Zadanie domowe

Niektórzy twierdzą, wbrew nauce

Kościoła, a powołując się na Nowy

Testament (J 7, 2-7), że Jezus miał

braci, więc Maryja urodziła nie

tylko jednego Syna. Czy Jezus miał

braci? Znajdź w Biblii Tysiąclecia

wyjaśnienie i odpowiedź na to

pytanie.

Jako dowód na istnienie rodzeństwa Jezusa, niektórzy
przytaczają Mt 13,55-56: „Czyż nie jest On synem
cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego
braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także Jego siostry
czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc ma to
wszystko?»”
W języku biblijnym greckie słowa adelphos
(brat)
i adelphe (siostra) mają wielorakie znaczenie i
były używane zarówno do określania rodzeństwa
jak też dalszych krewnych, kuzynów. Ga
1,18: „Następnie, trzy lata później, udałem się do
Jerozolimy dla zapoznania się z Kefasem, zatrzymując
się u niego [tylko] piętnaście dni. Spośród zaś innych,
którzy należą do grona Apostołów, widziałem jedynie
Jakuba, brata Pańskiego.”

Wcześniej w Mt 13,55-56 Jakub jest wymieniony

jako brat Jezusa. Św. Paweł wymienia Jakuba jako
brata Pańskiego.

Jeśli istotnie słowo brat w języku biblijnym oznacza

tylko rodzonego brata to trzeba uznać, że jeden
z rodzonych braci Jezusa – Jakub był Apostołem.
Aby to sprawdzić zobaczmy Mt 10,2-4: „A oto
imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon,
zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub,
syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej,
Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza,
i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten,
który Go zdradził.”

Nowy Testament wymienia

dokładnie czterech Jakubów -

chrześcijan:

1) apostoł Jakub, syn Zebedeusza i Salome, brat Jana, jeden

z Dwunastu, zwany w tradycji Jakubem Większym lub
Starszym (Mt 10,2),

2) apostoł Jakub, syn Alfeusza, jeden z Dwunastu (Mt 10,3),
3) Jakub Mniejszy lub Młodszy, syn Kleofasa i Marii (Mk

15,40),

4) Jakub syn Józefa, brat Jezusa (hebr.: Ja'akow ben Josef

achi Jeszua), zwany w Nowym Testamencie bratem Pańskim
(hebr.: achi Adonai), a w tradycji Jakubem Sprawiedliwym
(hebr.: Ja'akow Cadik) (min Mt 13,55).

Temat: Zrozumieć

Pismo Święte - środki

stylistyczne.

Przekaz Pisma Świętego

dotyczy tajemnicy wiary, co

oznacza, że autorzy często

chcą wyrazić to, co

niewyrażalne

i niewyobrażalne,

transcendentne:

rzeczywistość Bożą.

Biblia oprócz Boga ma także ludzkich autorów,

styl języka biblijnego zależy od ich osobistych
możliwości i ograniczeń, talentów i
osobowości, a także w dużej mierze od pracy
kolejnych redaktorów, którzy w ciągu wieków
współtworzyli teksty Pisma Świętego.
Wszyscy oni, w zależności
od talentu i wykształcenia,
używali różnych środków
literackich.

Aby zrozumieć tekst Pisma Świętego,
trzeba wziąć pod uwagę także i tę
literacką warstwę języka Biblii.
Oczywiście środki stylistyczne
podporządkowane są rodzajowi
i gatunkowi literackiemu, w którym się
pojawiają. Często popełnianym błędem
czytelników jest literalne rozumienie
tekstu, który ma znaczenie
symboliczne lub przenośne (np. przez
wiele wieków hymn o stworzeniu
świata traktowano jako wykład
z kosmologii.

Od pytania, co jest dosłownie

powiedziane w tekście

biblijnym,

ważniejsze jest pytanie, co autor

biblijny rzeczywiście chciał powiedzieć

i jakich stylistycznych

i wyrazowych środków użył, aby się

stać zrozumiałym dla słuchaczy

i czytelników swojej epoki.

Mt 18, 21-22

Wtedy Piotr podszedł do [Jezusa]

i zapytał: „Panie, ile razy mam

przebaczyć, jeśli mój brat zawini

względem mnie? Czy aż siedem

razy?” Jezus mu odrzekł: „Nie

mówię ci, że aż siedem razy, lecz

aż siedemdziesiąt siedem razy”.

Wybaczam ci,

Wojtku. Ale to

przedostatni

raz!

Jak rozumiesz słowa Jezusa

o darowaniu win Mt 18, 21-

22?

Wtedy Piotr podszedł do [Jezusa] i zapytał:

„Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój
brat zawini względem mnie? Czy aż
siedem razy?” Jezus mu odrzekł: „Nie
mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż
siedemdziesiąt siedem razy”.

Liczba 7 wyraża doskonałość, dlatego gdy
Piotr pyta, czy ma przebaczyć aż siedem
razy, to znaczy, że pyta, czy ma przebaczać
„zawsze”. Liczba 77 jest jakby
zwielokrotnieniem doskonałości
symbolizowanej przez liczbę 7. Czyli… ???

Boga nikt nigdy nie widział; ten

Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca,

[o Nim] pouczył. J 1,18

[Jezus powiedział:] „Gdybyście Mnie poznali,

znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie

i zobaczyliście”. Rzekł do Niego Filip: „Panie,

pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy”.

Odpowiedział mu Jezus: „Filipie, tak długo jestem

z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie

widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz:

«Pokaż nam Ojca»? Czy nie wierzysz, że Ja jestem

w Ojcu, a Ojciec we Mnie?

J 14, 7-10a

W jakim znaczeniu słowo widzi występuje w Ewangelii

według św. Jana: dosłownym czy przenośnym? Spróbuj je

zastąpić innymi słowami.

Słowo widzi można zastąpić słowami: „kocha”, „poznaje”,

„naśladuje”

W którym z podanych niżej

zdań słowo widzi zostało

użyte dosłownie?

•Moja mama widzi każde

moje kłamstwo.

•Mateusz widzi nową szkołę

jako miejsce nieprzyjazne.

•Hania widzi pająka i

krzyczy przerażona.

Które dokończenia zdań są

nieprawdziwe:

Kto zobaczył (poznał) Jezusa, ten wie,…
• jaki jest Bóg Ojciec.
• czego Bóg Ojciec oczekuje od człowieka.
• dlaczego Bóg Ojciec jest stary.
• jak bardzo Bóg kocha człowieka.
• jak Bóg Ojciec wygląda.
• jaki jest stosunek Boga Ojca do

człowieka.

• co Bóg Ojciec czyni dla człowieka.

Zapisz

Czytając Pismo Święte, trzeba uwzględniać

symbolikę słów oraz ich znaczenie dosłowne i
przenośne.

Należy brać pod uwagę środki stylistyczne, np.
- wyolbrzymienie,
- przenośnię,
- archaizm frazeologiczny,
- porównanie,
- alegorię,
- powtórzenie.
Najważniejsze jest, by czytać Pismo Święte

z wiarą, że przemawia przez nie sam Bóg.

DZIĘKUJĘ ZA

DZIĘKUJĘ ZA

UWAGĘ!

UWAGĘ!