Marcin Gudełajski
NTK, rok IV
Czy prawdziwe szczęście istnieje?
Gimnazjum, klasa: II, konspekt kerygmatyczny
Cel lekcji: Poszukiwanie i odkrywanie szczęścia człowieka. Określenie warunków bycia szczęśliwym. Uwrażliwienie na obecność kochającego Boga w życiu człowieka oraz kształtowanie postawy pragnienia szczęścia.
Osiągnięcia:
wiedza: uczeń wie, że prawdziwe szczęście istnieje
umiejętności: uczeń rozumie, że na ziemi człowiek może przeżywać szczęście chwilowe, natomiast pełnię szczęścia osiągnie w niebie
interioryzacja wartości: uczeń pragnie „szukać tego, co w górze”, nie przestając na zaspokajaniu chwilowych pragnień, które są przedsionkiem prawdziwego szczęścia.
Orędzie zbawcze:
Człowiek pragnie szczęścia. Nazywa je życiem, pokojem, radością, odpoczynkiem, błogosławieństwem, zbawieniem- posiadanie tych dóbr lub ich brak sprawia, że czuje się szczęśliwy lub nieszczęśliwy. Biblijne określenie „ błogosławieni” czy „ przeklęci” nie ogłaszają wcale błogosławieństwa, które daje szczęście, czy przekleństwa które sprowadza nieszczęście- lecz wzywają, w imię przeżywania własnego szczęścia do kroczenia drogami, które do tego szczęścia prowadzą.
Religijne pojecie szczęścia zakłada zawsze u swych źródeł obecność Boga, prowadzi do tego, co ziemskie, do tego, do tego co niebieskie. W odróżnieniu od bogów greckich, pozdrawianych zazwyczaj zawołaniem „szczęśliwi”, jako że byli oni wcieleniem marzeń człowieka, biblia nie zajmuje się szczęśliwością Boga, absolutnie nie współmierną do którego wzdycha człowiek. Widziała ona w Jahwe przede wszystkim Boga chwały, który pragnie swą chwałę dzielić z ludźmi. Jahwe pochyla się z całą pieczołowitością nad swoim ludem. Szczęście człowieka rodzi się przede wszystkim z łaski Bożej i jest uczestnictwem w chwale Bożej. W przekonaniu Izraelity bać się Boga, zachowywać Jego prawo, słuchać Mądrości- to znaczy oczekiwać na zapłatę w postaci szczęścia, to nawet już je posiadać, gdy chodzi o bardziej żyjących duchem, tzn. być z Bogiem na zawsze, doznając po Jego prawicy rozkoszy niebieskich.
Szczęście doczesne to prowadzić życie, które zasługuje na miano życia i być do tego życia przygotowanym przez samego Boga(PS 94, 12). Razem z przyjściem Jezusa dane są wirtualnie wszystkie dobra, a szczęście znajduje w Nim swój ideał i równocześnie dopełnienie. On sam jest bowiem Królestwem, które już przyszło. Swoim wyznawcom zostawia dobro najwyższe - Ducha Świętego - jako zadatek dziedzictwa niebieskiego. Jezus jest Tym, który sam żyje pełnią szczęścia proponowanego innym ludziom. On przyszedł, by przynieś od Boga uroczyste „Tak”, na wszystkie obietnice Starego Testamentu. Królestwo niebieskie zostało dane, potrzeby ludzkie zostały zaspokojone, skończyły się utrapienia. Miłosierdzie i życie zostały okazane w Bogu.
Metody: uroczyste czytanie Pisma Świętego, pogadanka, praca z podręcznikiem, ćwiczenie: Praca w parach-opracowanie listy ludzkich pragnień i sposobu ich realizacji, teksty z Pisma Świętego,
Środki i pomoce dydaktyczne: Pismo Święte, świeca, podręcznik, fragmenty tekstu Pisma Świętego, tablica, kreda, arkusz szarego papieru lub kartki formatu A3.
