Kultura i Sztuka Grecji

antycznej

KULTUR

A

SZTUKA

Kultura

Religia

Religia politeistyczna, bogowie nie są
wszechmocni; główni bogowie to:
Zeus – bóg nieba i błyskawic, najważniejszy z

bogów,

Hera – żona Zeusa
Hades – bóg wnętrza ziemi i świata

zmarłych,
Posejdon – bóg morza,

Dalej

MENU

Kultura

Kult i mitologia

W Grecji nie istnieją kapłani, a kult sprawują obywatele.

Bogom składa się ofiary ze zwierząt, żywności, a także
przeznacza się dla nich naczynia, szaty oraz część
łupów. Ku czci bogów organizowane są procesje, a
także igrzyska sportowe. Istnieją też w Grecji wyrocznie
– najsławniejsza w Delfach, związana z Apollem.

W literaturze greckiej dużą rolę odgrywają mity.
Dotyczą epoki heroicznej, opowiadają o czynach bogów
i herosów (bohaterów), będących często synami bogów
i śmiertelnych kobiet – np. Herakles.

MENU

Dalej

COFNI

J

Kultura

Literatura

To właśnie w starożytnej Grecji narodziły się
podstawowe gatunki literackie:
· Epika (VIII w. p.n.e.)
· Liryka (VII-VI w. p.n.e.)
· Dramat (V w. p.n.e.)
· Epigramat (III w. p.n.e.)

MENU

COFNI

J

DAL

EJ

SZTUKA

Okres archaiczny
Rozpoczyna się faza sztuki protogeometrycznej (XI - X

w. p.n.e.), która łączyła elementy greckie z
mykeńskimi. W kolejnej fazie geometrycznej (X - VIII
w. p.n.e.) pojawiły się:

• ceramika malowana we wzory geometryczne

(amfory, wazy dipylońskie, kratery),

• figurki z terakoty, brązu i kości słoniowej
• domy i świątynie w typie megaronu (prostokątny

dom z paleniskiem, otoczony 4 kolumnami
podtrzymującymi dach, poprzedzony przedsionkiem
z 2 kolumnami)

MENU

DALEJ

Sztuka

W

architekturze starożytnej Grecji występowały trzy podstawowe

porządki:

Dorycki porządek architektoniczny

w którym kolumna (trzon wraz z

głowicą) wsparta była bezpośrednio (bez bazy) na stylobacie. Trzon,
zwężający się ku górze, posiadał w połowie lub 2/3 wybrzuszenie oraz
był pokryty równoległymi żłobkami (kanelurami). Głowica przybierała
kształt poduszki, w górnej części posiadała kwadratową płytę (abacus).

Joński porządek architektoniczny,

odznacza się lekkością i smukłością

proporcji oraz dużą liczbą elementów zdobniczych. Kolumny mają
profilowaną bazę, gęsto kanelowny (żłobkowany ) trzon oraz głowicę z
kimationem i wolutami (ślimacznicami).

Koryncki porządek architektoniczny,

ukształtował się najpóźniej i różnił

się od stylu jońskiego odmienną proporcją kolumny(smuklejsza) i
dekoracją głowicy. Głowica koryncka składała się z trzonu kalatosu
("koszyk") okolonego dwoma rzędami liści akantu. O górną część
kalatosu opierały się 4 woluty, na których spoczywał abakus. Między
dużymi wolutami znajdowały się mniejsze, a z nich wyrastała palmeta.

DALE

J

MENU

COFNI

J

Sztuka

Malarstwo starożytnej Grecji
Czarnofigurowe malarstwo, ceramika stylu czarnofigurowego,

technika zdobienia ceramiki stosowana w Grecji w epoce
archaicznej (około 620-530 p.n.e.), głównie w Attyce i Chalkis.
Charakteryzuje ją umieszczana na czerwonym tle czarna
dekoracja figuralna z białymi, purpurowo-fioletowymi i brązowymi
szczegółami.

Około 525 p.n.e. technikę czarnofigurowego malarstwa wyparła

technika czerwonofigurowego malarstwa. Charakteryzowała się
odwrotnym niż w malarstwie czarnofigurowym schematem
kompozycji, tzn. na czarnym tle umieszczano czerwone figury.
Czarne tło uzyskiwano malując fragmenty naczynia glinką
zmieniającą kolor w czasie wypalania. Dekoracja figuralna miała
kolor wypalonej gliny.

MENU

DALEJ

COFNI

J