PIELĘGNOWANIE CHORYCH

LEŻĄCYCH

HIPOKINEZJA to fizjologiczna bezczynność

ruchowa albo znaczny niedobór aktywności
fizycznej spowodowana różnymi przyczynami

HIPOKINEZJA HOSPITALIZACYJNA to stan

kliniczny, do którego dochodzi w wyniku
ograniczeni aktywności i ruchowej lub
unieruchomienia pacjenta

UNIERUCHOMIENIE

jest fizycznym ograniczeniem całego ciała

lub poszczególnych jego części w zakresie

obracania na boki
siedzenia
chodzenia

UNIERUCHOMIENIE MOŻE BYĆ

NASTĘPSTWEM

• Zleconej spoczynkowej metody leczenia

chorób

• Długotrwałego pozostawania w pozycji

zmniejszającej siłę grawitacji

• Postępującego procesu starzenia się

organizmu

K t ó r y c h c h o r y c h d o t y

c z y ?

Ciężko chorych

Chorych w przebiegu zaostrzonej choroby

przewlekłej

Chorych wobec których zastosowano reżim

łóżkowy

Ludzi starszych

Zmniejszenie zużycia tlenu
Spadek produkcji dwutlenku węgla
Ustabilizowanie czynności

układu

KORZYSTNE krążenia i oddechowego
SKUTKI Ułatwienie procesów
TERAPII naprawczych
SPOCZYNKOWEJ Minimalizowanie urazów
Odzyskiwanie sił
Wypoczynek
Poprawa samopoczucia

Zastój żylny, zakrzepica żył głębokich
Zaburzenia wymiany gazowej
Niedociśnienie ortostatyczne
Zatory tętnicy płucnej
Zapalenie płuc
Zastój moczu
Zakażenia dróg moczowych SZKODLIWE
Zaniki mięśniowe NASTĘPSTWA
Przykurcz w stawach DŁUGOTRWAŁEGO
Zaparcia LEŻENIA
Zaburzenia łaknienia
Niedożywienie
Osteoporoza z unieruchomienia
Przeczulica skóry, odleżyny
Osłabienie, apatia, znużenie, zniechęcenie
Osamotnienie, poczucie krzywdy i bezsilności
Zaburzenia sensoryczne i percepcyjne

Brak zainteresowań

CEL STRATEGICZNY OPIEKI:

przeciwdziałanie skutkom
długotrwałego leżenia

PROBLEMY PIELĘGNACYJNE

Unieruchomienie w łóżku, konieczność lub przymus pozycji
Zagrożenie wystąpieniem odleżyn
Utrudnione lub zaburzone oddychanie
Odczuwanie bólu zaburzającego aktywność psychofizyczną
Utrudnienia lub niemoc w zakresie działań samoobsługowych
Dyskomfort spowodowany zaburzeniami termoregulacji
Odczuwanie postępującego osłabienia i utraty sił
Odczuwanie znużenia, zniechęcenia, bezsilności, wobec

postępujących niekorzystnych zmian

Występowanie apatii, braku zainteresowań i wiary w sens życia
Stosowanie nieuzasadnionej krytyki wobec najbliższych i otoczenia
Odczuwanie osamotnienia

ZASADY PIELĘGNOWANIA CHORYCH

1.Stosowanie systematycznej monitoringu pacjenta na

podstawie:

obserwacji stanu świadomości pacjenta
zachowania i aktywności
analizy zmian wyglądu zewnętrznego
analizy wyników pomiarów bezpośrednich
i pośrednich

2. Rzetelne prowadzenie dokumentacji
3. Zapewnienie higieny ciała i otoczenia
4. Wnikliwa kontrola i pielęgnacja jamy ustnej
5. Zapewnienie jakości i organizacji żywienia dietetycznego
6. Zapewnienie snu i wypoczynku
7. Regulowanie wydalania
8. Utrzymanie kontaktu z rodziną pacjenta, edukowanie
9. Stosowanie psychoterapii elementarnej
10. Stosowanie przyłóżkowej rehabilitacji oddechowej
11. Stosowanie przyłóżkowej rehabilitacji ruchowej
12. Stosowanie elementów socjoterapii

PSYCHOTERAPIA ELEMENTARNA

to

zdolność do przyjęcia postawy terapeutycznej w

kontaktach i komunikacji z pacjentem.

Cel: Sprzyja łagodzeniu napięć i negatywnych

emocji , mobilizuje do walki z chorobą

Czynności ekspresyjne

niezbędne w tworzeniu środowiska terapeutycznego

akceptowanie pacjenta
asystowanie pacjentowi
informowanie
wyjaśnianie
uspokajanie
dodawaniu otuchy
wspieranie emocjonalne
tworzenie atmosfery zaufania
zachęcanie do wypowiadania myśli
tworzenie więzi psychicznej
eliminowanie osamotnienia

Czy każdy potrafi prowadzić elementarną

psychoterapię ?

Niezbędne umiejętności

praktyczne

zdolność dostrzegania

problemów pacjenta

stosowanie metod

aktywnego słuchania

Niezbędne cechy
osobowościowe

pielęgniarki

empatia
autentyczność
potrzeba odczuwania

satysfakcji

w realizacji zadań zawodowych