METODA

OŚRODKÓ

W PRACY

Metoda ośrodków pracy

W szkolnictwie specjalnym
najbardziej popularną i niemal
powszechnie stosowaną
metodą na pierwszym etapie
kształcenia uczniów jest
metoda ośrodków pracy.
Stanowi ona wspaniały
warsztat pracy, nie ma w niej
czasu na bierność, wręcz
odwrotnie - wymaga stałego
badania, poszukiwania,
rozwijania pomysłowości.

OWIDIUSZ DECROLY

Był on belgijskim
lekarzem, psychologiem i
pedagogiem. Założył w
1901 roku w Brukseli
Instytut Kształcenia
Specjalnego dla Dzieci
Anormalnych, gdzie
opracował swoją metodę
ośrodków zainteresowań.
W metodzie tej swoista
była organizacja dnia - nie
było lekcji
odpowiadających
poszczególnym
przedmiotom nauczania.

IDEA METODY OŚRODKÓW
ZAINTERESOWAŃ



Przygotowanie dziecka do życia.



Uznanie zainteresowania dziecka za
podstawowy czynnik doboru materiału do
nauczania poszczególnych klas.



Całościowe ujmowanie materiału nauczania
bez rozbijania go na oddzielne przedmioty w
czasie opracowywania zjawisk
występujących w życiu.

Owidiusz Decroly wyróżnił
cztery grupy potrzeb:

Odżywiania,

oddychania i

czystości

Walki z ujemnymi

wpływami

klimatycznymi

Obrony przed

nieprzyjaciółmi i

niebezpieczeńst

wami

Działani

a i pracy

zbiorowe

j

METODA DECROLY NA ZIEMIACH
POLSKI

Na grunt polski przeniosła ją i
adaptowała wybitna pedagog
Maria Grzegorzewska. Metoda
ta początkowo dość ściśle
opierała się na metodzie
zainteresowań Decrolyego, lecz
stopniowo była dostosowywana
do potrzeb polskiego szkolnictwa.
Charakteryzuje ją taka
konstrukcja systemu lekcyjnego,
gdzie wszystkie zajęcia w danym
dniu wiążą się w logiczną całość
będącą jednostką dydaktyczną.

METODA OŚRODKÓW
PRACY

Nazwa metod ośrodków

zainteresowań zmieniona na
metody ośrodków pracy.

Nazwę wprowadziła

Maria

Grzegorzewska

Podobieństwa i różnice

między metodą Owida

Decroly a

Marii Grzegorzewskiej

W metodzie ośrodków pracy na

pierwszym planie znajduje się:

Wszechstronność i

gruntowność

poznania

Zrozumienie treści

środowiska

przyrodniczego i

społecznego w ujęciu

dialektycznym

Zrozumienie treści

środowiska

przyrodniczego i

społecznego w ujęciu

dialektycznym

Forma pracy zespołowej

Powiązanie pracy

fizycznej z pracą

umysłową

Potęga i piękno

pracy prowadzącej

do zrealizowania

zamierzeń

Poczucie

odpowiedzialności

WSPÓŁCZESNY ETAP
ROZWOJU

Podstawowe

założenia

Kazimierza

Kirejczyka

W METODZIE
OŚRODKÓW PRACY
WYRÓŻNIA SIĘ
NASTĘPUJĄCE
ETAPY:

ZAJĘCIA WSTĘPNE



rozładowanie napięć psychicznych

uczniów



wytworzenie atmosfery zachęcającej

do nauki

 wzbudzenie zainteresowania tematem
dnia i izolowanie

 załatwienie spraw porządkowych

 wykonanie ćwiczeń, które wpływają
korygująco na postawę dziecka i
wprowadzają je w rytm pracy dnia.

OBSERWACJA

obserwacja dowolna

obserwacja
kierowana

OPRACOWANIE- PRZERÓBKA ZEBRANEGO

MATERIAŁU

 weryfikacja wiadomości zebranych w
czasie obserwacji

uzupełnienie wiadomości

uporządkowanie wiadomości

powiązania logiczne wiadomości

ukształtowanie właściwego stosunku
dzieci

ćwiczenia odprężające i korektywne

EKSPRESJA

 ekspresja

konkretna

 ekspresja

oderwana

ZAJĘCIA KOŃCOWE

ustalenie co nowego dzieci

poznały

sprawdzenie nowych wiadomości

uświadomienie, które

wiadomości są najważniejsze

ocena pracy dzieci i zachowania

ustalenie, co będzie następnego

dnia

zadanie domowe

uporządkowanie miejsca pracy

pożegnanie z dziećmi

UKŁAD TREŚCI
PROGRAMOWYCH Z
POSZCZEGÓLNYCH
PRZEDMIOTÓW W
DZIENNYM OŚRODKU
PRACY

WYKORZYSTYWANE
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

1.

Środki proste:



środki słowne



proste środki wzrokowe

2.

Środki złożone:



środki mechaniczne



słuchowe



słuchowo-wzrokowe



automatyzujące uczenie się

ROLA NAUCZYCIELA

INTEGRACJA I ROZDZIELNOŚĆ
DZIAŁAŃ PEDAGOGICZNYCH
NAUCZYCIELA W METODZIE
OŚRODKÓW PRACY

Bibliografia:



Tkaczyk G. Rewalidacyjne wartości metody ośrodków
pracy. Lublin 1997, wyd. Uniwersytetu M. Curii-
Skłodowskiej.



Tkaczyk G. Wybrane zagadnienia z metodyki
nauczania i wychowania upośledzonych umysłowo.
Lublin 1997, Agencja Wydawniczo- Handlowa A D.



Kirejczyk K.: Metoda Decroly'ego, metoda ośrodków
zainteresowań a metoda ośrodków pracy, (w:)
Upośledzenie umysłowe - pedagogika, (red.) K.
Kirejczyk, Warszawa 1981, PWN.