg po grzbietowej stronie, 3mm od wewnętrznego
kąta paznokcia.

Typ meridianu: yin, tworzy parę z meridianem jelita grubego.
Liczba punktów 9
Ma. Aktywność: 11.00 – 13.00

Meridian jelita cienkiego

IT

Przebieg: Rozpoczyna się na V palcu, 3 mm od zewnętrznego

kąta podstawy paznokcia (IT1), następnie biegnie wzdłuż
brzegu łokciowego palca V i śródręcza (IT2-5), dalej
przechodzi na tylną powierzchnię nadgarstka (IT6),
przedramienia (IT7), staw łokciowy – powierzchnia tylna
(IT8), następnie wznosi się na bark – strona grzbietowa (IT9-
10), brzeg boczny łopatki (IT11), część poprzeczna mięśnia
czworobocznego (IT12), część wstępująca mięśnia
czworobocznego (IT13-15), dalej biegnie na szyję i kieruje
się w okolicę kąta żuchwy (IT16-17), policzka, zewnętrznego
kąta oka (IT18) i kończy się w okolicy płatka ucha (IT19).

Typ meridianu: yang, tworzy parę z meridianem serca.
Liczba punktów 19
Max. Aktywność: 13.00 – 15.00

Meridian pęcherza moczowego

VU

Przebieg: zaczyna się w pkt. VU.1 czyli 3mm od wewnętrznego kąta

oka, skąd wznosi się na czoło i po szczycie głowy biegnie na

potylicę (VU.2 – 10),w punkcie VU.10 rozdziela się na dwie

gałęzie.

Pierwsza gałąź biegnie dokładnie wzdłuż kręgosłupa, w odległości

1.5 cuna od linii środkowej ciała, aż do miejsca nieco powyżej

fałdu pośladkowego (VU.11 – 36), z pkt. VU.35 przechodzi przez

pośladek na tylną-środkową powierzchnię uda (VU.37) i kończy

się w dole podkolanowym (VU.38-40).

Druga gałąź biegnie bocznie od gałęzi pierwszej, wzdłuż

przyśrodkowego brzegu łopatki do dołu podkolanowego (VU.41 –

55), w punkcie VU.40 łączy się z gałęzią pierwszą.

Następnie wzdłuż tylnej powierzchni łydki (VU.55 – 59), ścięgno

Achillesa (VU.60-61), skręca za kostką zewnętrzną, przechodzi na

zewnętrzny brzeg stopy do palca V (VU.62 – 66) i w odległości

3mm od zew. kąta podstawy paznokcia kończy swoją trasę

(VU.67).

Typ meridianu: yang, tworzy parę z meridianem nerki.
Liczba punktów 67
Max. Aktywność 15.00 – 17.00

Meridian nerek R

Przebieg: Rozpoczyna się na stronie podeszwowej stopy –

pkt.R1, w zagłębieniu między II a III kością śródstopia.
Wznosi się do pięty (R.2 – 8) i następnie zatacza koło wokół
kostki przyśrodkowej i dalej biegnie w górę po
przyśrodkowej stronie łydki i uda (R9-10).

Między narządami płciowymi a odbytem wnika do miednicy,

następnie ukazuje się na górnym brzegu spojenia
łonowego, w odległości 0.5 cuna od linii środkowej ciała
(R.11). Następnie wznosi się i na wysokości pomiędzy
zagłębieniem I żebra, a obojczykiem, 2 cuny w bok od linii
środkowej ciała tj. pkt. R.27 kończy swój przebieg.

Typ meridianu: yin, tworzy parę z meridianem pęcherza

moczowego

Liczba punktów 27
Max.aktywność 17.00 – 19.00

Meridian osierdzia PC

Przebieg: Rozpoczyna się w punkcie PC1, tj. w IV przestrzeni

międzyżebrowej, 1 cun na zewnątrz od brodawki sutkowej (5
cunów od linii środkowej ciała). Następnie wznosi się ,
przechodząc nieco łukiem nad dołem pachowym i przechodzi
na przednią powierzchnię ramienia (PC.2). Biegnie środkiem
ramienia, między głowami mięśnia dwugłowego, przechodzi
przez staw łokciowy do wewnątrz od ścięgna m.
dwugłowego.

Na przedramieniu biegnie pośrodku(PC.3-6), przechodzi przez

staw nadgarstkowy (PC.7) i kieruje się do palca środkowego
III, gdzie w odległości 3 mm po wewnętrznej stronie kąta
podstawy paznokcia i tutaj kończy swój przebieg(PC.9).

Typ meridianu: yin, tworzy parę z meridianem potrójnego

ogrzewacza.

Liczba punktów: 9
Max. Aktywność: 19.00 – 21.00

Meridian potrójnego

ogrzewacza SJ

Przebieg: Zaczyna się na palcu IV ( palec serdeczny), przy

podstawie paznokcia (SJ.1), Następnie biegnie przez
grzbietową część ręki (SJ.2-4), przedramię(SJ.5-9),
ramię(SJ.10-13) i dochodzi do tylnej części barku (SJ.14-15),
stąd przechodzi na szyję (SJ.16-17), okrąża od tyłu ucho
(SJ.18-22) i kończy swój przebieg w pkt. SJ.23, tj. na
zewnętrznym brzegu brwi.