Treść i przebieg lekcji |
Metoda i forma |
I Odkrywamy wezwanie Boże -Modlitwa na rozpoczęcie katechezy (z krótkim wprowadzeniem) Módlmy się tak jak nas nauczył Pan Jezus: Ojcze Nasz -Katechezę rozpoczynamy od metody „gwiazda skojarzeń” szukamy odpowiedzi na pytanie: Co to znaczy być szczęśliwym? -zapisujemy odpowiedzi uczniów na tablicy. - Uczniowie czytają listę ludzkich pragnień sporządzoną na poprzedniej katechezie. Pracują w parach, wybierają z tej listy cztery pragnienia, które uważają za najważniejsze w osiągnięciu szczęścia. Następnie dwie pary łączą się i ze wspólnej listy (8 pragnień) znów wybierają wspólnie cztery najważniejsze. W kolejnym etapie czwórki łączą się i po raz kolejny wybierają cztery najważniejsze dążenia ludzi. Następnie uczniowie prezentują rezultaty pracy, które katecheta zapisuje na tablicy. -z tej list katecheta przydziela każdej grupie jedno pragnienie. Uczniowie zapisują (na szarym papierze lub kartkach formatu A3), kto i co jest potrzebne, aby to pragnienie zrealizować. Uczniowie przedstawiają swoje prace innym grupom. W podsumowaniu katecheta zwraca uwagę ,że dla osiągnięcia celu potrzebna jest nam pomoc innych ludzi oraz sprzyjające okoliczności zewnętrzne. Wystarczy brak jednego lub kilku elementów, a nasze zamierzenia mogą spełznąć na niczym. -Stawiamy problem katechezy: czym dla chrześcijanina jest szczęście?
II Odpowiadamy na wezwanie Boże - Rozwiania tego problemu szukamy w Piśmie Świętym. Dzielimy klasę na 6 grup. Każda z grup otrzymuje jeden z tekstów Pisma Świętego. Zadaniem katechizowanych jest przeczytać tekst , a następnie odpowiedzieć krótko, kto w podanym fragmencie jest szczęśliwym oraz co jest powodem jego szczęścia. *Podczas omawiania pracy w grupach, najpierw uczniowie odczytują uroczyście- przy zapalonej świecy- teks Pisma Świętego, a następnie zapisujemy hasłowo na tablicy, co czyni człowieka szczęśliwym. Na tablicy mogą pojawić się następujące hasła: -mówić prawdę -ma czyste serce -jest radosny -jest mądry -zastanawia się nad swą droga -ufa Bogu - czyni dobo unika zła -myśli o biednym -boi się gniewu Pana, czci Go.
Następnie stawiamy pytanie: czy jest ktoś kto wypełnia te wszystkie warunki bycia szczęśliwym, kto w swoim życiu wypełnia to wszystko co przed chwila przeczytaliśmy we wskazanych fragmentach Pisma świętego? Prowadząc pogawędkę, wskazujemy na Jezusa, który wypełnia i realizuje powyższe zalecenia , Az zarazem przynosi człowiekowi szczęście, czyni człowieka szczęśliwym. Wskazujemy na odkupienie, którego dokonał, wyzwalając człowieka z grzechu, lęk, samotność. Zwracamy uwagę na Jego miłość do człowieka, troskę o każdego z nas bez względu na wygląd czy majątek, gdyż od tego nie zależy nasze szczęście. -W podsumowaniu uczniowie uzasadniają, dlaczego człowiek o czystym sercu, ufający Bogu jest szczęśliwy? Odpowiadają na pytanie: gdzie, w kim szukać szczęścia, które nigdy nie przemija? Na podstawie własnych przemyśleń uczniowie zastanawiają się, kogo i jak mogą uszczęśliwić? Następnie analizują ilustrację ze środka podręcznika. Uczniowie powinni zwrócić uwagę na związek szczęścia tu i teraz ze szczęściem w niebie. W zwróceniu się ku temu , co ponad życiem ziemskim, pomocny może być symbol drabiny, jednak nie podejmujemy z uczniami dialogu na temat „drabiny Jakubowej” -Na zakończenie katechezy powracamy do „ gwiazdy skojarzeń” z początku lekcji i zapisanych na tablicy warunków bycia szczęśliwym. Doprowadzamy do konkluzji, że człowiek, aby być szczęśliwym, musi pokonać nie tylko brak różnych rzeczy, ale przede wszystkim samotność, lęk i grzech. Zwraca uwagę, że dając szczęście innym, sami stajemy się ludźmi szczęśliwymi tu na ziemi i budujemy swoje szczęście w niebie. -jeśli starczy czasu można przeczytać fragment opowiadania.
- Zapis w zeszycie ucznia
*Temat: Czy prawdziwe szczęście istnieje?
*Notatka: Szczęśliwym jest ten, kto tak jak Pan Jezus wypełnia słowo Boże i -mówi prawdę -ma czyste serce -jest radosny -jest mądry -zastanawia się nad swą droga -ufa Bogu -czyni dobro, unika zła -myśli o biednym -boi się gniewu Pana, czci Go. Prawdziwe szczęście jest w Niebie. Jest to szczęście wieczne, nie chwilowe jak tu na ziemi. Dając szczęście innym, sami stajemy się ludźmi szczęśliwymi tu na ziemi i budujemy swoje szczęście w niebie.
