mgr Jadwiga Wojtanowska

Skóra – informacje ogólne

Skóra jest największym wielofunkcyjnym

narządem naszego ciała.

Jej powierzchnia liczy średnio prawie

1,5 -2 m².

Waży, łącznie z tkanką podskórną, około 18

kg, w tym na naskórek przypada około 0,5 kg,

a na skórę właściwą – 3 kg.

Grubość skóry waha się w granicach od 0,5 do

4 mm. Najbardziej zmienia się grubość

naskórka i tkanki podskórnej.

Skóra – informacje ogólne

Skóra jest nie tylko płaszczem ochronnym

zabezpieczającym

przed

działaniem

niekorzystnych czynników zewnętrznych, ale także

pełni istotne i różnorodne funkcje, o których będzie

mowa później.

Skóra jest niezbędna do życia – przy rozległych

oparzeniach i utracie dużej powierzchni skóry

dochodzi często do śmierci – wszystko zależy od

wieku osoby poszkodowanej ( u osób do 30-tego

roku życia, przy poparzeniu około 75% powierzchni

skóry dochodzi do zgonu. Im osoba starsza tym

mniejszy obszar poparzenia prowadzi do zgonu).

Budowa skóry –

informacje ogólne

Skóra składa się z trzech, nałożonych na

siebie warstw:



naskórek – epidermis,



skóra właściwa – corium, cutis,



tkanka podskórna – subcutis.

Występują

w

niej

mieszki

włosowe

odpowiadające

wpukleniom

naskórka

wnikającego w głąb skóry.
Towarzyszą im gruczoły łojowe i potowe.

Skóra - podsumowanie

1.

Jest ona ważnym narządem osłaniającym

organy wewnętrzne, z którymi jest ściśle

powiązana.

2.

Odgrywa także bardzo ważną rolę

w regulacji ciepła i gospodarki wodnej, ma

zdolności wydzielnicze i wchłaniania.

3.

Odgrywa bardzo ważną rolę w obronie przed

czynnikami chemicznymi i fizycznymi oraz

przed bakteriami.

4.

Odgrywa znaczącą rolę w metabolizmie białek,

lipidów, węglowodanów i witamin, jak również

w procesach odpornościowych organizmu.

Budowa skóry – informacje

ogólne

Pod skórą znajdują się mięśnie
odpowiedzialne za mimikę twarzy.

mgr Jadwiga Wojtanowska

Mięśnie twarzy

Wpływają

na

wyraz

twarzy,

są

odpowiedzialne

za

komunikację

niewerbalną i pozwalają na przekazywanie
wielu emocji. Ponadto, są potrzebne do
stymulacji mowy.
Otwierają i zamykają usta oraz oczy.

Większość mięśni twarzy łączy się z kośćmi
czaszki i warstwą skóry, przez co
wpływa na mimikę twarzy i powoduje
powstawanie zmarszczek.

Mięśnie twarzy

Mięśnie sklepienia czaszki:

1.

czepiec ścięgnisty

jest szeroką, płaską i cienko

rozciągniętą mocną błoną ścięgnistą luźno złączoną z

okostną a bardzo ściśle ze skórą głowy, łączy się

od przodu i tyłu z parzystymi brzuścami mięśnia

potyliczno-czołowego – razem można je nazwać

mięśniem naczasznym.

2.

brzusiec potyliczny

– parzysty mięsień o kształcie

czworobocznym, bardzo cienki. Położony jest w tylnej

części głowy, tuż pod skórą. Ustala położenie czepca na

sklepieniu czaszki.

3.

brzusiec czołowy

– parzysty mięsień o kształcie

czworobocznym, bardzo cienki, położony na części

przedniej czaszki. Rozpoczyna się w skórze brwi – kurcząc

się unosi brwi ku górze oraz wytwarza na czole

poprzeczne fałdy. Nadaje twarzy wyraz uwagi.

Mięśnie twarzy

Mięśnie szpary powiekowej:

1.

mięsień okrężny oka

– przebiega dookoła

oczodołu, który mocno zamyka oko, dzieje się

tak podczas snu lub mrugania.