Typ meridianu: yang, tworzy parę z meridianem osierdzia.
Liczba punktów: 23
Max. Aktywność 21.00 – 23.00

Meridian pęcherzyka żółciowego VF

Przebieg: Zaczyna się na zew. kącie oka (VF.1), w okolicy dołu

nadobojczykowego (VF.21) schodzi po przednio-bocznej

stronietułowia(VF.22-28), uda(VF.30-33), łydki i stopy aż do palca IV

stopy – 3mm od zewnątrznego kąta podstawy paznokcia ( VF.44)

Typ meridianu: yang, tworzy parę z meriadianem wątroby.
Liczba punktów: 44
Max.aktywność 23.00 – 1.00

Meridian wątroby H

Przebieg: Rozpoczyna się w pkt. H1 3mm od kąta podstawy paznokcia

– od strony zew, palca I. Dalej biegnie prze część grzbietową stopy

i w górę po wew. Powierzchni `łydki i uda. Na wysokości grzebienia

kości biodrowej meridian rozgałęzia się i dochodzi do zew.

Narządów moczowo-płciowych i wchodzi w dolną część jamy

brzusznej, i dalej do wątroby. Powierzchniowa gałąź biegnie na

przednio – zew. Stronie ściany brzucha i kończy się w VI

międzyżebrzu, w linii sutkowej w pkt. H14

Typ. Meridianu: yin, tworzy parę z meridianem pęcherzyka żołciowego
Liczba punktów; 14
Max. Aktywność: 1.00 – 3.00

Masaż punktowy w jednostkach

chorobowych

Rwa kulszowa

VU.22 – 1.5 cuna w bok od dolnego brzegu wyrostka kolczystego

L1

VU.23 – 1.5 cuna w bok od dolnego brzegu wyrostka kolczystego

L2

VU.24 - 1.5 cuna w bok od dolnego brzegu wyrostka kolczystego L3
VU.25 - 1.5 cuna w bok od dolnego brzegu wyrostka kolczystego L4
VF.30-boczne zagłębienie pośladka, powyżej krętarza większego, w

1/3 odległości od kości krzyżowej

VU.36 – w środku fałdu pośladkowego, w miejscu skrzyżowania

trzech mięśni: pośladkowego wielkiego, dwugłowego uda i
półścięgnistego

Bóle stawu ramiennego

TM. 14 – w linii środkowej ciała, między wyrostkami

kolczystymi C7 – Th1

IT.15 – 2 cuny w bok od wyrostka kolczystego VII

kręgu szyjnego

SJ.13 – na dolnym brzegu m. naramiennego, na

wysokości dołu pachowego,

SJ.14 – w tył i w dół od wyrostka barkowego łopatki.
IC.4 – w połowie długości II kości śródręcza po

stronie promieniowej.

Punkty 1 – 4 masujemy techniką sedatywną
Punkt 5 masujemy techniką tonizującą
Czas masażu około 10 minut

VU.37 – środek tylnej powierzchni uda, między mięśniem

dwugłowym uda a półścięgnistym, 6 cunów powyżej VU.36

VU.40 – środek dołu podkolanowego, w bok od t.

podkolanowej

VU.57 – na dolnym brzegu m. brzuchatego łydki, między jego

głową przyśrodkową, a boczną

VU.60 – w zagłębieniu, w środku linii łączącej ścięgno

Achillesa z tylnym brzegiem kostki zewnętrznej, na

wysokości szczytu kostki

SJ.3 – grzbietowa strona ręki, między IV a V kością śródręcza,

zaraz za stawem śródręczno-paliczkowym

Masujemy techniką sedatywną
Średni czas masażu ok. 25 minut

Łokieć tenisisty

IC.11 – na zewnętrznym brzegu zgięcia łokciowego, pośrodku

między fałdem łokciowym, a zewnętrznym kłykciem (przy
zgiętym stawie łokciowym)

IC.12 – na bocznej powierzchni ramienia, 1 cun powyżej

zewnętrznego brzegu zgięcia łokciowego, pośrodku między
fałdem łokciowym, a zewnętrznym kłykciem (przy zgiętym
stawie łokciowym)

P.5 – 2 cuny powyżej stawu promieniowo – nadgarstkowego,
IT.4 - na łokciowym brzegu dłoni, we wgłębieniu między podstawą

kości śródręcza, a kością trójgraniastą

SJ.5 – 2 cuny powyżej stawu promieniowo - nadgarstkowego
IT.9 – w tył i w dół od stawu ramiennego, między kością ramienną,

a łopatką, w tej samej linii pionowej co dół pachowy

Masujemy techniką sedatywną
Czas masażu około 10 minut

Przeciwwskazania do masażu

punktowego:

1. Bezwzględne
 nowotwory,
 Ostry stan chorobowy
 Gorączka,
 Choroby zakaźne
 Gruźlica
 Niewydolność narządów wewnętrznych
 Choroby krwi
 Stany depresyjne, silnego zdenerwowania,
 Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy,
 Schizofrenia,
 Przypadki chirurgiczne
 Zmiany skórne i żylaki

2. Względne
- Ciąża
- Menstruacja
- Miejsca mocno bolące
- Stany silnego zmęczenia fizycznego
Pozostałe przeciwwskazania:
• Po obfitym posiłku,
• Na czczo,
• Po spożyciu alkoholu,
• Przy gwałtownych zmianach ciśnienia

atmosferycznego,

• W okolicach szczególnie czułych