*Zadanie domowe Na podstawie katechezy i tekstu w podręczniku napisz lub narysuj, kto przynosi Ci szczęście i co powinieneś, chcesz lub postanowisz zrobić, aby być szczęśliwym. *Modlitwa na zakończenie lekcji: Niech miłość Twoja Panie strzeże mnie Pieśnią chcę chwalić imię Twe, I z dziękczynieniem sławić Cię. |
Modlitwa Ojcze nasz
Praca w parach-opracowanie listy ludzkich pragnień i sposobu ich realizacji
Prezentacja pracy
Praca w grupach
Praca w grupach(M1)
Uroczyste odczytanie fragmentu Pisma Świętego Zapis haseł na tablicy
Pogadanka
Pogadanka
podręcznik
(M2)
Notatka
Zadanie domowe
Modlitwa-śpiew pieśni |
M1 Grupa 1:
Szczęśliwy mąż, który nie potknął się ustami |
Grupa 2:
Szczęśliwy mąż, który się ćwiczy w mądrości i który się radzi swego rozumu, który rozważa drogi jej w swym sercu i zastanawia się nad jej ukrytymi sprawami (Syr 14,20-21). |
Grupa 3:
Lecz Pan czeka, by wam okazać łaskę i dlatego stoi, by się zlitować nad wami, bo Pan jest sprawiedliwym Bogiem. |
Grupa 4:
Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą występnych, |
Grupa 5:
Szczęśliwy ten, kto myśli o biednym i o nędzarzu, w dniu nieszczęścia Pan go ocali. Pan go ustrzeże, zachowa przy życiu, uczyni szczęśliwym na ziemi i nie wyda go wściekłości jego wrogów. Pan go pokrzepi na łożu boleści: podczas choroby poprawi mu posłanie (Ps 41,2-4). |
Grupa 6:
Szczęśliwy, kto znalazł roztropność, |
(M2)„ Szczęście jest tak blisko”
Dzisiaj jest dzień aby być Szczęśliwym
Właśnie dziś, nie jest Ci dany żaden inny,
Tylko dzisiejszy
Dany po to, aby żyć, być zadowolonym i szczęśliwym
Wczoraj: już przeminęło.
Jutro: dopiero nadejdzie.
Dzisiejszy dzień jest jedyny, niepowtarzalny
Masz go w swoich rękach.
Uczyń ten dzień swoim najlepszym
Jeśli go dziś tak nie przeżyjesz
Będzie stracony.
Nie zasępiaj swojej twarzy
Niepokojami i kłopotami jutra
Nie obciążaj swego serca wczorajszym dniem
Żyj świadomie tym dniem.
Dniem dzisiejszym!
Jeśli dziś nie potrafisz być szczęśliwy
Nie spodziewaj się, ze jutro zdarzy się cud
Żeby rzeczywiście żyć, musisz żyć już
To właśnie dziś bądź szczęśliwa
Znajdź czas, by być szczęśliwym.
Jesteś cudem, który zaistniał,
Który żyje, który jest jedyny na tym świecie.
Jesteś niepowtarzalny i niezastąpiony.
Dlaczego Cię to nie zachwyca?
Dlaczego nie cieszysz się samym sobą
i wszystkimi innymi wokół?
Czyżby dla ciebie było aż tak oczywiste to,
że żyjesz, że został Ci czas podarowany?
Czas, by śpiewać, tańczyć i być szczęśliwym?
Kawałek życia został Ci włożony w ręce.
Twojego własnego życia.
Twoje umykające istnienie
każdego dnia dawane jest Ci od nowa.
Czy naprawdę chętnie przeżywasz dzisiejszy dzień?
Czy go rozpoczynasz z ochotą?
Czy przyjmujesz niczym ołowiany ciężar,
który Cię przygniata?
Nikt z ludzi nie potrafi tego zmienić, jedynie ty sama.
Nie ma bowiem na świecie nikogo, kto
mógłby ten dzień przeżyć za ciebie.
Przyjmij ten podarunek, a nie zapomnij,
że każdy dzień dany Ci jest jak wieczność.
Abyś była szczęśliwa!!!!
Każdego dnia zaczynaj życie od nowa!!!
Życie znowu wstępuje w ciebie, gdy się dziwisz,
że każdego poranka pojawia się światło.
Jesteś szczęśliwa, ponieważ twoje oczy widzą,
twoje dłonie czują, a twoje serce bije.
Jesteś jak nowo narodzona,
gdy zdajesz sobie sprawę, że żyjesz.
Jesteś nowym człowiekiem,
gdy czystym spojrzeniem patrzysz na ludzi i sprawy,
gdy potrafisz cieszyć się kwiatami na drodze
swojego życia. Ten, którego nic już nie potrafi
zachwycić, nigdy nie przeżyje cudu.
Przyjmij, co ci ten dzień przyniesie:
światło, powietrze i życie, uśmiech, płacz i zabawę
Cały cud tego dnia
Aby być szczęśliwym, nie jest ważne, by wiele posiadać.
