1. Myśl polityczna starożytnego wschodu ściśle związana jest i inspirowana przesłankami religijno- politycznymi. (mitologia, sztuka, charaktery bóstw). Związana była także z zależnością człowieka od przyrody. Dodatkowo do refleksji pobudzały:

• narodziny i śmierć

• pory roku

• dzień i noc

• chęć uchwycenia sensu zmian czasu i przyrody

• niepewność losu człowieka stojącego wobec zjawisk przyrody, które podkreślały jego zależność od przyrody. Stosunek człowieka do tych niezrozumiałych przez niego sił i zjawisk, które wielokrotnie personifikowano i uosabiano z przedmiotami, zwierzętami, zjawiskami określał ówczesny człowiek w kategoriach odpłaty (wg podziałów: dobry- zły, wina- kara, ofiara- przebaczenie)Wykształca się określony system relacji, służący m.in. do rozróżnienia dobrych i złych, przyjaznych i nieprzyjaznych

• sprawiedliwi władcy, bogowie

• sprawiedliwe ustroje społeczno- religijne

pojawia się w tym czasie w ludzkim wymiarze świata zagadnienie tradycji

3. elementy tychże relacji stanowiły podstawę systemu wartości. Ówczesna świadomość człowieka kształtowała się w wyniku racjonalnego podejścia do świata

4. Człowiek dysponował technikami:

• irygacji pól

• podstaw uprawy roli

• znajomość budownictwa

• doskonalono umiejętności w zachowywaniu myśli (znaki, tabliczki, pismo)

• idea koncepcji władzy boskiej panującego

• przekazuje wyroki niebios

• władca izolowany przez kapłanów , niedostępny, tajemniczy, ale czasem (np. w plemieniach, ludach koczowniczych) bardzo bliski ludowi; jego autorytet brał się z pomysłowością, sprytem, siłą, żył wraz z ludem na co dzień, dzielił z nim trudy

6. Prowadzenie wojny prowadziło do:

• udoskonalenia technik wojennych

• wynalazków

7. Myśl polityczna zrodziła się na wschodzie poprzez splot życia religijnego i politycznego.

8. Na długi czas przed Grecją powstały pierwsze doktryny polityczne mieszczące się w ówczesnych systemach religijnych w pierwszych monarchiach teokratycznych

• Większość ludzi ówczesnego świata charakteryzował etnocentryzm (lud wybrany, a ich świątynie w środku świata)

• Tendencje izolacyjne wobec innych, niewybranych ludów

• mesjanizm- wiara w posłannictwo, że należy zjednoczyć narody i przewodzić tymże ludom

• cechą znamienną wszystkich ówczesnych doktryn starożytnego wschodu było fatalistyczne posłuszeństwo, pokora człowieka wobec wyroków nieba.

• Zależność biologicznego życia człowieka od wielkich rzek. Podstawę państw starożytnego wschodu stanowiła woda- wylewy wielkich rzek (wylewy Nilu wpłynęły na astronomię, wzrost roli kapłana). Prowadziło to do powstawania potężnych państw z despotyczną władzą (były wolne zmiany, ale boskość władcy tłumiła wszelkie niezadowolenia).

• W kategorii podmiotowości politycznych ludzie staroż. wchodu dzielili się na:

• niewolnicy

• wspólnota narodowa

• feudalizm (np. Chiny)

• Ustroje polityczne znacznie różniły się od ustrojów Grecji czy Rzymu:

1. właścicielami ziemi i niewolników było państwo

2. najpopularniejszym systemem monarchia teokratyczna

3. rodzące się przejawy myśli polit. to głównie myśl teokrtyczna (zasada biernej uległości przenika doktryny staroż. wchodu)

---