Zdzisław Wójcik, Bohdan

Dąbrowski

URAZOWE OBRAŻENIA

KLATKI PIERSIOWEJ*

Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej,

Gastroenterologicznej i Żywienia AM w

Warszawie

Kierownik: prof. dr hab.med. Ireneusz W.

Krasnodębski

* Opracowane wg: Chirurgia dla Pielęgniarek. Pod red.

W.Rowińskiego

i A.Dziaka, PZWL, Warszawa, 1999

PODSTAWY DIAGNOSTYKI

1. Wywiad
2. Badanie fizykalne:

a) zaburzenia oddechowe (narastająca duszność) –

towarzyszą zwykle złamaniu żeber ze

współistniejącą

odmą
b) zaburzenia krążenia (spadek RR, wzrost ciśnienia
żylnego) – towarzyszą zwykle tamponadzie serca

lub

masywnemu krwiakowi jamy opłucnej

3. Badanie rentgenowskie

WSTĘPNE POSTĘPOWANIE

RESUSCYTACYJNE

1. Utrzymanie drożności dróg oddechowych

a) rurka ustno-gardłowa

b) intubacja

3. Zamknięcie odmy otwartej
4. Paradoksalne ruchy klatki piersiowej -

ułożenie

chorego na boku, po stronie urazu

3. Odma opłucnowa pod ciśnieniem –

wprowadzenie

do jamy opłucnej igły do iniekcji

OBRAŻENIA ŚCIANY KLATKI

PIERSIOWEJ

1. Stłuczenie ściany klatki piersiowej
2. Uszkodzenie przyczepów mięśniowych
3. Urazy żeber

a) stłuczenie

b) uszkodzenie połączenia kostno-chrzęstnego
c) złamanie żeber pojedyncze/mnogie
(złamaniom żeber I-III może towarzyszyć
uszkodzenie drzewa tchawiczo-

oskrzelowego)

LECZENIE URAZÓW ŻEBER

1. Zniesienie bólu

a) leki przeciwbólowe

b) znieczulenie n. międzyżebrowych

2. Ograniczenie ruchów klatki

piersiowej

opaską elastyczną (tylko u ludzi

młodych!)

1.

Paradoksalne ruchy oddechowe (klatka cepowata)

a) wdech –

zapadanie się oderwanego segmentu

żeber,

powietrze przechodzi do płuca po

stronie

zdrowej

b) wydech –

powietrze z płuca po stronie zdrowej

przechodzi do płuca po stronie urazu
Znaczne powiększenie przestrzeni bezużytecznej prowadzi

do

niedoboru tlenu, co wywołuje nieskuteczne (ból !)

zwiększenie

częstości i amplitudy oddechów.

WIELOODŁAMOWE

ZŁAMANIE KILKU ŻEBER

KLATKA PIERSIOWA

CEPOWATA

WIELOODŁAMOWE

ZŁAMANIE KILKU ŻEBER

2. Leczenie
a) doraźne –

ułożenie chorego na boku po stronie

urazu lub uciśnięcie wolnego

fragmentu

ściany klatki piersiowej ręką

b) definitywne –

intubacja + oddech

wspomagany

pod dodatnim ciśnieniem. Do
rozważenia stabilizacja

wolnego

fragmentu kostnego

KLATKA PIERSIOWA

CEPOWATA.

Leczenie – oddech kontrolowany

ODMA OPŁUCNOWA

1. Odma zamknięta
a) zwykła -

zwykle towarzyszy

nieskomplikowanemu

złamaniu żeber

b) pod ciśnieniem –

powstaje

zwykle wskutek

mechanizmu zastawkowego

uszkodzonego

oskrzela czy tchawicy. Upośledzenie
wymiany tlenowej i odpływu żylnego

-

bezpośrednie zagrożenie życia !!!

ODMA OPŁUCNOWA

ODMA OPŁUCNOWA POD

CIŚNIENIEM. Tomografia

komputerowa

LECZENIE ODMY

OPŁUCNOWEJ

1. Odma zwykła: drenaż ssący jamy opłucnej
2. Odma pod ciśnieniem:
a) postępowanie doraźne – wprowadzenie igły

iniekcyjnej do

jamy opłucnej
b) postępowanie definitywne – drenaż ssący odmy oraz
leczenie przyczyny
3. Odma otwarta:
a) postępowanie doraźne - osłonięcie rany szczelnym
opatrunkiem
b) postępowanie definitywne – opracowanie

chirurgiczne

rany oraz drenaż ssący jamy

opłucnej

KRWIAK OPŁUCNEJ

1.

Jama opłucnej może pomieścić do 30-40%

objętości krwi krążącej !

2.

Rozpoznanie ustalane jest zwykle na
podstawie badania radiologicznego

3.

Leczeniem z wyboru jest drenaż jamy
opłucnej,

a w przypadku utrzymującego się

krwawienia – torakotomia.

ODMA I KRWIAK JAMY

OPŁUCNEJ

PODSUMOWANIE

1. Rana ssąca klatki piersiowej wymaga

natychmiastowego

zamknięcia
2. Odma pod ciśnieniem wymaga doraźnego nakłucia
3. Chorego z wiotką klatką piersiową układamy na boku

po

stronie urazu
4. Chorym po urazie klatki piersiowej trzeba zapewnić
drożność dróg oddechowych oraz sprawdzić

wentylację

i utratę krwi
5. Wszyscy chorzy z obrażeniami klatki piersiowej

wymagają szybkiego leczenia bólu