Istotnym jest, by mniej pożądać.
Wielu myśli inaczej. Są niezadowoleni z tym co posiadają.
Dlatego kupują kolejne rzeczy.
Rzeczy, których tak naprawdę wcale nie potrzebują.
Nie czyń tego!!
Będziesz miała jedynie coraz to więcej niepotrzebnych
przedmiotów i wcześniej czy później zauważysz,
że to wszystko nie uczyniło Cię jednak szczęśliwym.
Bogata i szczęśliwa nie jesteś wtedy, kiedy wiele
posiadasz, lecz wyłącznie wówczas,
gdy potrafisz obejść się bez wielu rzeczy.
Szczęścia nie można kupić.
Miłości doznaje się bezpłatnie.
Bardziej niż pieniędzy potrzebujemy miłości,
bo dzięki niej można być szczęśliwym.
Dlaczego spoglądasz zawsze
w tą drugą stronę?
Dlaczego ciągle myślisz,
że inni mają więcej szczęścia?
Tak łatwo twierdzisz,
że innym się powodzi o wiele lepiej ...
Ten drugi brzeg wydaje Ci się zawsze piękniejszy.
Może dlatego, że jest od ciebie oddalony,
a ty patrzysz, jak skamieniały,
zauroczony tym pięknym widokiem.
Czy przyszło Ci kiedyś na myśl,
że na tym drugim brzegu inni
także na ciebie patrzą i sądzą,
że to Ty masz więcej szczęścia?
Oni też zauważają wyłącznie
twoją lukrowaną stronę.
Mniejszych i większych trosk,
i kłopotów nie znają.
Szczęście nie leży na drugim brzegu.
Twoje szczęście znajduje się w Tobie.
Istnieje na tym świecie jeden człowiek,
którego musisz naprawdę bliżej poznać.
Również wtedy, kiedy go całkowicie nie zrozumiesz.
Nie rozumiesz, dlaczego on robi to, a nie tamto,
dlaczego raz tak odczuwa, a kiedy indziej zupełnie inaczej.
Jest to człowiek, z którym musisz żyć na co dzień.
Ten człowiek siedzi w twojej własnej skórze.
Ty sam jesteś tym człowiekiem.
W sprawie szczęścia ogromne, a nawet największe
znaczenie ma fakt, by dobrze czuć się we własnej skórze.
Aby być szczęśliwym, musisz być wolnym.
Wolnym także od patrzenia i myślenia wyłącznie o sobie,
od chorobliwego przewrażliwienia,
od niecierpliwości i pożądania.
Najlepszym nauczycielem jest zwyczajne, codzienne życie.
Długie monotonne godziny, ciągle ta sama męcząca praca,
nieporozumienia i rozczarowania, choroby i kłopoty,
nie spełnione marzenia i nieuniknione starcia.
Wszystko to oszlifuje cię niczym diament.
Pod warunkiem, że potrafisz pogodzić się z tym.
Czasami jest to bolesne,
ale nie ma innej drogi do prawdziwego szczęścia.
Czasami wydaje nam się, że mieszka w nas
dwóch różnych ludzi.
Jeden, który wszystko doskonale czyni
i tego człowieka prezentujemy światu.
Jest też i ten drugi, którego się wstydzimy,
i tego ukrywamy.
W każdym człowieku istnieje coś takiego
jak wewnętrzny dysonans i niespójność.
Każdy chciałby być dobry, a jedynie dokonuje czynów,
których sam często nie rozumie.
Dlaczego tak jest? Dlatego, że człowiek nie jest Bogiem,
nie jest też aniołem, ani jakąś nadistotą, a jedynie małym
pielgrzymem w długiej, dalekiej drodze swojego życia.
Własne słabości czynią go wyrozumiałym
i łagodnym w stosunku do innych.
Ktoś, kto jest bezkrytyczny wobec samego siebie,
będzie twardy i niezdolny wczuć się w innych.
Nie będzie umiał nikogo pocieszyć, dodać odwagi
i wybaczyć.
Szczęście i przyjaźń tkwią tam,
gdzie ludzie są wrażliwi,
łagodni i delikatni w słowach,
i wzajemnie w kontaktach.
Człowiek jest szczęśliwy wtedy,
kiedy nie ugania się za szczęściem
jak za motylem,
lecz jest wdzięczny za wszystko,
co dostaje.
Jeśli poszukuje szczęścia
zbyt daleko,
to ma sytuację podobną jak z okularami.
Nie widzi ich,
a ma je przecież na nosie.
Tak blisko!
Jakże możemy być kiedykolwiek szczęśliwi,
jeżeli zawsze wszystkiego
oczekujemy od innych?
Bóg dał każdemu człowieku coś,
3