2.

mięsień marszczący brwi

– wąski, mały

mięsień położony obok nasady nosa, który

pociąga skórę do wewnątrz i nieco ku dołowi,

wytwarza 2-3 fałdy pionowe między brwiami.

Nadaje twarzy wyraz złości, zniecierpliwienia i

cierpienia.

3.

mięsień podłużny nosa

- porusza nozdrzami

zewnętrznymi.

Mięśnie twarzy

Mięśnie szpary ustnej

biegnące okrężnie mięśnie dochodzące
dookoła ust – do ust promieniście

-

zwieracze. rozwieracze,

dźwigacze.

1.

mięsień obniżający wargę dolną

– obniża wargę

dolną, uwypukla i pogrubia ją.

2.

mięsień bródkowy

- marszczy brodę, nadaje twarzy

wyraz nadąsany, pogłębia bruzdę bródkowo-
wargową.

3.

mięsień obniżający kąt ust

– pociąga usta i kąciki

warg ku dołowi i na bok, nadając twarzy smutny
wyraz.

4.

mięsień śmiechowy

– pociąga kąty ust ku górze

oraz w bok, nadając twarzy
uśmiechnięty wygląd.

5.

mięsień jarzmowy większy

– najsilniejszy i

najbardziej powierzchownie położony mięsień
wyrazowy. Współpracuje z mięśniem śmiechowym.
Jest on właściwym mięśniem śmiechu.

6.

mięsień dźwigacz wargi górnej i skrzydła nosa

–

unosi wargę górną i rozwiera nozdrza.

7.

mięsień dźwigacz wargi górnej

– unosi wargę górną.

8.

mięsień jarzmowy mniejszy

– pociąga wargę górną ku

górze i do boku oraz pogłębia bruzdę nosowo-

wargową.

9.

mięsień dźwigacz kąta ust

– unosi kąt ust ku górze i

nieco przyśrodkowo.

10.

mięsień policzkowy

– płaski mięsień w policzku,

rozłożony między szczęką a żuchwą, umożliwia

dmuchanie i ssanie.

11.

mięsień okrężny ust

– zwieracz szpary ustnej, otwiera i

zamyka usta.

12.

mięśnie przysieczne wargi górnej i dolnej

– pociągają

kąty ust przyśrodkowo i nieco ku górze lub ku dołowi.

Regulują położenie szpary ustnej w stosunku do kości.

Mięśnie twarzy

Mięśnie żwaczowe:

są to cztery pary mięśni, których czynność polega wyłącznie na poruszaniu żuchwą
w celu chwytania, przecinania i rozcierania pożywienia, co nazywa się potocznie
żuciem. Mięśnie te nie należą do mięśni mimicznych – zalicza się je do grupy mięśni
szkieletowych. Wpływają one jednak na kształt i wygląd twarzy. gdy żwacze nie
pracują, wówczas zapadają się skronie i policzki.

1.

mięsień skroniowy

– największy i najsilniejszy

mięsień żwaczowy,

2.

mięsień żwacz

– łączy kość jarzmową z żuchwą,

łączą

3.

mięsień skrzydłowy boczny

kość klinową

4.

mięsień skrzydłowy przyśrodkowy

i

szczękową

z żuchwą.

Mięśnie szyi

1.

mięsień szeroki szyi

– położony w okolicy

przedniej i bocznej szyi, pod skórą. Unosi skórę
szyi z podłoża wraz z tkanką podskórną. Kąty
ust pociąga ku dołowi i bocznie, nadając twarzy
wyraz strachu, wściekłości, przerażenia.

2.

mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy

– silny

mięsień. Zgina głowę ku bokowi i odwraca
w stronę przeciwległą, unosząc
twarz ku górze. Jest pomocniczym mięśniem
wdechowym,

gdyż

unosi

mostek.

Przy

wyprostowanym kręgosłupie szyjnym pociąga
głowę do przodu.

DZIĘKUJĘ

ZA

UWAGĘ 